Δυνατός, γρήγορος και με εξαιρετικά τελειώματα. Ένας επιθετικός από την Πορτογαλία που μόλις σε 18 μήνες κατάφερε να μπει για τα καλά στην καρδιά κάθε «ενωσίτη». Ο Εντίνιο Σίλβα μίλησε στο BN Sports για τις εμπειρίες που έζησε με την φανέλα της ΑΕΚ, αναφέρθηκε στον άνθρωπο που έκανε τα πάντα για να τον φέρει στην ομάδα, ενώ άφησε και το δικό του μήνυμα για την… δεύτερη πατρίδα του.
Συνέντευξη στον Άγγελο Κρεμαστό
Ένας επιθετικός άγνωστος στο ευρύ κοινό εμφανίστηκε τον Ιανουάριο του 2008 με σκοπό να βοηθήσει την ΑΕΚ στην πρωταθληματική της πορεία και τον σκληρό αγώνα που έδινε για την κατάκτηση του τίτλου. Ο Εντίνιο (όπως ο ίδιος δήλωσε) αποτελούσε προσωπική επιλογή του τότε προέδρου της Ένωσης, Ντέμη Νικολαΐδη με τον Πορτογάλο να πραγματοποιεί μία εξαιρετική σεζόν και να βοηθάει τα μέγιστα στο πρωτάθλημα 2007/2008 όπου και θεωρεί πως έχει κατακτήσει.
Ντέρμπι ή αλλιώς «τροφή για ζωή»
Το φετινό πρωτάθλημα της Super League κρίθηκε την τελευταία αγωνιστική με την ΑΕΚ να καταφέρνει μετά από ένα «εξουθενωτικό κυνήγι» με τον Παναθηναϊκό, να τον προσπερνάει στην προ τελευταία «στροφή» της σεζόν και να κατακτά εν τέλει το πρωτάθλημα στην Νέα Φιλαδέλφεια μετά από 29 ολόκληρα χρόνια. Ο Εντίνιο γνωρίζει πολύ καλά την δυναμική που έχει ο Παναθηναϊκός καθώς δεν είναι και λίγες οι φορές που έχει βρεθεί αντιμέτωπος με τους «πράσινους. Βέβαια δεν μπορεί να ξεχάσει όμως και το τρομερό γκολ που είχε σκοράρει απέναντι στο «τριφύλλι» με άπιαστο σουτ έξω από τα όρια της μεγάλης περιοχής, σηκώνοντας ολόκληρο το ΟΑΚΑ στο «πόδι».
«Ο Παναθηναϊκός όπως και φέτος στα χρόνια που αγωνιζόμουν εγώ ήταν πάρα πολύ ανταγωνιστική ομάδα, και οι αναμετρήσεις μεταξύ μας ήταν πάρα πολύ δύσκολες. Φέτος δυσκόλεψε πολύ την ΑΕΚ στην μάχη για το πρωτάθλημα. Αν και τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό τα ένιωθα ως μεγαλύτερο ντέρμπι, σαν έναν πραγματικό πόλεμο. Κάθε φορά όμως ήταν δύσκολο να αντιμετωπίσουμε τον Παναθηναϊκό καθώς είχε δυνατούς παίκτες και έναν πολύ καλό προπονητή, ενώ οι οπαδοί του δημιουργούσαν μία υπέροχη ατμόσφαιρα στο γήπεδο. Αλλά βέβαια δεν μπορώ να ξεχάσω και το γκολ που είχα βάλει απέναντι στον Παναθηναϊκό καθώς για μένα ήταν ένα από τα πιο όμορφα που σκόραρα στην Ελλάδα. Έχω ωραίες αναμνήσεις από αυτά τα παιχνίδια».
«Πραγματικός πόλεμος» έτσι χαρακτήρισε τα παιχνίδια απέναντι στον Ολυμπιακό ο Εντίνιο. Μπορεί να έχει παίξει πολλά και σημαντικά ντέρμπι στην Ελλάδα τόσο με την φανέλα της ΑΕΚ, όσο και με αυτή του ΠΑΟΚ, όμως όταν η Ένωση βρισκόταν απέναντι στους «ερυθρόλευκους» όλα ήταν εντελώς διαφορετικά για τον ίδιο. Σε αυτές τις αναμετρήσεις η δυναμική και το πάθος όλων των ποδοσφαιριστών «ξεχείλιζε» στον αγωνιστικό χώρο. Είναι δύσκολο για έναν αθλητή να ξεχωρίσει έτσι ένα παιχνίδι, όμως τα βιώματα του ήταν ξεκάθαρα.
«Τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό ήταν διαφορετικά. Παλεύαμε για το πρωτάθλημα και οι αναμετρήσεις είχαν περισσότερο πάθος και δύναμη. Η μάχη των δύο καλύτερων ομάδων στην Ελλάδα. Σέβομαι σαφώς τον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκό, είναι δεδομένο άλλωστε πως ο ΠΑΟΚ είναι μία μεγάλη ομάδα. Αλλά τα ντέρμπι μεταξύ της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού είχαν περισσότερη ένταση ήταν πιο εντυπωσιακά».
«Εγώ είμαι πρωταθλητής»
Ο Ολυμπιακός την σεζόν 2007/2008 κατέκτησε ένα από τα πιο περίεργα, αμφιλεγόμενα και πολυσυζητημένα πρωταθλήματα των τελευταίων δεκαετιών με την υπόθεση Βάλνερ να αποτελεί μέχρι και σήμερα θέμα συζήτησης μεταξύ φίλων και γνωστών. Μπορεί από τότε να έχουν περάσει 15 χρόνια για τον Εντίνιο όμως η «πικρή» γεύση του χαμένου πρωταθλήματος είναι ακόμα πολύ έντονη. Ότι και αν συνέβη την χρονιά εκείνη, σωστό ή λάθος ο Πορτογάλος δεν πρόκειται να αλλάξει γνώμη.
«Ακόμα και σήμερα όταν με ρωτάνε για την Ελλάδα εγώ πάντα λέω ότι με την ΑΕΚ πήρα το πρωτάθλημα. Στο γήπεδο κερδίσαμε, ήμασταν καλύτεροι, μαζέψαμε περισσότερους βαθμούς αλλά στο τέλος το χάσαμε από ένα δικαστήριο. Ότι καταφέραμε εκείνη την χρονιά ήταν φοβερό, για εμένα κερδίσαμε το πρωτάθλημα και κάναμε ότι καλύτερο μπορούσαμε, μετά ήρθε μία λάθος απόφαση και μας το στέρησε. Όποια και αν ήταν η τελική απόφαση κανείς δεν μπορεί να αλλάξει το ότι η ΑΕΚ ήταν η καλύτερη ομάδα εκείνη την σεζόν. Εγώ ακόμα λέω πως κερδίσαμε το πρωτάθλημα το 2008».
Οι εμπειρίες του στην Ελλάδα πολλές, του ζήτησα λοιπόν να απομόνωση μία από αυτές, μία στιγμή που κουβαλάει μαζί του μέχρι και σήμερα, τόσα χρόνια μετά την αποχώρηση του από την χώρα μας. Ο Εντίνιο επέλεξε μία που σίγουρα θα θυμούνται και όλοι οι φίλοι της Ένωσης.
«Το παιχνίδι απέναντι στον Ολυμπιακό (4-0) μου έχει μείνει αξέχαστο. Ήταν μία πάρα πολύ σημαντική αναμέτρηση στην οποία φάνηκε ποια ήταν η καλύτερη ομάδα, με την μεγαλύτερη ποιότητα ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, ακόμη και όταν υπήρχαν διαιτητικά λάθη. Εμείς κάναμε ότι έπρεπε να κάνουμε, παλέψαμε προσπαθήσαμε και στο τέλος κερδίσαμε και το παιχνίδι αλλά στο τέλος και το πρωτάθλημα. Μία μεγάλη στιγμή για εμάς, ήμασταν ένα πολύ καλό γκρουπ παιχτών με τους Γεωργέα, Ριβάλντο, Μαντούκα, Ζούλιο Σέζαρ και άλλους πολλούς. Ήμασταν μία πολύ καλή και δεμένη ομάδα. Αυτό είναι το πιο σημαντικό, όταν έχεις δημιουργήσει τόσο καλές σχέσεις με τους συμπαίκτες σου και είστε όλοι μαζί προσηλωμένοι στον στόχο τότε μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Στο τέλος τα καταφέραμε, με την σκληρή δουλειά και την προσπάθεια μας τα καταφέραμε και ήταν μία πολύ καλή σεζόν για όλους».
Οι συμπάθειες που δεν… κρύβονται
Μία μεγάλη αλλαγή στην καριέρα ενός ποδοσφαιριστή είναι όταν αποχωρεί από την πατρίδα του και δοκιμάζει την τύχη του σε μία ξένη χώρα, σε ένα διαφορετικό πρωτάθλημα. Ο Εντίνιο μέχρι να εμφανιστεί στην χώρα μας δεν είχε αγωνιστεί ποτέ έξω από τα σύνορα της Πορτογαλίας. Μία δύσκολη απόφαση για έναν αθλητή, καθώς η προσαρμογή σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον και ειδικά μεσούσης της σεζόν είναι ένα εμπόδιο που μπορεί να φανεί έως και ανυπέρβλητο. Ο Πορτογάλος επιθετικός όμως αντίκρισε μία ομάδα έτοιμη να τον εντάξει στην οικογένεια της.
«Ήταν η πρώτη φορά που άφησα την χώρα μου για να αγωνιστώ σε μία άλλη χώρα, υπήρχαν σαφώς οι Ριβάλντο και Μαντούκα, όπως και ο Μανού που λόγο και της γλώσσας επικοινωνούσαμε πιο εύκολα, όμως έκανα πολύ καλούς φίλους τους οποίους αποκαλώ μέχρι και σήμερα αδέλφια μου όπως τον Δέλλα, τον Καφέ και τον Γεωργέα. Με τον Νίκο ήμασταν μαζί όλη μέρα, μέναμε μαζί στο ίδιο σπίτι. Όλα αυτά τα παιδιά μου έδιναν αυτοπεποίθηση, μου συμπεριφέρονταν σαν να ήμουν και εγώ Έλληνας. Για εμένα ήταν πάρα πολύ εύκολο να προσαρμοστώ και να δείξω τι μπορώ να κάνω μέσα στο γήπεδο. Είναι πάρα πολύ σημαντικό όταν φεύγεις από την χώρα σου και πας σε μία καινούργια ομάδα οι συμπαίχτες σου να σε υποστηρίζουν και να σε βοηθούν να αναπτυχθείς».
Το οικογενειακό κλίμα που ανέφερε προηγουμένως ο Εντίνιο δεν αφορούσε μονάχα το ποδοσφαιρικό τμήμα αλλά συμπεριλάμβανε μαζί την διοίκηση και πιο συγκεκριμένα τον τότε πρόεδρο της ΑΕΚ, Ντέμη Νικολαΐδη. Τα «θερμά» λόγια του Πορτογάλου για τον άλλοτε αρχισκόρερ της Ένωσης, περιγράφουν απόλυτα το δέσιμο που υπήρχε μεταξύ τους αλλά και κατ’ επέκταση με ολόκληρη την ομάδα.
«Ο Ντέμης ήταν σαν πατέρας για εμένα. Έκανε πάρα πολύ προσπάθεια για να έρθω στην ΑΕΚ. Στο τέλος η μεταγραφή μου ήταν έτοιμη να χαλάσει, όμως ο Ντέμης αρνήθηκε και μου είπε πως με θέλει και ότι η ομάδα με χρειάζεται. Έκανε τα πάντα για να έρθω και θέλω να τον ευχαριστήσω για την πίστη που είχε σε εμένα και με έφερε στην ομάδα. Η ΑΕΚ ήταν ένα μεγάλο κομμάτι στην καριέρα μου και ο Νικολαΐδης ήταν ένας πολύ σημαντικός άνθρωπος για την πορεία της. Με βοήθησε να έρθω στην ομάδα, να νιώσω την ατμόσφαιρα των οπαδών και το σύμβολο με τον δικέφαλο αετό στο στήθος μου. Για μένα ο Ντέμης ήταν σαν πατέρας μου και δεν πρόκειται να τον ξεχάσω ποτέ».
Η νοοτροπία είναι το παν
Για να μπορέσει να ενταχθεί ένας ποδοσφαιριστής σε ένα ξένο περιβάλλον δεν αρκεί όμως μόνο το καλό κλίμα που μπορεί να επικρατεί σε μία ομάδα. Ο Εντίνιο βάζει πάνω από όλους και όλα την νοοτροπία που πρέπει να έχει ένας αθλητής για να μπορέσει να πετύχει στην καριέρα του.
«Η προσαρμογή εξαρτάται σαφώς από τους συμπαίκτες και τον προπονητή της ομάδας, όμως έχει πολύ μεγάλη σημασία και η νοοτροπία του ποδοσφαιριστή. Κάποιες φορές οι ποδοσφαιριστές δεν έχουν την ψυχική δύναμη για να πάνε σε μία άλλη ομάδα και ανταπεξέλθουν στις νέες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί. Έχω πει σε ποδοσφαιριστές για να πας στην ΑΕΚ δεν είναι εύκολο. Είναι μία μεγάλη ομάδα και ο οποιοσδήποτε θα πρέπει να κάνει θυσίες και να κάνει ότι καλύτερο μπορεί μέχρι να του δοθεί η ευκαιρία να παίξει. Όταν δοθεί αυτή ευκαιρία όμως θα πρέπει να την αρπάξει και να δείξει τον καλύτερο εαυτό του. Δεν είναι εύκολο να παίξεις στην ΑΕΚ. Το σημαντικότερο είναι η νοοτροπία. Γενικά στον χώρο του ποδοσφαίρου αν δεν έχεις ισχυρή νοοτροπία για να συνεχίσεις να παλεύεις κάθε μέρα δύσκολα θα μπορέσεις να αναδειχθείς. Μερικοί καινούργιοι ποδοσφαιριστές πλέον είναι κάπως ξεροκέφαλοι και δεν δίνουν το 100% και χωρίς σκληρή προσπάθεια τίποτα δεν είναι εφικτό».
Η φετινή ΑΕΚ διαθέτει ένα γεμάτο ρόστερ με πολλές λύσεις σε όλες τις γραμμές του γηπέδου, κάτι που αποδείχθηκε και ως τεράστιο πλεονέκτημα σε σχέση με τους βασικούς ανταγωνιστές της στην πορεία της σεζόν. Πως όμως μπορεί ένας ποδοσφαιριστής να αναδειχθεί σε μία ομάδα γεμάτη λύσεις; Για τον Εντίνιο η απάντηση είναι μία, σκληρή δουλειά.
«Αυτό είναι κάτι που όλοι οι ποδοσφαιριστές πρέπει να αντιμετωπίσουν, πάντα θα έχεις κάποιον για να ανταγωνιστείς μαζί του την θέση σου στο βασικό σχήμα. Υπάρχουν πολλές φορές σε μία ομάδα τρεις μέχρι και τέσσερεις παίχτες που αγωνίζονται στη ίδια θέση. Για να τα καταφέρεις πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου και πως η σκληρή δουλειά θα ανταμειφθεί. Πρέπει να δίνει πάντα τον καλύτερο σου εαυτό στην προπόνηση και όταν σε επιλέξει ο προπονητής να δείξεις πως είσαι έτοιμος για να βοηθήσεις την ομάδα. Αλλά κάτι τέτοιο σαφώς είναι δύσκολο γιατί μόνο ένας θα πάρει την θέση στην 11αδα. Θα πρέπει επίσης και οι στόχοι της ομάδας να είναι ξεκάθαροι, αν ο στόχος είναι το πρωτάθλημα όλοι οι ποδοσφαιριστές είναι σημαντικοί, υπάρχουν πολλά παιχνίδια και όλοι θα πάρουν τις ευκαιρίες τους. Κάποιοι περισσότερες από άλλους, αλλά όλοι θα έχουν την ευκαιρία να δείξουν ποιοι πραγματικά είναι. Όταν έρθει αυτή η ώρα όμως θα πρέπει να είναι έτοιμοι για να αποδώσουν».
Με ένα όνειρο… τρελό
Στην… τρυφερή ηλικία των 40 ο Εντίνιο δεν αποχωρίζεται ακόμη τα ποδοσφαιρικά γήπεδα και δίνει την δική του «μάχη» στις χαμηλότερες κατηγορίες της Πορτογαλίας. Πριν την «δύση» της καριέρας του όμως έχει ένα ακόμη όνειρο που θέλει να εκπληρώσει.
«Για εμένα θα ήταν μεγάλη τιμή να ξανά φορέσω την φανέλα της ΑΕΚ. Πάντα ονειρευόμουν να τελειώσω την καριέρα μου στην ΑΕΚ. Το να έχω την ευκαιρία να γυρίσω στην Ελλάδα και να κρεμάσω εκεί τα παπούτσια μου θα είναι το καλύτερο φινάλε που μπορώ να φανταστώ. Η ΑΕΚ με βοήθησε να αναπτυχθώ στην καριέρα μου και να φτάσω να αγωνιστώ μέχρι και στην εθνική ομάδα της Πορτογαλίας. Ποτέ δεν θα ξεχάσω την ΑΕΚ και όπου και αν βρίσκομαι παρακολουθώ την ομάδα και τις πορείες που κάνει. Πάντα θα είμαι κοντά στην ομάδα».
Την περίοδο που αγωνιζόταν με τα «κιτρινόμαυρα» το ΟΑΚΑ ήταν η μόνιμη έδρα της ΑΕΚ. Κανένας φίλος της Ένωσης όμως δεν θεωρούσε το Ολυμπιακό Στάδιο ως «σπίτι» του, για τον Πορτογάλο όμως ήταν το μόνο που είχε δει και για αυτόν ήταν αρκετό. Βέβαια αντικρίζοντας, έστω και από μακριά, την «φλεγόμενη» ατμόσφαιρα της Νέας Φιλαδέλφειας αντιλαμβάνεται πως οι διαφορές των δύο γηπέδων είναι… χαώδης.
«Είναι απίστευτο γήπεδο, όταν το είδα μου ήρθαν στο μυαλό υπέροχες αναμνήσεις από την εποχή μου με την φανέλα της ΑΕΚ. Είναι υπέροχο που πλέον η ομάδα έχει το δικό της γήπεδο, ναι και το ΟΑΚΑ ήταν καλό αλλά σαφώς δεν μπορεί να συγκριθεί. Με αυτό το γήπεδο η ΑΕΚ έκανε ένα πολύ μεγάλο βήμα και η απίθανη ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι οπαδοί βοηθά πάρα πολύ τους ποδοσφαιριστές. Μπορεί να μην κατάφερα να αγωνιστώ στο νέο γήπεδο αλλά από το ΟΑΚΑ έχω μόνο καλές αναμνήσεις. Μπορεί να ήταν μεγάλο στάδιο όμως οι οπαδοί πάντα ερχόντουσαν να μας υποστηρίξουν και η ατμόσφαιρα κάθε φορά ήταν πραγματικά υπέροχη. Στην ΑΕΚ τώρα έχουμε το δικό μας σπίτι. Οι οπαδοί πλέον έχουν γίνει ένα με την ομάδα και ασκούν τεράστια πίεση στον αντίπαλο. Το νέο γήπεδο είναι κάτι το μοναδικό».
Με το που τελειώσαμε την συνέντευξη και τον ευχαρίστησα για τον χρόνο που μου αφιέρωσε, ο Εντίνιο ζήτησε από μόνος του να μου πει μερικά πράγματα που νιώθει για την Ελλάδα και τους Έλληνες. Εγώ σαφώς δέχθηκα και με χαρά άκουσα τον Πορτογάλο να λέει δύο λόγια για την «δεύτερη πατρίδα του».
«Για τους Έλληνες να αναφέρω πως που είναι ένας εκπληκτικός λαός και θέλω να τους ευχαριστήσω όλους για την μεγάλη υποστήριξη που μου έδωσαν στα χρόνια που ήμουν εκεί και με έκαναν να νιώσω σαν να βρίσκομαι στην Πορτογαλία. Ποτέ δεν θα ξεχάσω την Ελλάδα, την θεωρώ ως την δεύτερη πατρίδα μου. Ανυπομονώ επίσης να έρθω και στο καινούργιο γήπεδο για να ξανά νιώσω τον παλμό της κερκίδας και να δω αυτό το υπέροχο στάδιο από κοντά».
