Από ξεχασμένος ποδηλάτης σε μόνιμη απειλή. Η μετάλλαξη του Μάριους Γκριγκόνις από τη φυγή του Ντέγιαν Ράντονιτς και μετά είναι ραγδαία με τον ίδιο να παραδέχεται στο BN Sports μετά το τέλος του δεύτερου τελικού πως ο Παναθηναϊκός στάθηκε εν τέλει τυχερός. Το «κλειδί» της ισοφάρισης και η στάση του στην όλη… μεταγραφολογία δεν λείπουν από την κουβέντα.
Σχετικά Άρθρα
Ο Μάριους Γκριγκόνις στο BN Sports: «Στις αρχές δεν είχαμε προπονητή, οπότε ήταν δύσκολο να παίξουμε σαν ομάδα»
Δηλώσεις στον Μάνο Φυρογένη
Με τα πάνω του και τα κάτω του, τις έντονες στιγμές και τις απογοητεύσεις, ο Παναθηναϊκός από τη φυγή του Ντέγιαν Ράντονιτς και την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από το Χρήστο Σερέλη, έχει στοχεύσει στο κομμάτι της… υγείας. Και οι δύο πρώτοι τελικοί, αποτελούν περίτρανο παράδειγμα πως έως ένα σημαντικό βαθμό, αυτό έχει επιτευχθεί ανεξαρτήτως κατάληξης.
Στο «βωμό» αυτό του πολύτιμου αγαθού σε κάθε ζωντανό οργανισμό, θυσιάστηκαν πολλά και κυρίως πολλοί (πιο τρανταχτό παράδειγμα ο Ντουέιν Μπέικον). Σε τελική ανάλυση όμως και παρά τη δύσκολη πρόκριση επί του Περιστερίου, ενόσω όλοι βιάζονται στο «τριφύλλι» να πατήσουν το fast forward, το αγωνιστικό τμήμα αντιτίθεται. Και το κάνει σθεναρά.
Ένας από τους πρωτοστάτες, με αξιοπρόσεκτη συνέπεια συνεισφοράς είναι ο Μάριους Γρκιγκόνις. Ο Λιθουανός combo guard που άργησε να δείξει τα… ταλέντα του στην Ελλάδα και το ΟΑΚΑ, έχοντας αποδείξει τους τελευταίους μήνες πως δεν διαθέτει και λίγα.
Πάντα ειλικρινής και πρόσχαρος, αφού κατάφερε να… απαγκιστρωθεί από την αγάπη των φίλων του Παναθηναϊκού που βρίσκονταν έξω από το αποδυτήρια μετά τέλος του Game 2 και έπειτα από τις πάμπολλες φωτογραφίες μαζί τους, τέθηκε στη διάθεση του BN Sports.
Ανακούφιση, απεμπλοκή από τα… δεσμά ενός αναπάντητου σερί έπειτα από 563 ημέρες. Οι φράσεις αυτές αιωρούνταν στις κουβέντες ανάμεσα στους πρωταγωνιστές και τους συναδέλφους, γύρω από τα «πράσινα» αποδυτήρια μετά τη νίκη επί του «αιωνίου» αντιπάλου και την ισοφάριση της σειράς των τελικών σε 1-1. Κάπως έτσι ξεκίνησε και η σύντομη συζήτηση με τον Μάριους Γκριγκόνις που έχει αποδείξει πως δεν «μασάει» τα λόγια του.
«Δεν ήμουν εδώ από την αρχή αυτού του μεγάλου σερί που έτρεχε ο Ολυμπιακός απέναντί μας, οπότε για να είμαι ειλικρινής, είναι λόγο διαφορετική για εμένα αυτή η αίσθηση της ανακούφισης. Τελικώς είμασταν τυχεροί, δεν φοβάμαι να το πω λόγω των συνθηκών και έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα. Παλέψαμε αρκετά και είμαι χαρούμενος που το σταματήσαμε και δεν κράτησε άλλο».
Μπορεί να άργησε να μπει η… άνω τελεία, αλλά ήρθε και μάλιστα στο κατάλληλο σημείο ως προς τη διεκδίκηση του τελευταίου στόχου. Και η αλήθεια είναι ότι το «τριφύλλι» την έψαξε αυτή τη νίκη, έχοντας φτάσει αρκετές φορές κοντά σε αυτή. Με τη διαφορά ότι…
«Η άμυνά μας ήταν αυτή που μας έδωσε τη νίκη. Έκαναν αλλαγές παντού, εμείς παλέψαμε πολύ, την κάθε φάση. Μοχθήσαμε και ισοφαρίσαμε».
Ναι μεν η «μάχη» για τη διεκδίκηση της Basket League αναζωπυρώθηκε και οι τελικοί μαίνονται, παρόλα αυτά νέα, μεγάλα ονόματα ως προς το ρόστερ του Παναθηναϊκού του αύριο, «παρελαύνουν» κάθε μέρα στο ΟΑΚΑ. Και αυτό μόνο εύκολο δεν είναι για τους παρόντες που προσπαθούν να σώσουν οτιδήποτε και αν σώζεται. Πως όμως αντιδρά ο Λιθουανός σε όλη αυτήν την κατάσταση;
«Για να μιλήσω με ειλικρίνεια, απλά το βουλώνεις και δουλεύεις. Δεν μπορείς να κάνεις και κάτι άλλο. Δεν ενδιαφέρεσαι για τίποτα άλλο από ότι συμβαίνει στο παρκέ. Προετοιμάζεσαι για τον επόμενο αγώνα και εστιάζεις μόνο σε αυτό. Ειδικά όταν έχεις αυτόν τον κόσμο στο πλευρό σου που ήταν υπέροχος σήμερα (σ.σ χθες), το απολαμβάνεις. Δεν ξέρεις πόσα τέτοια παιχνίδια θα έχεις εδώ ακόμα. Απλά το απολαμβάνεις και θα φανεί».
Με τους φίλους των «πρασίνων» να τον περικυκλώνουν και πάλι για μία αναμνηστική φωτογραφία και ένα αυτόγραφο, η κουβέντα ολοκληρώθηκε με τον αναβαθμισμένο του ρόλο και κυρίως την παρουσία του στα κρίσιμα σημεία, όταν η μπάλα… καίει και ο χρόνος τελειώνει σαν σε κλεψύδρα.
«Δεν το βλέπω έτσι, δεν το σκέφτομαι. Με νοιάζει μόνο να βοηθώ την ομάδα μου. Δεν μπορώ να σου πω κάτι που θα χρησιμοποιήσεις σαν τίτλο (σ.σ Γέλια). Όλη μου τη ζωή προσπαθούσα να είμαι αυτός που θα παίζω στα κρίσιμα, στα τελευταία λεπτά. Ο Θεός με ευλόγησε με αυτό το στοιχείο και είμαι χαρούμενος που συμβαίνει. Πρέπει να ευχαριστιόμαστε την κάθε στιγμή».
