Ολυμπιακός, Ευρώπη, Superleague 2. Η καριέρα του Ανδρέα Βασιλόγιαννη είναι γεμάτη… περιπέτεια αλλά τα Χανιά δείχνουν να είναι η… «Ιθάκη» του. Ο ίδιος, ανοίχτηκε αποκλειστικά στο BN Sports και μοιράστηκε κάθε εικόνα που έχει δει στην καριέρα του έως τώρα.
Συνέντευξη στον Νότη Χάλαρη
2009. Η τελευταία χρονιά του Σωκράτη Κόκκαλη στην προεδρία του Ολυμπιακού πριν πάρει τη σκυτάλη ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Η Κ21, έχει βγάλει μία νέα φουρνιά ποδοσφαιριστών, οι οποίοι καλούνται να σταθούν στο υψηλό βαθμό δυσκολίας που έχει η ομάδα του Πειραιά. Ανάμεσα τους, βρίσκεται και ο Ανδρέας Βασιλόγιαννης. Ένα μπακ-χαφ που μπορούσε να αναλάβει όλη την πλευρά και να κάνει τη διαφορά.
Ωστόσο, δεν μπόρεσε ποτέ να καθιερωθεί. Μόνο στον Πειραιά όμως, γιατί από εκεί και πέρα, κάνει μία τεράστια πορεία στο ελληνικό και όχι μόνο, ποδόσφαιρο. Λαμία, Τουρκία και Χανιά είναι οι τρεις σταθμοί όπου κατάφερε να δείξει το ταλέντο του, πριν φτάσει στη τελευταία και… καθιερωθεί για τα καλά.
Φέτος, αποτελεί τον καλύτερο παίκτη της ομάδας των Χανίων και ο ίδιος, μιλάει αποκλειστικά στο BN Sports για την πορεία του μέχρι τώρα, το δέσιμο με τους Κρητικούς αλλά και στο τι έφταιξε και δεν καθιερώθηκε ποτέ στον Ολυμπιακό.
Αναλυτικά είπε:
- Ας τα πάρουμε από την αρχή. Ξεκίνησες από τις ακαδημίες του Ολυμπιακού όπου είχες αγωνιστεί με την πρώτη ομάδα. Πως ένιωσες στο ντεμπούτο σου;
«Ξεχωριστή εμπειρία, το ότι συνέβη σε νεαρή ηλικία μου έδωσε δύναμη για την συνέχεια της καριέρας μου. Δεν είναι λίγο για ένα παιδί που κάνει τα πρώτα του βήματα να βρίσκεται στον Ολυμπιακό»
- Τι πιστεύεις πως έφταιξε και δεν καθιερώθηκες εκεί;
«Σίγουρα τα μεγέθη που υπήρχαν στο τότε εξαιρετικό ρόστερ της ομάδας δεν άφηναν μεγάλα περιθώρια για νεαρούς παίχτες. Υπήρχαν μεγάλοι ποδοσφαιριστές σε κάθε θέση εκείνη την εποχή»
- Μία ιστορία που θυμάσαι από τότε που ήσουν στον Ολυμπιακό;
«Μεγάλες εντυπώσεις και όσα έμαθα δίπλα σε μεγάλους παίχτες όπως για παράδειγμα ο Τζόρτζεβιτς, ο Γκαλέτι, ο Νικοπολίδης. Με βοήθησαν σαν παίκτη αλλά και σαν χαρακτήρα.»
- Είχες δοθεί δανεικός τέσσερις φορές. Σε Εθνικό, Κέρκυρα, Γλυφάδα και Απόλλων Λεμεσού. Ποια θεωρείς πως σου έκανε περισσότερο καλό και γιατί;
«Σε όλες τις ομάδες πήρα πράγματα θα έλεγα όμως τον Εθνικό Πειραιώς καθώς στα 19 μου χρόνια κατάφερα να κάνω ένα γεμάτο πρωτάθλημα Β’ Εθνικής.»
- Μετά από μία μεγάλη σεζόν με τη Λαμία, είχες πάρει μεταγραφή στην Τουρκία. Πως ήταν αυτή η εμπειρία; Τι διαφορές εντόπισες με την Ελλάδα; Σε ποδόσφαιρο και κλίμα;
«Ήταν κάτι διαφορετικό για μένα γιατί βρέθηκα σε μια άλλη χώρα και είδα ποσό αγαπούν το ποδόσφαιρο. Υπάρχει σοβαρή οργάνωση γύρο από τις ομάδες και στο επίκεντρο είναι ο ποδοσφαιριστής. Υπάρχουν οι κατάλληλες υποδομές και προπονητικά κέντρα, νέα γήπεδα που γεμίζουν με κόσμο. Δυστυχώς στην Ελλάδα έχουμε μείνει αρκετά πίσω στην εξέλιξη του ποδοσφαίρου. Σχετικά όμως, μοιάζουμε στο πάθος που έχουμε για το ποδόσφαιρο»
- Τι σε έκανε να αφήσεις τα μεγάλα σαλόνια και τη Λαμία και να επιστρέψεις στα Χανιά;
«Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Έκανα αυτό που πίστευα πως ήταν καλύτερο για την πορεία μου και δεν το έχω μετανιώσει»
- Είσαι από τους καλύτερους της ομάδας σου αυτή την στιγμή. Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το μέλλον;
«Στόχος μου να έχω ανάλογη συνέχεια με υγεία πάνω απ’ όλα να ξεπερνάω τον εαυτό μου και να γίνομαι καλύτερος.»
- Έχεις δεθεί με τον κόσμο των Χανίων;
«Νιώθω τη στήριξη του κόσμου καθώς έχει αγκαλιάσει την προσπάθεια που κάνουμε σαν ομάδα. Αυτό είναι κάτι που μας δίνει δύναμη»
- Ο δυσκολότερος αντίπαλος σου μέχρι τώρα και γιατί;
«Θα έλεγα τον Τσιμίκα. Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Νομίζω πως όλοι γνωρίζουν πως είναι ένα φουλ επιθετικό μπακ με τρομερή ταχύτητα αλλά και τεχνική.»
- Με ποια ομάδα έχεις δεθεί παραπάνω και γιατί;
«Μέσα στο ποδόσφαιρο έχω κάνει δυνατές φιλίες που έχουν κρατήσει αρκετά χρόνια κ έχω ζήσει στιγμές που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Θα ήταν άδικο να πω μόνο μια ομάδα.»
