Η αγαπημένη «γαλανόλευκη» διεκδικεί το χρυσό μετάλλιο και η Αντιγόνη Ρουμπέση μοιράζεται στο BN Sports τα συναισθήματα του αθλητή πριν από έναν μεγάλο τελικό.
Η πορεία της Εθνικής ομάδας ανδρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο θα έλεγε κανείς πως είναι το λιγότερο ονειρεμένη. Τα «παιδιά» του Θοδωρή Βλάχου έχουν χαράξει ένα αήττητο μονοπάτι μετρώντας έξι νίκες και μια ισοπαλία σε συνολικά επτά παιχνίδια, κάνοντας τα αδύνατα – δυνατά και γεμίζοντας με περηφάνεια ολόκληρη την Ελλάδα.
Την Κυριακή (08/08, 10:30) η «γαλανόλευκη» θα έχει την ευκαιρία να διεκδικήσει το χρυσό μετάλλιο στον μεγάλο τελικό των Αγώνων κόντρα στο μεγαθήριο της Σερβίας, η οποία απέκλεισε την Ισπανία. Ο καταλληλότερος άνθρωπος για να μιλήσει ενόψει μιας τέτοιας ξεχωριστής και σημαντικής εμπειρίας, δεν είναι άλλος πέρα από κάποιον που έχει βρεθεί στην ίδια θέση…
Το BN Sports μίλησε με την ασημένια Ολυμπιονίκη της Εθνικής γυναικών Αντιγόνη Ρουμπέση, η οποία σχολίασε την αξιοθαύμαστη αυτή πορεία ενώ μοιράστηκε μαζί μας τα συναισθήματα που βίωσε στον τελικό του 2004.
Πόσο σημαντικό είναι για το ελληνικό πόλο το επίτευγμα της Εθνικής;
Σίγουρα ένα ολυμπιακό μετάλλιο είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να συμβεί σε κάποιον αθλητή και ειδικά σε ένα άθλημα όπως είναι το πόλο – το οποίο κανονικά θα έπρεπε να θεωρείται το εθνικό μας σπορ, λόγω των επιτυχιών που έχουμε. Θεωρώ ότι τα παιδιά αξίζουνε τη θέση στην οποία βρίσκονται, είναι ένα όνειρο το οποίο έχουν πάρα πολλοί αθλητές στον χώρο μας και τώρα μπορούν να διεκδικήσουν το χρυσό μετάλλιο.
Βέβαια και μέχρι εκεί που έχουν φτάσει αποτελεί αδιαμφισβήτητα μια τεράστια επιτυχία γενικότερα, αλλά και ειδικότερα στο ανδρικό πόλο καθώς βρίσκονται πρώτη φορά σε τελικό.
Σε ποιο σημείο πιστεύετε πως θα κριθεί ο τελικός;
Στους τελευταίους αγώνες βλέπουμε ότι το κλειδί στην Εθνική ομάδα αυτή τη στιγμή είναι η άμυνα οπότε αν συνεχίσουν να παίζουν με αυτόν τον τρόπο, όλα μπορούν να συμβούν.
Έχετε ξεχωρίσει κάποιον παίκτη από την ομάδα;
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω έναν, έτσι θα αδικούσα τους υπόλοιπους. Φαίνεται πως υπάρχει μία ομαδική δουλειά οπότε δεν γίνεται να ξεχωρίσεις μόνο έναν. Όλη η ομάδα είναι σαν μία γροθιά, όλοι είναι πάρα πολύ δεμένοι μεταξύ τους και ο ένας παίζει για τον άλλο. Αυτό είναι και το μυστικό της επιτυχίας αυτή τη στιγμή.
Κρίνοντας και από τη δική σας εμπειρία, ποιες είναι οι σκέψεις και τα συναισθήματα ενός αθλητή πριν από έναν τόσο σημαντικό αγώνα;
Υπάρχει ανυπομονησία. Ο τελικός μιας ολυμπιάδας είναι ίσως η καλύτερη στιγμή στη ζωή ενός αθλητή, ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα ουσιαστικά. Θεωρώ ότι το μόνο που μπορεί να νιώθει κανείς είναι ανυπομονησία, δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο άλλο συναίσθημα. Θέλεις απλά να ζήσεις αυτή τη στιγμή. Ξυπνάς και είσαι έτοιμος να το βιώσεις στο 100%, για όλες τις θυσίες που έχεις κάνει και την προσπάθεια όλων αυτών των χρόνων.
Το επίτευγμα της Εθνικής ανδρών αποτελεί σίγουρα μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες. Πριν από 17 χρόνια, όταν εσείς βρεθήκατε σε αυτή τη θέση, επικρατούσε η ίδια άποψη;
Ναι γιατί και εμείς όταν κατακτήσαμε το μετάλλιο, ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία που είχαμε φέρει ως Εθνική γυναικών. Το γεγονός πως το ζήσαμε και μέσα στη χώρα μας μας έδωσε διπλή χαρά και ικανοποίηση, έχοντας τους δικούς μας ανθρώπους να βρίσκονται μέσα στην πισίνα.
Ποιες ήταν οι σκέψεις σας την ώρα της απονομής του ασημένιου μεταλλίου στον τελικό του 2004;
Τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα γιατί είχαμε φτάσει πάρα πολύ στο χρυσό, ουσιαστικά το χάσαμε στην παράταση. Σίγουρα υπήρχε και η χαρά του ότι ανεβήκαμε στο βάθρο και μας κρεμάσανε το ασημένιο μετάλλιο, αλλά ήταν σαν να έχουμε το χρυσό στα χέρια μας και να το χάνουμε στα τελευταία λεπτά, οπότε επικρατούσε ένα «διπλό» συναίσθημα.
Ξανθίππη Δασκαλάκη
