Δεν περιμέναμε τους πρώτους ευρωπαϊκούς αγώνες της σεζόν για τις ομάδες μας για να καταλάβουμε ότι οι Έλληνες παίκτες είναι μειοψηφία. Στις ομάδες τους αλλά και στους αγώνες τους όσον αφορά στις ευκαιρίες και στη συνεισφορά στο παιχνίδι.
Γράφει ο Γιάννης Ψαράκης
Πέντε ευρωπαϊκοί αγώνες, συνολικά λιγότεροι από 60 παίκτες και λιγότεροι από τους μισούς οι Έλληνες που πάτησαν παρκέ στα ματς Περιστερίου, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού. Βάλαμε κάτω λοιπόν τα πεπραγμένα τους. Πόσο χρόνο έπαιξαν οι Έλληνες, πόσο οι ξένοι. Πόσους πόντους προσέφεραν οι μεν, πόσους οι δε. Ακόμη και πόσες προσπάθειες για σουτ πήραν. Και τα αποτελέσματα είναι μάλλον σοκαριστικά για όποιον νόμιζε ότι μιλάμε για ελληνικές ομάδες. Περισσότερο με ομάδες που έχουν έδρα στην Ελλάδα αναφερόμαστε και φυσικά δεν είναι φαινόμενο μόνο στη χώρα μας. Απλά στα μέρη μας γίνεται ολοένα και πιο έντονη η περιθωριοποίηση του Έλληνα μπασκετμπολίστα και όπως πάμε σε λίγα χρόνια η παρουσία του στους αγώνες θα ανάγεται στα όρια του μύθου και όχι της πραγματικότητας.
Δείτε λοιπόν τους σχετικούς πίνακες. Ο πρώτος αφορά σε απόλυτους αριθμούς της συνεισφοράς των Ελλήνων παικτών στους αγώνες των ομάδων τους και ο δεύτερος στο ποσοστό επί του συνόλου σε χρόνο συμμετοχής, πόντους και σουτ εντός πεδιάς χωρισμένα ανά ομάδα.
Οι Έλληνες παίκτες λοιπόν έπαιξαν λιγότερο από το 1/3 του αγώνα, προσέφεραν (πολύ) λιγότερο από το 1/5 των πόντων και πήραν σχεδόν το 1/5 των εντός πεδιάς σουτ στους πέντε πρώτους ευρωπαϊκούς αγώνες και ναι μεν το δείγμα είναι μικρό δείχνει όμως την τάση και τη δυναμική. Και πολύ φοβάμαι ότι μέχρι το τέλος της σεζόν τα νούμερα θα είναι ακόμη πιο απογοητευτικά για τους Έλληνες παίκτες.
Πάνω από τον «μέσο όρο» του 29% του χρόνου των Ελλήνων πήραν αυτοί Ολυμπιακού και Περιστερίου ενώ πάνω από το 17% των πόντων είχαν οι δύο προαναφερόμενες ομάδες και ο Παναθηναϊκός, όπως και όσον αφορά στα εντός πεδιάς σουτ.
Το σοκαριστικό είχε να κάνει με τους Έλληνες παίκτες της ΑΕΚ που έβαλαν 0 (ολογράφως: Μηδέν) πόντους στον αγώνα της «βασίλισσας» με την Καρσίγιακα έχοντας πάρει μόλις δύο σουτ σε όλο το ματς παίζοντας 14 λεπτά. Συνολικά! Ναι, οι (μη) ευκαιρίες και επιδόσεις των παικτών της ΑΕΚ ρίχνουν κατακόρυφα τον συνολικό μέσο όρο όμως αυτή είναι η πραγματικότητα.
Θα ετοιμάσουμε στο BN Sports κάτι αντίστοιχο και για την πρεμιέρα της Α1 οπότε θα μπορούν να γίνουν συγκρίσεις και όσον αφορά στις ίδιες τις ομάδες που προαναφέραμε αλλά και συνολικά στην κατηγορία.
Από έξω εμφάνιση από μέσα… άς’ τα να πάνε
Μιλώντας για Έλληνες μπασκετμπολίστες και με αφορμή το (για τα καλά) άνοιγμα των συνόρων στα εισαγόμενα προϊόντα όχι μόνο για την Α2 αλλά και για τη Β' Εθνική έβαλα κάτω όλα τα ρόστερ της Α2 από το site του καλού φίλου και συνάδελφου Σπύρου Βασιλείου (basketa2.gr) για να δούμε αν όντως η συγκεκριμένη λίγκα είναι ο προθάλαμος της Α1, αν όντως βγάζει ταλέντα όπως διατείνονται οι μεγαλόσχημοι παράγοντες μας.
Ποια είναι λοιπόν η αναλογία παικτών έως 18 ετών στα ρόστερ των 16 ομάδων της Α2 με τους βετεράνους 35 ετών και άνω; Σχεδόν ένας προς ένας. Όσοι νεαροί (οι οποίοι φυσικά και θα παίζουν από ελάχιστα έως καθόλου) άλλοι τόσοι οι 35αρηδες μέχρι και 45ρηδες. Προσοχή: Δεν κατηγορώ φυσικά τα ίδια τα παιδιά (γιατί ο Αβραάμ ο Καλλινικίδης, ο Νίκος ο Αγγελόπουλος και όλοι οι άλλοι 40ρηδες παραμένουν παιδιά στο παρκέ, το αγαπάνε το ρημάδι το μπάσκετ περισσότερο από άλλους) που όπως θα έλεγε κάποιος άλλος «πιάνουν χώρο» στα ρόστερ και “τρώνε” τις θέσεις των νεαρών. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει (και σωστά) ηλικιακός περιορισμός καλά κάνουν και συνεχίζουν και παίζουν. Και πρωταγωνιστούν όπως μέχρι προ διετίας για παράδειγμα ο 40βάλε Γκαγκαλούδης που ήταν πρώτος σκόρερ της κατηγορίας.
Το πρόβλημα έχει να κάνει με τη δηθενιά και τη μόστρα που πλασάρεται από τα ΜΜΕ στον κόσμο. «Elite League» λέει μετονομάστηκε η Α2. Ποια Ελιτ ρε κακομοίρηδες; Για ποια Ελιτ μιλάτε; Που παίζουν εδώ και δεκαετίες σε γήπεδα αχούρια; Ελίτ το πρωτάθλημα που εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία πρωταγωνιστεί στις στοιχηματικές αποδόσεις; Που έχουν σημειωθεί σκορ με διαφορές 60 και 80 πόντων; Που οι ομάδες της υποτίθεται ότι «κερδίζουν» την άνοδο στην Α1 και δεν παίζουν σχεδόν ποτέ και αν παίζουν για μία χρονιά τρώνε το κεφάλι τους και υποβιβάζονται ξανά χρεωμένες;
Ωραία η αγγλική πινελιά στον τίτλο της κατηγορίας πρόεδρε Βαγγέλη Λιόλιο όμως πρώτα κάποιος καθαρίζει τον κόπρο του Αυγεία και όλες τις βρώμες που έχουν καταγραφεί στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα και μετά το ονομάζει και ΝΒΑ άμα θέλει. «Επαγγελματικό» όνομα και χορηγός σε «ερασιτεχνικό» σε όλα του πρωτάθλημα δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία τρολιά. Μία αστειότητα.
Elite League με 24 18ρηδες και 20 35ρηδες εκ των οποίων οι μισοί πάνω από 40 ετών. Με λιγότερες από τις μισές ομάδες να έχουν δύο ξένους που έχουν δικαίωμα να χρησιμοποιούν και τέσσερις να μην έχουν ούτε έναν. Για να μην πάω ακόμη πιο κάτω στη Β' και Γ' Εθνική. Όπου στο Κύπελλο Ελλάδας το οποίο, λέει, αναβαθμίστηκε καταγράφηκαν πάνω από 10 αποχωρήσεις ομάδων και μηδενισμός τους στους αγώνες που είχαν κληρωθεί να δώσουν. Αλλά ουδείς ασχολήθηκε.
