Η… ωχρά κηλίδα του ελληνικού ποδοσφαίρου μέσα από τα μάτια ενός ανθρώπου που έχει αφιερώσει τον επαγγελματικό του βίο στην υπεράσπιση των ποδοσφαιριστών. Ο γνωστός δικηγόρος, Γιώργος Παναγόπουλος αναλύει στο BN Sports το πολύκροτο ζήτημα των οφειλών των δεδουλευμένων και μιλάει με ονόματα και αποδείξεις. Το σύστημα συγκάλυψης και ο φόβος του πως θα ακολουθήσουν και άλλοι την τραγική απόφαση του Τσουμάνη.
Σχετικά Άρθρα
Ο Γιώργος Μπαντής στο BN Sports: «Το πρόβλημα βρίσκεται στο πως είναι δομημένο το ελληνικό ποδόσφαιρο»
Συνέντευξη στον Μάνο Φυρογένη
Αφορμή σε όλη αυτήν την κουβέντα αποτέλεσε η διαλεύκανση ενός θέματος ταμπού στον ελλαδικό και όχι μόνο χώρο, με αφορμή την θετική έκβαση –για τον ίδιο τον αθλητή - της υπόθεσης Μπόγκνταν Μάρα κατά Ηρακλή. Ναι εκείνου του Ρουμάνου που έμεινε στη Θεσσαλονίκη για 1μιση χρόνο (2010-11) χωρίς ωστόσο να λάβει τα συμφωνηθέντα.
Έπρεπε να περάσουν 12 χρόνια από τη φυγή του για να πληρωθεί τα δεδουλευμένα του με αποφάσεις φυσικά που πλήττουν τις τρέχουσες ΠΑΕ και οι οποίες δεν είναι υπαίτιες. Τουλάχιστον για τις εν λόγω υποθέσεις. Κάποιος όμως πρέπει να πληρώσει για εκείνα που δεν μπήκαν ποτέ στην τσέπη του ποδοσφαιριστή αφού τα χρήματα… φαγώθηκαν.
Καβάλα στο… άρμα όλης αυτής της προσπάθειας χρόνων, μαχόμενος μέσα από τις δικαστικές αίθουσες για τους πελάτες του, είναι ο Γιώργος Παναγόπουλος. Ο γνωστός δικηγόρος και νομικός σύμβουλος της Κίνησης Ελευθέρων Ποδοσφαιριστών μιλάει για όλους και για όλα στο BN Sports, σε μια συνέντευξη… ποταμός.
Χωρίς να «μασήσει» τα λόγια του, βάζει στο κάδρο ΕΠΟ και κρατικούς μηχανισμούς ξετυλίγοντας το… κουβάρι ολόκληρων μηχανισμών, στημένων ούτως ώστε να τη βγάζουν οι ομάδες… λάδι. Ονόματα ποδοσφαιριστών, συλλόγων, παραγόντων σε μια επεξηγηματική συνέντευξη 3.000 λέξεων.
Ποια είναι η απόφαση Μάρα κατά Ηρακλή και γιατί θεωρείται… σταθμός για όσους ποδοσφαιριστές διεκδικούν τα δεδουλευμένα τους?
«Είναι και άλλες τα τελευταία χρόνια. Ο Μάρα είναι μια παλιά υπόθεση, από το 2010. Έπαιζε επί εποχής Ρέμου στον Ηρακλή, οπότε ως μέλος της Κίνησης Ελευθέρων Ποδοσφαιριστών κινήθηκε τελευταία ώστε να αξιοποιήσει τη νέα νομολογία και τους νέους κανονισμούς που υπάρχουν από τη FIFA. Εμείς δηλαδή ξεκινήσαμε από το 2020 να αναβιώνουμε το θέμα των ποδοσφαιριστών και γι’ αυτό έφτιαξα τότε την Ένωση της ΚΕΠ διότι ο ΠΣΑΠ και οι φορείς όλοι τα είχαν… βρει και έλεγαν ότι δεν υπάρχει περιθώριο διεκδίκησης. Άλλαξαν και έξω οι κανονισμοί της FIFA, άλλαξαν και στην Ελλάδα αλλά δεν εφαρμόζονταν. Ήρθαν όμως οι τακτικοί δικαστές, οι «Αρεοπαγίτες» στο διαιτητικό δικαστήριο και εκεί επωφεληθήκαμε και κάναμε το 2020 την υπόθεση Κοντοβά, ενός παλιού παίκτη του Άρη (άνηκε στους «κίτρινους»’ το 2016), έγινε δεκτή η αίτηση και ο Άρης πλήρωσε μετά από δικαστήρια πολλών μηνών ένα ποσό γελοίο (30 χιλιάδες η οφειλή διά του δύο, γιατί έτσι εφαρμόζεται στην Ελλάδα. Δηλαδή 15 χιλιάδες). Ακολούθησε και αυτή του Τριανταφυλλάκου με τον Άρη σε ίδιο μήκος κύματος. Μετά όμως ήρθαν άλλες έξι υποθέσεις του Άρη με γνωστούς παίκτες όμως ο Παπαζαχαρίας, ο Κουλοχέρης, ο Παπαστεργιανός και ο Φατί. Άλλος διεκδικούσε, από αυτά που είχε δουλέψει δηλαδή, 500 χιλιάδες, άλλος 800. Κανένας όμως δεν δικαιώθηκε γιατί ναι μεν το δικαστήριο αναγνώριζε του λόγου το αληθές, ότι δηλαδή δικαιούνταν τα χρήματα και πως η νέα ΠΑΕ Άρης, η νέα ΠΑΕ ΑΕΚ, η νέα ΠΑΕ Ηρακλής, η νέα ΠΑΕ ΟΦΗ ήταν διάδοχοι. Νομικά δηλαδή ότι αναλάμβαναν τα πρωτύτερα χρέη κατά 50% σύμφωνα με το νόμο Κοντονή. Εκμεταλλεύτηκαν όμως ένα ‘’παράθυρο’’ του νόμου αυτού του 2016 που τροποποιούσε το άρθρο 111 και έλεγε πως: ‘’Από εδώ και πέρα όποια εταιρία συσταθεί θα χρωστάει και θα πληρώνει τις οφειλές…’’. Το 50% η καινούργια και το 50% η παλιά. Το σημείο κλειδί όμως ήταν το λεγόμενο αρχής γενομένης, δηλαδή τη σεζόν 2016-17. Φαινόμενο και απόφαση πρωτοφανής γιατί στην ουσία όλες οι μεγάλες ομάδες και όσες είχαν προβλήματα οικονομικής φύσης όπως ο Ηρακλής, ο Άρης, ο ΟΦΗ, η ΑΕΚ, η Λάρισα είχαν πέσει κατηγορία πριν το χρονικό εκείνο σημείο. Ήταν δηλαδή ένα κόλπο για να τις απαλλάξει για πάντα. Αυτό ξεπεράστηκε βάσει των αποφάσεων της FIFA και αυτών του διαιτητικού δικαστηρίου αφού κρίθηκε αντισυνταγματικό το χρονικό όριο και η… δικλείδα ασφαλείας που είχε ο νόμος και έλεγε μόνο ‘’της προηγούμενης ΠΑΕ’’. Ο Μάρα λοιπόν δικαιώθηκε για 4-5 προηγούμενες ΠΑΕ του Ηρακλή. Δεν έπαιξε ρόλο δηλαδή ότι ήταν ο Ηρακλής ο τωρινός και άλλοι 3-4 πριν. Αν εφαρμοζόταν ο νόμος έτσι όπως υπάρχει θα έλεγε ότι η προσφυγή απορρίπτεται γιατί αφορά χρονικό διάστημα προ του 2016-17 και αφορά προηγούμενες ΠΑΕ. Γι’ αυτό είναι μεγάλη απόφαση. Βέβαια είχαν βγει και άλλες όπως του Ουάγκα με τα Τρίκαλα για απόφαση που αφορούσε το 2006. Δικαιώθηκαν τρία παιδιά του Ηροδότου, οι Αποστολάκης, Ταβλαδωράκης και ο Κότσι για αποφάσεις του 2005. Είχαμε πολλές τέτοιες».
Τι άλλαξε στην ουσία η FIFA και βρήκατε εσείς το πρόσφορο έδαφος;
«Έκανε το 2018-19 αλλαγές στον πειθαρχικό κώδικα και πέρασε άρθρα περί διαδοχής τονίζοντας πως οι οφειλές δεν έχουν όρια. Βέβαια στην Ελλάδα υπάρχει ο νόμος ο γενικός που λέει ότι κάθε δικαστική απόφαση για να σβήσει και να παραγραφεί θέλει 20 χρόνια. Στη FIFA δεν λέει κάτι τέτοιο αλλά ότι μπορείς, αν έχεις απόφαση, να διεκδικήσεις τα χρήματά σου και για τις παλιές οφειλές. Έτσι λοιπόν πήγαν στη FIFA οι Σιστόν, Πορτίγια, Οριόλ και πολλοί ακόμα από τον Άρη και δικαιώθηκαν από το 2019 μέχρι πέρυσι. Βγήκαν πάνω από 10 τελεσίδικες αποφάσεις τις οποίες ο Άρης προσέβαλε μερικές στο CAS και τις έχασε. Όλα ουσιαστικά από ελληνικής πλευράς ξεκίνησαν με την υπόθεση Ντουρμισάι. Το 2020 έγινε η γνωστή ιστορία με τη μεταγραφή του στον Άρη. Η ομάδα είχε τιμωρηθεί για τα προηγούμενα που αναφέραμε από τη FIFA με απαγόρευση μεταγραφών. Η ΕΠΟ το αγνόησε αυτό και το διαιτητικό δικαστήριο, παρότι κάναμε παρεμβάσεις με παίκτες που οι Θεσσαλονικείς τους χρώσταγαν χρήματα, μας τις απέρριψαν και είπε ότι ο Άρης νομίμως βγάζει το δελτίο του Ντουρμισάι. Η FIFA εξαγριώθηκε, τιμώρησε τον Άρη με τη ρητή απαγόρευση και την ΕΠΟ με πρόστιμο 500 χιλιάδες. Πήγαν στο CAS, την έχασαν φυσικά την υπόθεση. Στο μεταξύ βέβαια η ΠΑΕ Άρης είχε τακτοποιήσει τις οφειλές της μετά από δύο χρόνια αλλά η ΕΠΟ είναι υπότροπη στην όλη ιστορία. Πάνω σε αυτά έγιναν αρκετές ακόμα κινήσεις στην πορεία με πιο σημαντική αυτή του Μάρα γιατί ήταν παλιά υπόθεση και έκλεισε θετικά υπέρ του ποδοσφαιριστή».
Πως ξεκινήσατε εσείς σε όλο αυτό; Ποιος είναι ο ρόλος σας;
«Εκπροσωπούσα τους περισσότερους ποδοσφαιριστές από αυτούς όταν δεν πληρώνονταν τα δεδουλευμένα τους. Δεν είχα σταματήσει να τους κυνηγάω και σαν δικηγόρος να ασχολούμαι μαζί τους. Είχα φτιάξει το 2010 τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Ελλήνων Αθλητών Προπονητών Δανειστών ΠΑΕ και άλλων αθλημάτων αλλά δεν είχε την ανάλογη ανταπόκριση που περίμενα. Το δούλευα όμως όλο αυτό, δεν καθησυχάστηκα και τα άτομα υπήρχαν. Οι εξελίξεις έφεραν την ΚΕΠ που είναι μόνο για το ποδόσφαιρο και βάσει αυτών έπιασε η κίνηση και έγινε και δεκτή στα Όργανα. Έχουμε κάνει κάποιες καταγγελίες τώρα στην ΕΠΟ, έχουμε δημιουργήσει θέμα στην UEFA, η οποία έκανε δεκτές αρκετές από αυτές. Την Ομοσπονδία την έχει υπό τιμωρία και υπό έλεγχο, της έχει ρίξει κάποια πρόστιμα για την αδειοδότηση. Έχουμε πάει στην πειθαρχική Επιτροπή της FIFA και αναμένουμε να δούμε τι θα γίνει και εκεί. Υποθέσεις κοινές για 30 ποδοσφαιριστές. Έχουμε προσφύγει σε πολλά πολιτικά δικαστήρια και έχουμε δικαιωθεί για παλιές οφειλές του 2010, την Καβάλα, τον Ηρόδοτο, τα Τρίκαλα και έχουν γίνει δεκτές οι προσφυγές μας, έχουν πληρωθεί οι παίκτες. Είναι σημαντικές για τη συνέχεια όλες αυτές οι κινήσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα».
Τι γίνεται όμως με τους ποδοσφαιριστές, πρώην και νυν, των ακριβών συμβολαίων στις μεγαλύτερες ομάδες;
«Εκεί είναι το ζήτημα. Του ΟΦΗ ποδοσφαιριστές όπως ο Περογαμβράκης, ο Βερόν, ο Μπούρμπος. Του Άρη που είπαμε και πριν. Της ΑΕΚ όπως ο Καφές και ο Αραμπατζής, από τον Ηρακλή δέκα ποδοσφαιριστές. Από τον ΠΑΣ Γιάννινα. Κυρίως ομάδες που υποβιβάστηκαν, άλλαξαν ΑΦΜ και τροποποίησαν την επωνυμία τους. Κάθισαν κάποιο χρόνο/χρόνια στο ερασιτεχνικό και ανέβηκαν και είπαν πως είναι διαφορετική ΠΑΕ. Βάσει των παλαιότερων κανονισμών επιτρεπόταν, ο νόμος είχε αυτό το κενό και στην πορεία ανετράπη η κατάσταση κυρίως με τη νομολογία . Βέβαια τα δικαστήρια της ΕΠΟ δύσκολα να δικαιώσουν τον ποδοσφαιριστή. Αναγνωρίζουν μεν ότι η ΠΑΕ οφείλει χρήματα, το 50% αλλά δεν δίνουν την ποινή να αναγκάσουν τις διοικήσεις να πληρώσουν σε όλες τις περιπτώσεις. Του Μάρα έγινε δεκτή γιατί είχαμε κάνει πάρα πολλές ενέργειες. Δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. Από το 2010 είχαν γίνει πολλά δικαστήρια, δεν μπορούσαν να τα παραβλέψουν και να στηριχθούν στην καταχρηστική έννοια. Έχουν βρει την «καραμέλα» αυτή. Το σκεπτικό τους είναι πως ‘’Κύριε, που ήσουν τόσα χρόνια και δεν διεκδικούσες;’’ Τι να διεκδικήσει δηλαδή κάποιος; Δεν υπήρχαν νόμοι, κανονισμοί, όργανα. Δεν υπήρχε πρόσφορο έδαφος. Παρόλα αυτά εγώ πήγαινα στα πολιτικά δικαστήρια. Οι Καφές και Αραμπατζής δικαιώθηκαν με αγωγές κατά Δημητρέλλου, Αδαμίδη και πάει λέγοντας. Και άλλες περιπτώσεις. Λεφτά όμως, αυτά για τα οποία είχαν δουλέψει, δεν μπορούσαν να πάρουν από πουθενά. Δεν υπήρχαν περιουσιακά στοιχεία. Άλλαξαν οι ομάδες ΑΦΜ και δεν αναγνώριζαν τα πολιτικά δικαστήρια τις υποθέσεις διαδοχής, ότι δηλαδή είναι ίδιες. Και οι ΠΑΕ έλεγαν ότι τους συνέφερε. Άλλες παρουσιάζονταν στα πολιτικά δικαστήρια, άλλες στα αθλητικά. Γενικά μία σύγχυση. Η Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού δεν εφάρμοζε τον νόμο και στους προ 2016, δεν τιμωρούσε κανέναν. Μόνο την Παναχαϊκή που μας έκανε δεκτές έξι αιτήσεις και τις πήρε πίσω μετά. Υπάρχει μεγάλη ιστορία και συνεχίζει αυτό. Είναι πολλές ομάδες που έχουν πρόβλημα και μεγάλες ομάδες. Από τη Super League είναι η ΑΕΚ, ο ΟΦΗ, ο Άρης και ο ΠΑΣ Γιάννινα. Και από τη Β’ κατηγορία είναι η Λάρισα, το Αιγάλεω, ο ΟΦ Ιεράπετρας, ο Απόλλων Καλαμαριάς, ο Ηρακλής που είπαμε. Πολλές ομάδες».
Και για να γίνει κατανοητό, οφείλουν αυτές τις οφειλές να τις καλύψουν οι διοικήσεις των τρεχουσών ΠΑΕ, έτσι δεν είναι;
«Ακριβώς. Αν ας πούμε ο Πανιώνιος ανέβει πάλι, θα είναι υπόλογος να πληρώσει τα χρήματα τα παλιά. Και εκεί δικαιωθήκαμε σε κάποια πολιτικά δικαστήρια αλλά χρήματα ακόμα δεν έχουν πάρει οι άνθρωποι. Η Παναχαϊκή ανέβηκε φέτος και έχει το πρόβλημα αυτό, η Καβάλα το ίδιο».
Συνεπώς δεν πρέπει να είστε εσείς, και όσοι περιβάλλουν την ΚΕΠ, ο πιο αγαπητός! Έτσι δεν είναι;
«Εννοείται αυτό, ποτέ δεν ήμουν και γι’ αυτό δέχομαι πολλές απειλές και από υψηλά ιστάμενους. Μου είχαν επιτεθεί και παλιά, ύβρεις ότι διαλύω τις ομάδες, βάψιμο στο γραφείο μου. Εντάξει φυσιολογικά πράγματα. Το χειρότερο ήταν το 2010 που πήγαν να με σκοτώσουν. Με χτύπησαν δηλαδή αλλά ευτυχώς τη γλύτωσα. Μέσα στα γραφεία της ΕΠΟ. Το διανοείσαι? Είχε γίνει και τεράστιο ευρωπαϊκό σκάνδαλό. Δικηγόρος να χτυπιέται μέσα στα γραφεία της Ομοσπονδίας. Δεν είναι και το πιο σύνηθες στο παγκόσμιο στερέωμα. Ούτε στην Κολομβία αυτά, δυστυχώς. Αυτή είναι όμως η πραγματικότητα και είναι τεράστιο το θέμα. Οι άλλοι το έχουν αντιμετωπίσει και έχουμε μείνει εμείς, η Τουρκία, η Βουλγαρία. Το… τρίγωνο του διαβόλου. Υπήρχε και το Ισραήλ, η Λετονία, η Λιθουανία που όμως τα τακτοποίησαν αυτά τα ζητήματα. Και η FIFA δεν θέλει να αφήνει εκκρεμότητες. Δεν θέλει να πολυανακατεύεται με την Ελλάδα γιατί είναι μεγάλο πρόβλημα αλλά παράλληλα δεν θέλει να επεκταθεί αυτή η τακτική και σε άλλες Ομοσπονδίες για να μην… διαλυθεί το μαγαζί. Πρωταθλητές σε χρέη, στημένα παιχνίδια, μη εφαρμογή κανονισμών , κρατική παρέμβαση και πάει λέγοντας. Αυτό είναι το χειρότερο. Η Ελλάδα έχει από τους χαμηλότερους συντελεστές παγκοσμίως σε όλους τους τομείς αυτούς».
Με όλη αυτήν την κινητικότητα και τα ευχάριστα νέα υπέρ των ποδοσφαιριστών τα τελευταία χρόνια, έχουν αναζωπυρωθεί κάπως και οι απειλές που δέχεστε;
«Δεν σταματάει αυτό. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι από πίσω, στο παρασκήνιο και στο προσκήνιο. Είναι ένας ολόκληρος μηχανισμός. Μπορεί να άλλαξαν θεωρητικά, να πουλήθηκαν οι ομάδες αλλά παραμένουν οι άνθρωποι αυτοί. Είναι η ίδια η φιλοσοφία. Του Ηρακλή οι διοικούντες ας πούμε ήταν πρώην μέλη-μέτοχοι του Άρη που χρεωκόπησε με το άρθρο 99. Δηλαδή είναι να τρελαίνεσαι. Είναι συγκοινωνούντα δοχεία. Ο Κούγιας έχει αλλάξει έξι ομάδες και από όπου πέρασε, όλες οι ομάδες έχουν πρόβλημα. Ο ΠΑΣ Γιάννινα είναι με χρέη, η Παναχαϊκή, η Λάρισα. Το πράγμα είναι συνεχές. Γύρω γύρω πάνε πολλοί παράγοντες και αλλάζουν ομάδες. Τώρα ας πούμε πήγε για τον Ηρακλή, αν τον πάρει τελικά. Και δεν είναι μόνο ο Κούγιας. Σύμβουλοι και χίλια δυο πρόσωπα. Υπάρχει ένα ολόκληρο σύστημα πληρωμένων δικηγόρων και πολιτικών με μηχανισμούς. Οι προπονητές δεν τολμούν να διεκδικούν για να μην μείνουν χωρίς δουλεία αλλά οι ποδοσφαιριστές ας πούμε έχουν καταστραφεί».
Πείτε μας κάποια παραδείγματα!
«Ο Τσουμάνης ας πούμε. Μιλούσαμε αλλά δεν τον πρόλαβα εγώ για να τον αναλάβω, όπως συνέβη με την οικογένειά του εκ των υστέρων. Ήταν μία κλασσική περίπτωση όπως και πολλοί άλλοι που έχουν καταστραφεί, έχουν χωρίσει, έχουν υποθήκες, διαζύγια, στα πρόθυρα αυτοκτονίας ή άλλες άσχημες καταστάσεις. Αρρώστιες κα άλλα πολλά. Γνωστοί ποδοσφαιριστές και μεγάλα ονόματα. Συν τους ξένους τους αμέτρητους που έχουν χάσει τα χρήματά τους. Ο Φατί ας πούμε έχει να παίρνει 700 χιλιάδες από τον Άρη, ο Βερόν άλλες 350 χιλιάδες από τον ΟΦΗ. Και αυτοί είναι τα ηχηρά ονόματα. Ο Σιστόν που δικαιώθηκε από τη FIFA και πήρε κοντά στο εκατομμύριο, έχει να πάρει και από τον Ιωνικό, πάνω από 50 χιλιάδες και έχει κριθεί από τα δικά μας δικαστήρια, καταχρηστικός που λέγαμε. Δηλαδή είναι τρέλα. Ο Νταμιάνο που είχε παίξει σε πολλές ομάδες και αυτού του οφείλει ο Ιωνικός. Ουκ ολίγα χρήματα. Το θέμα είναι τεράστιο και απασχολεί πολλές Ομοσπονδίες. Τη βραζιλιάνικη, την αργεντινή. Είναι ρεζιλίκι για τη χώρα. Εδώ βρίσκουμε τρόπους για να τα παρεμποδίζουμε όλα. Το ένα όργανο αντιφάσκει με το άλλο. Οι κανονισμοί δεν εφαρμόζουν όσο πρέπει».
Γιατί πρέπει να καταβάλλεται το 50% των οφειλών και όχι όλο το ποσό;
«Είναι εφεύρημα. Η FIFA λέει 100% συν τους τόκους. Εμείς το έχουμε κάνει 50% και δεν τα παίρνουν κιόλας. Παρά τη FIFA, παράνομα. Άλλο θέμα οι πλαστογραφήσεις των κανονισμών. Ενώ η Παγκόσμια Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία θέλει ρητή ακολουθία εμείς τους αλλάζουμε, τους αλλοιώνουμε, πράττουμε κατά βούληση, περνάμε κομμάτια του νόμου με τη σύμπραξη των πολιτικών, κάνουμε πατέντες. Καταπατήσαμε και την ολιστική μελέτη. Τα ίδια τα όργανα. Ενώ ο νόμος Κοντονή επέβαλε δικαστές τακτικούς, η ΕΠΟ το έχει αλλάξει αυτό και έχει βάλει δύο δικηγόρους και έναν δικαστή για τις παλιές υποθέσεις χρεών. Δεν θα δικάζονται λέει αυτές οι υποθέσεις από νόμιμη σύνθεση δηλαδή αλλά από παράνομη. Με το έτσι θέλω. Τους δικηγόρους τους ορίζει φυσικά η κάθε πλευρά, καθ’ υπόδειξη των ΠΑΕ. Ο πρόεδρος ελεγχόμενος και επιδοτούμενος από την ΕΠΟ που όσο καλός δικαστή και να είναι αλλοιώνεται και μπερδεύεται. Και δεν ξέρει και το δίκαιο. Γι΄ αυτό δεν έχουμε δικαιωθεί σε περισσότερες υποθέσεις. Όλοι θα έπρεπε να έχουν δικαιωθεί γιατί πολύ απλά είναι όλες ίδιες. Τουλάχιστον τα μέλη της ΚΕΠ.
Ο ΠΣΑΠ κάνει κινήσεις;
«Δεν έκανε κινήσεις παλαιότερα, όχι. Τώρα κάνει και ασχολείται μόνο με τις απλές περιπτώσεις. Την Παναχαϊκή ας πούμε, τις εύκολες. Δεν κυνηγάει να συγκρουστεί με την ΑΕΚ, τον ΟΦΗ και τον Άρη ή τον Ηρακλή. Και η FIF Pro δεν κάνει αυτά που πρέπει. Απλώς βγάζει και δίνει μια οικονομική βοήθεια στον ΠΣΑΠ για τους παίκτες των ομάδων που χρεοκοπούν και πέφτουν ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ. Από τις τελευταίες χρονιές. Δεν ασχολείται με παλιές υποθέσεις».
Τι βλέπετε από εδώ και πέρα;
«Η δική μας προσπάθεια θα συνεχίστεί. Εφόσον οι κανονισμοί, 30 Ιουνίου θα γίνει η συνέλευση, αλλάξουν προς τη σωστή κατεύθυνση, θα έχουμε πάλι δικαστήρια. Υπάρχει μεγάλος όγκος από πίσω. Να δούμε τι θα κάνει και η νέα κυβέρνηση. Έχουμε προτείνει εμείς τρόπο. Ταμείο προστασίας λέγεται, όπως υπάρχει και έξω, όπου τα τηλεοπτικά ή τα στοιχήματα θα μπαίνουν εκεί και θα διανέμονται σε όσους τα δικαιούνται. Σε όσους έχουν κάνει ενέργειες και έχουν αποφάσεις στα χέρια τους. Για να μπορούν δηλαδή οι άνθρωποι να πάρουν τα χρήματά τους. Χωρίς να θίγονται οι ομάδες και οι ΠΑΕ από την τσέπη τους και να μας λένε ότι τους καταστρέφουμε και πάνε να τους μηδενίσουμε. Για να σταματήσει επιτέλους αυτή η… καραμέλα και να μπορέσουν να εκτελεστούν οι αποφάσεις. Αλλά ούτε αυτό μέχρι στιγμής. Παρόλο που η πρόταση είναι υπεραναλυτική. Πως θα είναι το νομοσχέδιο, πως θα είναι ο κανονισμός, πως θα γίνεται η διαδικασία. Δεν θέλει όλο το σύστημα. Μιλάμε για τρόπους που δεν θα πληρώνουν για ατασθαλίες προηγούμενων. Υπάρχει απανθρωπιά όμως. Δηλαδή παίρνουν ενάμιση εκατομμύριο οι ΠΑΕ της SuperLeague από το στοίχημα και δεν τους υποχρεώνει το κράτος να πληρώνουν οφειλές. Και δημιουργούν καινούργιες έτσι. Είναι ωραίο που η ΑΕΚ ας πούμε έγινε ισχυρή με καινούργιο γήπεδο, πρωταθλήτρια κλπ. όμως οφείλει να έχει τακτοποιήσει τις υποχρεώσεις της. Και όλες όσες ανέβηκαν και έχουν προβλήματα. Δηλαδή πως θα γίνει; Σε πλάτες άλλων; Όλες αυτές οι ομάδες να μεγαλώνουν, είναι ιστορικές ομάδες. Ο Άρης ή ο Ηρακλής ας πούμε; Γιατί να καταστραφεί; Αλλά κάπου πρέπει και να ικανοποιηθούν οι άνθρωποι που τους ‘’έφαγαν τα χρήματα’’. Γιατί κάποιοι τα… έφαγαν έτσι; Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό. Εγώ υπολογίζω γύρω στα 80 εκατομμύρια ότι έχουν καταχραστεί από όλες αυτές τις ομάδες. Μπορεί να είναι και παραπάνω».
Γιατί το ζήτημα δεν έχει πάρει την έκταση που του αναλογεί;
«Θάβεται το θέμα. Όπως καταλαβαίνεις, μιλάμε για μεγάλες ομάδες. Το 80-90% του Τύπου το παραγκωνίζουν γιατί είναι ‘’στρατευμένοι’’ δημοσιογράφοι. Δεν ασχολούνται με τα πραγματικά προβλήματα του ποδοσφαίρου και τι κρύβεται από πίσω. Και βρίζουν και τους παίκτες. Βγήκε ο Καπετάνος να πει τα προβλήματά του, για τα χρήματα που του χρωστάει ο Άρης κλπ. και τον χαρακτήριζαν ‘’κατευθυνόμενο’’, ότι θέλει να ρίξει τον Άρη. Του έλεγαν ‘’Και που το θυμήθηκες τώρα’’. Τρελά πράγματα, ανήκουστα. Μιλάμε για ανθρώπους που ζητάνε τα χρήματα τους. Έχουν δουλέψει για αυτά. Όπως η ελληνική κοινωνία. Κοιτάει ο καθένας την πάρτη του και δεν ενδιαφέρεται για τους άλλους. ‘’Μια χαρά να είμαστε εμείς αρκεί να πάει η ομάδα καλά’’, λένε και ας… φάει από όποιον θέλει. Είναι κοινωνικά άδικο. Είναι πολλοί απλώς δεν θέλουν να βγαίνουν και να το λένε. Ξέρεις δεν είναι εύκολο αναγνωρίσιμοι άνθρωποί να παραδέχονται πως τους έκοψαν το ρεύμα για παράδειγμα. Ότι πεινάνε. Ο Γελαδάρης ας πούμε δουλεύει σε ναυπηγεία στη Γαλλία, ο Ουάγκα είναι πάστορας. Άλλοι έχουν προβλήματα, σοβαρά. Χωρισμοί, οικονομικά. Και πέρα από το θέμα το εγωιστικό, δεν θα τους πιστέψει κανένας. Συν ότι θα τους επιτεθούν. Όπως είπαμε για τον Καπετάνο που είπε ότι έχει υποθήκη το σπίτι του, ότι το χάνει γιατί του χρωστάει 300 χιλιάδες ο Άρης και έπεσαν όλοι να τον… φάνε. Όχι μόνο δεν θα σου συμπαρασταθούν. Ο Τσουμάνης είχε να παίρνει χρήματα από την ομάδα, προσπαθούσε να ζήσει με τις υποσχέσεις αλλά δεν άντεξε και προτίμησε να αυτοκτονήσει παρά να το διατυμπανίσει και να παρακαλέσει. Είχε απογοητευτεί. Υπάρχουν και άλλοι που το σκέφτονται δυστυχώς. Με παιδιά, οικογένειες. Γνωστά ονόματα, ποδοσφαιριστές της τελευταίας 20ετίας».
Από πότε το οροθετείται το πρόβλημα αυτό;
«Προ του 2010. Από τους Ολυμπιακούς Αγώνες που διοργανώσαμε. Πραγματικά αν κανείς το σκεφτεί, αρχίζει γύρω στο 2003-04. Δηλαδή ακριβώς πάνω εκεί. Σε αυτή την εικοσαετία είναι που μπορείς να διεκδικήσεις για να μην παραγραφεί αλλά και τότε που γεννήθηκε το μεγάλο ζήτημα. Τα παραθυράκια στους νόμους, ο Άρης στο άρθρο 99, στο 44, η ΑΕΚ στο 44. Όλοι με ‘’κομπίνες πολιτικές’’ επί εποχής Ορφανού με όλες τις κυβερνήσεις (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ) έφτιαχναν νόμους να διευκολύνουν τις ομάδες, να μην πληρώσουν αυτά που όφειλαν στους παίκτες τους. Και να τους χρηματοδοτούμε συνέχεια, να τους πληρώνουμε τους φόρους. Είναι τεράστιο σκάνδαλο του κράτους. Εμείς πήραμε το EURO και τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ξεκίνησε η κατηφόρα. Φαινόταν στο ποδόσφαιρο η ανάποδη πορεία, παρά τα τηλεοπτικά και τα στοιχήματα».
