Λίγες ημέρες μετά την επιστολή του προς την ΕΟΚ, ο πρώην διεθνής διαιτητής Χάρης Καρακατσούνης άνοιξε την καρδιά του στο BN Sports και μίλησε για τους λόγους του παραγκωνισμού του από τα όργανα διαιτησίας, θεωρώντας αποκλειστικούς υπεύθυνους τους κ. Λίολιο και Γιατρά.
Αξιοκρατία και Ελλάδα είναι δύο έννοιες οι οποίες δεν βαίνουν πάντοτε αλληλένδετες στους διάφορους τομείς της κοινωνίας, μεταξύ άλλων και στον αθλητισμό. Μία τέτοια περίπτωση αποτελεί και εκείνη του παλαίμαχου διεθνή διαιτητή καλαθοσφαίρισης, Χάρη Καρακατσούνη, ο οποίος παρά τις επανειλημμένες προσπάθειές του, δεν έχει κληθεί για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στα όργανα διαιτησίας, από τον Αύγουστο του 2021 που κρέμασε τη σφυρίχτρα του και μετά.
Για το λόγο αυτό και με αφορμή την επιστολή που έστειλε ο ίδιος προ ημερών προς την ΕΟΚ και τη ΓΓΑ, το BN Sports επικοινώνησε μαζί του προς διερεύνηση της «θολής», αν μη τι άλλο, κατάστασης. Τα λεγόμενά του βάζουν στο… κάδρο πρόσωπα και καταστάσεις που έχουν άρρηκτη σχέση με τον Προμηθέα, με τον ίδιο να αναφέρει πως δεν έχει εισπράξει επ’ ουδενί όσα έχει προσφέρει στο μπάσκετ και την ελληνική διαιτησία.
Συνέντευξη στον Μάνο Φυρογένη
Είχατε προσπαθήσει ή είχατε επικοινωνήσει με κάποιον από την Ομοσπονδία κατά το παρελθόν πριν την επιστολή;
«Από το Φεβρουάριο του 2022 που είχα συνάντηση με τον κύριο Χρήστο Χριστοδούλου υπό την ιδιότητα του ορισμένου από την ΕΟΚ και από τον πρόεδρο αυτής, κ. Βαγέλλη Λιόλιο, ως σύμβουλος διαιτησίας της Ομοσπονδίας, του μετέφερα ό,τι έλεγε η καρδιά μου για τις κινήσεις μου. Διότι μέχρι τότε και από τον Αύγουστο του 2021 που σταμάτησα από την ενεργό δράση, περίμενα τουλάχιστον μία πρόσκληση. Και αυτό διότι δεν είχα δώσει ποτέ δικαίωμα για σχολιασμούς ή οτιδήποτε άλλο, εκτός από μία συνέντευξη που αναφερόμουν σε δύο επιθέσεις του κυρίου Γιατρά και για τις οποίες είχε τιμωρηθεί και από τον αθλητικό δικαστή του ΕΣΑΚΕ».
Πότε έγιναν αυτές οι επιθέσεις;
«Η μία μετά τον τελικό Κυπέλλου της ΑΕΚ με τον Προμηθέα στο Ηράκλειο της Κρήτης, που είχα γράψει στο φύλλο αγώνα τον κύριο Δημήτρη Αγραβάνη και ο οποίος μου ζήτησε δημοσίως συγχώρεση, λίγες μέρες αργότερα. Μάλλον όμως αυτή η συγγνώμη δεν εισακούστηκε από τους ανθρώπους του Προμηθέα και πιο συγκεκριμένα από τον κύριο Γιατρά, ο οποίος μου επιτέθηκε ξανά στο Λαύριο. Πιο συγκεκριμένα, στον πέμπτο ημιτελικό της ομώνυμης ομάδας με τον Προμηθέα, όταν στο τρίτο δεκάλεπτο ισχυρίστηκε ότι ο Αμερικανός του Λαυρίου τον έβρισε. Ήταν άλλος συνάδελφος μπροστά, που ν’ ακούσω εγώ; Το ματς είχε παλμό, ένταση, ήταν ντέρμπι και το γήπεδο ήταν γεμάτο. Και στην τελική δεν είμαστε υποχρεωμένοι να διαβάζουμε τα χείλη των παικτών ή των αξιωματούχων. Αν είμαστε μπροστά και το αντιληφθούμε, καλώς. Και μπήκε μέσα στο γήπεδο, έκανε αυτά που έκανε, έβριζε χυδαία και φυσικά αποβλήθηκε από τον αγώνα».
Θεωρείτε ότι όλο αυτό έχει παίξει το ρόλο του στη στάση της Ομοσπονδίας προς το πρόσωπό σας;
«Φυσικά. Όπως ξέρετε ο κύριος Γιατράς διορίστηκε από τον κύριο Λιόλιο ως ομοσπονδιακός προπονητής στην νέων ανδρών και τα περιστατικά αυτά θεωρώ πως ευθύνονται για τον αφανισμό μου. Κάτι επισήμως βέβαια δεν μου έχει μεταφερθεί. Κατ’ αρχάς δεν έχω επικοινωνήσει με κανέναν άλλο από την ΟΔΚΕ ή την ΕΟΚ εκτός του κυρίου Χριστοδούλου και του κύριο Μουζάκη. Προσπάθησα όμως κανένας δεν με πήρε πίσω. Μιλάμε για συναδέλφους που έχουμε φάει τα παρκέ με το… κουτάλι. Με τους κυρίους Πιτσίλκα και Κουκελεκίδη έχουμε συνυπάρξει 10 χρόνια, από το 1999 μέχρι και το 2009 που σταμάτησαν την καριέρα τους λόγω του ορίου ηλικίας. Δεν τους είχα ξαναενοχλήσει. Έστειλα αυτή την επιστολή γιατί μετά από 14 μήνες, δεν εισέπραξα αυτό που έδωσα εγώ στο μπάσκετ. Δεν το κάνω για τα λεφτά. Βέβαια όταν έμεινα χωρίς δουλεία στα 46 μου, το μπάσκετ και η διαιτησία έθρεψαν την οικογένειά, όμως πλέον έχω βρει εργατική στέγη στους μύλους του κ. Λούλη και με ενδιαφέρει να μείνω στο χώρο επειδή τον αγαπώ».
Θεωρείτε ότι μπορεί κάποιο άλλο γεγονός από την ενεργό δράση σας, έχει παίξει ρόλο στην αντιμετώπιση που υπάρχει;
«Όχι, όχι! Η ομάδα του Προμηθέα με εμένα διαιτητή έχει κερδίσει πολλά σημαντικά παιχνίδια, όπως ας πούμε ο πέμπτος ημιτελικός με την ΑΕΚ στην παράταση, στο ΟΑΚΑ. Ένα πολύ δύσκολο ματς. Εγώ τους ανθρώπους της ομάδας και τον ίδιο το σύλλογο τον γνώρισα τη χρονιά που ανέβηκε στην Α1. Δεν τους ήξερα και δεν με ξέρανε. Από το 1989 καμιά χρονιά δεν τραυματίστηκα και δεν έμεινα εκτός πινάκων γιατί δεν πέρασα κάποιες εξετάσεις είτε εθνικών είτε διεθνών φορέων. Ακόμα και στη FIBA που άρχισα και τελείωσα την εκτός των συνόρων καριέρα μου, τα τελευταία 17 χρόνια. Μόνο τιμωρήθηκα, αγωνιστικά ως έπρεπε όταν δεν ήμουν καλός στην απόδοσή μου. Μόνο έτσι έμεινα εκτός ορισμών. Και δεν είχα ποτέ πρόβλημα με τη συγκεκριμένη ομάδα».
Έχετε ενημερώσει τον ΟΔΚΕ και πως σκοπεύετε να κινηθείτε από εδώ και πέρα;
«Ναι, εννοείται. Εμένα το e-mail μου έφυγε προς την ΕΟΚ, τον κ. Αυγενάκη, προς τον κ. Μαυρωτά και τις γραμματείες τις αρμόδιες, έχουν λάβει την επιστολή μου. Πιστεύω να επικοινωνήσουν μαζί μου. Αν δεν το πράξουν, θα το σκεφτώ με την οικογένειά μου και με το δικηγόρο μου και θα πράξω αναλόγως».
Η FIBA είναι ενήμερη;
«Η επιστολή έχει πάει και στον κύριο Νάκιτς, τον άνθρωπο που ορίζει τους διαιτητές τα τελευταία χρόνια και ήταν εκείνος που με όρισε στην τελευταία μεγάλη διοργάνωση της καριέρας μου. Όταν ορίστηκα στο EuroBasket Γυναικών στο Στρασβούργο ως ο μοναδικός εκπρόσωπος της ελληνικής διαιτησίας. Και εκεί δεν με πήρε κανένας τηλέφωνο από την τότε ΕΟΚ ή την ΟΔΚΕ. Και αυτό είναι αλήθεια, όπως συμβαίνει τώρα που επικοινωνώ εγώ».
Πως κρίνετε τις ανακατατάξεις που υπάρχουν στην ΕΟΚ από τη μέρα που ανέλαβε ο κ. Λιόλιος και τις αλλαγές σε πρόσωπα;
«Ο κ. Νάκιτς ήθελε από την αρχή να είμαι στο σώμα των παρατηρητών ή των video observers της FIBA, δεν τα έχουμε καταφέρει όμως γιατί όλα αυτά περνάνε από την Ελληνική Ομοσπονδία. Χαρτί με το όνομά μου δεν έχει φύγει ακόμα για τη FIBA και δεν μπορώ να οριστώ σε ευρωπαϊκά παιχνίδια. Ως προς τις ανακατατάξεις, όταν έχεις ένα σώμα ενεργών και έμπειρων ανθρώπων, πιστεύω ότι θέλεις να διαλέξεις τους καλύτερους. Από εκεί ξεκινάς και αν δεν μπορούν, περνάς στο plan B. Εμένα μου ξένισε πολύ η απομάκρυνση και ο τρόπος που έγινε, του κυρίου Χριστοδούλου, με τον οποίο γίναμε μαζί διαιτητές της εθνικής κατηγορίας το 1993 στο Βόλο, όπως και ο κ. Γκόντας και ο κ. Πηλοΐδης. Μια ομάδα ανθρώπων που σταματήσαμε στα 50. Δεν έδωσε δικαίωμα κανένας μας ωστόσο τα δικαιώματα τα πήραν άλλοι από μόνοι τους, για εμάς του 4. Μπορεί να ήταν μεγάλοι διαιτητές της δεκαετίας των 80’ς και 90’ς και εμείς όμως περάσαμε μέσα από σεμινάρια και δύσκολα γήπεδα. Και μπορεί να μην είμασταν του ίδιου βεληνεκούς αλλά είμασταν αντίστοιχα Έλληνες διεθνείς διαιτητές που προσπαθούσαμε να βάλουμε το στίγμα μας για τη χώρα μας. Με χαρά και σεβασμό. Αυτό και τον τρόπο που έφυγε ο κ. Χριστοδούλου, δεν πρόκειται να τα ξεχάσω. Αυτή ήταν η επιλογή του κ. Λιόλιου για ν αλλάξουν τα πάντα στην ελληνική διαιτησία».
