Αφορμή στάθηκε η επέτειος των 16 ετών από το «χρυσό» εκείνο γκολ με τη Μίλαν, όμως δεν έμεινε μόνο σ’αυτό. Ο Ζούλιο Σέζαρ φιλοξενήθηκε στο BN Sports σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης. Από την ημέρα νούμερο ένα έως ότου αναγκάστηκε να πει αντίο.
Σχετικά Άρθρα
Ο Ριβάλντο στο BN Sports: «Έχω μεγάλη αγάπη για τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ!» (video)
Α’ Εθνική 2004-05: Ένα φινάλε βγαλμένο από μυθοπλασία με τον αυτόπτη μάρτυρα, Αντώνη Νατσούρα να θυμάται στο ΒΝ Sports το πώς ήρθαν τα πάνω κάτω! (video)
Ο Στέφανο Σορεντίνο θυμάται το βράδυ που η ΑΕΚ λύγισε τη Μίλαν: «Παρακαλούσα να μην τελειώσει το ματς! Ήταν το καλύτερο της καριέρας μου, αν και άκουσα αρκετά... ιταλικά!» (video)
Υπάρχει highlight στην καριέρα ενός ποδοσφαιριστή; Οι περισσότεροι θα πουν ναι. Κάποιοι άλλοι ίσως αρνηθούν, λέγοντας πως δεν ξεχωρίζουν κάτι. Το ερώτημα που ακολουθεί είναι κατά πόσο αυτή η κορυφαία στιγμή είναι η ίδια τόσο για τον ίδιο τον πρωταγωνιστή του… μαραθωνίου, τον ποδοσφαιριστή δηλαδή, όσο και για τον κόσμο που τον θυμάται μέσα από αυτή. Στην περίπτωση του εν λόγω κυρίου οι γνώμες ταυτίζονται, δεν διίστανται.
Ο Ζούλιο Σέζαρ έμεινε στην Ελλάδα 3μίση χρόνια όμως κατάφερε να αγαπηθεί όσο λίγοι αλλοδαποί πάτησαν το πόδι τους στον τόπο μας. Και αυτό δεν έχει να κάνει μονάχα με το αλησμόνητο εκείνο γκολ που πέτυχε μία τέτοια μέρα 16 χρόνια πίσω κόντρα στη Μίλαν των αστέρων αλλά και από την προσφορά του στην ΑΕΚ και τον επαγγελματισμό που έδειχνε στο χορτάρι. Δέθηκε όσο λίγοι με την «Ένωση» και το συνειδητοποιείς από τις πρώτες κουβέντες που ανταλλάζεις μαζί του.
Εκείνο το βράδυ ντύθηκε «αυτοκράτορας» της Αθήνας και τα θυμάται όλα. Σπιθαμή προς σπιθαμή. Ο Ιούλιος Καίσαρας της ΑΕΚ μίλησε στο BN Sports σε μία συνέντευξη με… κατακίτρινο φόντο.
Συνέντευξη στον Μάνο Φυρογένη
«Ο Φερνάντο Σάντος είχε μιλήσει με τον μάνατζερ μου»
Ο Ζούλιο Σέζαρ εμφανίστηκε στην ελληνική σκηνή το Γενάρη του 2005 και η κουβέντα μας ξεκίνησε από εκεί. Ή καλύτερα από το πως ήρθε στα μέρη μας. «Ο Φερνάντο Σάντος επικοινώνησε με τον μάνατζερ μου, Πάουλο Μπαρμπόζα και εκείνος με τη σειρά του με ενημέρωσε για το ενδιαφέρον από Ελλάδα. Συζήτησα με τη γυναίκα μου το ενδεχόμενο να έρθουμε, συμφώνησε και έτσι έγινε. Δεν είχα να σκεφτώ και πολλά. Ήθελα μία νέα πρόκληση, να παίξω σε μία σημαντική ομάδα που να καλύπτει τις φιλοδοξίες μου και η ΑΕΚ ήταν η τέλεια επιλογή» ανέφερε για το πως προέκυψε η «Ένωση» στη ζωή του.
Μιλώντας για το πρώτο του διάστημα στη χώρα μας και την Αθήνα, ο Σέζαρ θυμάται… «Όταν πρωτοήρθαμε στην Ελλάδα ήμουν εντυπωσιασμένος με την προσοχή του κόσμου και την απήχηση που είχα. Δεν το περίμενα. Η σύζυγος μου αγόραζε όλες τις εφημερίδες καθημερινά που είχαν φωτογραφία μου και προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τι έλεγαν» είπε αρχικά και πρόσθεσε για την προσαρμογή του: «Η ενσωμάτωσή μας στον ελληνικό τρόπο ζωής δεν ήταν δύσκολη, προσαρμοστήκαμε γρήγορα. Μας έκαναν όλοι να αισθανόμαστε από την αρχή σαν στο σπίτι μας. Και ο συμπατριώτης μου, ο Σοάρες και η οικογένεια του μας βοήθησαν πολύ».
«Δεν ήταν καλύτεροι από εμάς»
Τη σεζόν που ήρθε, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και ΑΕΚ «ακροβατούσαν» σε ένα λεπτό… σχοινί. Οι διαφορές ήταν μικρές και οι τρεις τους μάχονταν για τον τίτλο. «Το πιστεύαμε ότι θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς οι πρωταθλητές στο τέλος της διαδρομής. Είμασταν πραγματικά πολύ κοντά» τόνισε πριν καν του γίνει η ερώτηση. Και συνέχισε: «Ξέρεις κάτι; Σε καμία περίπτωση δεν ήταν καλύτεροι από εμάς. Έπρεπε να τον πάρουμε εκείνον τον τίτλο».
Και είναι αρκετά πιθανό αυτό να είχε συμβεί αν είχαν κάμψει την αντίσταση του Ιωνικού τρεις στροφές πριν το φινάλε και ο Νατσούρας δεν τους είχε… σοκάρει. «Τον θυμάμαι εκείνο τον αγώνα. Πως να τον ξεχάσω άλλωστε; Ήταν τραγικό το αποτέλεσμα και το γεγονός ότι έγινε μέσα στο ‘’σπίτι’’ μας, μπροστά στους οπαδούς μας, το κάνει ακόμα πιο δύσκολο».
Έπειτα ακολουθούσε το αθηναϊκό στην άδεια Λεωφόρο Αλεξάνδρας. «Πήγαμε με τη χειρότερη δυνατή ψυχολογία. Μας είχε επηρεάσει πολύ το αποτέλεσμα του προηγούμενου αγώνα. Το κλίμα ήταν βαρύ, το χειρότερο δυνατό. Το θυμάμαι. Βέβαια αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει τότε τον Παναθηναϊκό. Είχαμε παίξει καλά».
«Δεν υπήρχε πρόταση του Παναθηναϊκού»
Λίγο διάστημα πριν εκπνεύσει ο δανεισμός του στην ΑΕΚ από τη Ζιλ Βιθέντε, δημοσιεύματα τον έφεραν μια ανάσα από τους «πράσινους». Όπως όμως παραδέχεται ο ίδιος, κάτι τέτοιο ήταν τελείως άστοχο. «Ποτέ δεν μίλησα με τον Παναθηναϊκό. Δεν ξέρω πως είχε ακουστεί αυτό. Μετά από 3μιση χρόνια και όταν το συμβόλαιό μου ολοκληρώθηκε με την ΑΕΚ, υπήρχε κάτι. Και αυτό όχι με το σύλλογο αλλά με τον προπονητή, τον Ζοσέ Πεσέιρο, ο οποίος μου έδειξε ότι ήθελε πολύ να συνεργαστούμε. Και με πήρε μαζί του στη Ρουμανία και την Ραπίντ».
Τη χρονιά 2005-06, η ΑΕΚ τερμάτισε στη 2η θέση της βαθμολογίας, τρεις βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό. Και πάλι έφτασε μέχρι την… πηγή αλλά νερό δεν ήπιε. «Δεν μπορώ να σου πω τι έλειπε και δεν τα καταφέραμε παρόλο που φτάσαμε κοντά για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν. Αυτό που μπορώ να σου πω όμως είναι τι δεν μας έλειπε. Προσπαθήσαμε, το θέλαμε πολύ, δουλέψαμε αρκετά. Δώσαμε ό,τι είχαμε και δεν είχαμε. Δυστυχώς δεν ήταν αρκετό».
Η επόμενη περίοδος (2006-07) ήταν η κορυφαία της παρουσίας του στα μέρη μας για πολλούς και διάφορους λόγους. «Ένιωθα σωματικά και ψυχολογικά πολύ καλά. Ήμουν πραγματικά χαρούμενος, είχα αυτοπεποίθηση. Όλη η ομάδα είχε καλές στιγμές, ήταν σε καλή φόρμα και αυτό με βοηθούσε να μείνω ήρεμος και απόλυτα συγκεντρωμένος σε αυτό που αγαπώ».
«Ιδιαίτερο να παίζω στα… αστέρια με την ΑΕΚ»
Δεν ήταν η πρώτη φορά που έπαιζε στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, μιας και το είχε κάνει πρώτα με τη Λοκομοτίβ Μόσχας. Το να ακούς όμως τον χαρακτηριστικό εκείνο ύμνο, φορώντας τα «κιτρινόμαυρα», ήταν κάτι το ξεχωριστό όπως είπε. «Πολύ συγκινησιακή στιγμή να ακούς τον ύμνο του Champions League. Εκείνες οι αναμνήσεις, οι στιγμές καταλαμβάνουν ιδιαίτερη θέση στο μυαλό μου και την καρδιά μου. Το να συμβαίνει και με τα χρώματα της ΑΕΚ, ήταν το κάτι άλλο».
Το πρώτο εντός έδρας ματς των ομίλων δεν ήταν νικηφόρο κόντρα στην Άντερλεχτ με τον Ζούλιο Σέζαρ παρόλα αυτά να βρίσκει δίχτυα. «Ήταν σκληρό ματς, το θυμάμαι. Μπορεί να πέτυχα το 1-1 αλλά έχασα και μία σημαντική ευκαιρία που θα μας έδινε το προβάδισμα και την νίκη πιθανότατα. Οπότε τα συναισθήματά μου ήταν και παραμένουν ανάμεικτα».
Από τα μέσα Οκτώβρη του 2006 και για το επόμενο δίμηνο βρισκόταν σε… δαιμονιώδη κατάσταση. Μυστικό όμως δεν υπήρχε. «Απλά δούλευα πολύ. Προσπαθούσα αρκετά σε προπονήσεις και κατά τη διάρκεια του αγώνα. Και ήμουν παθιασμένος. Είχα δεθεί πολύ με την ομάδα, το ευχαριστιόμουν».
«Είχα πει στους συμπαίκτες μου ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μην κερδίζαμε»
Ανάμεσα στα θύματά του, ήταν φυσικά και η επόμενη κάτοχος της κούπας με τα… μεγάλα αυτιά, η σπουδαία Μίλαν. «Θυμάμαι τον Λορέντσο Σέρα Φερέρ να μας μιλά πριν το παιχνίδι. Έπαιξε ένα βίντεο με τις οικογένειές μας. Τους έβλεπα όλους. Υπήρχε δίψα, θέληση για κάτι μεγάλο, συγκέντρωση. Όταν φτάσαμε στο γήπεδο και νιώσαμε στην ατμόσφαιρα, είπα στους συμπαίκτες μου ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μην κερδίσουμε εκείνο το ματς. Το χρωστούσαμε στον κόσμο της ΑΕΚ. Όταν θυμάμαι εκείνη τη βραδιά, νιώθω ότι την ζω από την αρχή, ξανά».
«Το πιο σημαντικό γκολ της καριέρας μου»
Στήνει τη μπάλα λίγο έξω από την περιοχή, παίρνει λίγα μέτρα φόρα και σκέφτεται. Τι σκέφτεται όμως; «Ο Ντίντα θα περιμένει να το χτυπήσω πάνω από το τείχος. Οπότε ας τον ξαφνιάσω» αποκρίθηκε με κάθε δόση ειλικρίνειας και συνέχισε αποκαλύπτοντας την κουβέντα του… τρίτου ημιχρόνου με τον συμπατριώτη του. «Μιλήσαμε μετά το ματς. Του είπα ότι το είχα κάνει και σε προηγούμενο αγώνα και πως πίστευα ότι θα μάντευε αυτό που ήθελα να κάνω και εκείνος μου απάντησε ότι το ήξερε και πίστευε ότι γι’ αυτό το λόγο θα έκανα κάτι διαφορετικό και ότι θα προσπαθούσα να περάσω τη μπάλα πάνω από το τείχος. Δεν το έκανα όμως και σκόραρα το πιο σημαντικό γκολ της καριέρας μου».
Όσοι φίλοι της ΑΕΚ έζησαν εκείνη τη βραδιά, θα σου πουν ότι θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό τους. Και την αγάπη τους την έδειξαν στον συνομιλητή μας. «Θυμάμαι, είχα πάει σε ένα εστιατόριο με την οικογένειά μου και όταν η σερβιτόρα μας έφερε το γλυκό του γιου μου, ήταν γραμμένο το ‘’ΑΕΚ 1-0 Μίλαν’’. Ήταν απίστευτο. Πάντα νοιάζονταν για έμενα και την οικογένειά μου οι φίλοι της ομάδας».
«Αξίζαμε να περάσουμε στους 16»
Η «Ένωση» τότε έφτασε μια ανάσα από την πρόκριση στους «16» και θα την πετύχαινε αν η Λιλ δεν έφευγε με το διπλό από το Σαν Σίρο. «Αξίζαμε να περάσουμε στην επόμενη φάση. Είμασταν πολύ στενοχωρημένοι που αυτό δε συνέβη. Είχαμε κάνει κάποια πολύ καλά παιχνίδια. Ήταν έκπληξη το διπλό των Γάλλων στην έδρα της Μίλαν. Δεν θέλω να μιλήσω για περίεργο αποτέλεσμα, δεν υπονοώ κάτι, όμως ποιος το περίμενε;»
Την επόμενη και τελευταία του χρονιά στο «κιτρινόμαυρα» είχε και παρέα άλλον έναν Βραζιλιάνο, τον σπουδαίο Ριβάλντο. «Τι παίκτης θεέ μου! Απίστευτος. Είμασταν καλοί φίλοι, μιλάμε ακόμα», ενώ όταν ρωτήθηκε κατά πόσο ο μοναδικός κάτοχος Χρυσής Μπάλας που έχει αγωνιστεί ποτέ στο ελληνικό πρωτάθλημα, πήρε μεταγραφή στην ΑΕΚ για να εκδικηθεί τον Ολυμπιακό, ήταν κάθετος. «Όχι, δεν θα έκανε κάτι τέτοιο. Ήθελε να νιώσει τη ζεστασιά της ΑΕΚ».
«Παρά την τροπή της υπόθεσης Βάλνερ, για εμένα είμαστε εμείς οι πρωταθλητές»
Με εκείνον στο ρόστερ, η «Ένωση» συγκέντρωσε πιο πολλούς πόντους από κάθε άλλο συνδιεκδικητή του τίτλου όμως με την περίφημη εκείνη υπόθεση Βάλνερ, δεν στέφθηκε ούτε τότε πρωταθλήτρια. «Το θυμάμαι και αυτό. Ήταν ΤΕΛΕΙΩΣ άδικο αυτό που έγινε. Για μένα ακόμα και τώρα λογιζόμαστε ως οι πρωταθλητές. Και ας μην καταγράφετε κάτι τέτοιο στα χαρτιά».
Λίγες μέρες πριν την αλλαγή του χρόνου και σε ένα ματς κόντρα στον ΠΑΟΚ, σκόραρε το δεύτερο τέρμα της ομάδας του και πανηγύρισε σαν μωρό που κλαίει, σηκώνοντας το χέρι ψηλά σαν χαιρετούσε τους ΑΕΚτζήδες. «Γνώριζα ότι δε θα έμενα και ήθελα να καταλάβουν οι φίλοι της ομάδας, πόσο στενοχωρημένος ήμουν για αυτό. Ήθελα να είναι ξεκάθαρο ότι δεν ήταν επιθυμία μου να αποχωρήσω. Μέσα μου έκλαιγα και το εξωτερίκευσα με αυτόν τον τρόπο. ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΦΥΓΩ».
«Δεν ήταν δική μου απόφαση να φύγω»
Συνέβη όμως αυτό που απευχόταν και το ξεκαθαρίζει. «Δεν ήταν δική μου απόφαση. Ο πρόεδρος δεν ήθελε να ανανεώσω το συμβόλαιό μου. ‘Ήθελαν να με δώσουν δανεικό στη Λάρισα και εγώ δεν ήθελα να πάω».
Ανέκαθεν στην εν Ελλάδι καριέρα του βρισκόταν στο βασικό σχήμα, όχι όμως και τους τελευταίους μήνες. «Ακόμα αναρωτιέμαι το γιατί. Δεν γνωρίζω γιατί δεν ξεκινούσα. Κανείς δεν μου εξήγησε το λόγο».
«Αγαπούσα και αγαπώ την ΑΕΚ όσο και οι οπαδοί της»
Όπως σημειώθηκε και στην αρχή, αγαπήθηκε όσο λίγοι ξένοι φόρεσαν τα «κιτρινόμαυρα». Για ποιο λόγο πιστεύει όμως ότι συνέβη αυτό; «Θεωρώ ότι έβλεπαν όλοι και κατανοούσαν ότι έπαιζα με όλο μου το είναι. Αγαπούσα και αγαπώ την ΑΕΚ όσο και οι οπαδοί της και αυτό δημιούργησε ένα ιδιαίτερο δέσιμο ανάμεσα σε εμένα και εκείνους».
Όπως ανέφερε και εκείνος, τα αισθήματα ήταν αμοιβαία. Κι’ ας μην μπορεί να εξηγήσει το γιατί. «Μπορείς να εξηγήσεις εσύ την αγάπη;», με ρώτησε. Και πριν προλάβω να πω κάτι, ξαναπήρε το λόγο. «Δεν ξέρω τι δημιούργησε κάτι τόσο έντονο. Δεν μπορώ να σου δώσω μία συγκεκριμένη απάντηση. Συγκοινωνούντα δοχεία».
Η επιλογή του αριθμού 99 στο πίσω μέρος της φανέλας, αν και πολλοί θα ήθελαν να υπάρχει μια κρυμμένη ιστορία, δεν είναι έτσι τα πράγματα: «Δεν υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος λόγος. Εγώ είχα σκεφτεί το 33 αλλά το είχε ο Λύμπε. Μου ήρθε στο μυαλό το 99 και απλά το διάλεξα».
Όταν ρωτήθηκε για τους πιο κοντινούς του ανθρώπους στο διάστημα παραμονή του στην Ελλάδα, η απάντηση ήταν άμεση. «Σοάρες και Μαντούκα. Αυτοί ήταν οι καλύτεροι μου φίλοι και ακόμα είναι. Μάλιστα τον Αλεχάνδρο (Σοάρες) τον είδα πριν κανένα μήνα. Παρακολουθούσαμε μαζί ένα τουρνουά U-14 που έπαιζαν οι γιοι μας». Για τον Ντέμη Νικολαΐδη και τη μεταξύ τους σχέση δεν είχε πολλά να πει. «Τίποτα το ιδιαίτερο, απλά οκ».
«Έχω επαφές με τον Μπρούνο Άλβες και τον Λύμπε»
Στα… φρέσκα κουλούρια, στο σήμερα και στην επαφή του με ανθρώπους που βρίσκονται ή βρίσκονταν στον οργανισμό: «Που και που μιλάω με τον Μπρούνο Άλβες. Αλληλοεπιδρούμε στα social media. Και με τον Λύμπε το ίδιο».
Όσον αφορά το γήπεδο και τα συναισθήματά του για την OPAP Arena, ανέφερε ότι: «Είναι πολύ όμορφο. Το να έχεις ένα γήπεδο που να είναι δικό σου, είναι υπέροχο. Οι παίκτες και οι οπαδοί της ΑΕΚ πρέπει να αισθάνονται σαν στο σπίτι τους και η ‘’καυτή’’ ατμόσφαιρα θα κάνει καλό και αγωνιστικά. Ποιος θα περάσει εύκολα από εκεί;»
«Ήθελα πολύ να ήμουν στα εγκαίνια του γηπέδου αλλά δεν έλαβα πρόσκληση»
Στα εγκαίνια όμως δεν ήταν προσκεκλημένος και στενοχωρήθηκε κάπως για αυτό. «Ήλπιζα αλλά δυστυχώς δεν ήμουν, όχι. Τα ξέρω όλα για το γήπεδο όμως, έβλεπα τα βίντεο από την πρώτη μέρα και ήθελα πολύ να ήμουν εκεί» τόνισε αρχικά και συνέχισε κάνοντας τη δική του πρόταση. «Μπορεί να διοργανωθεί από την ΠΑΕ ένας αγώνας ανάμεσα σε παλαίμαχους ποδοσφαιριστές της ομάδας που έχουν συνδέσει το όνομά τους με την ΑΕΚ. Θα ήταν πολύ καλό για όλους».
«Μπορούμε να είμαστε πρωταθλητές»
Οδεύοντας προς το φινάλε, η συζήτησή μας οδηγήθηκε στη φετινή σεζόν που διανύει η «Ένωση» και τις πιθανότητες που έχει να κόψει πρώτη το… νήμα. «Η ομάδα διαθέτει πολύ καλό ρόστερ, σπουδαίους παίκτες και έναν πολύ καλό προπονητή. Παρακολουθώ αγώνες της ΑΕΚ και πιστεύω ότι μπορούμε να σηκώσουμε την κούπα στο τέλος της διαδρομής».
Ποδοσφαιρική κουβέντα χωρίς Μουντιάλ αυτή την περίοδο δεν νοείται και ο Ζούλιο Σέζαρ έκανε τις προβλέψεις του. «Θα είναι ένα σκληρό τουρνουά, πρωτοφανείς οι συνθήκες. Στο τέλος όμως η Βραζιλία θα είναι αυτή που θα πανηγυρίσει». Ερωτώμενος για τις πιθανές εκπλήξεις της διοργάνωσης, εκείνος πάλι με την Εθνική ομάδα της πατρίδας του ασχολήθηκε. «Έκπληξη θα είναι να μην το πάρουμε εμείς. Από εκεί και πέρα, μπορούν να πάνε μακριά και η Σενεγάλη ή η Γκάνα».
Από την ενεργό δράση έχει αποσυρθεί εδώ και λίγα χρόνια, όμως στο ποδόσφαιρο παραμένει και θα συνεχίσει να το κάνει υπό άλλο πόστο. «Ξεκουράστηκα για κάποιο διάστημα, αποσύρθηκα. Το είχα ανάγκη. Μετά έλαβα πρόσκληση να γίνω προπονητής σε μια ομάδα U-15, έμεινα τρία χρόνια και τώρα είμαι στην U-14 της Μπανγκού στο Ρίο. Επίσης παρακολουθώ κάποια σεμινάρια ούτως ώστε να μπορώ να προπονήσω και επαγγελματικά».
Και η επικοινωνία μας έκλεισε με… κιτρινόμαυρο φόντο και τι σημαίνει για εκείνον η ΑΕΚ. «Σημαίνει πολλά για εμένα. Κατά τη διάρκεια της θητείας μου εκεί έζησα τα καλύτερά μου χρόνια. Όταν θυμάμαι την ‘’Ένωση’’, ένα τραγούδι μου έρχεται στο μυαλό. ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΕΧΩ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ».
