O Άγγελος Τσαγκαράκης, που πρόσφατα ανέλαβε καθήκοντα πρώτου προπονητή στην Εθνική Ομάδα μπάσκετ 3Χ3, μίλησε αποκλειστικά στο BN Sports, για τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τους στόχους του σε αυτό το νέο κεφάλαιο της καριέρας του αλλά και εν γένει για το άθλημα που εκπροσωπεί επάξια τα τελευταία χρόνια.
Συνέντευξη στον Γιάννη Ψαράκη
Ο Άγγελος Τσαγκαράκης αποτελεί «θρύλο» του 3x3 στη Γαλλία και έρχεται στην Ελλάδα μας για να αναλάβει την Εθνική Ομάδα, στο πλαίσιο της πλήρους αναβάθμισης του αθλήματος στη χώρα μας. Το μπάσκετ 3x3 άλλωστε, είναι πλέον Ολυμπιακό άθλημα και δεν υπήρχε καταλληλότερος για να αναλάβει την «αποστολή», από έναν άνθρωπο που αποτελεί τεράστια «μορφή» του αθλήματος και χαίρει του απόλυτου σεβασμού στη Γαλλία (με την ομάδα της οποίας κατέκτησε πολλές διακρισεις και μετάλλια), αλλά παράλληλα διατηρεί δεσμούς με τη χώρα μας έχοντας παίξει σε ομάδες της Α1 και της Α2.
Καταρχάς συγχαρητήρια για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Εθνικής Ομάδας. Ποιες είναι οι πρώτες σκέψεις και τα συναισθήματά σας;
«Ευχαριστώ πολύ! Οι άνθρωποι που με γνωρίζουν στην Ελλάδα είναι πολύ ενθουσιασμένοι που αναλαμβάνω το πρόγραμμα 3x3, αλλά πολλοί ακόμα δεν με γνωρίζουν... Θέλω να ξεκινήσω άμεσα τη δουλειά μου για να αλλάξει η κουλτούρα στην Ελλάδα σχετικά με το 3x3».
«Είναι προφανώς τεράστια τιμή για μένα που έλαβα την εκτίμηση των συναδέλφων μου στην ομοσπονδία και άλλων σημαντικών ανθρώπων, ιδιαίτερα του Προέδρου, Βαγγέλη Λιόλιου με τον οποίο είχα μια εξαιρετική πρώτη συνάντηση. Οπότε το πρώτο μου συναίσθημα είναι ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗ και είναι σημαντικό για μένα να ευχαριστήσω τον Νίκο Ζήση που ήταν ο πρώτος άνθρωπος με τον οποίο μίλησα και που φρόντισε να μου δώσει την ευκαιρία να ακουστώ και να μοιραστώ το όραμά μου με την Ομοσπονδία. Ευχαριστώ επίσης τον Χάρη Σπηλιάκο που με υποδέχτηκε και με βοηθά καθημερινά να χτίσω αυτό το πολύ σημαντικό έργο, τον Δήμο Ντικούδη που είναι απαραίτητος για το πρόγραμμα που έχω στο μυαλό μου και τον βοηθό μου Δημήτρη Δανιήλ που με βοηθάει τρομερά από την αρχή. Νιώθω ότι δεν ευχαριστούμε αρκετά τους ανθρώπους στην κοινωνία μας. Είμαι εξαιρετικά πιστός άνθρωπος και δεν θεωρώ δεδομένες τις ευκαιρίες, επομένως ήταν σημαντικό για μένα να γνωστοποιήσω τις σκέψεις μου δημόσια. Και το δεύτερο συναίσθημα είναι… ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ. Υπερηφάνεια που μπόρεσα να εκπροσωπήσω την πρώτη μου χώρα ως παίκτης και που μπορώ τώρα να κάνω το ίδιο με τη δεύτερη χώρα μου ως προπονητής, είναι απίστευτα βαθύ για μένα. Κάτι που πάντα ήθελα».
Τί σημαίνει για σας το μπάσκετ 3x3, τόσο στη ζωή, όσο και στην καριέρα σου;
«Το μπάσκετ 3x3 ήταν για μένα το… παγωτό βανίλια για να συνδυάσω το αγαπημένο μου κέικ σοκολάτας. Ήταν μια τόσο όμορφη ευκαιρία να ανακαλύψω ξανά το μπάσκετ… Ένιωσα όπως όταν πρωτοήρθα στην Ελλάδα για να παίξω επαγγελματικά μετά από 8 χρόνια στη Γαλλία (ProA/ProB): Στην Ελλάδα σκέφτηκα το μπάσκετ με διαφορετική νοοτροπία και να παίξω το άθλημα με μια διαφορετική προσέγγιση. Ήταν μια «ανάσα καθαρού αέρα».
«Το μπάσκετ 3x3 ήταν το ίδιο για μένα, ήταν πάντα και εξακολουθεί να είναι τόσο «διεγερτικό». Με έκανε καλύτερο ως παίκτη, ακόμα πιο επιθετικό από ό,τι ήμουν (κάτι δύσκολο να το φανταστείς «lol»), με έκανε να διαβάζω το παιχνίδι πιο γρήγορα και να παίρνω πιο γρήγορες αποφάσεις όταν είχα την μπάλα στα χέρια μου. Με έκανε επίσης καλύτερο αμυντικό, πιο επιθετικό».
«Λατρεύω το μπάσκετ σε όλες του τις μορφές και το FIBA 3x3 είναι πραγματικά φοβερό. Δεν μπορούν όλοι να πουν ότι είναι πρωτοπόροι σε κάτι, οπότε το να είμαι διεθνής πρωτοπόρος στο 3x3 σημαίνει προφανώς πολλά για μένα. Ξέρετε που είναι το αστείο… Έχω παίξει επαγγελματικό μπάσκετ για περισσότερο από μια δεκαετία, και έπαιζα πάντα 5x5. Κατά τη διάρκεια της καριέρας μου πέτυχα μερικά καλά πράγματα: Κέρδισα δύο εθνικά πρωταθλήματα ProB, έφτασα στον τελικό του ProB και κέρδισα πολλές συμμετοχές σε All Star».
«Ήμουν επίσης ο πρώτος Έλληνας σκόρερ σε κάθε ομάδα που έπαιξα στην Α1… αλλά τα 3/4 από τα χρόνια της καριέρας μου όπου ασχολήθηκα πιο σοβαρά με το 3x3 (μεταξύ 2015 και 2018) με κάνουν να νιώθω ότι ο κόσμος ξέχασε ότι έπαιζα 5x5 ειδικά στη Γαλλία. Όταν αναφέρουν το όνομά μου μιλάνε πάντα για το 3x3. Αλλά τελικά, πιστεύω ότι είναι φυσικό γιατί όταν παίζεις για την Εθνική Ομάδα και φέρνεις πίσω μετάλλια για τη χώρα σου, αφήνει ένα πιο σημαντικό «σημάδι» στο μυαλό των ανθρώπων. Μπορείτε λοιπόν να πείτε ότι το 3x3 μου έδωσε διεθνή αναγνώριση σε πολύ βαθύτερο επίπεδο από το 5x5. Χάρη στο 3x3 έπαιξα ακόμα και επαγγελματικά στις Φιλιππίνες! Ταξίδεψα σε όλο τον κόσμο και το 5x5 δεν μπορούσε να μου το δώσει αυτό.
Μπορεί να είστε ήδη ένας «θρύλος» του 3x3 στη Γαλλία (σ.σ. το παρατσούκλι του είναι Le Tsar, δηλαδή ο Τσάρος), αλλά στην Ελλάδα το άθλημα δεν είναι τόσο δημοφιλές. Τι σκοπεύετε να κάνετε για να το αλλάξετε αυτό;
«Δεν κάνεις λάθος. Καθόλου λάθος… Το 3x3 στην Ελλάδα είναι λίγο πολύ εκεί που ήταν το 3x3 στη Γαλλία όταν πρωτοξεκίνησα πριν από σχεδόν 10 χρόνια. Το άθλημα έχει μείνει πίσω. Όταν η FIBA δημιούργησε αυτή τη νέα εκδοχή του μπάσκετ, οι ηγέτες του ελληνικού μπάσκετ (όπως και οι ηγέτες του γαλλικού μπάσκετ) δεν συνειδητοποίησαν πόσο σημαντικό θα μπορούσε να είναι το 3x3 για το μέλλον της Ομοσπονδίας τους. Και το πιο τρελό είναι ότι το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο 3Χ3 της ιστορίας του αθλήματος έγινε… στην Αθήνα!!! Ήταν ακριβώς εκεί κάτω από τα μάτια τους… Αλλά ήταν πολύ νωρίς και πολύ καινούργιο για να αγοράσουν οι άνθρωποι. Καταλαβαίνω.Τώρα η Ελληνική Ομοσπονδία έκανε μια στροφή προς το καλύτερο όσον αφορά το 3x3 και είμαι πολύ χαρούμενος γι' αυτό, και όλοι οι λάτρεις του μπάσκετ στην Ελλάδα θα πρέπει να είναι ενθουσιασμένοι με αυτό. Με ρωτάτε πώς θα αλλάξω την κατάσταση… Οκ, ο μόνος τρόπος για να αλλάξουμε οτιδήποτε είναι να αλλάξουμε την κουλτούρα, ή σε αυτή την περίπτωση να ΧΤΙΣΩ την κουλτούρα. Δεν υπάρχει τέλεια φόρμουλα, αλλά γνωρίζω μερικά από τα συστατικά! Και ξεκινά πάντα με «πάθος» και «υπομονή». Πρέπει να έχεις αρκετό πάθος για να παραμείνεις υπομονετικός όταν τα πράγματα παίρνουν πολύ χρόνο. Αλλά πρέπει επίσης να έχεις υπομονή για το πάθος σου, να αγγίξεις τους άλλους γύρω σου. Και θα κάνω ό,τι μπορώ για να έχω και τα δύο»!
Η Ελλάδα δεν βρίσκεται αυτή τη στιγμή ούτε στο τοπ-40 του 3x3 παγκοσμίως. Πως σκοπεύετε να το αλλάξετε αυτό;
(Γέλια) «Ξέρω ότι υπάρχει αυτό το συναίσθημα, αλλά η Ελλάδα ως Ομοσπονδία βρίσκεται στην 44η θέση συνολικά στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Οι άνδρες βρίσκονται στην 50η θέση και οι γυναίκες στην 41η, κάτι που είναι ακόμα απαράδεκτο με το ταλέντο που υπάρχει στη χώρα μας. Η Ελλάδα έχει τρομερή μπασκετική κουλτούρα και πάντα υμνούσα την ποιότητα των Ελλήνων προπονητών, που είναι από τους καλύτερους στην Ευρώπη. Αν προσέξετε, καμία άλλη χώρα εκτός της Σερβίας δεν έχει τόσους πολλούς προπονητές στο υψηλότερο επίπεδο στην Ευρώπη εκτός της χώρας της».
«Το πρώτο βήμα λοιπόν είναι να εκπαιδεύσουμε τα λαμπρά μυαλά του ελληνικού μπάσκετ και να τα βοηθήσουμε να κατανοήσουν το μεγάλο ατού που είναι το 3x3 για την ανάπτυξη παικτών. Εάν αρχίσετε να μοιράζεστε τη γνώση σχετικά με αυτή την πρώτη πτυχή, τότε οι προπονητές θα αρχίσουν να ενδιαφέρονται περισσότερο για το 3x3. Όσο περισσότεροι προπονητές ενδιαφέρονται, τόσο περισσότεροι προπονητές θα είναι ανοιχτοί να δοκιμάσουν το 3x3 ως εργαλείο για την ανάπτυξη παικτών. Όσο περισσότεροι προπονητές προσπαθούν, τόσο περισσότεροι παίκτες παίζουν 3x3. Όσο περισσότεροι παίκτες παίζουν 3x3, τόσο μεγαλώνει το ελληνικό πρόγραμμα 3x3. Όσο περισσότερο μεγαλώνει το πρόγραμμα, τόσο περισσότερες είναι οι πιθανότητες να βελτιωθεί η διεθνής κατάταξη της ομοσπονδίας».
«Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για έναν παίκτη, νέο ή μεγάλο να μάθει ή να γίνει καλύτερος. Δεν υπάρχει! Είναι γεγονός, όχι συναίσθημα. Και για όσους με διαβάζουν, θα εξηγήσω όσο πιο απλά μπορώ»:
«Στο 3x3 κάθε παίκτης σε μια ομάδα θα ασχοληθεί με το παιχνίδι τόσο επίθεσης όσο και άμυνας σε υψηλό επίπεδο δέσμευσης, ενώ στο 5x5 κάποιοι σπουδαίοι επιθετικοί παίκτες χαλαρώνουν στην άμυνα και ορισμένοι παίκτες που περιορίζονται με τις ικανότητές τους επιθετικά θα βρουν την αποτελεσματικότητά τους σε αμυντικές αποστολές οι καλύτεροι παίκτες του αντιπάλου. Αλλά οι περισσότεροι παίκτες εστιάζουν περισσότερο σε μια πτυχή του παιχνιδιού που είναι αδύνατο να γίνει στο υψηλότερο επίπεδο στο 3x3».
«Στο 3x3 κάθε παίκτης απαιτείται σε ένα ορισμένο επίπεδο για να κάνει ό,τι μπορεί και πρέπει να κάνει ένας μπασκετμπολίστας: ντριμπλάρει, πάσα, σουτάρει, στήνει σκριν, χρησιμοποιεί σκριν, ριμπάουντ, παίζει άμυνα, επικοινωνεί δυνατά, πολεμά κάθε κατοχή, κάνει γρήγορες αναγνώσεις, γρήγορη μετάβαση από την επίθεση στην άμυνα και το αντίστροφο… κάθε παίκτης. Κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί σε μια γωνιά ή να αφήσει άλλους να κάνουν πράγματα για αυτόν και αυτή η πτυχή από μόνη της είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ για την ανάπτυξη των παικτών και τη γρήγορη βελτίωση σε όλες τις πτυχές του παιχνιδιού».
«Στο 3x3, κάθε παίκτης θα έχει την μπάλα στα χέρια του πολύ περισσότερο από ότι στο 5x5! Το παιχνίδι είναι πιο γρήγορο και πιο επιθετικό. Έχετε λιγότερους παίκτες στο γήπεδο προφανώς και λιγότερο τρέξιμο πάνω-κάτω στο γήπεδο, που σημαίνει λιγότερο σπατάλη χρόνου για τη μετάβαση από την Επίθεση στην Άμυνα. Σε 5x5 μπορείτε να πάτε λεπτά χωρίς να αγγίξετε πολύ το δέρμα. Όχι σε 3x3. Επομένως, είναι μαθηματικό: όσο μεγαλύτερη είναι η μπάλα στα χέρια σας, τόσο περισσότερες ευκαιρίες έχετε να κάνετε πράγματα με την μπάλα, επομένως η επιταχυνόμενη βελτίωση».
«Κάθε παίκτης που έφερα μαζί μου για να παίξει 3x3 στο πρόγραμμα της εθνικής ομάδας ή στην Team Paris, την επαγγελματική ομάδα που δημιούργησα για να αγωνιστώ στον Παγκόσμιο γύρο, επέστρεψα σε επαγγελματίες παίκτες 5x5 καλύτερους, πιο σίγουρους στο γήπεδο, πιο επιθετικοί. ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ. Δεν μιλάμε για έναν παίκτη…»
«Ακόμα και σήμερα λαμβάνω μηνύματα από παίκτες στο νέο πρόγραμμα της εθνικής ομάδας που με ευχαριστούν που τους επηρέασα να δώσω μια ευκαιρία στο 3x3. Δεν πουλάω χαλιά, λέω γεγονότα. Με ρώτησες λοιπόν πώς θα το αλλάξουμε αυτό; Εάν οι παίκτες δεν ήθελαν να έρθουν στο 3x3, θα τους φέρουμε 3x3. Πώς μπορείτε να αλλάξετε την κουλτούρα χωρίς πρεσβευτές; Οι πρεσβευτές είναι οι παίκτες».
«Ελπίζω ότι χάρη στο άρθρο σας και με το να αφιερώνω χρόνο για να εξηγήσω τα πράγματα με πολλές λεπτομέρειες, οι άνθρωποι θα αρχίσουν να ανοίγουν το μυαλό τους στο τι μπορεί να κάνει το 3x3 για τους παίκτες. Το 3x3 δεν είναι εχθρός του 5x5. Είναι ένα εξαιρετικό συμπλήρωμα. Είναι ένα εξαιρετικό εργαλείο για την ανάπτυξη παικτών. Και επίσης είναι μια εναλλακτική για παίκτες που έχασαν τη διασκέδαση να παίζουν σε 5x5. Το μπάσκετ πρέπει πάντα να είναι διασκεδαστικό και το 3x3 σίγουρα είναι».
«Είναι ο μικρός αδερφός που έχει διαφορετικό πάθος από τον μεγάλο αδερφό, αλλά και οι δύο αγαπούν πολύ το παιχνίδι και επωφελούνται και οι δύο ο ένας από τον άλλον. Βλέπω όλο και περισσότερες επιλογές σε σετ παιχνίδια στην Ευρωλίγκα που προέρχονται από σετ που προτείνονται στην παγκόσμια περιοδεία 3x3, ιδιαίτερα το screen/rescreen μεταξύ των γκαρντ μακριά από την μπάλα πριν από ένα pick and roll ή pick and pop δράση. Πριν από το 3x3, σχεδόν ποτέ δεν είδατε τέτοιου είδους επιλογές στο μισό γήπεδο στο μπάσκετ 5x5. Πιστέψτε με… το μπάσκετ είναι μπάσκετ. Υπάρχουν οφέλη σε όλες τις μορφές τους!»
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που παρατηρεί ένας προπονητής, όταν ψάχνει παίκτες για να στελεχώσει την ομάδα του στο 3x3; Το σκορ; Η αντοχή; Οι ιδιαίτερες ικανότητες;
«Αυτή είναι μια καλή ερώτηση! Επειδή πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι το 3x3 πρέπει να παίζεται μόνο με παιδιά παρόμοιου μεγέθους και ταχύτητας, ώστε να μπορείτε να αλλάξετε τα πάντα στην άμυνα, κάτι που θα κάνει τα πάντα πιο εύκολα. Δεν είναι τόσο εύκολο (ή δύσκολο ανάλογα με το πώς το βλέπεις). Δεν με νοιάζει το μέγεθος και το ύψος. Με νοιάζει το ταλέντο. Ψάχνω πρώτα για ταλέντο και μετά νοιάζομαι για το πλαίσιο του σώματος. Και φυσικά, όπως και στο 5x5, υπάρχουν πολλές πτυχές και λεπτομέρειες που κάθε προπονητής στο μπάσκετ 3x3 πρέπει να προσέχει κατά τη γνώμη μου».
«Το πρώτο πράγμα που θέλετε και χρειάζεστε ως προπονητής 3x3 είναι παιδιά που μπορούν να σουτάρουν την μπάλα. Οι καλές δεξιότητες στο σουτ είναι μια αναγκαιότητα στο μπάσκετ γενικά, αλλά το σουτ 2 πόντων (ισοδύναμο με το σουτ 3 πόντων στο 5x5) αλλάζει το παιχνίδι στο μπάσκετ 3x3. Επίσης, οι εύκολοι πόντοι που μπορείτε να κερδίσετε στη γραμμή των ελεύθερων βολών είναι το κλειδί για την επιτυχία της ομάδας σας. Επειδή το παιχνίδι είναι τόσο δύσκολο… τίποτα δεν είναι εύκολο και όταν τελικά κερδίζετε ένα φάουλ και ελεύθερες βολές, πρέπει να το εκμεταλλευτείτε. Το σουτ λοιπόν είναι… πρώτο, δεύτερο, τρίτο».
«Αναφέρατε την αντοχή και αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο κλειδί, αλλά μπορείτε να εκπαιδεύσετε την αντοχή πολύ εύκολα, έτσι δεν είναι αυτό το κύριο επίκεντρό μου. Αυτό που δεν μπορείς να προπονηθείς τόσο εύκολα είναι η επιθετικότητα και η σκληρότητα (τόσο ψυχική όσο και σωματική) και για να κυριαρχήσεις στο 3x3 χρειάζεσαι αυτό το ένστικτο δολοφόνου τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά αλλά κυρίως στην επίθεση γιατί η επίθεση είναι αυτό που ανταμείβεται στο 3x3 όταν δύο ομάδες είναι ισόπαλες. την κατάταξη. Έτσι, παίκτες που είναι μαλακοί σωματικά και μαλθακοί δεν μπορούν να επιβιώσουν στο 3x3. Τρώγονται ζωντανοί. Σίγουρα το προσέχω».
«Επιθετικότητα και σκληρότητα. Η τελευταία πτυχή που αναζητώ είναι η σύνδεση μεταξύ των παικτών. Δύο σπουδαίοι άνθρωποι που δεν μπορούν να παίξουν μαζί δεν μπορούν να βοηθήσουν εμένα ή την ομάδα. Δύο παίκτες που είναι πρόθυμοι να παλέψουν ο ένας για τον άλλον, να βοηθήσουν ο ένας τον άλλον, να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον και να παίξουν το παιχνίδι μαζί με εξαιρετική σύνδεση είναι ένας μεγάλος παράγοντας για τη δημιουργία μιας ομάδας 3x3. Ως προπονητής 3x3 μπορείτε να τους βοηθήσετε πριν και μετά από έναν αγώνα, όχι κατά τη διάρκεια. Έτσι, η οικοδόμηση μιας ομάδας που διαχειρίζεται τον εαυτό της κατά τη διάρκεια των αγώνων με άτομα που συνεργάζονται καλά για να βρουν λύσεις είναι πολύ σημαντική για την επιτυχία».
Κατανοώ ότι η Εθνική ομάδα 3X3 θα απαρτίζεται από παίκτες που δεν είναι μέλη της Εθνικής Ανδρών». Αν είχατε την ευκαιρία να πάρετε τρεις από την Ανδρική ομάδα θα ήταν; ΟΚ, φαντάζομαι ο Γιάννης είναι ο ένας, οπότε πείτε μου τους άλλους δύο…
(Γέλια) Ο Γιάννης θα ήταν ο πρώτος σε… 1x1, 2x2, 3x3, 50x50. Αλλά μην ξεχνάτε, μια ομάδα 3x3 αποτελείται από 4 παίκτες. Μετά τον Γιάννη λοιπόν θα έπαιρνα τον Γιώργο Παπαγιάννη που έχει βελτιώσει τρομερά το σώμα του. Κουνάει πολύ καλά τα πόδια του και ανεβαίνει πάνω από την πλατεία για να πιάσει σοκάκι. Κυλάει γρήγορα και είναι τόσο μακρύς. Το μυαλό του είναι τώρα, έχει ωριμάσει πολύ. Και για τους ανθρώπους που μου λένε «μα με τον Γιάννη χρειάζεσαι χώρο στο χρώμα»… χαλαρώστε φίλοι μου, ο Παπαγιάννης έχει πολύ ωραίο σουτ. Και μαζί μου θα σουτάρει ακόμα καλύτερα. Συν ότι και με τον Γιάννη και τον Γιώργο στο παρκέ, το ριμπάουντ θα είναι κλειδωμένο και εξασφαλισμένο».
«Ο Κώστας Σλούκας για το playmaking του στο pick and roll και την ικανότητα στο σουτ. Είναι «clutch», είναι «δολοφόνος» και «ηγέτης».
«Και τελευταίο θα έπαιρνα τον Κώστα Παπανικολάου για την ικανότητά του να τα κάνει όλα με μεγάλη αποτελεσματικότητα. Μπορείς να «αλλάξεις» αμυντικά τα πάντα μαζί του. Μπορεί να σουτάρει και παίζει καλά το pick and roll. Έχει εξαιρετικό μπασκετικό IQ. Είναι εξαιρετικός πασέρ. Ένας νικητής και ένας ομαδικός παίκτης. Θα ήταν ο κολλητός μου. Και το γεγονός ότι είναι 204 εκατοστά δεν βλάπτει. Αυτή η ομάδα θα διαγωνιζόταν για ένα χρυσό μετάλλιο ενάντια σε οποιονδήποτε στον κόσμο».
Ταξιδέψατε σε όλο τον κόσμο παίζοντας για τουρνουά 3Χ3. Τι είναι αυτό που κάνει αυτό το άθλημα τόσο ξεχωριστό που έκανε την Ολυμπιακή Επιτροπή να το βάλει στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων;
«Αυτό το άθλημα επιτρέπει την ελευθερία και τη δημιουργικότητα περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο ομαδικό άθλημα στη γη. Το μόνο άλλο άθλημα όπου οι παίκτες μπορούν να το βρουν σε ένα ορισμένο επίπεδο είναι το ποδόσφαιρο σάλας, Αλλά οι προπονητές είναι στον πάγκο μαζί τους, το οποίο δεν ισχύει στο 3x3! Οι δεξιότητες και η αθλητικότητα του 3χ3, το καθιστούν πολύ διασκεδαστικό και ελκυστικό για παρακολούθηση».
«Ο ρυθμός των αγώνων κάνει κάθε κατοχή από την πρώτη μέχρι την τελευταία κατοχή να είναι εξίσου σημαντική. Είναι ένα σπριντ 10 λεπτών που κρατά το κοινό «όρθιο» και το 3x3 είναι πολύ πιο δύσκολο για το σώμα να παιχτεί από το κανονικό μπάσκετ. Το «cardio» που εμπλέκεται με αυτό το παιχνίδι είναι τρελό και η αβεβαιότητα επίσης. Το 3x3 είναι απλά διασκεδαστικό και οι δεξιότητες που απαιτούνται για να είσαι ανταγωνιστικός στο υψηλότερο επίπεδο είναι θεαματικές».
