Ο Κωνσταντίνος Γεροντάκης μιλά στο BN Sports και «συστήνει» το Ράγκμπι στο ελληνικό κοινό. Πώς ένας άνθρωπος που δραστηριοποιούταν στο χώρο της εστίασης και των social media, βρέθηκε ξαφνικά στα γήπεδα και στα 33 του έγινε ο τρίτος Έλληνας που αγωνίστηκε στο top επίπεδο της Γαλλίας.
Διανύοντας το 35ο έτος της ζωής του, η συμμετοχή του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα με την Εθνική υπάρχει στο μυαλό του, ενώ επιθυμεί στο μέλλον να μεταλαμπαδεύσει όσα έμαθε στο εξωτερικό σε νέους αθλητές!
Ας ξεκινήσουμε με το τι είναι Ράγκμπι για την Ελλάδα και τι για το εξωτερικό. Υπάρχουν αρκετές διάφορες;
«Ναι, υπάρχουν πολύ μεγάλες διάφορες! Σε επίπεδο οργάνωσης, τεχνογνωσίας και αθλητικών εγκαταστάσεων. Ειδικότερα σε χώρες όπου το άθλημα πρωταγωνιστεί, όπως Ωκεανία, Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία και Νότιο Αφρική.
Το πιο απλό παράδειγμα είναι πως στο εξωτερικό εκπαιδεύονται από παιδιά σε ακαδημίες, ενώ εδώ στην Ελλάδα θα τύχει σε κάποια ηλικία να το ακούσουμε ή θα μας το μεταφέρει κάποιος από τον κύκλο μας. Στην Ελλάδα είναι σε ερασιτεχνικό επίπεδο και θα έλεγε κανείς σε εμβρυακό στάδιο, ενώ στο εξωτερικό απόλυτα επαγγελματικό»
Από το 2012 εντάσσεσαι στο χώρο τυχαία. Γνώριζες πιο πριν τα δεδομένα;
«Εντελώς τυχαία, κυριολεκτικά περπατούσα στο δρόμο και μου το πρότειναν. Όταν ξεκίνησα δεν γνώριζα απολύτως τίποτα ούτε για το άθλημα, ούτε για τα τεκταινόμενα στην χώρα, νόμιζα μάλιστα πως το Ράγκμπι είναι το Αμερικανικό ποδόσφαιρο.
Γενικότερα το άθλημα αυτό έχει δικούς του κανόνες και κώδικες ηθικής, εντός και εκτός γηπέδου, όπως ο σεβασμός προς το διαιτητή. Ή ακόμα και ότι ο παίκτης από τον πάγκο θεωρεί τιμή να δώσει νερό στον συμπαίκτη του στη διακοπή του κάθε αγώνα και πάει λέγοντας… Υπάρχει και το λεγόμενο τρίτο ημίχρονο που οι ομάδες τρώνε και πίνουν μαζί, ανεξαρτήτως του τι έχει προηγηθεί στο παιχνίδι»
Οι εναλλαγές σου από το Union στη League και η παρουσία σου σε Athens Rugdy (μετέπειτα Παναθηναϊκός) , Attica Springboks και Attica Rhinos σου φέρνουν την πρόταση από Γαλλία και στα 33 σου σε κάνουν τον τρίτο Έλληνα που πηγαίνει σε αυτό το Πρωτάθλημα. Πως έκανες το μεγάλο βήμα αφήνοντας τις δουλειές που ήδη έτρεχες εδώ;
«Ήταν εύκολη απόφαση… Oι ευκαιρίες δεν έρχονται καθημερινά, όταν θες πραγματικά κάτι το κάνεις. Αν όχι, τότε απλά δεν το ήθελες αρκετά. Έρχεται πρόταση από μια τόσο προηγμένη στο άθλημα χώρα και σου ζητάει να σε πληρώνει για να κανείς αυτό που αγαπάς. Ποιος μπορεί να πει όχι σε αυτό; Στην Ελλάδα γίνεται το ακριβώς ανάποδο»
Tι είδες στη Γαλλία που σου έκανε εντύπωση στο χώρο;
«Στην Γαλλία μου έκαναν εντύπωση όλα, γιατί ήταν τα πάντα καινούργια για μένα. Η οργάνωση των ομάδων, το γεγονός πως λειτουργούσαν ακαδημίες, τα γήπεδα, αλλά και το επίπεδο φυσικής κατάστασης.
Βέβαια, όσο περνούσε ο καιρός, καταλάβαινα πως δεν έχουμε τίποτα να ζηλέψουμε σαν χώρα, αν ασχοληθούμε πιο σοβαρά με το άθλημα. Για να έχουμε, όμως, στόχο και μέλλον θα πρέπει κάποια στιγμή να δημιουργηθούν ακαδημίες που θα βγάλουν νέους παίκτες»
Κάποιες διαφωνίες μεταξύ Ομοσπονδιών στην Ελλάδα που έγιναν γνωστές, πιστεύεις ότι αναστέλλουν την ανάπτυξη του αθλήματος;
«Τα θέματα των ομοσπονδιών και γενικότερα οτιδήποτε γραφειοκρατικό με άφηνε πάντα αδιάφορο, γιατί το μόνο που ήθελα είναι να παίζω. Αναγκαστικά όμως ναι, μας επηρεάζουν και εμάς αυτά όλα και έχουν κρατήσει το άθλημα πίσω κατά καιρούς, όμως επιλέγω να κοιτάζω το μέλλον με αισιοδοξία»
Στα 35 σου πλέον το ενδεχόμενο της Εθνικής εν όψει Παγκόσμιου τον Οκτώβριο είναι ανοιχτό; Ποιες είναι οι βλέψεις σου;
«Το θέμα της Εθνικής ομάδας είναι 100% ανοιχτό από τη μεριά μου. Νιώθω καλύτερα από ποτέ, σε φυσική κατάσταση και προφανώς από θέμα παραστάσεων. Δεν έχω περάσει σοβαρούς τραυματισμούς, δουλεύω καθημερινά σκληρά, όποτε κάποιες φορές η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός. Εγώ πάντα είμαι σε θέση να προσφέρω και είμαι έτοιμος.
Η Εθνική έχει ήδη πετύχει ουσιαστικά τον στόχο της, με αυτή την πρόκριση στα τελικά, που κάποτε φάνταζε ακατόρθωτο. Θα παλέψει για το καλύτερο στον, ίσως, δυσκολότερο όμιλο που μπορούσε να ενταχθεί έχοντας απέναντί της μεγαθήρια όπως Γαλλία, Αγγλία και Σαμόα»
Ποιοι οι στόχοι σου για το επόμενο βήμα όταν αποσυρθείς από την ενεργό δράση;
«Η μέρα που θα σταματήσω αργεί! Έχω την επιλογή να παίξω είτε στην Αγγλία, είτε στην Ουαλία. Θα κρίνει πολλά το πώς θα συνεχιστεί η κατάσταση με την πανδημία. Το μόνο σίγουρο είναι πως αν ήμουν νεότερος, δεν θα είχα δεύτερες σκέψεις. Παρόλα αυτά, όταν έρθει, θα ήθελα να ασχοληθώ με την προπονητική για να δείξω όσα έμαθα στο εξωτερικό»
Σταυρούλα Μουστακάτου
www.bnsports.gr
