Το BN Sports επικοινώνησε με τον Νίκο Κοπελιάδη λίγες μέρες μετά τον πρώτο προκριματικό γύρο του LEN Champions League και σας παρουσιάζει τα όσα ζει ο ίδιος με τον Πανιώνιο καθώς και τις εικόνες που κρατά από την πρόσφατη παρουσία του με το «γαλανόλευκο» σκουφάκι στο Ευρωπαϊκό του Σπλιτ.
Αν τον έβαζες στη γνωστή «δωρομηχανή» του μποξ που κυκλοφορεί στα λούνα παρκ, τότε σίγουρα θα την τερμάτιζε. Οι αριστερόχειρες στο πόλο είναι ούτως ή άλλως υπερπολίτιμοι και το να διαθέτεις έναν τέτοιο στην ομάδα σου, είναι άκρως σημαντικό. Πόσω δε μάλλον όταν το σουτ του, είναι «φονικό». Και ο Νίκος Κοπελιάδης αποτελεί μία τέτοια περίπτωση.
Μεγαλωμένος και γαλουχημένος στις πισίνες, ανδρώθηκε στην ομάδα της Ηλιούπολης, εκτοξεύτηκε στον ξακουστό Όμιλο της Βουλιαγμένης και πλέον διανύει το δεύτερό του χρόνο στο κλειστό κολυμβητήριο της Αρτάκης και τον Πανιώνιο. Σοβαρός και μετρημένος επαγγελματίας, ο οποίος πέρασε το καλοκαίρι του κυνηγώντας μια θέση στην ελληνική αποστολή και τελικά τα κατάφερε, στην πρώτη του μεγάλη διοργάνωση σε επίπεδο ανδρών, το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Σπλιτ. Για αυτά και άλλα πολλά «άνοιξε την καρδιά» του στο BN Sports σε μία πολύ όμορφη και εποικοδομητική συζήτηση.
Συνέντευξη στο Μάνο Φυρογένη
Πως βίωσες αυτή την πρώτη προκριματική φάση; (Ο Πανιώνιος προκρίθηκε ως δεύτερος από τον 1ο γύρο του Len Champions League, στο Βέλγιο). «Ο πρώτος προκριματικός γύρος ήταν εύκολος για μας αν και δεν καταφέραμε να πάρουμε την πρώτη θέση στον όμιλο. Μαθαίνουμε από τα λάθη μας και ετοιμαζόμαστε για τον δεύτερο που θα γίνει στη Νέα Σμύρνη την ερχόμενη εβδομάδα».
Το γεγονός πως ο Πανιώνιος είναι ένα από τα πλέον ιστορικά σωματεία, με αρκετό κόσμο να τον ακολουθεί σε όλα τα τμήματα, ήταν ένας από τους λόγους που τον επέλεξες; «Ναι, εννοείται. Την περασμένη αγωνιστική περίοδο ζήσαμε αρκετές όμορφες στιγμές και ειδικά προς το τέλος, ο κόσμος του Πανιωνίου ήταν συνεχώς στο πλάι μας. Η παρουσία τους μας έδινε δύναμη και ώθηση στα παιχνίδια. Για αυτό άλλωστε επέλεξα να παραμείνω, για να ξαναζήσω αυτή την εμπειρία».
Ποιοι άλλοι λόγοι εκτός του κόσμου, σε ώθησαν στην απόφαση αυτή; «Γενικά από την αρχή είδα τον επαγγελματισμό της διοίκησης και του προπονητή αλλά και την «οικογένεια» που πήγαινε να χτιστεί, και χτίστηκε, από τους ήδη υπάρχοντες αθλητές και όσους πήγαμε εκεί. Τα αποτελέσματα και η πορεία φυσικά που κάναμε, έπαιξε το ρόλο της. Ο Πανιώνιος έδειξε ενδιαφέρον να με κρατήσει πριν καν τελειώσει η προηγούμενη σεζόν, οπότε οι συζητήσεις ξεκίνησαν από νωρίς και ολοκληρώθηκαν ομαλά. Ήταν κάτι που το θέλαμε και οι δύο πλευρές».
Σας αγχώνει το γεγονός πως έχει ανέβει ο πήχης μετά την εξαιρετική πορεία της περασμένης χρονιάς; «Είναι αλήθεια πως οι στόχοι έχουν ανέβει άρα αυτομάτως και η πίεση αλλά δεν χρειάζεται άγχος. Μια σεζόν είναι σαν μαραθώνιος και μόλις ξεκίνησε. Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα μέχρι το τερματισμό».
Μπορεί ο Πανιώνιος να επαναλάβει την περσινή επιτυχία; (3η θέση και παραλίγο συμμετοχή στους τελικούς) «Κάθε μέρα γινόμαστε και καλύτεροι, δενόμαστε σαν σύνολο. Πιστεύω στις δυνατότητές μας και τον προπονητή μας. Θα είμαστε έτοιμοι όταν πρέπει και εκεί που πρέπει. Έχουμε καλύτερη ομάδα συγκριτικά με πέρσι, πιο ποιοτική. Πρωταρχικός μας στόχος είναι να βρισκόμαστε στους τέσσερις πρώτους της βαθμολογίας του πρωταθλήματος αλλά με βλέψεις για το βήμα παραπάνω. Όλα είναι στο χέρι μας.. Στα λόγια μπορούμε να πούμε πολλά, όμως μόνο μέσα στο νερό φαίνεται η αλήθεια».
Μπορούν να χωρέσουν «δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη»; Και Ευρώπη και Α1 δηλαδή; «Έχουμε ρίξει το βάρος τώρα στην προετοιμασία μας για τις υποχρεώσεις στην Ευρώπη διότι σε ένα μήνα κρίνονται όλα για την τροπή που θα πάρουν τα πράγματα. Θεωρώ πως μπορούμε να τα συνδυάσουμε, ναι. Έχουμε τις λύσεις για να το κάνουμε».
Κεφάλαιο Εθνική ομάδα. Πως ένιωσες όταν έμαθες πως ίσως μπεις για πρώτη φορά σε «γαλανόλευκη» αποστολή σε επίπεδο ανδρών; «Φέτος είχα την τιμή να κληθώ στις δύο προετοιμασίες της Εθνικής ομάδας για το Παγκόσμιο και το Ευρωπαϊκό. Ήταν ένα δύσκολο καλοκαίρι για μένα με πολύ προπόνηση και αρκετή πίεση αλλά οι κόποι μου ανταμείφθηκαν καθώς ήμουν στους επιλεγέντες που ταξίδεψαν στο Σπλιτ».
Πως έζησες εσύ το τουρνουά της Κροατίας; «Πρωτόγνωρο το συναίσθημα για μένα καθώς ήταν η πρώτη μου φορά στην εθνική ανδρών. Προσπάθησα να το χαρώ όσο περισσότερο γινόταν, να αποκομίσω πράγματα, να δείξω ότι μπορώ να πλαισιώσω ένα σύνολο αυτής της δυναμικής και να δικαιώσω τον κόουτς Βλάχο που με επέλεξε».
Που θεωρείς ότι χάθηκε η τετράδα και ενδεχομένως ένα νέο μετάλλιο, σε τρίτη σερί μεγάλη διοργάνωση; «Η ομάδα δεν κατάφερε να πάρει την πρωτιά του ομίλου οπότε ευθύς εξαρχής ξέραμε ότι ο δρόμος προς την τετράδα θα ήταν πιο δύσκολος. Το παιχνίδι με την Ισπανία ήταν αυτό που πρακτικά σταμάτησε τον δρόμο μας προς τα μετάλλια. Δεν καταφέραμε να βρούμε τις λύσεις που χρειάζονταν για να νικήσουμε ένα τέτοιο παιχνίδι».
Πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι απουσίες των Φουντούλη και Ζερδεβά; «Δεν ξέρω αν οι απουσίες που είχαμε θα έδιναν διαφορετικό αποτέλεσμα στην έκβαση του τουρνουά. Δεν θέλω να αδικήσω κανέναν, όλα τα παιδιά δώσανε ψυχή και σώμα αλλά οι απουσίες είναι πάντα απουσίες. Κάθε παίκτης είναι σημαντικός, κάθε βοήθεια είναι πολύτιμη όμως στον αθλητισμό πορεύεσαι με ότι έχεις. Δεν χωράνε δικαιολογίες, δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό, κοιτάς μόνο ψηλά και στο τέλος κάνεις τον απολογισμό σου τόσο ατομικά όσο και συλλογικά».
Θα είναι λαμπρά τα επόμενα χρόνια για αυτήν την ομάδα; Γιατί μέλλον έχει και μάλιστα πολύ. «Ο πυρήνας της ομάδας αλλά και όσοι βρισκόμαστε στα… σκαλιά της, απαρτίζεται από πολύ ταλαντούχα άτομα με αφοσίωση, επιμονή και όρεξη για να συνεχίσουμε το όνομα που έχει χτίσει η Εθνική ομάδα και να βάλουμε το λιθαράκι μας σε αυτό το κληροδότημα».
Ποια είναι η πιο έντονη εικόνα που σου έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό από το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Σπλιτ; «Ξεκάθαρα το παιχνίδι με την Κροατία. Το κολυμβητήριο ήταν κατάμεστο, ο αντίπαλος πολύ ισχυρός. «Έβραζε» η ατμόσφαιρα. Απλά μοναδική εμπειρία».
Αν έπρεπε να χαρακτηρίσεις με πέντε λέξεις τη διοργάνωση, ποιες θα ήταν αυτές; «Χαρά, πάθος, άγχος, κούραση, προσμονή».
Περίμενες μικρός ότι θα ζήσεις κάτι ανάλογο; «Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα όταν ξεκίνησα αυτό το άθλημα ότι θα έφτανα μέχρι την Εθνική ανδρών και νιώθω ευλογημένος που το κατάφερα. Ελπίζω πως μέσα από την δουλειά και τον προσωπικό μου αγώνα θα ζήσω κι άλλες τέτοιες στιγμές».
Έχεις ή είχες κάποιο πρότυπο αγωνιστικά που να έχετε συνυπάρξει ίσως; «Δεν έχω κάποιο πρότυπο αλλά θαυμάζω πολλούς αθλητές, εν ενεργεία και μη. Μερικούς είχα την τύχη να τους δω να αγωνίζονται, άλλους να τους έχω προπονητές και άλλους να παίξω μαζί τους. Δεν θέλω να ονοματίσω κάποιον για να μην αφήσω κάποιον άλλον στην απ’ έξω. Από όλους έχω κρατήσει όσα μου έχουν πει ή μου έχουν δείξει και είμαι ευγνώμων που είχα την τύχη να βρίσκομαι δίπλα τους».
Πως βλέπει ο Νίκος τον εαυτό του σε πέντε χρόνια από τώρα και ποιοι είναι οι μελλοντικοί του στόχοι; «Μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια θα ήθελα να συμμετέχω σε όσες περισσότερες διοργανώσεις γίνεται με το εθνόσημο και να μου δοθεί η δυνατότητα να παρευρεθώ σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Σε αυτό το διάστημα όμως θέλω να έχω τελειώσει και με τις σπουδές μου σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο, καθώς φοιτώ στο τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών στο ΕΚΠΑ».
