Από τα μεγαλύτερα «what if…» του παγκοσμίου ποδοσφαίρου στον 21ο αιώνα. Μεγαλεία, τραυματισμοί και ένα μικρό «γαμώτο» που ακόμα βολοδέρνει γύρω από τον μύθο του. Ο Φαμπιάνο Σαντακρότσε ανοίγει την καρδιά του για πρώτη φορά στο BN Sports και μοιράζεται όσα έζησε σε μία ιδιαίτερη καριέρα.
Συνέντευξη στον Νότη Χάλαρη
Πόσες φορές το ποδόσφαιρο γίνεται… άδικο με μερικές περιπτώσεις; Ταλέντο, ποιότητα, θέληση και όμως, το παιχνίδι της μοίρας βάζει εμπόδια που ξεπερνούν όλα τα παραπάνω. Έτσι, δημιουργούνται και τα μεγαλύτερα «what if…». Ιστορίες που ξεπερνούν ακόμα και εκείνες των ποδοσφαιριστών που πέτυχαν στον υψηλότερο βαθμό που θα μπορούσαν.
Όταν αναφερόμαστε σε τέτοιες περιπτώσεις, το μυαλό πηγαίνει απευθείας σε ορισμένα ονόματα. Ο Φαμπιάνο Σαντακρότσε, δυστυχώς, είναι ένα από αυτά. Και δικαίως. Ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ιταλικού ποδοσφαίρου που θα μπορούσε να αποτελεί την επόμενη γενιά του Μουντιάλ του 2006, κατέληξε να γίνει έρμαιο των τραυματισμών και της κακοτυχίας.
Πλέον, έχοντας κρεμάσει τα παπούτσια του, ο άλλοτε αμυντικός των Μπρέσια, Νάπολι και Πάρμα, μιλάει για πρώτη φορά στην Ελλάδα και μοιράστηκε στο BN Sports τις δύσκολες στιγμές των τραυματισμών του, την πρόταση από ελληνική ομάδα αλλά και την ευρωπαϊκή μάχη του Ολυμπιακού με την Αταλάντα.
Αναλυτικά είπε:
- Αρχικά έπαιζες μόνο στην Ιταλία. Γιατί συνέβη αυτό; «Φοβήθηκες να αποχωριστείς τη χώρα σου ή δεν έτυχε;
«Πάντα έπαιζα μόνο στην Ιταλία γιατί έγινα πατέρας πριν από ποδοσφαιριστής. Έχοντας δύο κόρες και προτίμησα να μείνω κοντά στο σπίτι για να μην αφήνω τα κορίτσια μου μόνα τους»
- Ποιον είχες για είδωλο;
«Είδωλο μου από μικρός ήταν πάντα ο Ματεράτσι. Ένας παίκτης που κατάφερε να κατακτήσει τα πάντα με πόθο και ταλέντο. Αγαπημένοι μου παίκτες ήταν ο Νέστα και ο Καναβάρο..»
- Πώς έτυχε και πήγες στην Μπρέσια; Ποιος σε έπεισε να πας εκεί και αν είναι η ομάδα που σε έκανε αυτόν που θαυμάσαμε στη συνέχεια;
«Χάρηκα πολύ γιατί ήταν ομάδα ανώτερης κατηγορίας από αυτήν που έπαιζα. Σίγουρα ήταν μια πόλη και μια ομάδα που μου έδωσε τόσα πολλά, είχα την τύχη να γνωρίσω προπονητές που μου έμαθαν πολλά και ναι, είναι μία ομάδα που με έφτιαξε αρκετά ποδοσφαιρικά»
- Με ποια είναι η ομάδα με την οποία δέθηκες παραπάνω;
«Η καλύτερη στιγμή και η ομάδα με την οποία δέθηκα περισσότερο είναι σίγουρα η Νάπολη .. Πέρασα αξέχαστα χρόνια και μου αρέσει τόσο πολύ που ζω ακόμα σε αυτή την υπέροχη πόλη»
- Όταν έφτασε η πρόταση της Νάπολι, τι σκέφτηκες; Ήταν μια εύκολη απόφαση να πας και γιατί;
«Σκέφτηκα ότι ήταν φανταστικό. Είχα παίξει με τη Νάπολη την προηγούμενη χρονιά και με γοήτευε το γήπεδο. Δέχτηκα αμέσως και γιατί με αυτόν τον τρόπο συνειδητοποίησα αμέσως το όνειρο που είχα να φτάσω στη Serie A.»
«Ο πρώτος τραυματισμός ήταν και ο χειρότερος – Για αυτό έγινα μάνατζερ!»
- Υπέφερες από τραυματισμούς όσο ήσουν εκεί. Φήμες λένε ότι θα μπορούσες να είχες πάει ακόμα πιο ψηλά. Το πιστεύεις ή όχι και γιατί;
«Δυστυχώς είχα πολλούς τραυματισμούς αλλά το μεγάλο πρόβλημα ήταν ο πρώτος τραυματισμός που μου δημιούργησε πολλά θέματα. Οι φήμες που έχουν κυκλοφορήσει είναι λάθος. Σκέψου πως ακόμα δεν λυγίζω πλήρως το γόνατο από όλα αυτά που έγιναν»
- Όταν είδες ότι σιγά-σιγά έπεφτε η αξία σου και έπαιζες σε όλο και πιο χαμηλές κατηγορίες, τι σκέφτηκες; Υπήρξε κάποια στιγμή που ήθελες να τα παρατήσεις λόγω τραυματισμών;
«Νομίζω ότι ήταν σημαντικό από την άποψη της προσωπικής ανάπτυξης. Είχα τον τραυματισμό αμέσως μετά την κλήση στην Εθνική ομάδα και δυστυχώς η καριέρα μου άλλαξε από εκεί και πέρα. Αλλά πάντα προσπαθούσα να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό σε όλες τις κατηγορίες. Και είμαι πολύ περήφανος για αυτό που έχω καταφέρει να κάνω»
- Πόσο δύσκολο είναι για έναν ποδοσφαιριστή να έχει το ταλέντο αλλά να τραυματίζεται εύκολα και πώς το αντιμετώπισες;
«Το πρόβλημα είναι ότι δεν με καθοδήγησαν σωστά οι άνθρωποι που είχα κοντά μου. Εκεί έκανα λάθος και θεωρώ πως έπαιξε τεράστιο ρόλο στην καριέρα μου. Γι' αυτό αποφάσισα να ακολουθήσω μια καριέρα ως μάνατζερ, για να αποτρέψω τα νέα παιδιά να κάνουν λάθη και να τους προσφέρω την καριέρα που θα ήθελαν να κάνω!»
«Ο Κρέσπο ήταν ο πιο δύσκολος αντίπαλος – Ήταν υπέροχος ο κόσμος στα γήπεδα της Ελλάδας»
- Ο πιο σκληρός αντίπαλος και ο καλύτερος συμπαίκτης που είχες στην καριέρα σου;
«Είχα την τύχη να συγκρουστώ με τους καλύτερους παίκτες τόσο στην Εθνική ομάδα όσο και σε συλλογικό επίπεδο. Μέσα σε αυτούς είναι οι Πάτο, Τρεζεγκέ, Ντελ Πιέρο, Ρονάλντο, Ροναλντίνιο, Αμάουρι, Κασάνο, Βιέιρα, Φίγκο, Μπέκαμ, Ρομπίνιο, Τότι, Ιμπραχίμοβιτς κ.λπ. Αλλά αυτό που ήταν πιο δύσκολο να επισημανθεί ήταν ο Κρέσπο. Έκανε μερικές τρελές κινήσεις. Από την άλλη, η πιο δυνατή ομάδα που έπαιξα ήταν πιθανώς η Ίντερ του Μουρίνιο με το Ετό μπροστά. Ήταν πολύ δυνατή ως ομάδα»
- Είχες πρόταση από την Ελλάδα; Αν ναι, από ποιον και γιατί δεν πήγες τελικά;
«Είχα επίσημη πρόταση από τον Παναθηναϊκό. Με ήθελαν πολύ αλλά δεν ήθελα να μετακομίσω για να μην φύγω από την οικογένεια μου. Αυτός ήταν ο βασικός λόγος που δεν ήρθα στην Ελλάδα»
- Παρακολουθείς ελληνικό ποδόσφαιρο; Αν ναι, τι θυμάσαι και τι σου έκανε εντύπωση;
«Ναι, ακολουθώ το ελληνικό ποδόσφαιρο και αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι τα γήπεδα. Είχα την τύχη να παίξω εκεί με την Εθνική Κ21 και παρατήρησα τη ζεστασιά του κοινού. Ήταν υπέροχα»
«Μπορεί να κάνει μεγάλη καριέρα ο Κανίς – Ο Καναβάρο έλεγε πως είμαι ο διάδοχός του»
- Αυτή τη στιγμή ο Χασίμ Κανίς αγωνίζεται και στον Πανσερραϊκό στη Superleague 2. Τα πηγαίνει εξαιρετικά μέχρι στιγμής. Τι θυμάσαι από τον συγκεκριμένο ποδοσφαιριστή;
«Συχνά μαθαίνω για τον Κάνις. Είναι ένας πολύ καλός φίλος μου και έχει βρει το κατάλληλο μέρος για να δείξει τα προσόντα του. Εκτός από δυνατός και ταλαντούχος ποδοσφαιριστής, είναι επίσης πολύ καλό παιδί και αξίζει το καλύτερο τόσο στο ποδόσφαιρο όσο και σε ανθρώπινο επίπεδο»
- Πιστεύεις ότι θα κάνει μεγάλη καριέρα και γιατί;
«Χρειαζόταν να βρει ηρεμία που δεν είχε στην Ιταλία και τώρα δείχνει επιτέλους τι αξίζει. Είμαι σίγουρος ότι θα ανέβει στην κατηγορία και θα παίξει σε υψηλό επίπεδο»
- Στην καριέρα σου, ποια την καλύτερη στιγμή που θυμάσαι μέχρι τώρα αλλά και τη χειρότερη, που δεν θα ξεχάσεις
«Η καλύτερη στιγμή της καριέρας μου ήταν να κληθώ στην Εθνική ομάδα. Το να παίζω με τα είδωλά μου όπως ο Καναβάρο, ο Γκατούζο και ο Μπουφόν ήταν υπέροχο. Προφανώς το χειρότερο ήταν ο τραυματισμός στο γόνατο. Ήταν το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί»
- Σε ένα παιδί, αν σε ρωτούσε πώς είναι να παίζεις με έναν ποδοσφαιριστή όπως ο Καναβάρο, τι θα απαντούσες;
«Ήταν όνειρο να βρεθώ δίπλα του. Ειδικά όταν μου έκανε τόσα πολλά κομπλιμέντα. Σκέψου ότι μου είχε πει πως θα είμαι ο κληρονόμος του»
«Σαν Θεός ο Μαραντόνα στη Νάπολη – Αυτά πρέπει να εκμεταλλευθεί ο Ολυμπιακός για να προκριθεί»
- Πες μου για το Νάπολι-Μπαρτσελόνα; Ποιο είναι το φαβορί, ποιος θέλει να κερδίσει και πόσο σημαντικός είναι ο αγώνας;
«Νομίζω ότι θα είναι ένα μεγάλο ματς όπου όλα μπορούν να συμβούν. Νομίζω ότι το φαβορί είναι η Νάπολι που έχει καλύτερο τρόπο παιχνιδιού αλλά όλοι ξέρουμε πόσο δυνατός μπορεί να γίνει η Μπαρτσελόνα. Και βέβαια υποστηρίζω τη Μπαρτσελόνα»
- Για το Αταλάντα-Ολυμπιακός. Τι πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός για να προκριθεί; Μπορεί να το κάνει; Και μερικές συμβουλές για αυτόν τον αγώνα;
«Θα είναι και αυτό καλό ματς. Νομίζω το φαβορί είναι η Αταλάντα, αλλά ο Ολυμπιακός πρέπει να εκμεταλλευτεί τις απουσίες της. Πρέπει να προσέξει το πολύ σωματικό και αγωνιστικό παιχνίδι της ομάδας του Μπέργκαμο. Έχει πιθανότητες αλλά θα είναι δύσκολη μάχη για εκείνον»
- Στη Νάπολη, τι θυμάσαι από τη σύνδεση της πόλης με τον Μαραντόνα;
«Ο Μαραντόνα θεωρείται Θεός εδώ στη Νάπολη. Κατάφερε να φέρει το όνομα μιας πόλης που έχει βγει στη δημοσιότητα για τις αρνητικές της πλευρές, στο απόγειο του ποδοσφαιρικού της μεγαλείου και ο κόσμος θα του είναι πάντα ευγνώμων.»
- Τελευταία ερώτηση και η πιο κρίσιμη. Τι σημαίνει για σένα το ποδόσφαιρο;
«Το ποδόσφαιρο είναι πάθος, παιχνίδι και δουλειά. Πολλά παιδιά προσεγγίζουν το ποδόσφαιρο σκεπτόμενοι πόσο ωραίο θα ήταν να έχεις τα χρήματα χωρίς να σκέφτονται πόσες θυσίες πρέπει να κάνεις. Είναι πολύ σημαντικό να δεις το ποδόσφαιρο σαν ένα παιχνίδι που γίνεται πάντα πιο όμορφο όταν ανεβαίνεις το επίπεδο. Αλλά για να ανεβούμε επίπεδο, πρέπει να υπάρχει μεγάλη προσπάθεια από πίσω και δεν πρέπει να το ξεχνάμε ποτέ»
