Ο Βασίλης Σαμπράκος μιλά αποκλειστικά στο BN Sports για την υποψηφιότητα του έργου του, «The miracle», στα Βρετανικά βραβεία Sports Book Awards 2022 των Sunday Times.
Συνέντευξη στην Ξανθίππη Δασκαλάκη
Η κατάκτηση του EURO 2004 από την Ελλάδα είναι κάτι που έχει μείνει και θα μείνει για πάντα ανεξίτηλο στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Ο Βασίλης Σαμπράκος θέλησε μέσω του βιβλίου του «Εξηγώντας το θαύμα» να αποτυπώσει το… θαύμα όπως ο ίδιος το βίωσε, προκειμένου να μάθουν οι νέοι, που δεν είχαν την τύχη να το βιώσουν, την ονειρεμένη αυτή ιστορία.
Και πράγματι το έκανε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο! Το έργο του μεταφράστηκε στα αγγλικά και αυτή τη στιγμή, με τίτλο «The miracle», βρίσκεται ανάμεσα στα 14 που ξεχώρισαν για τον τίτλο του ποδοσφαιρικού βιβλίου της χρονιάς στα Sports Book Awards 2022 των Sunday Times στη Βρετανία.
Ωστόσο ο ιδανικότερος για να εξηγήσει την ξεχωριστή αυτή στιγμή είναι ο ίδιος. Ο γνωστός δημοσιογράφος και συγγραφέας μοιράζεται στο BN Sports την ιδιαίτερη ιστορία από την οποία προέκυψε η μετάφραση στα αγγλικά, τις σκέψεις του για την απήχηση που έχει ακόμα -μετά από 18 χρόνια- η ευρωπαϊκή κούπα, αλλά και για το αν υπάρχουν πιθανότητες συγγραφής ενός νέου έργου.
Πως προέκυψε η μετάφραση του βιβλίου στα αγγλικά;
«Από τον καιρό που άρχισα την έρευνα για να γράψω αυτό το βιβλίο, το φθινόπωρο του 2017, γνώριζα ότι υπήρχε η πιθανότητα να κυκλοφορήσει το βιβλίο στα αγγλικά, διότι είχα την αμέριστη υποστήριξη ενός Έλληνα επιχειρηματία που ζει στην Αγγλία και είναι μέρος του αγγλικού ποδοσφαίρου, τον Κωνσταντίνο Γόντικα, ο οποίος μου είχε υποσχεθεί ότι θα με υποστηρίξει σε αυτό το εγχείρημα. Σε αυτόν χρωστάω αυτό που συμβαίνει σήμερα. Εκείνος ήρθε σε επαφή με τον Mike Calvin, έναν βραβευμένο συγγραφέα και αθλητικό δημοσιογράφο, ο οποίος ανέλαβε την επιμέλεια της μετάφρασης - απόδοσης του βιβλίου μου στην αγγλική γλώσσα.
Κι έπειτα ήρθε ένας εκδοτικός οίκος ποδοσφαιρικών βιβλίων, o "Pitch Publishing", που ανέλαβε την έκδοση του αγγλικού βιβλίου. "Νονός" αυτού του πρότζεκτ είναι ένας άλλος βραβευμένος συγγραφέας και δημοσιογράφος, ο Simon Kuper, ο οποίος είναι αυτός που με έφερε σε επαφή με τον Κωνσταντίνο Γόντικα.
Και, πώς έτυχε, σήμερα το δικό μου βιβλίο να είναι υποψήφιο στην ίδια κατηγορία με το νέο βιβλίο του Simon Kuper για την Μπαρτσελόνα... Το γεγονός ότι ένα ελληνικό βιβλίο στέκεται ανάμεσα σε έργα των κορυφαίων αθλητικών δημοσιογράφων της εποχής πραγματικά με συγκινεί».
Πως πληροφορηθήκατε για την υποψηφιότητα;
«Ο εκδοτικός οίκος με ενημέρωσε, μετά από σχετική επικοινωνία με την οργανωτική επιτροπή των βραβείων. Χρειάστηκε να διαβάσω πολλές φορές το email που έλαβα για να βεβαιωθώ ότι έχω καταλάβει καλά. Έμοιαζε σαν ψέμα, σαν παραμύθι για μένα, διότι είναι κάτι που δεν είχα φανταστεί ότι μπορεί να συμβεί. Σε αυτά τα βραβεία διαγωνίζονται εκατοντάδες βιβλία κάθε χρόνο, και γι' αυτό δεν φανταζόμουν ότι θα μπορούσε να βρεθεί το δικό μου βιβλίο ανάμεσα στα 14 που ξεχώρισαν στην κατηγορία του καλύτερου ποδοσφαιρικού βιβλίου».
Πως «αφουγκράζεστε» το γεγονός ότι το EURO του 2004 απασχολεί ακόμη τον κόσμο και πόσο μάλλον στην Αγγλία;
«Αλήθεια είναι ότι ένα από τα οράματά μας το καιρό που ξεκινούσα αυτό το πρότζεκτ ήταν η δημιουργία ενός βιβλίου που θα κάνει τον αναγνώστη να κατανοήσει καλύτερα την μέθοδο του Ότο Ρεχάγκελ και να εκτιμήσει περισσότερο την απόδοση της Ελλάδας σε εκείνο το τουρνουά. Κρίνοντας από τα σχόλια των αναγνωστών τώρα που το βιβλίο κυκλοφορεί σε όλο τον κόσμο, το βιβλίο πετυχαίνει τον στόχο του και αυτό μου δίνει πολύ μεγάλη ικανοποίηση.
Το βιβλίο ανταποδίδει την εμπιστοσύνη όλων αυτών που με βοήθησαν να συγκεντρώσω το υλικό και να διηγηθώ αυτή την ιστορία με τον σεβασμό που της αξίζει. Οι Άγγλοι λατρεύουν τις ποδοσφαιρικές ιστορίες, και επειδή αυτή είναι μια ιστορία ενός μεγάλου αουτσάιντερ μου φαίνεται φυσιολογικό που την εκτιμούν».
Έχετε βάλει στα πλάνα σας να γράψετε κάποιο νέο βιβλίο; Αν ναι, θα θέλατε να μας δώσετε κάποιο στοιχείο γι’ αυτό;
«Όχι, στην παρούσα φάση δεν σχεδιάζω κάτι. Και η αλήθεια είναι ότι όταν ολοκλήρωσα το "Εξηγώντας το θαύμα" είπα ότι αυτή ήταν η καλύτερη ιστορία που έχω ζήσει στο ποδόσφαιρο και ότι με την συγγραφή "ξεπλήρωνα" το χρέος μου, το οποίο ήταν, όπως εγώ το αντιλαμβανόμουν πάντα, η ευθύνη μου να αφήσω πίσω αυτή την ιστορία γραμμένη σωστά για να την μάθουν σωστά οι νεότεροι, που δεν είχαν την ευκαιρία να τη ζήσουν. Πολύ δύσκολα θα υπάρξει μια νέα ιστορία, που θα με συγκινήσει τόσο που να με βάλει στη διαδικασία να την γράψω σε βιβλίο. Ποτέ όμως δεν λέω "ποτέ"».
