Μέμος Ιωάννου και Νίκος Λινάρδος μιλούν στο «BN Sports» με αφορμή τη συμπλήρωση 34ων χρόνων από το χρυσό του Ευρώμπασκετ του 1987.
Στις 14 Ιουνίου του 1987 διεξάγεται στη χώρας μας η τελευταία μέρα του Ευρώμπασκετ. Μπροστά σε 17.000 φιλάθλους, η Εθνική μας ομάδα ολοκλήρωσε το… θαύμα κερδίζοντας στον τελικό τη Σοβιετική Ένωση με 103-101, παίρνοντας έτσι το χρυσό μετάλλιο στη διοργάνωση που άλλαξε τις ζωές μας.
Το «BN Sports» επικοινώνησε με δύο από τους πρωταγωνιστές της ομάδας του Κώστα Πολίτη, που πριν από 34 χρόνια σκόρπισε χαμόγελα σε εκατομμύρια Έλληνες. Οι Μέμος Ιωάννου και Νίκος Λινάρδος σχολιάζουν -μεταξύ άλλων- την πορεία της Εθνικής, αναφέρονται στις σκέψεις τους τη στιγμή που ο Αργύρης Καμπούρης ήταν στη γραμμή των ιστορικών βολών, μιλούν για τον MVP του τουρνουά, Νίκο Γκάλη και δεν αφήνουν αναπάντητη την τοποθέτηση του Σαρούνας Μαρτσουλιόνις περί απόπειρας δωροδοκίας.
Μετά τη νίκη στην πρεμιέρα κόντρα στη Ρουμανία, πέρασε από το μυαλό σας ότι θα μπορούσατε να φτάσετε μέχρι και την κατάκτηση της διοργάνωσης;
Μέμος Ιωάννου: «Ξέραμε ότι έχουμε καλή ομάδα, αλλά όταν αντιμετωπίζεις μεγάλους αντιπάλους σαν τη Γιουγκοσλαβία, την Ιταλία και την Ισπανία, δεν μπορείς να ξέρεις μέχρι που θα φτάσεις».
Νίκος Λινάρδος: «Η σκέψη για τον τελικό ήρθε πιο μετά, όμως η νίκη κόντρα στη Ρουμανία ήταν πολύ σημαντική. Στην αρχή, οι Έλληνες ήταν κάπως διστακτικοί και δεν γέμιζαν το ΣΕΦ, κάτι που άλλαξε ριζικά μετά την επικράτηση στην πρεμιέρα».
Ποια θεωρείτε την πιο δύσκολη στιγμή στο Ευρώμπασκετ και αν αυτή μπόρεσε να σας επηρεάσει ψυχολογικά ενόψει της συνέχειας;
Μέμος Ιωάννου: «Βλέπαμε κάθε αναμέτρηση ξεχωριστά. Δεν νομίζω πως κάναμε πρόωρες σκέψεις για το χρυσό, αλλά μετά από αγώνες με αντιπάλους που δεν μας ταίριαζαν, όπως η Ισπανία, ενδεχομένως να υπήρχε ένα κλίμα αμφισβήτησης».
Νίκος Λινάρδος: «Μετά την ήττα από τη Ρωσία στην πρώτη φάση, ορκιστήκαμε πως δεν πρόκειται να χάσουμε αν τους αντιμετωπίσουμε ξανά. Η διαιτησία ήταν κακή και αυτό μας πείσμωσε ακόμα περισσότερο. Η πίστη μας δεν κλονίστηκε γιατί είχαμε μια ομάδα με προσωπικότητες».
Ποια ήταν τα πρώτα συναισθήματα όταν ο Αργύρης Καμπούρης ήταν στη γραμμή των βολών που θα έκριναν τον τελικό;
Μέμος Ιωάννου: «Πραγματικά σε τέτοιες στιγμές δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς πολλά πράγματα. Το ζεις σαν να είσαι εσύ ο πρωταγωνιστής και δεν υπάρχει χρόνος για ιδιαίτερες αναλύσεις».
Νίκος Λινάρδος: «Είχα ιδιαίτερο δέσιμο με τον Αργύρη και πίστευα πως θα ευστοχήσει γιατί είχε άγνοια κίνδυνου. Την ώρα των βολών θυμάμαι πως εγώ και ο Φιλίππου γυρίσαμε το βλέμμα μακριά από το γήπεδο σαν να θέλουμε να… ξορκίσουμε το κακό. Πάντως, αξίζει αναφορά και στις κρίσιμες βολές του Ανδρίτσου. Αν δεν ευστοχούσε ο Λιβέρης τα πράγματα πιθανώς να ήταν διαφορετικά.
Τι ήταν αυτό το παραπάνω που έδινε ο Νίκος Γκάλης στην Εθνική ομάδα;
Μέμος Ιωάννου: «Ο Νίκος εκείνη την περίοδο νομίζω πως ήταν στην καλύτερη φάση της καριέρας του. Είναι λογικό όταν έχεις δίπλα σου έναν τέτοιο παίκτη να αισθάνεσαι σιγουριά για πολλά πράγματα. Μας έδινε την αίσθηση ότι μπορούμε να ανταπεξέλθουμε κόντρα σε κάθε δυσκολία».
Νίκος Λινάρδος: «Ο Γκάλης, εκτός της αγωνιστικής του συνεισφοράς, μας έδινε αυτό το… μέταλλο που χαρακτηρίζει όλες τις μεγάλες ομάδες. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για τον Γιαννάκη, που ήταν ο αρχηγός μας με εξίσου σημαντικό ρόλο».
Υπάρχει φράση του Κώστα Πολίτη που θα ξεχωρίζατε από την πορεία σας στο τουρνουά;
Μέμος Ιωάννου: «Αυτό που έκανε πάντα ο Πολίτης ήταν να σου τονίζει ότι οι αντίπαλοι σου δεν έχουν κάτι περισσότερο από εσένα. Μας έδινε την εντύπωση ότι είμαστε ικανοί να κάνουμε τα πάντα και αυτό μας βοηθούσε πολύ ψυχολογικά».
Νίκος Λινάρδος: «Συνεχώς επαναλάμβανε τη λέξη “λειτουργούμε”. Είναι το πρώτο και το τελευταίο που θυμάμαι. Εννοούσε πως λειτουργούμε σαν μια… καλοκουρδισμένη μηχανή και συχνά μας τόνιζε τη σημασία της ομάδας».
Μετά από 34 χρόνια, ο Σαρούνας Μαρτσουλιόνις υποστήριξε δημοσίως ότι υπήρξε απόπειρα δωροδοκίας πριν τον τελικό. Θα θέλατε να σχολιάσετε την τοποθέτηση του;
Μέμος Ιωάννου: «Νομίζω ότι είναι πολύ… ελαφρύ αυτό που είπε. Πιστεύω πως η δήλωση του ήταν μεταξύ αστείου και σοβαρού και δεν θα ήθελα να σχολιάσω κάτι παραπάνω».
Νίκος Λινάρδος: «Αυτή η δήλωση είναι γελοία. Είναι άκαιρο και άτοπο αυτό που είπε ο Σαρούνας μετά από τόσο καιρό. Νομίζω ότι κανένα από τα παιδιά του ’87 δεν πήρε στα σοβαρά τα λεγόμενα του».
Η κατάκτηση του Ευρώμπασκετ του ’87 ήταν μια μοναδική στιγμή για τον ελληνικό αθλητισμό. Ωστόσο, εκτός του χρυσού μεταλλίου, τι παραπάνω πιστεύετε ότι πρόσφερε στην Ελλάδα αυτή ιστορική επιτυχία;
Μέμος Ιωάννου: «Υπήρχε ένα γενικότερο κλίμα αμφισβήτησης εκείνη περίοδο. Τόσο ομαδικά όσο και ατομικά. Πολλοί μας θεωρούσαν αναποτελεσματικούς. Αυτή η ατμόσφαιρα άλλαξε μετά τον τελικό του 1987. Κερδίσαμε την εμπιστοσύνη του κόσμου και αυτό ήταν πολύ σημαντικό».
Νίκος Λινάρδος: «Δυνάμωσε το “εγώ” του Έλληνα σε όλα τα ομαδικά αθλήματα. Δείξαμε ότι όταν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα. Επιπλέον, δώσαμε μια διέξοδο στη νεολαία να βγει έξω από το σπίτι και ασχοληθεί με την πορτοκαλί μπάλα. Για 10-20 χρόνια το μπάσκετ μονοπώλησε το ενδιαφέρον των Ελλήνων παρά το γεγονός ότι το ποδόσφαιρο ήταν το πιο δημοφιλές άθλημα».
Πάνος Σταμούλης - Νίκος Τσώτας
