Από τα ημιτελικά του Champions League με την Βιγιαρεάλ μέχρι την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας με την ΑΕΚ, ο Θέσαρ Άρθο έχει ζήσει αμέτρητες ποδοσφαιρικές στιγμές. Μερικές από αυτές, μαζί με τις προβλέψεις του για το φετινό «κίτρινο υποβρύχιο», τις μοιράστηκε με το BN Sports!
Συνέντευξη στον Κώστα Ξενακούδη
Ως 20χρονο παιδί, ο Θέσαρ Άρθο φόρεσε την φανέλα της Βιγιαρεάλ στην τρομερή πορεία της μέχρι τα ημιτελικά του Champions League του 2006, βλέποντας τελικά τον οδυνηρό αποκλεισμό της ομάδας του από την Άρσεναλ, χάρη στο χαμένο πέναλτι του Ρικέλμε στο 90o λεπτό του δεύτερου αγώνα με το σκορ στο 0-0 (ο πρώτος είχε λήξει 1-0 υπέρ των «κανονιέρηδων»). Μερικά χρόνια αργότερα, το 2015, θα ερχόταν και στην χώρα μας για λογαριασμό της ΑΕΚ, η οποία είχε μόλις ανέβει στην πρώτη κατηγορία ξανά και θα κατακτούσε το Κύπελλο.
Ο Ισπανός κεντρικός αμυντικός είχε μια τεράστια καριέρα με πολλές αξέχαστες στιγμές. Με αφορμή την φετινή ευχάριστη έκπληξη του Champions League, την Βιγιαρεάλ, ο Θέσαρ Άρθο μιλάει στο BN Sports για την διοργάνωση του 2006, την εμπειρία του στην Ελλάδα αλλά και την πίστη του στο «κίτρινο υποβρύχιο».
Ποια είναι η γνώμη σας για την φετινή πορεία της Βιγιαρεάλ στο Champions League;
«Είναι τρομερή. Η Βιγιαρεάλ παίζει πολύ καλά και τώρα είμαστε στις τέσσερις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Η ομάδα παίζει πραγματικά καλά».
Ποια είναι η γνώμη σας για τον Ουνάι Έμερι;
«Κατά την γνώμη μου ο Ουνάι Έμερι είναι ο καλύτερος προπονητής στην Ισπανία και ένας από τους τρεις καλύτερους στην Ευρώπη. Ο Κλοπ, ο Γκουαρντιόλα και μετά ο Έμερι νομίζω είναι οι καλύτεροι των καλύτερων αυτή τη στιγμή».
Υπάρχει κάποιος από την ομάδα που σας αρέσει περισσότερο;
«Ναι, ο αγαπημένος μου παίκτης της ομάδας είναι ο Πάου Τόρες. Είναι ένα παιδί που μεγάλωσε στις ακαδημίες της Βιγιαρεάλ, γεννήθηκε στη Βιγιαρεάλ και παίζει στην εθνική Ισπανίας, παίζει πολύ καλά και νομίζω είναι ο αγαπημένος μου».
Πιστεύετε πως η Βιγιαρεάλ μπορεί να πάει ακόμα πιο μακριά στο Champions League;
«Λοιπόν, νομίζω πως μπορούμε. Κερδίσαμε την Γιουβέντους, κερδίσαμε την Μπάγερν, μπορούμε να κερδίσουμε οποιονδήποτε».
Ας μιλήσουμε για το 2006, όταν φτάσατε με την Βιγιαρεάλ μέχρι τα ημιτελικά ως ποδοσφαιριστής. Ποιος ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος εκείνη τη χρονιά;
«Ο πιο δύσκολος αντίπαλος ήταν η Άρσεναλ. Mας κέρδισε στα ημιτελικά αλλά ήταν η καλύτερη ομάδα στην Ευρώπη με τον Ανρί, τον Πιρές, τον Φάμπρεγκας και πολλούς ακόμα».
Ποια είναι η γνώμη σας για εκείνο το ρόστερ της Βιγιαρεάλ; Ξεχωρίζετε κάποιον;
«Εκείνη την περίοδο ήταν ο Ρικέλμε και ο Φορλάν. Ήταν στους δέκα καλύτερους ποδοσφαιριστές στην Ευρώπη. Έβρισκαν εύκολα χώρους, σκόραραν πολλά γκολ, ήταν και οι δύο φανταστικοί».
Μετά την ήττα από την Άρσεναλ στον πρώτο αγώνα με 1-0 πιστεύατε στην ανατροπή;
«Ναι, ναι, ήταν δύσκολη η ήττα αλλά είχαμε το πνεύμα του μαχητή σαν ομάδα. Δεν ήταν εύκολο αλλά ήμασταν έτοιμοι να παλέψουμε όπως πάντα».
Πόσο σκληρό ήταν όταν ο Λέμαν απέκρουσε το πέναλτι του Ρικέλμε στον δεύτερο αγώνα;
«Σε εκείνο το παιχνίδι ελέγχαμε τον ρυθμό και το πέναλτι ήταν πολύ σκληρό. Ήμασταν πολύ καλύτεροι από την Άρσεναλ, η οποία δυσκολευόταν πολύ και παίζαμε πολύ καλύτερα αλλά δεν σκοράραμε. Ήταν πολύ σκληρό, κανείς δεν περίμενε την κατάληξη αυτού του πέναλτι».
#OTD in 2006: Jens Lehmann saves Juan Roman Riquelme's last-minute penalty to send Arsenal into the Champions League final. Arsenal went through on aggregate. #afc pic.twitter.com/usAykXfJhJ
— Throwback Arsenal (@ThrowbackAFC) April 25, 2018
Ας μιλήσουμε τώρα για την ΑΕΚ. Πείτε μου λίγα πράγματα για το διάστημα που βρισκόσασταν στην ομάδα.
«Ο χρόνος που πέρασα με την ΑΕΚ ήταν καταπληκτικός. Ήταν η πρώτη χρονιά στην πρώτη κατηγορία στην Ελλάδα και η εμπειρία του να παίζω στην χώρα ήταν φανταστική. Επίσης κερδίσαμε το Κύπελλο και είμαι πολύ χαρούμενος που έπαιξα με την ομάδα».
Ξεχωρίζετε κάποιον ποδοσφαιριστή από την ομάδα εκείνης της χρονιάς;
«Είχαμε κάποιους καλούς ποδοσφαιριστές, όπως τον Ρόναλντ Βάργκας και τον Μπουονανότε. Είχαμε καλή ομάδα, δεν ήταν φυσικά από τις κορυφαίες στον κόσμο αλλά νομίζω πως συνολικά ήταν πολύ καλή. Παίζαμε σαν ομάδα, όλοι μαζί, δεν υπήρχαν ξεχωριστές μονάδες αλλά όλοι παίζαμε για όλους. Είχαμε και προπονητή τον Γκουστάβο Πογιέτ, έναν από τους καλύτερους που είχα στην καριέρα μου».
Σας αρέσει η Ελλάδα σαν χώρα;
«Αγαπάω την Ελλάδα. Έχω και σπίτι σε ένα νησί, η γυναίκα μου είναι από την Ελλάδα και η κόρη μου είναι μισή Ελληνίδα, οπότε φυσικά μου αρέσει η Ελλάδα. Επισκέπτομαι συχνά την χώρα όποτε έχω χρόνο».
www.bnsports.gr
