Συνέντευξη στον Αντώνη Νιανιά
Γεννημένη και μεγαλωμένη στην Λάρισα, κατόρθωσε να καθιερωθεί από την νεαρή ηλικία των 18 ετών στην Ελπίδες Καρδίτσας, για να γίνει μία εκ των κορυφαίων αθλητριών της πρώτης κατηγορίας. Τα επτά συναπτά βραβεία κορυφαίας σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος, της έδωσαν το εισιτήριο για το ιταλικό ποδόσφαιρο και την Serie A.
Η συζήτηση που ακολουθεί αποτελεί μία αναδρομή από τα 90s μέχρι την δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα, σε ένα ταξίδι που ξεκινάει από την πρωτεύουσα της Θεσσαλίας και καταλήγει στο Ούντινε... Με γνώμονα το πάθος της για ποδόσφαιρο και την αφοσίωση στις βασικές τις αξίες.
Μεγάλωσες στην Λάρισα την δεκαετία του 90' με το γυναικείο ποδόσφαιρο να μην είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο. Πως πήρε η μικρή Σοφία το ερέθισμα για να ασχοληθεί με το άθλημα;
«Νομίζω πως μόλις γεννήθηκα στο αίμα μου κυλούσε ήδη το ποδόσφαιρο διότι από τα πρώτα μου βήματα όπως μου λένε οι δικοί μου άνθρωποι, έπαιζα συνεχώς με τη μπάλα, κοιμόμουν και ξυπνούσα αγκαλιά μαζί της».
Συνάντησες δυσκολίες κατά την διάρκεια της εφηβείας στον χώρο ή είχες μία αναίμακτη ομαλή πορεία προς την επιτυχία;
«Δυσκολίες δεν μπορώ να πω πως συνάντησα διότι όλα τα παιδιά στο σχολείο, ήθελαν να είναι στην ίδια ομάδα μαζί μου, αντιθέτως μπορώ να πω πως το απολάμβανα επειδή τα αγόρια μάλωναν μεταξύ τους για το ποια ομάδα θα επιλέξω (σ.σ. γέλια)».
Θεωρείς ότι μία κοπέλα από την επαρχία έχει τις ίδιες ευκαιρίες με την αντίστοιχη που διαμένει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη;
«Στην επαρχία είναι πιο δύσκολα διότι είναι μια μικρή κοινωνία και έτσι μια κοπέλα είναι δύσκολο να βρει τις ευκαιρίες που μπορεί να έχει μια κοπέλα σε μεγάλες πόλεις όπως η Αθήνα ή η Θεσσαλονίκη».
Επί επτά συναπτά έτη κορυφαία σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος σε μία αξιόλογη ομάδα που ωστόσο δεν κέρδιζε τίτλους. Σκέφτηκες ποτέ να φύγεις για συλλόγους όπως ο ΠΑΟΚ; Θεωρώ αδιανόητο να μην είχες προτάσεις...
«Προτάσεις φυσικά και υπήρχαν.. Ήμουν στην ομάδα δέκα χρόνια, και έτσι δεν ήταν τόσο εύκολο να φύγω, είμαι άνθρωπος που δεν του αρέσει να αλλάζει ομάδες, θέλω να μένω και να προσφέρω όσο πιο πολλά μπορώ».
Έπειτα το κάλεσμα της Serie A. Πως προέκυψε η πρόταση συνεργασίας και ποια τα τότε συναισθήματα σου;
«Η πρόταση προέκυψε με τη αρωγή του Νίκου Ίσσαρη ο οποίος είναι ένας αξιόλογος άνθρωπος! Έτσι με τη βοήθεια του, έγινε η μεταγραφή στο εξωτερικό σε επαγγελματικό επίπεδο το οποίο είχα σαν όνειρο από μικρό παιδί και τα συναισθήματα μου κυριολεκτικά δεν περιγράφονται. Το ποσό χαρούμενη ήμουν...».
Έχεις την ευκαιρία να βιοπορίζεσαι εξ ολοκλήρου από το επάγγελμα που επέλεξες να κάνεις. Γιατί πιστεύεις ότι υπάρχει η υποβάθμιση του γυναικείου ποδοσφαίρου στην Ελλάδα και κατ' επέκταση οι χαμηλές έως ανύπαρκτες οικονομικές απολαβές;
«Κατά τη γνώμη μου είναι οι υποδομές-ακαδημίες αυτές που κάνουν τη διαφορά από το ποδόσφαιρο γυναικών στο εξωτερικό σε σχέση την Ελλάδα και έτσι ο κόσμος δεν μπορεί να γνωρίζει το ποδόσφαιρο γυναικών εφόσον δεν υπάρχουν οι ακαδημίες για μικρά κοριτσάκια. Οι απολαβές είναι καθαρά θέμα επαγγελματικό, διότι στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο γυναικών είναι ερασιτεχνικό, σε αντίθεση με το εξωτερικό που υπάρχουν τα συμβόλαια».
Βερόνα, Φλωρεντία και Ούντινε. Ποια πόλη θεωρείς ότι έχει καλύτερη ποιότητα ζωής;
«Δεν μπορώ να μπω στη διαδικασία να συγκρίνω διότι η κάθε πόλη έχει τη δική της ομορφιά! Τα δικά της όμορφα τοπία, φαγητά, διάλεκτο και τρόπο ζωής».
Έπειτα από 4 διαδοχικές χρονιές στην πρώτη κατηγόρια του ιταλικού ποδοσφαίρου, στον υποβιβασμό και την Serie B. Ποιοι είναι πλέον οι μελλοντικοί στόχοι της Tavagnacco;
«Από την αρχή της σεζόν στόχος της ομάδας είναι να κάνει μια καλή πορεία στο πρωτάθλημα και γι' αυτό άλλωστε στηρίζεται σε κοπέλες μικρής ηλικίας. Η ομάδα ενδιαφέρεται πολύ για τις υποδομές και έχει στόχο να στελεχώνεται με νέα κορίτσια της περιοχής με τις οποίες κάποια στιγμή θα διεκδικήσει την άνοδο».
Το προσωπικό σου όνειρο με την εθνική;
«Φυσικά δεν θα μπορούσε να είναι άλλο από μια πρόκριση σε τελική φάση Ευρωπαϊκού ή Παγκοσμίου κυπέλου...»
Θα ήθελα για κλείσιμο, μία ευχή για το μέλλον του γυναικείου ποδοσφαίρου.
«Θα ευχηθώ κάτι απλό, αλλά εάν πραγματοποιηθεί θα είναι πολύ σημαντικό για το μέλλον. Να γίνει τουλάχιστον ημιεπαγγελματικό το ποδόσφαιρο γυναικών στην Ελλάδα».
