Σε κάθε Final-4 υπάρχει πάντοτε και ένα αστέρι που θα… λάμψει. Κάποιες -αρκετές- φορές, μάλιστα, είχαμε την τύχη αυτά να «λούσουν» με το φως τους τις ελληνικές ομάδες!
Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την έναρξη του Final-4 στο Κάουνας. Τέσσερις διεκδικητές, με στόχο την κατάκτηση του πολύτιμου τροπαίου της EuroLeague. Ο Ολυμπιακός, φυσικά, είναι μέσα στο… παιχνίδι του ευρωπαϊκού θρόνου, δίνοντας συνέχεια σε μία φανταστική σεζόν.
Τερμάτισε πρώτος στην κανονική διάρκεια παίζοντας εκπληκτικό μπάσκετ. Παρ’ όλο που στα playoffs ο αντίπαλός του μόνο εύκολος δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί, πήρε το εισιτήριο για τη Λιθουανία και το 12ο Final-4 της ιστορίας του. Ο Κώστας Σλούκας συνέβαλλε τα μέγιστα στην πρόκριση κόντρα στη Φενέρμπαχτσε.
Η αλήθεια είναι ότι στις περισσότερες ομάδες, είναι ένας εκείνος που… τραβάει το κουπί στα δύσκολα. Ακόμα κι αν οι «ερυθρόλευκοι» έχουν βαλθεί φέτος να αποτελέσουν την εξαίρεση στο συγκεκριμένο κανόνα. Ωστόσο, στα κρισιμότερα σημεία μίας διοργάνωσης όπως η τελική τετράδα της EuroLeague, είθισται οι σπουδαίες προσωπικότητες να κάνουν ένα βήμα μπροστά. Ας δούμε, λοιπόν, μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές των Final-4.
Άντονι Πάρκερ – Μακάμπι Τελ Αβίβ
Μεγαλούργησε με τη φανέλα της ισραηλινής ομάδας. Πήγε συνολικά σε πέντε Final-4 στην καριέρα του, τα οποία τον οδήγησαν σε τρεις τίτλους (2001, 2004, 2005). Είχε αλλάξει ριζικά το DNA της Μακάμπι, επαναφέροντάς την στην κορυφή της Ευρώπης έπειτα από 20 χρόνια. Το 2004 μάλιστα αναδείχθηκε ως ο πολυτιμότερος παίκτης του Final-4 που διεξήχθη στην έδρα της ομάδας του. Ο Άντονι Πάρκερ έχει κατακτήσει με τη Μακάμπι τα 3 από τα 6 τρόπαιά της στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, γράφοντας το όνομά του στην ιστορία του συλλόγου, αλλά και στις καρδιές των φιλάθλων του.
Δημήτρης Διαμαντίδης – Παναθηναϊκός
Έφτασε πέντε φορές με τον Παναθηναϊκό ως το Final-4. Ο «3D» μπορεί να μην κατέκτησε την κορυφή με την πρώτη του προσπάθεια το 2005 στη Μόσχα, όμως από εκεί και πέρα θα ξεκινούσε το σερί. Τρεις τελικοί, ισάριθμες κατακτήσεις (2007, 2009, 2011) για τον Δημήτρη Διαμαντίδη, η επιρροή του οποίου στους «πράσινους» ήταν κάτι παραπάνω από εμφανής.
Αφού «σάρωνε» τα βραβεία του καλύτερου αμυντικού, κατέκτησε και δύο φορές εκείνο του MVP του Final-4 (2007, 2011), για να βάλει την «υπογραφή» του στα μισά ευρωπαϊκά τρόπαια του συλλόγου. Ακολούθησε ακόμα ένα Final-4, το 2012, όμως το «τριφύλλι» έμεινε εκτός του τελικού της Κωνσταντινούπολης από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.
Βασίλης Σπανούλης – Ολυμπιακός/Παναθηναϊκός
Ο «Kill Bill» έκανε τα πάντα στην EuroLeague, τόσο στα «ερυθρόλευκα», όσο και στα «πράσινα». Η αρχή έγινε με τη φανέλα του Παναθηναϊκού στο Final-4 του Βερολίνου. Εκεί, σκαρφάλωσε για πρώτη φορά στην κορυφή της Ευρώπης, κερδίζοντας και το πρώτο του βραβείο ως MVP.
Το καλοκαίρι του 2010 πήρε τη μεγάλη απόφαση να μετακομίσει στον «αιώνιο» αντίπαλο. Οι στόχοι, όμως, δεν άλλαξαν. Ήθελε οι ομάδες του να πρωταγωνιστούν και αυτό έγινε. Με τον Ολυμπιακό κατέκτησε το τρόπαιο το 2012 και το 2013, ενώ αναδείχθηκε σε αμφότερα τα Final-4 ως ο πολυτιμότερος παίκτης. Τρεις φορές MVP, τρία τρόπαια για τους συλλόγους όπου αγωνιζόταν. Έφτασε σε ακόμα δύο τελικούς με τους Πειραιώτες (2015, 2017), αλλά κόντρα στους -ουσιαστικά- γηπεδούχους (Ρεάλ, Φενέρ) ηττήθηκε σε Μαδρίτη και Κωνσταντινούπολη αντίστοιχα.
Βασίλιε Μίσιτς – Αναντολού Εφές/Ζαλγκίρις
Πήρε το «βάφτισμα του πυρός» το 2018 με τη φανέλα της Ζαλγκίρις, όταν οι Λιθουανοί τερμάτισαν στην τρίτη θέση της EuroLeague. Την αμέσως επόμενη χρονιά, έμελλε να γίνει ο πρωταγωνιστής της Εφές του Εγκίν Αταμάν, μαζί με τον Σέιν Λάρκιν. Έφτασαν την τουρκική ομάδα μέχρι και τον τελικό, όμως κόντρα στην ΤΣΣΚΑ λύγισαν. Αυτό δε θα συνέβαινε το 2021 και το 2022, όταν η Εφές αναδείχθηκε back-to-back πρωταθλήτρια Ευρώπης, με τον Μίσιτς να είναι ο MVP του Final-4 και στις δύο περιπτώσεις.
Κάιλ Χάινς – Ολυμπιακός/ΤΣΣΚΑ Μόσχας/Αρμάνι Μιλάνο
Ίσως και ο… άνθρωπος των Final-4! Γιατί; Διότι έχει βρεθεί όχι σε ένα, όχι σε δύο, αλλά σε… εννέα! Τα δύο χρόνια που αγωνιζόταν στον Ολυμπιακό κατέκτησε ισάριθμες φορές την EuroLeague (2012, 2013), ενώ στη συνέχεια μετακόμισε στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, όπου έδωσε το «παρών» στην τελική τετράδα άλλες έξι φορές! Με τη ρωσική ομάδα πρόσθεσε ακόμα δύο τρόπαια στη συλλογή του. Όμως, όπως φαίνεται, ο Χάινς φέρνει τον… αέρα του Final-4 σε όποια ομάδα κι αν πηγαίνει. Το 2021, τα κατάφερε και με την Αρμάνι Μιλάνο, με την οποία ωστόσο περιορίστηκε στην τρίτη θέση.
Το μόνο που μένει πια, είναι να δούμε ποιος θα ξεχωρίσει στο Κάουνας, παίρνοντας από το… χέρι την ομάδα του, για να «αγκαλιάσουν» μαζί την κούπα!
Τάσος Φαραός
www.bnsports.gr
