Συνέντευξη στον Γιώργο Κουρτέση, σπουδαστής στο Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ
Όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο μέσα από τον αθλητισμό. Για τον Μάνο Ζερδεβά, ο Ολυμπιακός και η παρουσία στους Ολυμπιακούς Αγώνες με την Εθνική ομάδα σίγουρα δεν ήρθε εύκολα. Αυτό διότι στην Ελλάδα πολλές είναι οι περιοχές που δεν έχουν τις κατάλληλες εγκαταστάσεις για να προπονηθούν οι αθλητές, πόσο μάλλον αυτοί της υδατοσφαίρισης, ώστε να μπορέσουν να φτάσουν στο επιθυμητό επίπεδο.
Η κλίση στο πόλο της Ηλιούπολης
Για να μπει ένα παιδί σε πορεία... πόλο, θα πρέπει να βρίσκεται κοντά σε ένα κολυμβητήριο. Εκεί, βασική προϋπόθεση, προφανώς, να υφίσταται ένας αθλητικός σύλλογος. Ο Μάνος Ζερδεβάς, γεννημένος και μεγαλωμένος στην Ηλιούπολη, δηλώνει πως: «ξεκίνησα το πόλο γιατί πάντα είχα μια κλίση στα θαλάσσια σπορ. Με τον αδερφό μου, από μικρά παιδιά, πηγαίναμε στα Καμπ της Βουλιαγμένης και περάσαμε από όλα τα αθλήματα της θαλάσσης, με το πόλο να ξεχωρίζει για αμφότερους. Τελείως τυχαία ξεκινούσε ομάδα πόλο η Ηλιούπολη εκείνη την χρονιά και έτσι έμελλε για να γίνει η αρχή».
Ο Ολυμπιακός και το... άχτι του!
Ο Ολυμπιακός αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους πολυαθλητικούς συλλόγους στην Ευρώπη, με επιτυχίες σε όλα τα σπορ. Στο πόλο έχει την κυριαρχία τόσο εντός των συνόρων, όσο και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ο διεθνής πολίτσας πήρε μεταγραφή στους «ερυθρόλευκους» το 2018. «Έχοντας αγωνιστεί 5 χρόνια στον Ναυτικό Όμιλο Βουλιαγμένης, πίστευα ότι ήμουν έτοιμος για το επόμενο βήμα. Ο Ολυμπιακός, ήταν ήδη μια από τις καλύτερες ομάδες της Ηπείρου και την χρονιά που πήγα, κατείχε τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Αυτό ήταν κάτι που με ιντρίγκαρε από την πρώτη στιγμή, γιατί είναι ένα τρόπαιο που ακόμα και τώρα, δεν έχω κατακτήσει στην καριέρα μου».
Το να πάει κάποιος στον Ολυμπιακό και μάλιστα σε μία τόσο επιτυχημένη περίοδο για τον σύλλογο θέλει μεγάλο θάρρος. «Η απόφαση ήταν εύκολη γιατί ήθελα να αλλάξω παραστάσεις, αλλά η πίεση μπορώ να πω, ότι ήταν η ίδια. Εννοώ ότι και στην Βουλιαγμένη η μόνη ήττα που “επιτρεπόταν” ήταν από τον Ολυμπιακό. Οι περισσότερες ομάδες ξέρουν ότι εύκολα ή δύσκολα ο πρωταθλητής Ελλάδος θα πάρει την νίκη στις εγχώριες διοργανώσεις και δεν μπαίνουν στον αγώνα απέναντί του, να διεκδικήσουν το μέγιστο των πιθανοτήτων τους. Αντιθέτως η Βουλιαγμένη, που είναι πιο κοντά με τον Ολυμπιακό στο θέμα ρόστερ, σε κάθε αγωνιστική έχεις να αντιμετωπίσεις κάποιον διψασμένο να σε νικήσει και παράλληλα να κοντράρεις τον πρώτο».
Η καθημερινότητα στον Ολυμπιακό περιλαμβάνει συνεχή επαφή με κάποιους από τους καλύτερους πολίστες στον κόσμο. Ανταγωνίζεται στις προπονήσεις τον Μάρκο Μπίγιατς, έχει συμπαίκτες τους κορυφαίους Έλληνες πολίστες, Φουντούλη, Γενηδουνιά και τον τρεις φορές κάτοχο του τίτλου FINA “World Player of the Year”, Φίλιπ Φιλίποβιτς. «Νιώθω πολύ τυχερός που έχω τον Μάρκο Μπίγιατς καθημερινά μαζί μου στην προπόνηση, γιατί είναι ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες στον κόσμο (αν όχι ο καλύτερος). Ο συνεχής ανταγωνισμός μεταξύ μας νομίζω είναι αρκετά ωφέλιμος και για τους δύο. Τώρα, η παρουσία παικτών πολύ υψηλού βεληνεκούς στην ομάδα, κάνει αυτόματα το επίπεδο προπονήσεων άκρως ανταγωνιστικό και απαιτητικό. Αποτέλεσμα αυτού είναι να βελτιωνόμαστε συνεχώς, από τη στιγμή που η κλάση όλων, μας ωθεί πιο ψηλά. Πολλές φορές νιώθω ότι οι προπονήσεις στον Ολυμπιακό είναι πολύ πιο δύσκολες από τους αγώνες, εξαιτίας των τεράστιων ονομάτων που έχεις να αντιμετωπίσεις σε καθημερινή βάση».
Ο τραυματισμός στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ξεπεράστηκε... οικογενειακά!
Ο Μάνος αναγκάστηκε να δει το υπόλοιπο του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος στο οποίο συμμετείχε με την Εθνική ομάδα το καλοκαίρι, από τον πάγκο. Αιτία ήταν ο τραυματισμός στο αριστερό του χέρι στη διάρκεια του προημιτελικού κόντρα στις ΗΠΑ. «Ο τραυματισμός μου ήταν μια ταυτόχρονη δοκιμασία, ψυχολογική αλλά και σωματική. Ευτυχώς είχα δίπλα μου τους δικούς μου ανθρώπους, που μου έδειξαν γιατί είναι κοντά μου και όλοι μαζί καταφέραμε να βγούμε από αυτή την κατάσταση. Οι συμπαίκτες μου, οι παράγοντες της εθνικής ομάδας αλλά και του Ολυμπιακού ήταν εκεί για μένα ανά πάσα στιγμή και τους ευγνωμονώ. Κάθε τραυματισμός έχει τις δυσκολίες του, αλλά με υπομονή και επιμονή περνάει και επανέρχεσαι στην ενεργό δράση ψυχολογικά δυνατότερος».
Η Εθνική ομάδα, παρά την απουσία από την συνέχεια της διοργάνωσης του βασικού της τερματοφύλακα, κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο, νικώντας στο μικρό τελικό την Κροατία με σκορ 9-7.
Οι επιτυχίες έρχονται, η αναγνώριση ακόμα... ακολουθεί
Το πόλο ως άθλημα, δυστυχώς δεν γνωρίζει ίδια αναγνώριση, όπως το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ. Μεγάλο μέρος ακόμη και των φιλάθλων των ομάδων, ασχολείται με τους αθλητές σε μεγαλύτερο και αθλήτριες, σε μικρότερο βαθμό, μόνο στις μεγάλες επιτυχίες που φέρνουν.
Ο Μάνος Ζερδεβάς από την πλευρά του θεωρεί πως: «τα τελευταία χρόνια η γυναικεία υδατοσφαίριση έχει φέρει τεράστιες επιτυχίες και σε διασυλλογικό, αλλά και σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Έχουν δείξει μία πολύ μεγάλη συνέπεια και ο δρόμος φαίνεται ακόμα πιο λαμπρός στη συνέχεια. Οπότε με βάση αυτά δεν θα έλεγα ότι οι άντρες πολίστες έχουν κάποια παραπάνω προβολή ή αναγνωρισιμότητα από τις γυναίκες, εξαιτίας του ότι μέσα από την επιτυχία, θα πέσουν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω σ’ εμάς τους αθλητές».
Ο κόσμος θα πρέπει να μάθει να εκτιμά τις προσπάθειες τέτοιου είδους αθλητών και όχι μόνο αυτών, που βρίσκονται συνεχώς μπροστά στα φώτα της δημοσιότητας. Τα κολυμβητήρια είναι ανάγκη να γεμίζουν από μικρά παιδιά που θα τα πηγαίνουν οι γονείς, για να μαθαίνουν πως υπάρχουν άνθρωποι που με τις θυσίες τους, μπορούν να φτάσουν ψηλά. Γιατί άλλωστε αν δεν υπήρχαν αυτοί οι αθλητές, τα παιδιά της υδατοσφαίρισης, που έχουν φέρει πολύ περισσότερες διακρίσεις, από κάθε άλλο άθλημα στη χώρα μας, τι θα είχαμε για να αισθανόμαστε περήφανοι…
www.bnsports.gr
