Γκεόργκι Γκλούτσκοφ: Το ξύλο με τον πατέρα του Βεζένκοφ, η «κλοπή» των μισθών & η μεταγραφή στο ΝΒΑ που έμαθε… τελευταίος

Γράφει ο Γιάννης Ψαράκης

Αρχές δεκαετίας του ΄80 και ο γιος μιας νοσοκόμας και ενός αγρονόμου ονόματι Γκεόργκι Γκλούτσκοφ αναγκαζόταν να ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Το «αναγκαζόταν» κυριολεκτικό γιατί όπως δήλωσε πολλά χρόνια αργότερα ο νυν πρόεδρος της Βουλγαρικής Ομοσπονδίας μπάσκετ και ένας από τους κορυφαίους (μαζί με τον Γκιόργκι Μλαντένοφ) παίκτες στην ιστορία του μπάσκετ της γειτονικής μας χώρας, «δεν ήθελα με τίποτα να παίξω μπάσκετ». Σε αυτή του την επιθυμία τον είχε επηρεάσει πάρα πολύ και ο πατέρας του που τον ήθελε να σπουδάζει για να γίνει κρατικός υπάλληλος. Το… όνειρο κάθε πατέρα σε μία χώρα του λεγόμενου τότε Ανατολικού μπλοκ έστω και αν η Βουλγαρία δεν ήταν από τις σκληροπυρηνικές χώρες στο «Σιδηρούν παραπέτασμα» της εποχής.

Πάντως για να τον πάρουν στην πρώτη του ομάδα τη Γιαμπόλ έγραψε… ψέματα ότι ήταν ψηλότερος από την πραγματικότητα ενώ όταν ο πατέρας του έμαθε ότι η μητέρα του τον πήγε σχεδόν με το ζόρι στην ομάδα σταμάτησε να της μιλάει για περίπου ένα χρόνο! Ένα βράδυ δε που ο 16χρονος τότε Γκιόργκι γύρισε μετά τα μεσάνυχτα στο σπίτι μετά από εξαντλητική προπόνηση άκουσε τον πατέρα του να του λέει «αυτό δεν είναι δουλειά, είναι σκλαβιά…».

Σε εκείνη την ηλικία έλαβε δώρο και τα πρώτα του (κινέζικα) αθλητικά παπούτσια τα οποία «μου αρκούσε να τα βλέπω, να τα θαυμάζω» και ας ήταν τρία νούμερα μεγαλύτερα από το πόδι του. 44 αντί για 41 που φορούσε. Άντεξαν… λιγότερο από ένα χρόνο γιατί εκείνο το καλοκαίρι ο ήρωάς μας πήρε απότομα ύψος και τον επόμενο χρόνο φορούσε νούμερο 46-47! Για καλή του τύχη το αδιαμφισβήτητο ταλέντο του είχε προκαλέσει το ενδιαφέρον των παραγόντων και προπονητών της Ομοσπονδίας μπάσκετ της Βουλγαρίας, είχε κληθεί στην Εθνική Εφήβων και ως «δώρο» πήρε τα πρώτα του σνίκερς της Adidas που κράτησαν 3 ολόκληρα χρόνια και ας χρειαζόταν αραιά και που να τα μαντάρει ή να βάζει ειδική κόλλα στον πάτο τους.

Η αγάπη του για το μπάσκετ άρχισε χρόνο να τον χρόνο να μεγαλώνει, παράλληλα άρχισε να αμελεί τα μαθήματά του σε σημείο να «κοπεί» στο μάθημα ξένης γλώσσας (γερμανικά) επειδή τη μέρα των προαγωγικών εξετάσεων προτίμησε να πάει στην προπόνηση. Χαμός στο σπίτι, πόλεμος με τον πατέρα που δεν δεχόταν τίποτα λιγότερο από έναν αριστούχο μαθητή αλλά ο Γκλούτσκοφ τη… γλίτωσε επειδή πήρε μεταγραφή στην (κρατική) ομάδα του στρατού, την ΤΣΣΚΑ Σόφιας! Οι υπεύθυνοι της οποίας αρχικά είχαν σκοπό να τον στείλουν δανεικό σε μια ομάδα ονόματι Σλίβνιτσα αλλά όταν έμαθαν ότι ήταν διεθνής τον κράτησαν αναγκαστικά. Η θητεία του πάντως στην ΤΣΣΚΑ ήταν βραχύβια εξαιτίας ενός σοβαρού τραυματισμού όταν κατά τη διάρκεια αγώνα στη Βουδαπέστη και σε προσπάθειά του για κάρφωμα προσγειώθηκε άτσαλα πάνω σε… τοίχο και έσπασε το χέρι του!

Η ΤΣΣΚΑ τον έδιωξε με συνοπτικές διαδικασίες αλλά ο ίδιος είχε πεισμώσει να τους αποδείξει πόσο λάθος έκαναν. Βρήκε καταφύγιο στη Μπαλκάν Μπότεβγκραντ με μισθό 83 Λέβα το μήνα και δώρο ένα διαμέρισμα ακριβώς απέναντι από του πρώτου φίλου που έκανε στην ομάδα αυτή. Το όνομά του Σάσο Βεζένκοφ, του πατέρα του Σάσα δηλαδή. Η σχέση με τον οποίο πέρασε από τα σαράντα κύματα και μάλιστα μετά από έναν αγώνα εναντίον της Μπουργκάς είχαν παίξει άγριο… ξύλο στα αποδυτήρια. Η συμπεριφορά του σε συνδυασμό με ότι όπως υποστήριζε είχε εξαπατηθεί όσον αφορά στις μηνιαίες απολαβές του τον οδήγησαν στην απομόνωση, εγκατέλειψε την ομάδα και άρχισε να προπονείται μόνο του το καλοκαίρι του 1984 και η Ομοσπονδία μπάσκετ τον απείλησε με δια βίου αποκλεισμό! Γνώριζαν όμως ότι επρόκειτο για το μεγαλύτερο ταλέντο στο μπάσκετ της χώρας και αποφάσισαν (όπως αποδείχθηκε 1-2 χρόνια αργότερα) να τον… χρησιμοποιήσουν προς όφελος του κράτους.

Το καλοκαίρι του 1985 λοιπόν φτάνει στα γραφεία της Ομοσπονδίας μία πρόσκληση και αεροπορικά εισιτήρια για τον Γκεόργκι και τον προπονητή του προκειμένου, λέει, να πάνε στις ΗΠΑ για να συμμετάσχει ο ταλαντούχος Βούλγαρος ψηλός σε αγώνα επίλεκτων Ευρωπαίων με αντίστοιχους Αμερικανούς στο Φοίνιξ της Αριζόνα! Φτάνοντας στο αεροδρόμιο της πόλης παρατήρησε έντονη κινητικότητα «λες και είχε φτάσει κάποιος σπουδαίος σταρ του Χόλιγουντ» όμως ο σταρ ήταν ο… ίδιος και ας μην είχε ιδέα. Οι άνθρωποι των Σανς είχαν διοργανώσει συνέντευξη Τύπου παρουσία διερμηνέα αφού ούτε ο Γκιόργκι ούτε ο προπονητής του γνώριζαν αγγλικά και κάπου εκεί ενημερώθηκε ότι λίγες εβδομάδες πριν είχε επιλεγεί -εν αγνοία του φυσικά- στο ντραφτ του ΝΒΑ από τους Φοίνιξ Σανς που ήθελαν να τον δουν από κοντά και να τον δοκιμάσουν προκειμένου να του προτείνουν συμβόλαιο!

Στη συνέντευξη Τύπου μάλιστα οι παντελώς άσχετοι από το ευρωπαϊκό μπάσκετ, τότε, Αμερικανοί δημοσιογράφοι τον ρώτησαν μεταξύ άλλων αν «στεναχωρήθηκε που η Βουλγαρία είχε μποϊκοτάρει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες» όπως σχεδόν όλες οι χώρες του Ανατολικού «μπλοκ» κατ’ εντολή τότε της Σοβιετικής Ένωσης με τον Γκλούτσκοφ να τους δίνει πληρωμένη απάντηση: «Ναι στεναχωρήθηκα που δεν παίξαμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες γιατί είχαμε αποκλειστεί από το Προολυμπιακό τουρνουά…».

Στο Φοίνιξ έμεινε περίπου δέκα μέρες, συνεννοούταν με τους συμπαίκτες του με… παντομίμα, τους έκανε να μείνουν με ανοιχτό το στόμα όταν τον είδαν να σηκώνει 100 κιλά βάρος στον πάγκο του γυμναστηρίου ενώ ο ίδιος έπαθε… σοκ όταν στο πρώτο φιλικό επίδειξης είδε ως αντιπάλους τους Λος Άντζελες Λέικερς του Μάτζικ Τζόνσον και του Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ μπροστά σε 15.000 θεατές το Τουσόν της Αριζόνα. «Όταν είδα 15.000 ανθρώπους όρθιους να αποθεώνουν τον Μάτζικ μπροστά στα μάτια μου είπα μέσα μου “τώρα μπορώ να πεθάνω ευτυχισμένος», δήλωσε πολλά χρόνια αργότερα. Βέβαια στον αγώνα ότι μόνο δεν… πέθανε αλλά άλλαξε τα φώτα των αντιπάλων και από το πουθενά έβαλε 18 πόντους, επίδοση ικανή να κάνει τους Σανς να σκεφτούν αμέσως να του δώσουν συμβόλαιο. Όμως λογάριαζαν χωρίς τους ξενοδόχους…

Ο Γκλούτσκοφ έπρεπε να επιστρέψει στη Βουλγαρία προκειμένου να πάρει ειδική άδεια από το κράτος μιας και λόγω της πρότερης θητείας του στην ΤΣΣΚΑ Σόφιας είχε τον βαθμό του αξιωματικού του στρατού. «Ποια Αμερική;» ήταν η πρώτη αντίδραση των υπεύθυνων του κράτους στο άκουσμα της πρότασης αλλά όπως αποδείχθηκε σύμφωνα με τα λεγόμενα του Γκλούτσκοφ όλο αυτό ήταν μια καλοστημένη παράσταση. Οι Σανς του πρότειναν συμβόλαιο για 2+2 χρόνια και έστειλαν τριμελή αντιπροσωπία στη Σόφια για συζητήσεις με τους ανθρώπους του υπουργείου αθλητισμού και της Ομοσπονδίας δίχως την παρουσία του παίκτη! Τελικά επετεύχθη συμφωνία με 250.000 δολάρια buyout και 175.000 δολάρια τον πρώτο και 200.000 δολάρια τον δεύτερο χρόνο του εγγυημένου συμβολαίου. Από τα 175.000 δολάρια τα 140.000 θα πήγαιναν στον παίκτη και τα υπόλοιπα 35.000 στο βουλγαρικό κράτος για την… ενοικίασή του αλλά τελικά ούτε αυτό ίσχυσε στην πραγματικότητα. Όπως κατήγγειλε ο Γκλούτσκοφ το κράτος πήρε και τα 250.000 του buyout δίχως να του δώσει ούτε σεντ ενώ ουσιαστικά κατάσχεσε και τους 3 πρώτους μισθούς που πήρε ο παίκτης στις ΗΠΑ και έκανε το λάθος να μεταφέρει τα χρήματα σε λογαριασμό της οικογένειας στη Βουλγαρία δίχως να του δοθεί ποτέ εξήγηση το «γιατί».

Όταν οι Σανς το έμαθαν αυτό έγιναν έξαλλοι, του αύξησαν τον μηνιαίοι μισθό σε 3.000 δολάρια για να καλύψουν τη χασούρα του και του άνοιξαν λογαριασμό στις ΗΠΑ ώστε να μπορεί μόνον αυτός να τον διαχειρίζεται! «Με τα πρώτα μου χρήματα αγόρασα δύο κοστούμια και δύο ζευγάρια παπούτσια για τα ταξίδια της ομάδας» θυμόταν ο Γκλούτσκοφ που στο Φοίνιξ έτρωγε καθημερινά σε ένα Μαγυάρικο εστιατόριο δίνοντας 100 δολάρια τη μέρα αλλά όταν έμαθε την ύπαρξη των… Μακ Ντόναλντς και το πόσο φτηνά ήταν σε ένα ταξίδι της ομάδας άρχισε να πηγαίνει εκεί καθημερινά με αποτέλεσμα να πάρει βάρος και να χάσει τη φόρμα που είχε τους πρώτους μήνες της παρουσίας του στο ΝΒΑ και κάπως έτσι η θητεία του στο κορυφαίο πρωτάθλημα στον κόσμο έληξε πρόωρα. «Δεν με πείραξε που γύρισα γρήγορα στη Βουλγαρία. Στην Αμερική άλλωστε δεν γνωριζαν καν που βρίσκεται η Βουλγαρία, ήμουν σαν ο “άνθρωπος από το πουθενά”», δήλωσε σε συνέντευξή του πριν μερικά χρόνια προσθέτοντας πως «δεν κρατάω κακία σε κανέναν, ούτε σε αυτούς που με κοροϊδεψαν και με κατέκλεψαν στη Βουλγαρία».

www.bnsports.gr