Με αίμα… κρύο, ο Ντιέγκο Κάπελαν ευστόχησε από τα 8 μέτρα και χάρισε μία σπουδαία νίκη-μισή κατηγορία στον Ιωνικό κόντρα στον ΠΑΟΚ. Ο 35χρονος μίλησε στο BN Sports για το buzzer beater, τους «θρύλους» Μάντζαρη και Μαυροκεφαλίδη, τα έξτρα κίνητρα που είχε για μία καλή εμφάνιση (μεταξύ των οποίων η απόρριψη από τον κόουτς Λυκογιάννη προ δεκαετίας) ενώ ξεκαθάρισε ότι δεν ταξίδεψε ποτέ στη Ρόδο για εκείνο το περίφημο ματς με τον Κολοσσό.
Σχετικά Άρθρα
Ιωνικός - ΠΑΟΚ 74-71: Νίκη... χρυσάφι με buzzer beater Κάπελαν στην επιστροφή Τσίκληρα! (video)
Ιωνικός Νίκαιας: Ούτε σε reality show τόσα πολλά «φύγε εσύ, έλα εσύ»! (video)
Μονάχα οι σκόρερ ολκής μπορούν να… σηκωθούν και να πάρουν ένα τέτοιο σουτ, πόσω δε μάλλον όταν το play δεν ήταν αρχικώς σχεδιασμένο για εκείνους. Αυτοί που νιώθουν μεγάλη αυτοπεποίθηση στο χέρι τους ακόμα κι’ αν δεν είναι στην πιο εύστοχη βραδιά τους. Αυτό έκανε ο Ντιέγκο Καπελάν το βράδυ της Κυριακής (5/2) στο Κλειστό του Πλάτωνα και δικαιώθηκε. Και μαζί έβγαλε ασπροπρόσωπους τους ανθρώπους του Ιωνικού που τον πίστεψαν, ακόμα κι΄ όταν έμεινε για καιρό στα «πιτς» και φυσικά τον κόουτς Τσίκληρα, για τον οποίο έχει τα καλύτερα να πει.
Λίγες ώρες λοιπόν μετά τη νικητήρια… βόμβα του, ο «από μηχανής θεός» του Ιωνικού κόντρα στον ΠΑΟΚ, Ντιέγκο Κάπελαν τέθηκε στη διάθεση του BN Sports και άνοιξε την καρδιά του. Από τα συναισθήματά του για το buzzer beater και τη σημασία της νίκης στον αγώνα που δίνουν οι Νικαιώτες για να παραμείνουν στη Basket League, μέχρι τη σχέση του με τους Ράϊλι και Μάικ Τζέιμς, αυτό το… κάτι που βάσταγε για τον κόουτς Λυκογιάννη, την ευχαρίστησή του να παίζει για τον κόουτς Τσίκληρα και τον τραυματισμό του που τον ταλαιπώρησε αρκετά.
Συνέντευξη στον Μάνο Φυρογένη
- Θα ήθελα ένα σύντομο σχόλιο για την Κυριακάτικη νίκη. Ποιο ήταν το κλειδί για να κερδίσετε τον ΠΑΟΚ;
«Ήμασταν έτοιμοι γι΄αυτό. Ξέραμε ότι έπρεπε να παίξουμε σκληρά, σωματικά και πνευματικά, ότι ο ΠΑΟΚ είναι μια πολύ ικανή ομάδα και δεν θα ήταν καθόλου εύκολο παιχνίδι. Συνεπώς στέκομαι στην ενέργεια που βγάλαμε στο παρκέ και την σκλαράδα που είχαμε στην άμυνα. Ήταν μια ομαδική νίκη, όλοι έδωσαν ό,τι είχαν».
- Έπαιξε ρόλο η επιστροφή του κόουτς Τσίκληρα; Εσύ αισθάνεσαι πιο ελεύθερος μαζί του;
«Είναι απίθανος τύπος. Έρχεται πάντα χαμογελαστός στην προπόνηση και το γυμναστήριο. Δεν ξέρω αν θα έλεγα πιο ελεύθερος. Είχα καλή σχέση με όλους τους προπονητές φέτος απλά λόγω τραυματισμού δεν συνεργάστηκα και πολύ μαζί τους. Είναι φορές που σκέφτομαι ότι αν ήμουν υγιής και βοηθούσα να κερδίσουμε κάποιο ματς παραπάνω, ίσως κρατούσαν τη δουλειά τους. Κανένας τους δεν με πίεσε να επιστρέψω πιο γρήγορα, με σεβάστηκαν και εγώ αυτό το εκτιμώ, όπως και τη δουλειά τους. Απλά ο κόουτς Άγγελος είναι αυτός που με έφερε εδώ. Είχε τα... άντερα να με προτείνει παρότι δεν είχα και το πιο πετυχημένο πέρασμα από την Ελλάδα. Είναι αλλιώτικο το συναίσθημα, είναι ευχαρίστησή μου να παίζω για εκείνον. Και την Κυριακή με εμπιστεύθηκε παρότι είχα χάσει κάποια εύκολα και χωρίς πίεση σουτ».
- Μιας που αναφέρθηκες στον τραυματισμό σου, πως είσαι τώρα; Το έχεις αφήσει πίσω σου;
«Πλέον είμαι απολύτως υγιής. Δουλεύω καθημερινά για να γυρίσω στα επιθυμητά επίπεδα φυσικής κατάστασης και να… ανακτήσω τους μύες μου. Ο πρώτος τραυματισμός ήρθε μετά τον αγώνα με τον Προμηθέα, τη 2η Αγωνιστική. Συνολικά μέσα σε τρεις μήνες τραυμάτισα τον δικέφαλο μηριαίο 4 φορές. (3 στο αριστερό πόδι και μία στο δεξί). Ήταν δύσκολο για μένα, δεν ήρθα εδώ για διακοπές αλλά για να παίξω. Ήξερα και ήθελα να βοηθήσω τους συμπαίκτες μου. Μου πήρε πολύ καιρό να επιστρέψω αλλά είμαι χαρούμενος που είμαι εδώ και θα ήθελα να ευχαριστήσω και τους ανθρώπους του Ιωνικού που δεν με… άδειασαν, δεν συμβαίνει πάντα αυτό. Όπως επίσης και το ιατρικό επιτελείο που με φρόντισαν».
- Επιστρέφοντας στην νίκη επί του ΠΑΟΚ, πως νιώθεις σκεπτόμενος το τελευταίο σουτ που πήρες;
«Το play είχε σχεδιαστεί αρχικώς για τον Μαυροκεφαλίδη και όταν μπήκα στο παρκέ δεν είχα στο μυαλό μου ότι εγώ θα εκτελέσω. Δεν μπορούσε όμως η μπάλα να πάει στο Λουκά και η εναλλακτική ήταν ο Χόκινς να κάνει το pick για μένα. Μου έκανε ένα τρομερό block out και μου έδωσε ακριβώς το χρόνο που χρειαζόμουν, με ελευθέρωσε. Και από τη μια στιγμή στην άλλη λέω ‘’εδώ είμαστε, αυτό είναι το σουτ σου’’. Πήρα τη μπάλα, γύρισα, κοίταξα και απλά το έβαλα. Κάθε χρόνο βάζω δυο-τρία τέτοια. Είμαι χαρούμενος που μπήκε. Είναι μια μεγάλη νίκη».
- Θεωρείς ότι στο χρώσταγε το παιχνίδι για αυτό που δε μέτρησε στο τέλος της τρίτης περιόδου από το κέντρο;
« (Γέλια). Δεν θα το έλεγα. Είμαι από αυτούς που σκέφτομαι την επόμενη κατοχή και τίποτε άλλο. Ως προς το προηγούμενο, δεν ήμουν βέβαιος αν ήταν εντός χρόνου εξ’ αρχής. Όταν δεν μέτρησε, απλά το άφησα πίσω. Το παιχνίδι δε σου χρωστάει τίποτα, είναι αδίστακτο».
- Όλοι έπεσαν πάνω σου μόλις μπήκε στο τέλος όμως εσύ δεν ξέσπασες, δεν πανηγύρισες. Γιατί;
«Δεν θέλω να φανεί κάπως, καταλαβαίνω τη σημασία του αλλά και την ομορφιά του να κερδίζεις ένα ματς με buzzer beater αλλά δεν ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμένα, πιο πολύ νορμάλ για το έλεγα. Ήταν άλλο ένα σουτ. Υπήρχε και ικανός χρόνος στο ρολόι για να απαντήσει ο ΠΑΟΚ».
- Είχες κάποιο έξτρα κίνητρο για το χθεσινό παιχνίδι;
«Δε χρειάζεσαι κίνητρο για να κάνεις τη δουλειά σου, πάντα δίνω το 100%. Αλλά σίγουρα υπήρχαν επιμέρους στοιχεία που το έκαναν ιδιαίτερη συνθήκη. Επέστρεψα απόλυτα υγιής μετά από καιρό, αισθανόμουν καλά. Δεν σκέφτηκα στιγμή κάτι άλλο πέρα από τη νίκη. Γύρισε και ο κόουτς Άγγελος, είχα απέναντί μου τον Ράϊλι με τον οποίο είμασταν συμπαίκτες για λίγο στην Ισπανία παλαιότερα. Ήταν όμορφο να τον συναντήσω στο παρκέ σε μία από τις καλύτερες λίγκες της Ευρώπης (Basket League). Ο τρόπος επίσης που χάσαμε στον πρώτο γύρο στη Θεσσαλονίκη, θέλαμε ένα είδος εκδίκησης. Τέλος είχα και στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι έπαιζα κόντρα στον προπονητή που με απέρριψε στην πρώτη μου χρονιά στην Ελλάδα όταν είχα έρθει να δοκιμαστώ, στον Ίκαρο Καλλιθέας. Ο Λυκογιάννης δεν με ήθελε, δεν του έκανα και δεν υπέγραψα ποτέ. Την Κυριακή ήταν η πρώτη φορά που έπαιζα απέναντί του, δεν ξέρω καν αν με θυμόταν. Ήταν όμορφο που τον κέρδισα. Δεν το σκεφτόμουν συνέχεια, δεν το έβλεπα εκδικητικά, έχουμε ωριμάσει πλέον. Δεν ήθελα να αποδείξω ότι έκανε λάθος, αλλά να δείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ. Ξέρω που ανήκω, τι μπορώ να κάνω. Και ο βοηθός προπονητή του ΠΑΟΚ, ο κόουτς Νεραντζάκης, είμασταν μαζί στον Κολοσσό. Με είχε βοηθήσει πολύ. Όπως καταλαβαίνεις ήταν μια ιδιαίτερη βραδιά για μένα».
- Πόσο σημαντική ήταν η νίκη αυτή στη μάχη που δίνετε για να παραμείνετε στη μεγάλη κατηγορία;
«Ξέραμε ότι χρειαζόμασταν τουλάχιστον ένα ακόμα θετικό αποτέλεσμα. Νομίζω ότι με αυτή τη νίκη μπορούμε να ορίζουμε εμείς τη μοίρα μας. Όταν είσαι χαμηλότερα δεν εξαρτάται μόνο από εσένα. Πλέον αν κάνουμε τη δουλειά μας, κρατάμε την υπόθεση παραμονής στα χέρια μας. Μένουμε προσηλωμένοι γιατί είναι πολύ σημαντικό για όλους στο κλαμπ να μείνουμε στην κατηγορία και νομίζω δεν θα έχουμε πρόβλημα, αν είμαστε σοβαροί. Έχουμε κάποιος πολύ ποιοτικούς παίκτες όπως ο Μαυροκεφαλίδης και ο Μάντζαρης. Θυμάμαι τους παρακολουθούσα παλιότερα στην Ευρωλίγκα, είναι θρύλοι. Χαίρομαι πολύ που συνεργάζομαι μαζί τους».
- Αφιερώνεις κάπου συγκεκριμένα τη νίκη αυτή και την εμφάνισή σου;
«Στη μαμά μου, είχε γενέθλια. Πριν το παιχνίδι της ευχήθηκα και μετά το συνειδητοποίησα ότι κερδίσαμε με δικό μου buzzer beater στη γιορτή της μητέρας μου. Εκείνη φυσικά δεν είδε το παιχνίδι, προτίμησε να πάει για τα… νύχια της. Δεν τρελαίνεται με το μπάσκετ. Έχει παρακολουθήσει όλα αυτά τα χρόνια μόνο δύο παιχνίδια μου και τα κερδίσαμε και τα δύο. Το δεύτερο μάλιστα ήταν το τελευταίο μου σε επίπεδο κολλεγίου, απέναντι στο Λαμάρ του Μάικ Τζέιμς και κατακτήσαμε το πρωτάθλημα».
- Κλείνοντας, θα ήθελα να κλείσουμε με το περιβόητο παιχνίδι του Ιωνικού στη Ρόδο. Ήσουν μαζί με την αποστολή τελικώς και γιατί η ομάδα σου έχασε με τόσο μεγάλη διαφορά;
«Ας αφήσουμε να γίνουν οι έρευνες για το τι πραγματικά συνέβη. Είναι σε εξέλιξη και δεν θα ήθελα να πω κάτι πάνω σε αυτό. Θα ήθελα όμως να τονίσω ότι δεν ταξίδεψα στη Ρόδο. Αυτό που ακούστηκε ότι ήμουν με τους υπόλοιπους και επέλεξα να μην παίξω, είναι πέρα από κάθε φαντασία. Ήμουν στην Αθήνα, πήγαινα 2 φορές την ημέρα για φυσικοθεραπεία. Απλά ήμουν τραυματίας. Και δεν είδα και όλο το παιχνίδι. Βοήθησα την οικογένεια ενός συμπαίκτη μου που χρειάζονταν κάτι από το φαρμακείο. Είδα μετά το τελικό σκορ όταν γύρισα και σκέφτηκα ‘’όπα, τι σκ@τ@ έγινε εδώ’’. Και μετά ακούστηκαν τα διάφορα. Ξαφνιάστηκα. Δεν είχα και δεν έχω ιδέα. Το μόνο που ξέρω είναι ότι εγώ δεν ταξίδεψα ποτέ στη Ρόδο».
