Συνέντευξη στον Νότη Χάλαρη
Είναι από τους ποδοσφαιριστές που θα μπορούσαν να γράψουν… βιβλίο με τα όσα έχει ζήσει στην ποδοσφαιρική πορεία του. Η αρχή στις ακαδημίες του Ολυμπιακού, μέχρι τον εφιάλτη των δανεισμών και τη λύτρωση από τον Πανιώνιο. Πέρασε από στιγμές που έμενε εκτός, είχε υποστεί τραυματισμούς και στήριξε την ΑΕΚ από τη Β’ Εθνική.
Φυσικά, δεν ξεχνάει κανείς το τι συνέβη το 2019, όταν ήταν ένα από τα πρόσωπα που έμειναν στον… πάγο λόγω του συμβολαίου του. Κάτι που του έδωσε την ευκαιρία να παίξει στο εξωτερικό και τώρα βρίσκεται σε ένα από τα κορυφαία πρωταθλήματα με την Μπόχουμ.
Ο Βασίλης Λαμπρόπουλος ανοίγεται αποκλειστικά στο BN Sports και κάνει μία κατάθεση… ψυχής για όσα έχει βιώσει στα γήπεδα. Από την αρχή μέχρι τώρα, ο Έλληνας στόπερ αναφέρει τι πραγματικά συνέβη εκείνη τη σεζόν στην Ένωση, την στιγμή του πρωταθλήματος αλλά και την ζωή στο γερμανικό ποδόσφαιρο.
Αναλυτικά είπε:
- Πως ξεκίνησες το ποδόσφαιρο και ποιον είχες ως είδωλο;
«Ο πατέρας μου με είχε πάει σε πολλά αθλήματα. Κολύμβηση, μπάσκετ, τένις. Αλλά στα 10-11 κατέληξα στο ποδόσφαιρο γιατί ήθελα να είμαι σε ομαδικό άθλημα. Δύσκολη ερώτηση αλλά θα έλεγα τον Ζιντάν περισσότερο»
- Ήσουν από την αρχή στόπερ;
«Όχι, όχι. Στην αρχή ήμουν δεξί μπακ και αμυντικό χαφ, στην πορεία έγινα φορ και στον Ολυμπιακό έγινα στόπερ πρώτη φορά. Και καθιερώθηκα σε εκείνη τη θέση»
- Πως προέκυψε να πας στον Ολυμπιακό;
«Στα 15 μου έπαιζα στο ανδρικό στην ομάδα του Χαλανδρίου. Α’ τοπικό τότε και είχαν έρθει σκάουτερ του Ολυμπιακού και είχαν πληρώσει για εμένα. Ήμουν ανάμεσα στον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ αλλά τότε τα είχαν βρει περισσότερο με τους «ερυθρολεύκους». Οπότε πήγα εκεί»
- Πως ένιωσες όταν είδες πως σε θέλει ο Ολυμπιακός;
«Ένιωσα πολύ ωραία γιατί μικρός υποστήριζα τον Ολυμπιακό, όπως και όλη η οικογένεια. Ήταν ωραίο συναίσθημα και διαφορετικό. Ήξερα ότι θα κρίνομαι κάθε μέρα αλλά δεν με πείραζε»
- Πότε κατάλαβες πως μπορείς να γίνεις επαγγελματίας ποδοσφαιριστής;
«Από τότε που πήγα στον Ολυμπιακό ουσιαστικά. Κατάλαβα ότι θα κινηθώ σε τέτοια νερά. Είχε αρχίσει να σοβαρεύει. Και ο τρόπος δουλειάς και οι υποχρεώσεις»
«Μου άρεσε τρομερά ο Άντζας – Ο Βαλβέρδε ήθελε να δουλέψουμε μαζί και με πίστευε»
- Όταν ήρθε η στιγμή να μπεις στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού. Ποιον παίκτη θαύμαζες περισσότερο;
«Στα 16,5 μπήκα στην πρώτη ομάδα και έκανα προπονήσεις. Έπειτα από 2,5 χρόνια ανέβηκα τελείως. Επειδή ήμουν και στόπερ, μου άρεσε τρομερά ο Άντζας. Η ομάδα βέβαια ήταν τρομερή. Είχε μεγάλα ονόματα όπως ο Τζόρτζεβιτς, ο Νικοπολίδης, ο Στολτίδης, ο Ζούλιο Σέζαρ, ο Ζεβλάκοφ. Στην επόμενη χρονιά ήρθαν και οι Αβράαμ και Μέλμπεργκ. Ήταν τρομερό να τους έχω δίπλα μου»
- Τι πιστεύεις πως πήγε στραβά και δεν καθιερώθηκες εκεί;
«Κοίτα είχα μιλήσει με τον Βαλβέρδε όταν τελειώσαμε την προετοιμασία και του είχα δείξει πως καταλαβαίνω πόσο δύσκολο ήταν να βρω χώρο. Με τέτοιους ποδοσφαιριστές στο ρόστερ και στη θέση μου. Του είπα ότι νιώθω έτοιμος να πάω κάπου να παίξω. Μου είχε πει ότι το εκτιμάει και ότι αν έμενε και την επόμενη χρονιά, θα με κρατούσε για να δουλέψουμε μαζί. Τελικά την επόμενη σεζόν έφυγε και μόλις γύρισα, είδα τις συνθήκες και τους είπα πως δεν θα ήθελα να συνεχίσω. Είχα καταλάβει πόσο δύσκολο ήταν. Ο Ολυμπιακός ήθελε να ανανεώσουμε αλλά εγώ δεν ήθελα. Είχα επιλέξει να φύγω. Δεν μου δημιούργησαν κάποιο πρόβλημα»
- Ο Βαλβέρδε πως ήταν σαν άνθρωπος;
«Προπονητάρα ήταν. Τρομερό μυαλό, απίστευτες προπονήσεις με πλάνο, με πειθαρχία. Νομίζω φάνηκε πόσο καλός είναι (γέλια)»
- Μέχρι να φτάσει η στιγμή της ΑΕΚ. Έχεις παίξει σε Αστέρα Τρίπολης, Πανιώνιο, Ηλιούπολη και Εθνικό Αστέρα. Ποια από όλες αυτές σε βοήθησε περισσότερο να γίνεις ο παίκτης που είδαμε στην ΑΕΚ;
«Γενικά είχα περάσει δύσκολα για 1,5 χρόνο μετά τον Αστέρα Τρίπολης. Είχα πάει στην Ηλιούπολη και μετά το καλοκαίρι, με το μπάχαλο που είχε γίνει, πήγα στον Εθνικό Αστέρα. Δεν ήθελα να χάσω ούτε μία χρονιά και όταν πήγα εκεί είχαμε προβλήματα. Τότε ήρθε και ο Ελευθερόπουλος και με πήραν στον Πανιώνιο»
«Ήταν όνειρο για εμένα η ΑΕΚ – Η καλύτερή μου στιγμή ήταν το πρωτάθλημα»
- Στο διάστημα που πέρασες δύσκολα, είχες σκεφτεί να τα παρατήσεις;
«Να σου πω την αλήθεια, είχα ξεκινήσει να πηγαίνω σε μία σχολή φυσιοθεραπείας και έλεγα πως και να μην πετύχει το ποδόσφαιρο, απλά δεν πέτυχε. Δεν θα παρακαλώ, ούτε τίποτα. Είχα αρχίσει να σκέφτομαι διάφορα πράγματα αλλά με προσέγγισε ο Πανιώνιος και μου άρεσε το ενδιαφέρον τους και με βοήθησαν πολύ»
- Όταν έμαθες για την πρόταση της ΑΕΚ, πως ένιωσες;
«Στον Πανιώνιο είχαμε αρκετούς καλούς ποδοσφαιριστές. Ήταν κάπως δύσκολα τα πράγματα, ειδικά στο οικονομικό κομμάτι. Είχα μιλήσει με τον πρόεδρο ότι θα υπογράψω στην ΑΕΚ και εκείνος μου ζήτησε να μείνω μέχρι να σωθούν. Σίγουρα ήταν όνειρο γιατί είδαν κάτι σε εμένα. Ότι έχω το ταλέντο και μπορώ να ανταπεξέλθω. Ήταν δύσκολα στην αρχή γιατί είχα και ένα τραυματισμό στον Πανιώνιο. Ήταν δύσκολη απόφαση να πάω στη Β’ Εθνική αλλά πήγαινα στην ΑΕΚ»
- Είχες άλλες προτάσεις εκτός από την ΑΕΚ;
«Είχα αρκετό ενδιαφέρον πριν χτυπήσω στον Πανιώνιο. Θυμάμαι από το Βέλγιο αλλά επειδή υπέγραψα γρήγορα, δεν με προσέγγισαν άλλες ομάδες. Δεν είχα επίσημη πρόταση αλλά ενόχληση»
- Έμεινες πέντε χρόνια στην ΑΕΚ. Έζησες τα πάντα αλλά ποια θεωρείς πως είναι η κορυφαία σου στιγμή με την Ένωση;
«Σίγουρα το πρωτάθλημα. Τα περισσότερα παιδιά είχαμε περάσει δύσκολα, μας είχαν αμφισβητήσει, οπότε ήταν ένα επίτευγμα που δεν πρόκειται να το ξεχάσουμε. Ήταν πολύ ωραίες χρονιές στην ΑΕΚ. Παίξαμε Ευρώπη, στο Champions League που ήταν κάτι τρομερό. Αυτά είναι που κρατάω από την εποχή μου στην ΑΕΚ»
- Στο παιχνίδι με την Μπενφίκα στο Champions League, που η ΑΕΚ το γύρισε σε 2-2 αλλά εν τέλει έχασε. Πως το έζησες το ματς;
«Ήμουν στον πάγκο σε εκείνο το ματς. Τι να σου πω τώρα (γέλια). Έπρεπε να κερδίσουμε γιατί το αξίζαμε. Στη φάση του Κλωναρίδη έπρεπε να κάνει την πάσα αλλά τώρα με τους παλμούς που είχε εκείνη τη στιγμή, δεν μπορείς να πεις κάτι. Είναι λογικό όταν έχεις βάλει και δύο γκολ ήδη. Αν τον γυρνούσε τον χρόνο πίσω, θα την έδινε τη πάσα. Φάγαμε και ένα αστείο γκολ μετά»
«Στεναχωρήθηκα με όσα έγιναν με την ΑΕΚ – Ούτε ο Ουζουνίδης, ούτε ο Χιμένεθ ήταν σύμφωνοι με αυτό»
- Στην τελευταία σου χρονιά στην ΑΕΚ, υπήρξε ένα χάος με το συμβόλαιο. Τι συνέβη με αυτό;
«Ουσιαστικά δεν είχα μιλήσει ποτέ για ανανέωση του συμβολαίου μου. Εγώ ήθελα εκείνη την εποχή αλλά έπρεπε να κάτσουμε κάτω και να τα δούμε. Είχα ζητήσει ανεπίσημα τι θα ήθελα περίπου και κάποιος από μέσα το «έδεσε» πως δεν θέλω να ανανεώσω και ήρθε ο πρόεδρος μετά από ένα παιχνίδι και είπε πως εμείς οι τρεις θα μείνουμε εκτός ομάδας. Για εμένα, από εκείνη τη μέρα τελείωσε το θέμα της ΑΕΚ γιατί με ξέρω σαν χαρακτήρα. Δεν θα ήμουν ο ίδιος αν έμενα»
- Όταν το άκουσες, πως ένιωσες;
«Στεναχωρήθηκα κυρίως. Πιστεύω πως ήμουν ένας ποδοσφαιριστής που πρόσφερα στην ομάδα και αρκετοί οπαδοί είχαν δεθεί με κάποιους από εμάς. Ήταν άσχημο στην αρχή αλλά μετά το δούλεψα μέσα μου και κατάλαβα ότι δεν είχα κάνει κάτι λάθος. Από την πλευρά μου πάγωσε το θέμα και όταν με έπιασαν να μιλήσουμε, εγώ αρνήθηκα»
- Σε επηρέασε αυτό το εξάμηνο που δεν έπαιξες;
«Ψυχολογικά είναι ότι χειρότερο. Όταν έχεις τραυματισμό δουλεύεις ας πούμε. Εκεί ήξερες ότι πρέπει να περιμένω μέχρι το τέλος της σεζόν για να παίξω. Στεναχωριόμουν γιατί η ομάδα δεν πήγαινε καλά και μέχρι να μείνω εκτός ήμασταν ανταγωνιστικοί και Champions League. Ήταν πολύ δύσκολο»
- Οι προπονητές που ήταν τότε, ήταν σύμφωνοι;
«Ούτε ο Ουζουνίδης, ούτε ο Χιμένεθ ήταν σύμφωνοι. Και οι δύο με θέλανε. Με τον πρώτο δεν είχα χάσει καν ματς σκέψου. Μόνο ένα με δύο. Με τον Χιμένεθ, με ήξερε από παλιά και ότι είμαι εκεί ότι με χρειαστεί. Ακόμα και όταν έπαθα χιαστό με περίμενε. Με είχε πιέσει να τα βρούμε με την ομάδα και κάναμε κάποιες συζητήσεις για να ενεργοποιηθώ αλλά χωρίς επιτυχία»
- Ποιο παιχνίδι με την ΑΕΚ θυμάσαι πιο έντονα μέχρι σήμερα;
«Είχαμε μπόλικα (γέλια). Νομίζω με τον Λεβαδειακό όταν κλειδώσαμε το πρωτάθλημα. Πριν το ματς ήμασταν αγχωμένοι, παγωμένοι. Γενικά δεν αγχώνομαι αλλά εκεί είχα πολύ. Μου έμεινε έντονο εκείνο το ματς»
- Το καλοκαίρι που έφυγες από την ΑΕΚ, είχες την επιλογή να συνεχίσεις στην Ελλάδα ή όχι;
«Είχα κάποιες κινήσεις με ενδιαφέρον αλλά δεν ήθελα να μείνω στην Ελλάδα. Από παλιά ήθελα να φύγω στο εξωτερικό, οπότε μόλις είδα την πρόταση, δεν το σκέφτηκα καν. Μπορεί αν άφηνα ανοιχτό το ενδεχόμενο να μείνω εδώ, θα είχα σίγουρα προτάσεις. Πρώτη μου επιλογή όμως ήταν να φύγω, να δοκιμαστώ έξω»
«Δεν μου άρεσε που έφυγα από τη Λα Κορούνια και ήταν σε τέτοια κατάσταση»
- Ήταν εύκολη απόφαση να φύγεις από την Ελλάδα;
«Κοίτα τι γίνεται, όταν μένεις εκτός ομάδας, ειδικά όταν σε παρακολουθούν, έλεγαν γιατί είχα μείνει εκτός ομάδας. Δεν ήξεραν πως λειτουργώ οπότε ήταν περίεργα τα πράγματα. Με ήθελαν ομάδες αλλά τους κρατούσε αυτό. Δεν δυσκολεύτηκα να φύγω αλλά θα είχα και καλύτερες επιλογές από την Λα Κορούνια, ωστόσο δεν προχώρησαν γιατί δεν ήξεραν την κατάστασή μου»
- Στο κομμάτι της Μπόχουμ. Στην πρότασή της, ποιο ήταν το πρώτο του συναίσθημα;
«Να σου πω την αλήθεια, περνούσα πολύ καλά στη Λα Κορούνια. Δεν πήγαινε καλά η ομάδα εκείνη τη περίοδο και δεν ήθελα να φύγω έτσι. Μίλησα με τον προπονητή παρότι δεν είχαμε καλές σχέσεις. Μου είχε πει πως με ήθελε αλλά είχα καταλάβει την κατάσταση. Το είδα με καλό μάτι το γερμανικό πρωτάθλημα αλλά στεναχωρήθηκα γιατί έφυγα έτσι από την Ισπανία. Βέβαια εν τέλει μου έχει βγει σε πολύ καλό»
- Όταν ανέβηκε η Μπόχουμ πως ήταν;
«Ένιωσα δικαίωση γιατί οι επιλογές που έκανα ήταν σωστές. Δεν μετανιώνω ποτέ για τις επιλογές που έχω κάνει αλλά κρίνονται όλες στο μέλλον. Ήμουν πολύ χαρούμενος. Το είχα πει στον τεχνικό διευθυντή στο πρώτο εξάμηνο που ήμουν εκεί. Πως του χρόνου θα πάμε για άνοδο με 2-3 προσθήκες και δεν με πίστευε αλλά υπήρχαν προοπτικές. Εν τέλει βγήκα σωστός (γέλια)»
- Όταν κλειδώσατε την άνοδο, τι σκέφτηκες;
«Το επίπεδο είναι εξαιρετικό σε όλες τις κατηγορίες. Σκέφτηκα πως είναι ένα βήμα παραπάνω τόσο για εμένα όσο και για την ομάδα. Ανυπομονούσα να το ζήσω και ήταν σαν όνειρο πραγματικά»
- Στην Μπόχουμ είχες και τον Στέλιο Κόκοβα. Πες μου λίγα πράγματα για εκείνον
«Ο… Στελλάκης είναι εξαιρετικό παιδί. Τους αρέσει πολύ να επενδύουν στα νέα παιδιά και γενικότερα τους Έλληνες. Ο Κόκοβας ήταν από τους καλύτερους που βγήκαν από τις ακαδημίες της ομάδας. Ο προπονητής δεν τον πίστεψε τόσο θεωρώ και ήμασταν και πολλοί αμυντικοί. Για εμένα καλά έκανε και έφυγε να πάρει παιχνίδια»
- Στη Bundesliga, ποιος είναι ο πιο δύσκολος αντίπαλος;
«Κοίτα, ο Λεβαντόφσκι ας πούμε θα πρέπει να είσαι 90 λεπτά πάνω του γιατί μισή ευκαιρία μπορεί να την κάνει γκολ, ακόμα και να μην έχει φανεί σε όλο το ματς. Είναι υψηλό επίπεδο. Έχει δυνατούς και γρήγορους παίκτες. Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο για να προσέξεις. Αν πάρεις κάτι εύκολο, τότε την πατάς»
- Πως αισθάνεσαι που καταφέρατε να μείνετε στη Bundesliga;
«Ξέραμε από την αρχή της σεζόν πως θα είναι δύσκολα. Η πρώτη χρονιά μπορεί να ξεκινήσει είτε με ενθουσιασμό και να μείνεις είτε να πάνε όλα στραβά και να πέσεις κατευθείαν όπως η Φίρτ. Εμείς βγάλαμε χαρακτήρα. Οι περισσότεροι παίκτες ήμασταν από πέρσι μαζί, οπότε είχαμε τις βάσεις σταθερές. Κρατήσαμε το ίδιο στυλ παιχνιδιού με πέρσι. Δηλαδή σφικτοί πίσω και αντεπιθέσεις μπροστά.
Κάναμε κάποιες νίκες που δεν περιμέναμε, όπως να κερδίσουμε με 4-3 τη Ντόρτμουντ εκτός έδρας. Κάναμε πολλές εκπλήξεις και αυτό μας κρατάει στην κατηγορία. Είναι δυνατό επίτευγμα για εμάς, την πόλη, τον κόσμο. Για όλους. Είμαι πολύ χαρούμενος και για αυτό ήρθα εδώ. Μακάρι να ανανεώσουμε το καλοκαίρι γιατί νιώθω ωραία εδώ»
«Νιώθω αδικημένος με το θέμα της Εθνικής Ελλάδας αλλά μου αρκεί να κερδίζει και να πηγαίνει καλά»
- Πάμε λίγο στο κομμάτι της Εθνικής Ελλάδας. Πως σου φαινόταν εσένα που υπήρχαν στις κλήσεις παίκτες που δεν ήταν βασικοί ενώ εσύ ήσουν στη Μπόχουμ; Ένιωθες αδικημένος;
«Ε, σίγουρα είχα νιώσει. Όσο ήμουν ΑΕΚ και Λα Κορούνια ήμουν στις κλήσεις. Μετά επέλεξε ότι θέλει ο Φαν’τ Σχιπ να πάει με πιο νέα παιδιά. Σαν ανανέωση. Εντάξει το δέχτηκα παρότι δεν ήμουν ευχαριστημένος. Υπήρχαν και άλλα πράγματα από πίσω που κατάλαβα όταν μίλησα μαζί του. Ο κάθε προπονητής έχει τους παίκτες που θέλει να έχει και να στηρίξει. Εγώ δεν ήμουν ευχαριστημένος ή σύμφωνος με αυτό αλλά στην Εθνική, οι εγωισμοί πρέπει να πηγαίνουν πίσω. Αν πάει καλά η ομάδα τότε δεν μπορείς να πεις κάτι. Πάντα θέλω να πηγαίνει καλά και ας μην είμαι εγώ»
- Με τον Φαν’τ Σχιπ υπήρξε ποτέ πρόβλημα στις σχέσεις σας;
«Από την πλευρά μου δεν υπήρχε και ούτε υπάρχει πρόβλημα. Ίσα-ίσα, δύο με τρεις φορές που είχαμε μιλήσει για ένα θέμα μου, τα είχαμε πει ωραία. Τώρα δεν ξέρω τι παίζεται από πίσω και ούτε πρόκειται να το μάθω»
- Με τον Πογέτ, που τον πρόλαβες στην ΑΕΚ, πιστεύεις πως θα επιστρέψεις στις κλήσεις;
«Τώρα που δεν παίζω, ξέρω ότι δεν θα έρθει κάποια κλήση και είναι λογικό. Τα άλλα παιδιά είναι σε καλύτερη κατάσταση. Στο μέλλον θα δούμε. Σίγουρα θα ήθελα να είμαι πάλι μέλος και να βοηθήσω. Είμαι σε μία ηλικία που δεν έχω κάτι να κερδίσω από την Εθνική σε θέμα μεταγραφής. Μόνο αγωνιστικά. Να την βοηθήσω να ανέβει, να πάρει μία μεγάλη πρόκριση κλπ. Αυτά θέλω να τα προσφέρω»
- Σαν προπονητής πως ήταν ο Πογέτ; Θα βοηθήσει την Εθνική;
«Είναι ένας προπονητής του αποτελέσματος. Θα θυσιάσει μία τακτική για να πετύχει μία νίκη. Είναι προσιτός, έξυπνος και νομίζω θα βρει το καλύτερο για την Εθνική Ομάδα»
«Δεν θέλω να επιστρέψω στην Ελλάδα – Υπήρχε ενδιαφέρον από τον Ολυμπιακό»
- Έχεις σκεφτεί το θέμα να επιστρέφεις στην Ελλάδα;
«Όχι, δεν θέλω (γέλια). Ποτέ μην λες ποτέ βέβαια αλλά εγώ με την οικογένειά μου θέλουμε να μείνουμε εδώ όσο περισσότερο γίνεται. Είναι τρομερές οι παροχές, ο τρόπος ζωής. Και ποδοσφαιρικά θα ήθελα να μείνω εδώ για αρκετό καιρό ακόμα»
- Έχεις υπάρξει στιγμή που ο Ολυμπιακός σε προσέγγισε μετά την αποχώρησή σου; Και αν ναι, δικαιώθηκες;
«Υπήρχε ενδιαφέρον όταν ήμουν στον Πανιώνιο. Ήξερα ότι με ήθελαν αλλά δεν το είδα ως δικαίωση. Δεν είχα να αποδείξω κάτι σε εκείνους αλλά σε εμένα. Όπως και όταν πήγα δανεικός. Δεν το είδα ποτέ έτσι και σίγουρα χαίρομαι που δεν το έκανα»
- Πως είναι για έναν παίκτη στην ηλικία σου, όταν δεν παίζει και πως το αντιμετωπίζεις;
«Όταν δεν παίζει κάποιος, δεν είναι ικανοποιημένος αλλά όσο μεγαλώνω το διαχειρίζομαι καλύτερα. Συμβαίνει και αυτό και μακάρι να ήμουν ο Ράμος και να ήξερα ότι θα παίζω συνέχεια. Υπάρχει ποικιλομορφία στους χαρακτήρες. Θέλω να είμαι κοντά στην ομάδα, να είναι καλά αλλά υπάρχει πίκρα όταν δεν παίζεις»
«Η πιο όμορφη περίοδος της καριέρας μου είναι τώρα στη Γερμανία – Δεν υπάρχει υπομονή στην Ελλάδα»
- Ποιον παίκτη είχες δει στον αγωνιστικό χώρο και σου άρεσε πάρα πολύ; Είτε αντίπαλος, είτε συμπαίκτης
«Σου είπα τότε είχα τον Άντζα και έλεγα μακάρι να γίνω έτσι. Από τους καλύτερους αμυντικούς που είχα δει μέχρι τώρα στην καριέρα μου. Τώρα για αντίπαλο, όλους μπορείς να τους κουμαντάρεις θεωρώ, ανάλογα πως θα το κάνεις. Σίγουρα ο Λεβαντόφσκι, ήξερες ότι στην παραμικρή ευκαιρία μπορεί να σκοράρει. Ή ο Μούσα Ντεμπελέ της Σέλτικ, ήταν ένας πολύ δυνατός φορ. Έλεγες ότι είναι κτήνος ο τύπος. Στην Ελλάδα ο Μπεργκ ήταν πανέξυπνος παίκτης και στο στυλ του Λέβα»
- Ποια είναι η πιο όμορφη στιγμή της καριέρας σου;
«Που είμαι στη Bundesliga. Είναι μία πολύ όμορφη στιγμή για την καριέρα μου να παίζω σε ένα από τα μεγαλύτερα πρωταθλήματα. Δεν το ξεχάσω, όπως και το ότι έπαιξα στο Champions League»
- Τώρα που είσαι στη Γερμανία και τα βλέπεις όλα απέξω. Τι έχεις να πεις για την εμπιστοσύνη στο ελληνικό στοιχείο;
«Θα στο πω διαφορετικά. Δες τις μικρές ακαδημίες στην Ευρώπη. Στην Κ15 ας πούμε κερδίζουμε ομάδες που λέμε πως έχουν κορυφαίες ακαδημίες. Τους παίζουμε στα ίσια. Αυτό χάνεται μετά. Γιατί απλά δεν υπάρχει υπομονή. Αν δεν είσαι στις μεγάλες ομάδες, δεν ρισκάρουν να εμπιστευτούν ένα παιδί 17-18 ετών. Στη Γερμανία δεν είναι έτσι. Τέτοιες ηλικίες είναι βασικοί για να πουληθούν. Οι διαφορές αρχίζουν στην Κ19 και Κ21. Το είδαμε στο Ελλάδα-Πορτογαλία για την Κ21. Οι Πορτογάλοι είχαν παίκτες που ήταν βασικοί σε Πόρτο, Μπενφίκα κλπ. Ενώ από εμάς, ούτε οι μισοί δεν παίζουν. Όταν ο 25χρονος Γερμανός έχει 200 συμμετοχές, ο Έλληνας έχει 30. Άρα δεν βελτιώνεσαι. Αρχίζεις από το κανονικό στάδιο του ποδοσφαιριστή. Δεν λέω ότι δεν έχουμε ταλέντο. Έχουμε πάρα πολύ αλλά έχει διαφορά με το αγωνιστικό σκέλος»
