Στο BN Sports για την ζωή του στην Ιταλία και τις πρώτες του εντυπώσεις από την Πάρμα μίλησε ο Βασίλης Ζαγαρίτης.
Είναι μόλις 19 ετών. Ένα παιδί που βιώνει μία προτόγνωρη εμπειρία, έναν χρόνο μετά την ενηλικίωσή του. Το ταλέντο που διέθετε έγινε γρήγορα ευδιάκριτο. Τα 19 παιχνίδια που έδωσε με τον Παναθηναϊκό στη Super League και τα play off, ήταν αρκετά.
Κάπως έτσι, η Πάρμα έκανε την εμφάνισή της, τον έκανε δικό της και πλέον αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ρόστερ της. Θέμα χρόνου είναι λοιπόν η πρώτη συμμετοχή του με την ιταλική ομάδα. Το όνειρό του άλλωστε πραγματοποιήθηκε ήδη... Γι' αυτό, αλλά και για τις πρώτες του εντυπώσεις με τους "Παρμέτζι", μίλησε στο BN Sports ο Βασίλης Ζαγαρίτης. Ας τον απολαύσουμε:
Αρχικά θα θέλαμε να σε ρωτήσουμε πώς είναι η ζωή στην Ιταλία και ποιά είναι η γνώμη σου για το ιταλικό ποδοσφαιρο;
Η ζωή στην Ιταλία θα έλεγα πως είναι λίγο διαφορετική. Ναι μεν δεν υπάρχουν σίγουρα τεράστιες διάφορες με την Ελλάδα ως προς τον καιρό και την καθημερινότητα, αλλα το πλάνο και ο τρόπος ζωής αλλάζει .Έχουμε μόνο πρωί προπόνηση, ώστε το απόγευμα να έχεις χρόνο να ξεκουραστείς, να κανεις πράγματα για τον εαυτό σου.
Λόγω Covid, όπως και στην Ελλάδα, έτσι και εδώ, δεν είχες πολλά πράγματα να κάνεις, αλλά τώρα που καλυτερεύει η κατάσταση, βγαίνει και ο κόσμος έξω, και θυμίζει περισσότερο περισσότερο πόλη η Πάρμα.
Όταν ήρθα στις αρχές του Ιανουαρίου πραγματικά δεν πίστευα ότι θα είχα μάθει τόσα πράγματα σε λίγους μήνες. Αναφέρομαι σε παρά πολύ τακτική, οδηγίες και κατευθύνσεις, ειδικά για το κομμάτι της άμυνας, που δεν είχα ακούσει ξανά. Με τον καιρό προσαρμόζομαι όλο και καλύτερα.
Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η τακτική προσαρμογή εκεί, μετά το ελληνικό πρωταθλημα;
Είχαν μεγάλες διάφορες. Εδώ δεν υπάρχει τόσο πολύ το πρέσινγκ ψηλά. Προφανώς και το κάνουν, αλλά στο μεγαλύτερο διάστημα οι ομάδες σε περιμένουν στο δικό τους μισό, εξαιρετικά οργανωμένες. Όσον αφορά στην επίθεση, λόγω της ποιότητας του πρωταθλήματος, μία ατομική ενέργεια ενός καλού ποδοσφαιριστή μπορεί να δημιουργήσει εύκολα ανισορροπίες.
Πώς σου φάνηκαν οι εγκαταστάσεις της ομάδας;
Οι εγκαταστάσεις της ομάδας θα έλεγα πως αντιστοιχούν σε μία ομάδα υψηλού επιπέδου. Εφόσον περνάμε κιόλας τις πιο πολλές ώρες της ημέρας εκεί, τόσο ο πρόεδρος, όσο και γενικά οι υπεύθυνοι, προσπαθούν να τις εξελίξουν ακόμα περισσότερο.
Πώς είναι να φεύγεις σε τόσο μικρή ηλικία από τη χώρα σου για μία τόσο ιστορική ομάδα, όπως η Πάρμα;
Ήταν αρκετά δύσκολο. Άφησα παρά πολλούς πίσω, έπρεπε να αλλάξω για δεύτερη φορά τη ζωή μου (την πρώτη το έκανα όταν έφυγα από το σπίτι μου 14 χρόνων για τον Παναθηναϊκό) και πίστεψε με, ειδικά το πρώτο δίμηνο αν δεν είχα τη στήριξη της οικογένειας μου και κυρίως της κοπέλας μου, τα πράγματα θα ήταν δύσκολα. Παρόλα αυτά το ξεπέρασα. Για εμένα ήταν όνειρο μια μεταγραφή στη Serie A, ποσο μάλλον σε μια τέτοια ομάδα, ανεξαρτήτως θέσης και βαθμολογίας. Ζω μία απίστευτη εμπειρία.
Έχεις ξεχωρίσει κάποιο φετινό παιχνίδι της Πάρμα, ανεξάρτητα απο το αν έχεις αγωνιστεί ή οχι;
Η αλήθεια είναι πως η χρονιά δεν εξελίχθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για εμάς... Θεωρώ πως το καλύτερο παιχνίδι μας ήταν κόντρα στη Ρόμα, στην έδρα μας, επειδή κερδίσαμε 2-0 έναν αντίπαλο, που έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Europa League.
Υπάρχει κάποιος συμπαίκτης σου που έχεις βρεθεί πιο κοντά και σε βοήθησε στην προσαρμογή σου;
Έχω έρθει κοντά με αρκετά παιδιά. Όλοι από την πρώτη ημέρα που ήρθα, προσπαθούν να με κάνουν να νιώσω πιο οικεία. Παρ' όλα αυτά, όταν ήμουν τις πρώτες μέρες στην Ιταλία, ήρθα πιο κοντά με τον Γκρατσιάνο Πελέ, με τον Μπρούνο Άλβες, αλλά και με παιδιά που είμαστε πιο κοντά ηλικιακά, όπως τον Ζίρκζεϊ, τον Μαν και πολλούς άλλους
Έχουν όλοι απίστευτη ποιότητα σαν ποδοσφαιριστές, το πιο σημαντικό, ωστόσο, είναι πως είναι πολύ καλοί άνθρωποι!
Δημήτρης Μανάκος
