Η σκόνη έκατσε, τα συναισθήματα υπερθετικού βαθμού καταλάγιασαν και το BN Sports, που ακολούθησε την αποστολή του Ολυμπιακού στο Κάουνας, επιχειρεί τον απολογισμό του!
Αποστολή στο Κάουνας, Μάνος Φυρογένης
Με το ίδιο μακό. Με αυτό πορεύτηκε ο Ολυμπιακός 8 μήνες τώρα, αυτό ήταν αρκετό να περάσει από τις «συμπληγάδες πέτρες» της Πόλης και να κλείσει ραντεβού με την ιστορία του. Το φόρεσε και εκεί! Πώς να μην το έκανε άλλωστε? Χάρις σ’ αυτό έθελξε τα... χορτασμένα μάτια της Ευρώπης και εντυπωσίασε αντιπάλους και μη, τους απανταχού φίλους του αθλήματος. Στα ύστερα του κόσμου όμως, μέχρι και οι σπουδαίοι «σκακιστές» του είδους (Γιώργος Μπαρτζώκας, περί ου ο λόγος) δέχονται το ρουά ματ. Και κάποιες φορές αυτό πονάει, πονάει πολύ!
Υπερβολές και αποκαθήλωση, από μακριά!
Δεν μοιάζει σε καμία περίπτωση με το Βελιγράδι και αυτό το καταλαβαίνεις μονομιάς. Εκεί, η «μαχαιριά» του στυγνού εκτελεστή, Βασίλιε Μίσιτς, ξεπεράστηκε πιο εύκολα και πιο γρήγορα. Ή αν προτιμάτε, επουλώθηκε, ράφτηκε. Και αυτό διότι η «ροκ μπαλάντα» του Γιώργου Μπαρτζώκα είχε πρώτο-αρχίσει μεν να παίζει τις συγχορδίες της, αλλά απείχε από την καθολική αναγνώριση.
Τη φετινή σεζόν τα πράγματα ήταν αλλιώς και περιγράφονται όλα στα διθυραμβικά σχόλια του Τσους Ματέο μετά τη δική του... ραψωδία. «Κερδίσαμε μία από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών, μια καλοκουρδισμένη μηχανή. Το άξιζαν όσο και εμείς», είπε ο τεχνικός της «Βασίλισσας» και γίνεται ευθύς αμέσως κατανοητό το μέγεθος του Ολυμπιακού της σεζόν 2022-23. Οι «ερυθρόλευκοι» έσπασαν αραχνιασμένα ρεκόρ, εντυπωσίασαν ακόμα και τα πιο απαιτητικά ζευγάρια ματιών της «υφηλίου» και το έκαναν με το δικό τους αντί-ηρωικό (ατομικά) και ηρωικό (ομαδικά) τρόπο. Με τις δικές τους ιδέες, τις δικές τους συνθήκες! Και αυτό δεν μπορεί/δεν πρέπει να το αλλάξει μία ήττα, ακόμα και αν ήρθε από τη... γερασμένη Ρεάλ και κατ' αυτόν τον τρόπο. Άλλωστε αν η «μπομπίτα» του πανούργου Σέρχιο Γιουλ δεν κατέληγε στο στόχο, παρά στο απλωμένο χέρι του Φαλ, η ιστορία θα είχε γραφτεί με διαφορετικά γράμματα και ίσως τίποτα από αυτά που διαβάζετε από το βράδυ της Κυριακής (21/5) δεν θα γραφόταν.
Η τεράστια «δίψα» και το κατακόκκινο Κάουνας!
Ο φετινός Ολυμπιακός έκανε τον κόσμο του υπερήφανο ανεξαρτήτως τελικής έκβασης/ετυμηγορίας. Οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα μετέτρεψαν το πάλαι ποτέ ψυχρό ΣΕΦ σε καταφύγιο, τόπο θεάματος. Μέσα από το αγωνιστικό, δημιουργήθηκε μία σπάνια σχέση αγάπης, η οποία και μεταφέρθηκε κατά χιλιάδες και στη Βόρεια Ευρώπη.
Ακολουθώντας από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή την «ερυθρόλευκη» αποστολή στο Κάουνας, γίναμε μάρτυρες πάμπολλων στιγμών λατρείας. Από τον πρωτεργάτη του οικοδομήματος αυτού, Γιώργου Μπαρτζώκα, τους προέδρους, τον MVP Σάσα Βεζένκοφ, τον αρχηγό Κώστα Παπανικολάου, τον Τόμας Ουόκαπ και όλους τους άλλους πρωταγωνιστές. Ο κόσμος των «ερυθρολεύκων» είχε μετατρέψει τη λιθουανική πόλη σε Πειραιά και τη «Zalgirio Arena» σε φαληρικό στάδιο. Το έβλεπες στα μάτια τους, τη φωνή τους, τα τραγούδια τους, τα γλέντια τους στα κεντρικότερα σημεία του Κάουνας. Αλλά και μετά, στο τέλος και παρά την πικρία, οι Πειραιώτες αποθεώθηκαν στο αεροδρόμιο γιατί έφτιαξαν μία μεγάλη οικογένεια.
Αποθέωση και για τον πρόεδρο! Οι φίλοι του #Olympiacosbc αναγνωρίζουν! #BNSportsgr #EuroLeague #Kaunas #FinalFour2023 #Final4Glory #Αγγελόπουλος pic.twitter.com/s3cHU1uZZ4
— BN Sports (@BNsportsGr) May 22, 2023
Στο Ή ταν, ήρθε και το παροδικό επί τας!
3,1". Τόσο απείχε ο Ολυμπιακός από την κορυφή της Ευρώπης. Παρομοίως όπως τότε, στο Τελ Αβίβ. Ωστόσο η μοίρα πάντα κάτι σου φυλάει, αυτή είναι η αλήθεια. Θα μπορούσε ο Ολυμπιακός την 22η του Μαΐου 2023 να μετρούσε πέντε ευρωπαϊκά τρόπαια. Θα μπορούσε όμως και να μην... συνωμοτούσαν γη και ουρανός στην Πόλη το '12 ή να μην έβρισκε στόχο η βόμβα του Σλούκα στο ίδιο μέρος πριν από 3 εβδομάδες σχεδόν και η παρουσία των Πειραιωτών στο Κάουνας να έμπαινε σε... μπελάδες.
Οι «ερυθρόλευκοι» αποφάσισαν να ζήσουν και να πεθάνουν με τις ιδέες τους. Να μην μπουν στο... τρυπάκι των επιλογών (βλέπε ζευγάρωμα με Φενέρ) ή των προσαρμογών και έτσι έπραξαν και στο Final-4. Και αν η σαρωτική τους 3η περίοδος ήταν αρκετή κόντρα στην άπειρη Μονακό στον ημιτελικό, στη... μπολιασμένη με το know-how Ρεάλ, η πίστη στο μοντέλο δεν ήταν αρκετή.
Η φθορά στον Ταβάρες δεν ήρθε ούτε μέσω των φάουλ, ούτε μέσω της κούρασης και αυτός ήταν ο μόνος τρόπος να μείνουν ζωντανοί οι Μαδριλένοι. Ο Ματέο μετέτρεψε τον τελικό σε διαγωνισμό τριπόντων σε μεγάλο βαθμό και έχοντας την τύχη και τις προσωπικότητες με το μέρος του, πέτυχε κάτι που στο φινάλε του Game 2 με την Παρτιζάν, φάνταζε αδύνατο.
Το δικό μας... απόσταγμα
Στη διάρκεια αυτής της ανοικοδόμησης, ο Ολυμπιακός έχει αποδείξει ότι δεν αποτελεί «πυροτέχνημα». Στο λαμπερό εκείνο δρόμο που έχει χαράξει, δεν υπάρχουν παραμύθια, δράκοι και πριγκίπισσες. Υπερισχύει η πάταξη του «εγώ» για το κοινό καλό και η πίστη στο πλάνο. Αυτά τον έφτασαν να αποτελεί το «κόσμημα» της Ευρώπης, αυτά τον «πλήγωσαν». Για πόσο? Θα φανεί. Η αίσθηση είναι πως όχι για πολύ.
Κλείνοντας τις πρώτες ήρεμες σκέψεις, πρέπει να ειπωθούν και δυο λόγια για τη διοργάνωση. Το εγχείρημα του Κάουνας αποδείχθηκε σε μεγάλο βαθμό πετυχημένο. Παρά τις όποιες δυσκολίες (χρονοβόρες και λιγοστές ανταποκρίσεις, υψηλές συνήθως τιμές διαμονής), όλα κύλησαν ομαλά χωρίς παρατράγουδα. Παραστάσεις υψηλού επιπέδου σε ένα γήπεδο... στολίδι και σε μια πόλη που μύριζε απ' άκρη σ’ άκρη της μπάσκετ. Εις το επανιδείν.
