Είναι από τους κορυφαίους ξένους προπονητές που πέρασαν από την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, απογειώνοντας τον Ατρόμητο. Ο Νταμίρ Κάναντι ανοίγει την καρδιά του αποκλειστικά στο BN Sports και μιλάει για την παρουσία του στη χώρα μας, το τι αντιμετώπισε αλλά και τον αγαπημένο του Έλληνα παίκτη.
Συνέντευξη στον Νότη Χάλαρη
Ήταν καλοκαίρι του 2017 όταν ο Ατρόμητος αποφάσισε να κάνει την διαφορά και να φέρει στην Ελλάδα στον Νταμίρ Κάναντι. Έναν προπονητή με αρκετές φιλοδοξίες, ο οποίος μόλις είχε απολυθεί από την Ραπίντ Βιέννης και θα προπονούσε για πρώτη φορά μακριά από την Αυστρία. Όσες «δεύτερες σκέψεις» έκαναν οι δύο πλευρές, άλλη τόση επιτυχία είχε το φινάλε της συνεργασίας τους.
Ο Αυστριακός προπονητής έγινε εκ των κορυφαίων ξένων κόουτς που πέρασαν από την Ελλάδα, κάνοντας την απόλυτη διαφορά σε όλα τα επίπεδα. Δεν εκτόξευσε απλώς τον Ατρόμητο αλλά τον στρίμωξε ανάμεσα στο Big 5, δίνοντάς του την ευκαιρία να αγωνιστεί στην Ευρώπη με αξιώσεις.
Ο ίδιος, μιλάει αποκλειστικά στο BN Sports για την παρουσία του στην Ελλάδα, το πως έζησε το ταξίδι του στο Περιστέρι αλλά και το πως θα πάει μπροστά το ελληνικό ποδόσφαιρο.
- Αρχικά, όταν ο Ατρόμητος σας έκανε την πρόταση την πρώτη φορά, ποια ήταν θα συναισθήματά σας;
«Ειλικρινά πάντα (γέλια). Θυμάμαι πως είχα απολυθεί από τον πάγκο της Ραπίντ Βιέννης και όταν μου έκανε την πρώτη φορά ο Ατρόμητος πρόταση, η αλήθεια είναι πως δεν τον γνώριζα σαν ομάδα. Ήξερα από την Ελλάδα τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ ή τον ΠΑΟΚ αλλά τις υπόλοιπες ομάδες δεν τις ήξερα καθόλου, όπως ο Ατρόμητος. Στην αρχή δεν ενδιαφερόμουν σε αυτή την προοπτική αλλά ο κ. Αγγελόπουλος πάλεψε αρκετά για να με αποκτήσει και μέρα με τη μέρα, άρχισα να το σκέφτομαι και μου άρεσε σαν ιδέα. Στο τέλος ήταν μία εξαιρετική απόφαση γιατί ο Ατρόμητος έγινε μέρος της καρδιάς μου και μου έδωσε πολλά πράγματα, όπως έδωσα και εγώ πολλά»
- Ποια ήταν η πρώτη εντύπωσή σας στην Ελλάδα;
«Δεν ήταν δύσκολο να καθιερωθώ γιατί οι γονείς είναι από τα Βαλκάνια, οπότε είδα αρκετά όμοια πράγματα στην Ελλάδα. Στους Έλληνες αρέσει πάρα πολύ το ποδόσφαιρο και έχουν απίστευτο πάθος, όπως και όλοι οι Βαλκάνιοι. Από την άλλη, στην Αθήνα υπήρχαν σχεδόν όλα τα μεγάλα κλαμπ και έβλεπες τους ανθρώπους εκεί να είναι τρελοί για το ποδόσφαιρο. Είχα ως στόχος να πετύχω με τον Ατρόμητο και ήθελα να καταφέρω να φτάσω να γίνω προπονητής σε μία από τις μεγάλες ομάδες της χώρας. Αυτός ήταν ο στόχος μου. Οι οπαδοί αγαπούν το ποδόσφαιρο και όλα αυτά με έκαναν να έρθω στην Ελλάδα. Να αγωνιστώ απέναντι στο big-4 αλλά και στην Ευρώπη»
- Στα πρώτα δύο χρόνια στον Ατρόμητο, ποια είναι η πιο έντονη στιγμή σας;
«Θεωρώ πως είναι όταν κερδίσαμε την ΑΕΚ (8η αγωνιστική τη σεζόν 2017/18) και ανεβήκαμε την πρώτη θέση της βαθμολογίας και με διαφορά. Θυμάμαι που μας περίμεναν περίπου 700 οπαδοί του Ατρομήτου για να μας συγχαρούν. Ήταν υπέροχη στιγμή πραγματικά που πανηγύριζαν μαζί μας. Σίγουρα είναι η πρόκριση στην Ευρώπη ήταν εξίσου κάτι συναρπαστικό αλλά εκείνη η περίοδος που είχαμε μείνει συνεχόμενα στην κορυφή της βαθμολογίας, ήταν κάτι μοναδικό και ξεχωριστό»
- Παίξατε απέναντι στις μεγάλες ομάδες της Ελλάδας. Πως ήταν το συναίσθημα να τις αντιμετωπίζετε και πως διαχειριστήκατε τη μάχη σας;
«Εγώ θεωρώ πως οι πιθανότητες είναι πάντα 50-50. Ο λόγος είναι επειδή η μία ομάδα όπως οι μεγάλες, έχουν παίκτες με παραπάνω ποιότητα και μεγαλύτερη δυναμική αλλά ομάδες όπως ο Ατρόμητος που έχει μικρότερο μπάτζετ, δεν έχουν το «πρέπει να νικήσουμε». Οι μεγάλες το έχουν. Θα πρέπει να κερδίσουν ομάδες όπως ο Ατρόμητος ενώ ο Ατρόμητος δεν έχει τέτοιο άγχος και παίζει χωρίς να έχει κάτι να χάσει αλλά μόνο να κερδίσει. Με πιο καθαρό μυαλό. Αν κερδίσουμε είμαστε μεγάλοι αλλά αν χάσουμε είναι όλα εντάξει. Τον σεβασμό τον αποκτάς μέσα από τη δουλειά που εξελίσσεσαι, δουλεύεις και μεγαλώνεις. Αυτό είναι το σκεπτικό και η άποψή μου φυσικά»
- Μετά από δύο χρόνια στον Ατρόμητο, αποχωρήσατε για τη Νυρεμβέργη. Γιατί αποχωρήσατε; Ήταν εύκολη απόφαση;
«Ήταν πολύ δύσκολη απόφαση να αποχωρήσω από τον Ατρόμητο. Είχαμε προκριθεί στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις αλλά η Νυρεμβέργη βρισκόταν στη Bundesliga τότε. Είχα δεχθεί πίεση από τους Γερμανούς για να υπογράψω και στο συμβόλαιό μου, έγραφε πως θα παρέμενα στην ομάδα ακόμα και αν έπεφτε κατηγορία. Έπρεπε να σκεφτώ γρήγορα. Στο τέλος, ο Ατρόμητος μπήκε στην Ευρώπη και η Νυρεμβέργη έπεσε. Δεν ήταν αυτός ο στόχος μου αλλά ήταν ένα ρίσκο που δεν μου βγήκε. Και πάλι σκέφτηκα πως μπορώ να οδηγήσω την ομάδα πίσω στα μεγάλα σαλόνια και να είμαι εκεί. Ήταν δύσκολη απόφαση και εν τέλει δεν ήρθαν τα πράγματα όπως ήθελα και έφυγα και γρήγορα»
- Μετά τη Νυρεμβέργη, επιστρέψατε στον Ατρόμητο. Πως σας φάνηκε που σας προσέγγισε ξανά η ομάδα;
«Ήταν πάρα πολύ θετικό για εμένα. Η ομάδα πάλεψε πολύ για να γυρίσω. Με πίεσαν όπως την πρώτη φορά. Η πρώτη επαφή έγινε τον Νοέμβριο, όταν απολύθηκα από τη Νυρεμβέργη αλλά αρνήθηκα την πρόταση. Η δεύτερη πρόταση ήρθε τον Φλεβάρη, την οποία και πάλι αρνήθηκα. Μέχρι που έφτασε το καλοκαίρι και δεν ήθελα να μείνω ανενεργός για όλη τη σεζόν. Ο Ατρόμητος ήταν σε δύσκολη κατάσταση και εν τέλει το αποδέχθηκα μετά από δύο ή τρεις αρνήσεις. Βέβαια, αυτό που βρήκα όταν γύρισα δεν είχε καμία σχέση με αυτό που άφησα. Παίκτες μεγάλη σε ηλικία, χωρίς ενέργεια, χωρίς στόχους. Τίποτα. Είχαμε μεγάλα συμβόλαια και ονόματα αλλά κανείς δεν είχε το πνεύμα της επιτυχίας και εμένα δεν μου άρεσε. Δεν με ενδιαφέρουν τα ονόματα και τα λεφτά. Ξεκίνησε και η πανδημία, κάτι που έκανε δύσκολο τον σχεδιασμό μας. Ήμουν άτυχος στην επιστροφή μου και τίποτα δεν πήγε καλά θεωρώ»
- Αν πηγαίνατε τον χρόνο πίσω, θα αποχωρούσατε την πρώτη φορά από τον Ατρόμητο για τη Νυρεμβέργη ή όχι;
«Δεν είναι ότι το μετανιώνω. Σίγουρα θα ήθελα να παραμείνω στον Ατρόμητο γιατί τότε θα έπαιζε στην Ευρώπη και θα ήθελα να έχω μείνει αλλά η Νυρεμβέργη ήταν στη Bundesliga και δεν ήταν σίγουρο που θα πέσει. Οπότε, με βάση αυτά τα δεδομένα, ήθελα να πάω στο επόμενο βήμα που ήταν το γερμανικό πρωτάθλημα. Τελικά έπεσε κατηγορία και φυσικά ο στόχος μου δεν ήταν να πάω στη δεύτερη κατηγορία. Αλλά αυτό συνέβη. Έπρεπε να το δεχθώ ότι θα είμαι εκεί και να προσπαθήσω να επαναφέρω την ομάδα. Όμως, δεν μπορώ να πω ήταν λάθος απόφαση την στιγμή που την πήρα. Δεν το έχω μετανιώσει»
- Είχατε προτάσεις από άλλες ελληνικές ομάδες;
«Δεν χρειάζεται να μιλήσω για αυτό. Είχα σίγουρα ενδιαφέρον από κάποιες ομάδες αλλά δεν χρειάζεται να αναφερθώ σε ποιες. Είχα επιλογές στο τραπέζι αλλά αφού δεν υπέγραψα, δεν υπάρχει λόγο να το αναφέρουμε»
- Ποιο στυλ ελληνικής ομάδας σας άρεσε πιο πολύ;
«Έχει κάνει με τη σεζόν θα έλεγα. Την προηγούμενη σεζόν ο Παναθηναϊκός έπαιζε τρομερό ποδόσφαιρο. Από την άλλη ο Ολυμπιακός έπαιζε εξίσου υπέροχο ποδόσφαιρο με τον Μαρτίνς το 2019/20. Όταν ο ΠΑΟΚ πήρε το πρωτάθλημα με τον Λουτσέσκου ήταν εξαιρετικός. Έχει να κάνει με τις συγκυρίες και τις σεζόν»
- Θα επιστρέφατε ποτέ στην Ελλάδα;
«Ποτέ δεν ξέρεις. Αγαπάω την Ελλάδα και το πάθος της αλλά και ο λαός της. Μου αρέσουν οι οπαδοί με την τρέλα που έχουν για τις ομάδες τους και ο στόχος μου είναι στο μέλλον να αναλάβω μία ομάδα από το Big 5. Ποτέ δεν ξέρεις όμως»
- Τι σας λείπει περισσότερο από την Ελλάδα και τον Ατρόμητο;
«Το Περιστέρι ήταν μία μικρή πόλη και οι οπαδοί ήταν πολύ κοντά στην ομάδα. Με σέβονταν και τους σεβόμουν πάρα πολύ και δημιουργούσαμε εξαιρετική ενέργεια και ψυχολογία μεταξύ μας. Ο Ατρόμητος είναι το καλύτερο κλαμπ μετά τους μεγάλους. Έχει εξαιρετική οργάνωση, κάνει βήματα προόδου»
- Μετά από ένα ματς, είχατε πει στη συνέντευξη Τύπου πως θα θέλατε να αποχωρήσετε λόγω της διαιτησίας. Τι είχε συμβεί τότε;
«Από ότι θυμάμαι, ήταν μετά από ένα ματς κόντρα στον ΠΑΟΚ. Είχαμε δεχθεί ένα γκολ με οφσάιντ. Το VAR έχει βοηθήσει πολύ το ελληνικό ποδόσφαιρο τώρα. Αλλά τότε είχαμε πολλά λάθη από την διαιτησία. Εκείνη τη σεζόν είχα το συναίσθημα πως οι διαιτητές είχαν πιο θετικά… συναισθήματα προς τις μεγάλες ομάδες. Για αυτό και είχα αντιδράσει έτσι. Δεν είναι καλό αυτό γιατί το ποδόσφαιρο είναι συναισθήματα και οι μικρές ομάδες είναι κρίμα να κάνουν έτσι παιχνίδια. Μιλάω πάντα για μεγάλα λάθη και όχι μικρά. Θυμάμαι αρκετά λάθη όπως απέναντι στην ΑΕΚ ή τον ΠΑΟΚ. Είμαι σίγουρος πως έχω και άλλα παραδείγματα αλλά δεν θα θυμάμαι τώρα. Είναι κρίμα να υπάρχουν τέτοια σφάλματα και στην Ευρώπη χαλάει η εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Φταίμε όλοι στο πως φαίνεται το ποδόσφαιρο προς τα έξω. Για αυτό και εγώ είχα μιλήσει έτσι γιατί θεωρούσα πως αδικούμαι. Σε εκείνο το ματς με τον ΠΑΟΚ, ο διαιτητής μου έδειχνε πως είναι… οπαδός του. Δουλεύουμε οκτώ με δέκα μήνες και δεν γίνεται μία λάθος απόφαση να τα γκρεμίζει όλα. Και νεύριασα γιατί αγαπάω το ποδόσφαιρο και όλο αυτό, το καταστρέφει. Αλλά τώρα με το VAR όλα είναι πιο καθαρά»
- Πιστεύετε πως η Ελλάδα έχει ταλέντο;
«Είμαι σίγουρος πως έχει ταλέντο η Ελλάδα αλλά το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν δίνει την ευκαιρία στα νέα παιδιά. Οι πρόεδροι, οι προπονητές, δεν πιστεύουν στους νέους ποδοσφαιριστές δυστυχώς. Είναι μεγάλο λάθος αυτό, γιατί θα μπορούσαν να προσφέρουν άλλη ποιότητα στο πρωτάθλημα αλλά και χρήματα στις ομάδες. Κάθε ελληνική ομάδα αγοράζουν ακριβούς ποδοσφαιριστές από το εξωτερικό και έτσι νομίζουν ότι μπορούν να κερδίσουν τα πάντα. Όμως, στις ακαδημίες και ειδικά στις μεγάλες ομάδες, υπάρχουν τρομερά ταλέντα. Για αυτό τα τμήματα Κ15, Κ16, Κ17 και Κ19 είναι σε εξαιρετικό επίπεδο. Αλλά στο τέλος, όταν είναι να πάνε στην πρώτη ομάδα, δεν παίζουν καθόλου. Βλέπουμε εντεκάδες με εννιά ή δέκα ξένους. Είναι λάθος η φιλοσοφία θεωρώ και αν δεις ομάδες από άλλες χώρες όπως η Σάλτσμπουργκ, στηρίζονται στους νέους παίκτες για να τους πουλήσουν και πάνε όλο και καλύτερα. Ο Τσιμίκας ας πούμε είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα. Ήταν στον Ολυμπιακό και πήγε στη Λίβερπουλ. Ο Γιαννούλης επίσης. Θυμάμαι όταν ο Γιαννούλης ήρθε στον Ατρόμητο δεν ήταν σε τόσο καλό επίπεδο και εξελίχθηκε μέσα από τον Ατρόμητο για να πάει στον ΠΑΟΚ και μετά στη Νόριτς. Πιστεύω πως είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα ότι δεν πιστεύουν στα ταλέντα στο ελληνικό ποδόσφαιρο»
- Για τον Γιαννούλη πως αισθάνεστε που είναι βασικός στην Αγγλία;
«Είμαι πολύ περήφανος για εκείνον. Το αξίζει που βρίσκεται εκεί για εξελίχθηκε τόσο γρήγορα και είναι ένα παιδί που δουλεύει πολύ. Το απέδειξε στον Ατρόμητο. Δεν σταματούσε να δουλεύει και είναι πολύ έξυπνος ποδοσφαιριστής. Τώρα παίζει στην Αγγλία κόντρα σε μεγάλους αντιπάλους και αυτές οι εμπειρίες είναι μοναδικές. Είμαι πολύ χαρούμενος για εκείνον γιατί είναι και πολύ καλός χαρακτήρας»
- Ποιος είναι ο αγαπημένος σας Έλληνας ποδοσφαιριστής;
«Μου αρέσει πάρα πολύ ο Γιώργος Μασούρας. Τον παρακολουθώ από τότε που ήταν στον Πανιώνιο. Μου άρεσε ακόμα και ο Τζόλης του ΠΑΟΚ που ήταν εξαιρετικό ταλέντο. Τον Μασούρα ήθελα να τον πάρω στον Ατρόμητο αλλά τότε τον ήθελε ο Ολυμπιακός, οπότε λογικό να μην έρθει σε εμάς τότε. Ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι να παίξεις από τον Πανιώνιο στον Ολυμπιακό αλλά ο Μασούρας το κατάφερε και αυτό είναι από μόνο του τρομερό. Μου αρέσει πως δουλεύει και τον παρακολουθώ ακόμα»
