Έμοιαζε με αποστολή… αυτοκτονίας για να ξεκινήσει την καριέρα του ως head coach και εκείνος τα κατάφερε και με το παραπάνω. Το Λαύριο στους τελευταίος αγώνες πήρε τα αποτελέσματα που άξιζε με το μπάσκετ που έπαιξε, εξασφάλισε το «αύριο» του στη μεγάλη κατηγορία και ο περιχαρής και γεμάτος περηφάνια Γιώργος Λημνιάτης, άνοιξε την καρδιά του στο BN Sports.
Συνέντευξη στον Μάνο Φυρογένη
Από τις πρώτες του κουβέντες και παρότι είχαν περάσει αρκετές ώρες απ΄ όταν το Λαύριο εξασφάλισε ουσιαστικά την παραμονή του στη Basket League της επόμενης σεζόν, κατανοούσες τη χαρά του για το γεγονός αυτό. Μπορεί αρκετοί να ισχυρίζονται ότι το τηλέφωνο αποτελεί ένα απρόσωπο μέσο επικοινωνίας, ωστόσο είναι βέβαιο και δεδομένο πως ο συνομιλητής μας έσφυζε από θετικά συναισθήματα μιλώντας για την επιτυχία του οργανισμού.
Ο Γιώργος Λημνιάτης δεν αποφάσισε να πατήσει σε… ασφαλή μονοπάτια. Ανέλαβε κάτι πιο προχωρημένο και από μεσούσης της σεζόν, μία ομάδα που βάσει βαθμολογικής θέσης φάνταζε από τα πρώτα φαβορί για τον υποβιβασμό. Αν σε αυτό, προστεθεί το γεγονός ότι είναι η πρώτη του δουλειά ως πρώτος προπονητής και πως κλήθηκε να αντικαταστήσει έναν άνθρωπο που είχε βγάλει… ρίζες στον πάγκο της του Λαυρίου, οδηγώντας το μάλιστα και μέχρι τη συμμετοχή του στους τελικούς της Basket League, κατανοεί εύκολα κανείς το βαθμό δυσκολίας για να μην πούμε παραφροσύνης που έκρυβε η θετική του απάντηση (αλλά και η πρόταση της διοίκησης από την άλλη πλευρά του νομίσματος).
Παρόλα αυτά, όσο βιαστικά και αν έγινε αυτός ο γάμος και κάτω από αδιευκρίνιστες μελλοντικές συνιστάμενες, πέτυχε και με το παραπάνω. Ο Γιώργος Λημνιάτης εξήγησε αποκλειστικά στο BN Sports τι τον έκανε να αποδεχτεί την πρόκληση, το οικογενειακό κλίμα που συνάντησε στο Λαύριο, ενώ εξήρε μεταξύ άλλων την ποιότητα του ρόστερ αγωνιστικά και σε επίπεδο χαρακτήρων. Μία απολαυστική κουβέντα ακολουθεί.
Από την ημέρα που έγινε και επισήμως ο αντικαταστάτης του Χρήστου Σερέλη και εκλεκτός για την… ειδική αυτή αποστολή (αν και πρώτη φορά ως head coach), το Λαύριο «αναγεννήθηκε». Για την ακρίβεια, ο νυν τεχνικός του Παναθηναϊκού άφησε ως παρακαταθήκη το μεγάλο διπλό στο Κλειστό των Άνω Λιοσίων, κόντρα στην ΑΕΚ για να ακολουθήσουν 3 νίκες στους τελευταίους πέντε αγώνες, οι οποίες ήταν υπεραρκετές ώστε οι φιναλίστ των τελικών του 2021, να αγωνίζονται και του χρόνου στη Basket League. Και όπως γίνεται αντιληπτό, η κουβέντα μας με τον Γιώργο Λημνιάτη δεν θα μπορούσε να ξεκινήσει διαφορετικά.
«Πιστεύω ότι η ομάδα παίζει πολύ καλά εδώ και αρκετό καιρό, πριν καν έρθω εγώ. Ουσιαστικά αυτό είναι το πραγματικό επίπεδο γιατί το υλικό είναι εξαιρετικό. Έχει καλούς χαρακτήρες και θεωρώ ότι στην αρχή στοίχησε στο Λαύριο το δύσκολο πρόγραμμα σε συνδυασμό με τις αλλαγές των ξένων και τους τραυματισμούς», δήλωσε αρχικώς και συνέχισε τη συλλογιστική του.
«Υπάρχουν αρκετά νέα παιδιά χωρίς εμπειρία οπότε χρειαζόταν και κάποιο χρονικό διάστημα για να αποδώσουν αυτό που όντως μπορούν στο παρκέ. Το ρόστερ του Λαυρίου έχει ποιότητα και δεν άξιζαν αυτά τα παιδιά να παλεύουν για την παραμονή».
Η ομάδα του Λαυρίου φεύγοντας με το διπλό από την Καρδίτσα, μετέτρεψε τα δύο τελευταία παιχνίδια της σεζόν σε… γιορτή, αναλογιζόμενοι το που βρισκόταν η ομάδα πριν από 2 μήνες. Το χαρμόσυνο αυτό γεγονός αποτυπώθηκε και στις on camera δηλώσεις του Έλληνα τεχνικού που δεν σταμάτησε να χαμογελά. «Από την πρώτη στιγμή ένιωσα ότι είμαι στην ομάδα πολύ καιρό. Το Λαύριο είναι μια οικογένεια, κυριαρχεί το συναίσθημα παρόλο που μιλάμε για μία επαγγελματική ομάδα. Μου αρέσει αυτό αρκετά και με έκανε να δεθώ από τις πρώτες μέρες», εξήγησε αρχικώς και πρόσθεσε υπό τον ίδιο ευχάριστο τόνο από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου.
«Ένιωσα μετά το θετικό αποτέλεσμα στην Καρδίτσα μία υπέρμετρη χαρά και μια δικαίωση για όλους εκείνους που προσπάθησαν και έχτισαν αυτό το σύνολο. Αυτή η οικογένεια κατάφερε να πετύχει το στόχο της και το συναίσθημα ότι έβαλα και εγώ το… λιθαράκι μου, με γέμισε».
Επειδή μπάσκετ χωρίς αριθμούς και στατιστική δεν υπάρχει και παρότι ο Γιώργος Λημνιάτης υπερθεματίζε καθόλη τη διάρκεια της συζήτησης την ποιότητα του ρόστερ του Λαυρίου, αυτό που πέτυχε η ομάδα είναι σπάνιο. Οι «μεταλλωρύχοι» ξεκίνησαν με οκτώ σερί ήττες και παρόλα αυτά έμειναν στη μεγάλη κατηγορία, ούσα η τρίτη ομάδα από αρχής καταβολής των επαγγελματικών πρωταθλημάτων που το καταφέρνει μετά τον Πανιώνιο (2017-18) και τον Ηλυσιακό (2010-11).
«Έχω ζήσει σαν παίκτης να παίζεις κάθε Σαββατοκύριακο έναν ‘’τελικό’’. Συγκεκριμένα στον Παπάγου είχαμε ξεκινήσει μια σεζόν με 0-5 και όπως καταλαβαίνεις η 6η αγωνιστική είχε ένα μεγάλο ‘’πρέπει’’. Ήταν η χρονιά που είμασταν με τον Φορντ και εξελίχθηκε πολύ διαφορετικά, βγαίνοντας εν τέλει και στην Ευρώπη. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι αυτός που πρέπει όταν η νίκη γίνεται αναγκαιότητα. Πρέπει να έχεις ισχυρούς χαρακτήρες πέρα από τη μπασκετική ποιότητα και παίκτες με… κοντή μνήμη. Αθλητές που έχουν τη δυνατότητα να παρουσιάσουν την πραγματική τους ποιότητα όταν πρέπει. Είναι πολύ δύσκολο αυτό που κατάφερε το Λάυριο και γι’ αυτό συνιστά μεγάλη επιτυχία. Η ομάδα έχει αποκτήσει μία αίσθηση… σταθεράς στα ‘’σαλόνια’’, με ξένους που κάνουν το step up εδώ, επενδύοντας ταυτόχρονα και σε νέα παιδιά».
Στα αλήθεια όμως τι αποσκοπούσε να βρει ερχόμενος στο Λαύριο και τι στην πραγματικότητα είδε-βίωσε; Ο Γιώργος Λημνιάτης αφού γύρισε νοητά έναν και πλέον μήνα πίσω, είπε ότι: «Όταν ήρθε η πρόταση, ήμουν στην Ολλανδία με την Εθνική ομάδα της Γεωργίας και δεν είχα το χρόνο να προετοιμαστώ και να παρακολουθήσω την ομάδα όσο ήθελα. ‘’Κλέβοντας’’ όμως λίγο χρόνο, συνειδητοποίησα ότι το υλικό του Λαυρίου μπορεί να παίξει καλό και γρήγορο μπάσκετ, ότι υπάρχουν τα ατομικά χαρακτηριστικά. Αυτό που προσπάθησα εγώ είναι να δώσω εμπιστοσύνη και αυτοπεποίθηση, όσο χρειαζόταν γιατί και οι παίκτες καταλάβαιναν ότι το μόνο που έλειπε ουσιαστικά ήταν το αποτέλεσμα. Και θεωρώ ότι σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα όχι μόνο πήραμε τις νίκες που χρειαζόμασταν αλλά παίξαμε και καλό μπάσκετ, όμορφο στο μάτι, το ευχαριστηθήκαμε, πράγμα που είναι σημαντικό για εμένα. Η εικόνα με ευχαριστεί γιατί αποτυπώνονται και στην πράξη αυτά που είχα κατά νου».
Το εγχείρημα φάνταζε από πολλές απόψεις δύσκολο με το Λαύριο να έχει συνηθίσει στην ιδέα του Χρήστου Σερέλη σε θέση… καπετάνιου. Ένα κλαμπ όμως δεν το κάνει μόνο ο επικεφαλής του τεχνικού επιτελείου. «Ερχόμενος βρήκα ένα κλαμπ που το αγαπούν πολύ οι άνθρωποί του και όσοι βρίσκονται γύρω του. Είναι μια ομάδα αγαπησιάρικη. Αυτό με βοήθησε να εγκλιματιστώ πιο γρήγορα. Βρήκα εξαιρετικούς χαρακτήρες τόσο γηγενείς όσο και ξένους. Το Λαύριο έχει εξαιρετικούς αθλητές που… διψάνε για γνώση και εξέλιξη. Συνάντησα παιδιά με εμπειρία όπως είναι οι Ζάρας και Γερομιχαλός για τους οποίους ότι και να πω σαν κράμα πορείας, μπασκετικής ικανότητας αλλά και χαρακτήρα είναι λίγο. Γενικότερα βρήκα μια εξαιρετική χημεία και στο staff. Νιώθω πολύ τυχερός που ξεκίνησα ως head coach σε μία τέτοια ομάδα με μπασκετική ποιότητα».
Σίγουρα οι συνθήκες για να… απογαλακτιστεί και να αναλάβει ως πρώτος προπονητής δεν φάνταζαν στα μάτια πολλών ως ιδανικές. Όχι όμως και για το Γιώργο Λημνιάτη.
«Ήταν αρκετό καιρό στο μυαλό μου. Aρκετοί μάλιστα έλεγαν πως άργησα αν και υπήρχαν οι προτάσεις. Δεν μπορούσα να πω όχι στο Λαύριο. Ήθελα πολύ να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου και τα παραπάνω χαρακτηριστικά του συλλόγου που ανέφερα αλλά και το γεγονός πως το κλαμπ έχει εξελιχθεί ως μία μόνιμη δύναμη στην Α1 τα τελευταία χρόνια, με ώθησαν στο να αποδεχτώ την πρόταση».
Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν κατανοούσε τις υπαρκτές δυσκολίες. «Ήξερα ότι το έργο μας ήταν αρκετά δύσκολο γιατί η ομάδα πάλευε για τη σωτηρία της. Όλο αυτό το κλίμα όμως ήταν ιδανικό για το δικό μου ξεκίνημα».
Μπορεί να μην είχε χαράξει μέχρι τώρα το… δικό του δρόμο ο συνομιλητής μας αλλά βρισκόταν και βρίσκεται στο πλάι του Ηλία Ζούρου τα τελευταία χρόνια, πανηγυρίζοντας μεταξύ άλλων την πρόκριση της Εθνικής Γεωργίας στα τελικά του MundoBasket 2023.
«Η σχέση μου με τον Ηλία (σ.σ Ζούρο) έχει υπερβεί το επίπεδο της συνεργασίας. Είναι μία σχέση ανθρώπινη, αδελφική θα μπορούσα να πω. Με έφερε στο staff της Γεωργίας όταν έφυγε ο Γκόλεματς από συνεργάτης του. Έχουμε εξαιρετική χημεία. Είναι ένας προπονητής μεγάλης κλάσης. Έχω μεγάλο σεβασμό για εκείνον και αντιλαμβάνομαι και εισπράττω και τη δική του αποδοχή για τις γνώσεις μου και τη βοήθεια που μπορώ να δώσω. Έχω διευρυμένες αρμοδιότητες, συζητάμε αρκετά πριν αποφασίσουμε για κάτι. Είναι ιδανική η συνεργασία μας τόσο σε αγωνιστικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο».
Κλείνοντας, ο Γιώργος Λημνιάτης επιβεβαίωσε το αυτονόητο. Όταν το μεγάλο βήμα γίνεται και πατάει κανείς στα πόδια του, δεν κοιτάζει το… πλατύσκαλο αλλά να προχωρήσει ακόμα περισσότερο μπροστά, μόνος του. «Αυτός είναι ο δρόμος εννοείται (Γέλια χαράς και υπερηφάνειας). Θα προσπαθήσω με όλες μου τις δυνάμεις να δουλεύω και να φανώ άξιος της εμπιστοσύνης της ομάδας».
