Σχετικά Άρθρα
Πόλο Εφήβων: Λύγισε 10-6 από τη Σερβία η Εθνική - «Ασημένιοι» στο ευρωπαϊκό βάθρο, «χρυσοί» στις καρδιές μας!
Το ελληνικό πόλο εξακολουθεί να προσελκύει το εκτός συνόρων ενδιαφέρον και να βρίσκεται στο προσκήνιο με μια θέση στο βάθρο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Σειρά για μια ακόμη μεγάλη επιτυχία είχαν οι «μπέμπηδες» του… καθοδηγητή, Ηλία Μαχαίρα, που με περίσσειο πείσμα και μαχητική διάθεση ξεπέρασαν κάθε εμπόδιο προς τον τελικό στο τουρνουά της Μάλτας!
Αντίπαλοι όπως η Γεωργία, το Μαυροβούνιο και η Ισπανία δεν φάνηκαν ικανοί για να σταματήσουν την πορεία της Ελλάδας, αποδεικνύοντας και πάλι την άνοδο του αθλήματος στη χώρα. Άλλωστε, ο αριθμός των ομάδων από τις οποίες προέρχονται οι νεαροί αθλητές, επιβεβαιώνει τη δουλειά που γίνεται στα τμήματα υποδομής των εγχώριων συλλόγων.
Ο τελικός απέναντι στη Σερβία με το σκορ στο 10-6 υπέρ του αντιπάλου στέρησε από την Εθνική μας το χρυσό μετάλλιο στην ούτως ή άλλως «ξέφρενη» πορεία προς τη δεύτερη θέση του βάθρου!
Ωστόσο από που προέρχονται οι πρωταγωνιστές της πισίνας και πόσο «απρόσμενη» ήταν τελικά η κατάκτηση ενός μεταλλίου;
Ξεκινώντας από τον τερματοφύλακα της ομάδας, ο Θεόδωρος Δαμίγος, αποτελεί μέλος της οικογένειας του Ολυμπιακού, μαζί με τους επίσης διεθνείς Ιάσων Τουρκομένη και Τάσο Μύριλο. Εκείνοι αγωνίζονται έχοντας κοινούς στόχους με τον «αιώνιο αντίπαλο», ο οποίος εκπροσωπείται στο τουρνουά από τους Παναγιώτη Σιαμά, Γιάννη Εγνατιάδη και Ανδρέα Αλμύρα.
Από εκεί και πέρα, το σκουφάκι με το εθνόσημο φορούν αθλητές του Ναυτικού Ομίλου Χανίων όπως οι Γιώργος Νικολαΐδης, Σεμίρ Σπάχιτς και Κώστας Κανδανολέων, του αντίστοιχου Ομίλου της Χίου με παρουσία του Ματθαίου Αμπαζή, αλλά και της Βουλιαγμένης με τον Νίκο Καστρινάκη.
Την πιο όμορφη «αργυρή» παρέα των εφήβων ολοκληρώνουν ο Χρήστος Μπιτσάκος του Περιστερίου και ο Χρήστος Αλειφτήρας του ΠΑΟΚ.
Ο Κωνσταντίνος Μαθιόπουλος, επίσης παίκτης του Ολυμπιακού και εκ των πρωταγωνιστών της Εθνικής που ωστόσο δεν είχε το δικαίωμα να αγωνιστεί στον τελικό, λόγω της κόκκινης κάρτας που δέχτηκε στον προηγούμενο αγώνα, μιλά στο BN Sports…
Αναφέρεται στους πολύ μαχητικούς συμπαίκτες του τον στόχο της πρωτιάς στο ερχόμενο Παγκόσμιο, στο πρότυπό του Γιάννη Φουντούλη, αλλά και στην οικογένεια με τους καλύτερους… μπαμπάδες!
Η Σερβία αποδείχθηκε δύσκολος αντίπαλος για την Εθνική μας, με μία ήττα που ήρθε στα σημεία στη φάση των ομίλων, αλλά και αυτή του τελικού. Τι θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά για μία πιο θετική έκβαση στον τελευταίο αγώνα;
«Σίγουρα μπήκαμε δυνατά… Ήταν ένα παιχνίδι που παλέψαμε από την αρχή. Είχαμε και δύο απώλειες, όπου ο ένας ήμουν εγώ δυστυχώς που αποβλήθηκα. Από εκεί και πέρα τα παιδιά έδειξαν ότι έχουν ψυχή και θέληση, αλλά στα τελευταία λεπτά χάσαμε λίγο το ρυθμό μας. Άλλωστε, οι Σέρβοι είναι μία ομάδα που βρίσκεται ψηλά στα βάθρα χρόνια. Εμείς είμαστε μία ομάδα που τα τελευταία χρόνια έχει δείξει μεγάλη βελτίωση σε όλες τις ηλικίες.
Σε τακτικά κομμάτια δεν έφταιξε κάτι. Πιστεύω σε αυτούς τους αγώνες κερδίζει όποιος το θέλει πιο πολύ και ίσως οι Σέρβοι ήταν σε λίγο καλύτερη μέρα από εμάς. Φτάσαμε στην πηγή χωρίς να πιούμε νερό, αλλά θα δουλέψουμε για να πάρουμε τη ρεβάνς!»
Η επιτυχία με το αργυρό μετάλλιο είναι δεδομένη. Ποιο είναι το επόμενο βήμα για εκείνη και που ακριβώς στοχεύει;
«Όπως κοιτούσαμε και σε αυτό το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, ο πρωταρχικός μας στόχος ήταν το χρυσό μετάλλιο και βήμα βήμα φτάσαμε πολύ κοντά σε αυτό. Η επόμενη διοργάνωση είναι του χρόνου το καλοκαίρι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της ηλικίας μας… Ο στόχος παραμένει ο ίδιος, θα πάμε για την πρώτη θέση και πιστεύω πως στο τέλος θα βγούμε εμείς νικητές και τα χαμόγελα θα είναι στη δική μας πλευρά!»
Εσύ πως βίωσες αυτόν τον τελικό, λαμβάνοντας υπόψη πως αποβλήθηκες στον προηγούμενο αγώνα;
«Δυστυχώς η τύχη δεν μας τα έφερε όπως θα ήθελα. Ήθελα πολύ να βοηθήσω τους συμπαίκτες μου… Από πάνω, για να πω την αλήθεια, δεν μπορούσα να συγκρατήσω τον εαυτό μου. Παρόλα αυτά, οι συμπαίκτες μου έδειξαν ένα πολύ καλό πρόσωπο και με τις απώλειες. Τα συναισθήματα είναι πολύ έντονα αυτή τη στιγμή, γιατί έχω και μία δόση πίκρας λόγω της αποβολής μου και δεν βοήθησαν όπως μπορούσα.
Η ζωή, όμως, μας επιφυλάσσει εύκολες και δύσκολες στιγμές και προχωράμε…»
Ποιο θα μπορούσες να πεις ότι είναι το πρότυπό σου από την Εθνική ανδρών; Θα ήθελες να κάνεις και ένα σχόλιο για την κατάκτηση του δικού τους αργυρού μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες;
«Ευτυχώς βρίσκομαι στη θέση να προπονούμαι με τα 9 από τα 13 παιδιά που βγήκαν Ολυμπιονίκες στο Τόκιο στην ομάδα του Ολυμπιακού. Ωστόσο, το πρότυπό μου ήταν πάντοτε και εξακολουθεί να είναι ο Γιάννης Φουντούλης. Τον θαυμάζω από όσο θυμάμαι εμένα παίζω πόλο!
Το ελληνικό πόλο έχει κάνει άλματα τα τελευταία χρόνια και πιστεύω πως το μέλλον έχει να προσφέρει ακόμη περισσότερες χαρές, νίκες και βάθρα. Τα παιδιά έδειξαν ψυχή και με πολλή δουλειά και προπόνηση κατάφεραν όσα είδαμε. Επειδή τους έχω ζήσει, κάθε ένας ξεχωριστά είναι ένα διαμάντι, τόσο ως προσωπικότητα όσο και αγωνιστικά και είναι όλοι πρότυπα για όλους εμάς που ακολουθούμε!»
Από που πιστεύεις πως ξεκινάει η επιτυχία αυτή; Είναι σημαντική η συμβολή του κάθε συλλόγου;
«Σίγουρα όλα τα αποτελέσματα πηγάζουν από τους προπονητές που έχουμε στις ελληνικές ομάδες… Έχουμε δείξει ότι το Πρωτάθλημα είναι πολύ δυνατό, αν εξαιρέσεις τον Ολυμπιακό που είναι πάντα πρώτος επειδή έχει και ένα μεγαλύτερο μπάτζετ να διαχειριστεί.
Παρόλα αυτά οι προπονητές δίνουν αρκετές ευκαιρίες στις αντρικές ομάδες των συλλόγων και αυτό σίγουρα βοηθάει στην εξέλιξή μας, συγκεντρώνοντας παραστάσεις και εμπειρίες. Εμείς εδώ νιώθουμε πως οι προπονητές μας είναι σαν μπαμπάδες μας λόγω της όλης συμπεριφοράς και της λειτουργίας τους γύρω μας και οι υπόλοιποι είμαστε μία οικογένεια. Αγωνιζόμαστε 3 χρόνια μαζί έχοντας κοινούς στόχους και θα προχωρήσουμε με γνώμονα αυτό!»
Σταυρούλα Μουστακάτου
