Γράφει ο Γιάννης Ψαράκης
«Καταρχάς, τι λες τώρα» Ο ίδιος δηλώνει «άσχετος» με τα στατιστικά επιτεύγματα (του) αφού «δεν έχω ασχοληθεί ποτέ». Όταν όμως τον ενημέρωσα το μεσημέρι της Τετάρτης μετά τη νίκη του Ολυμπιακού στο Κάουνας επί της Ζαλγκίρις ότι στον αμέσως επόμενο αγώνα με τον Παναθηναϊκό στο... δεύτερό του σπίτι, το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας θα δώσει τον 1.000ο αγώνα της καριέρας του κάτι… σκίρτησε μέσα του.
«Είναι πολύ ωραίο συναίσθημα. Δείχνει ότι είχα μία συνέχεια κάνοντας μάλιστα αυτό που αγαπάω. Φτάνοντας προς το τέλος της διαδρομής είναι ωραίο να κοιτάς πίσω πως ξεκίνησες», λέει ο «Πρι» ο οποίος τα… χιλιάζει. Χίλιοι αγώνες με Εθνικές ομάδες (κάθε βαθμίδας), με Ολυμπιακό, με Ολύμπια Λάρισας και Ουνικάχα Μάλαγα. Με τη (γενναία) μερίδα του λέοντος να αφορά σε αγώνες των ερυθρόλευκων.
ΟΙ 999 ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΡΙΝΤΕΖΗ
|
Εθνικές ομάδες |
177 (127 Ανδρών, 1 Β Ανδρών, 2 Εφήβων, 29 Νέων, 18 Παίδων) |
|
Ολυμπιακός |
716 (349 Α1, 339 Ευρωλίγκα, 2 Ιντερκοντινένταλ, 26 Κύπελλο Ελλάδας) |
|
Ολύμπια Λάρισας |
28 (26 Α1, 2 Κύπελλο Ελλάδας) |
|
Ουνικάχα Μάλαγα |
78 (52 ACB, 26 Ευρωλίγκα) |
Με τον Γιώργο κάναμε ένα σύντομο flash back γυρνώντας πίσω στο χρόνο. Πρώτα στην 14η Ιουλίου 2000 στο κλειστό της Ιαλυσού στη Ρόδο. Τότε που σε ηλικία μόλις 15 ετών φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα της Εθνικής Παμπαίδων σε ένα τουρνουά προετοιμασίας. «Ήμουν… μωρό τότε. Θυμάμαι ότι είχα παίξει καλά μάλιστα» λέει και σωστά θυμάται. Στον ουσιαστικά πρώτο «επίσημο» αγώνα της καριέρας του έβαλε 13 πόντους και έδωσε το στίγμα του. Ακολούθησαν άλλοι… 998 μέχρι τον αποψινό για την Ευρωλίγκα. Η οποία, αυτό και αν είναι σύμπτωση, την ίδια μέρα στη Θεσσαλονίκη πραγματοποιούσε την εναρκτήρια πανηγυρική Γενική Συνέλευσή της, ουσιαστικά δηλαδή εκείνη τη μέρα δημιουργήθηκε με τον Πρίντεζη να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της εδώ και δύο δεκαετίες.
Το καλοκαίρι του 2000, μαθητής Λυκείου ακόμη, εντάχθηκε στον Ολυμπιακό και μάλιστα ήταν παρών στην περιβόητη παρουσίαση των νέων παικτών τον Οκτώβριο δίπλα σε Μπουντούρη, Φέμερλινγκ και τον θρύλο και πρωταθλητή Ευρώπης του 1997 Ντέιβιντ Ρίβερς. Ο τότε προπονητής των ερυθρόλευκων Ηλίας Ζούρος τον χρησιμοποιούσε στις προπονήσεις. Ώσπου στις 29 Απριλίου 2001 του είπε τη μαγική λέξη: “Μπαίνεις”!
Ήταν λίγο πριν το τέλος του μικρού τελικού του Final 4 του Κυπέλλου Ελλάδας κόντρα στον Ηρακλή (91-70 το τελικό σκορ). Ο Πρίντεζης έπαιξε τα πρώτα του 3 αγωνιστικά λεπτά με τα ερυθρόλευκα και ένιωθε σαν να πετάει στα ουράνια. «Ήμουν τρελαμένος για μέρες. Την επομένη του αγώνα στο σχολείο, μαθητής Α Λυκείου τότε, αρχίσαμε με τους συμμαθητές μου να τρέχουμε στο προαύλιο του σχολείου πανηγυρίζοντας θέλοντας να εκφράσουμε έτσι τη χαρά μας για την πρώτη μου συμμετοχή», θυμάται.
«Ήταν φοβερό συναίσθημα. Ήταν άλλο να παίζεις με συνομήλικούς σου όπως στις Εθνικές ομάδες και άλλο σε μία ομάδα με πολύ μεγάλο μπάτζετ τότε σαν τον Ολυμπιακό. Είχα τρελαθεί από τη χαρά μου. Άλλες εποχές τότε στα τέλη των 90ς, πιο συναισθηματικές» αναπολεί.
Ένάμιση χρόνο αργότερα πραγματοποιούσε και το ευρωπαϊκό του ντεμπούτο στην Πολωνία. Σε ένα ματς εναντίον της Σλασκ Βρότσλαβ για την Ευρωλίγκα στις 9 Οκτωβρίου 2002. Έκτοτε πέρασαν άλλα είκοσι χρόνια. Και παρά ένας χίλιοι αγώνες καριέρας με διαδρομή ανάμεσα σε Λάρισα (με την Ολύμπια για μία χρονιά κάνοντας το… αγροτικό του) και σε Μάλαγα με την Ουνικάχα όπου είχε βιώσει μία από τις πιο δύσκολες στιγμές της καριέρας του όταν τραυματίστηκε σε άτσαλη πτώση μετά από κάρφωμα.
Ήταν ίσως το σημάδι της μοίρας που περίμενε για να γυρίσει στον Πειραιά και να κλείσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό. Έχοντας στεφτεί δύο φορές πρωταθλητής Ευρωλίγκα, η πρώτη από τα δικά του χέρια και το trademark καλάθι του στην Κωνσταντινούπολη, το πεταχτάρι.
Και έχοντας κάνει όπως πρόσφατα δήλωσε και ένα ακόμη παιδικό του όνειρο πραγματικότητα σηκώνοντας στις 20 Φλεβάρη στο Ηράκλειο το Κύπελλο Ελλάδας ως αρχηγός του Ολυμπιακού (του).
Τι κρατάει από αυτή τη διαδρομή των 22 χρόνων και 1.000 αγώνων;
«Κρατάω τη διάρκεια. Ότι ξεκίνησα από χαμηλά και μέσα από τη δουλειά, σωματική αλλά και πνευματική έφτασα στους χίλιους αγώνες. Ο κόσμος βλέπει το μπάσκετ ως ένα όμορφο κομμάτι της ζωής αλλά για τον παίκτη εκτός από το να “δουλέψει” με το κορμί και το ταλέντο του χρειάζεται και ψυχολογική διαχείριση για τις καλές και τις κακές στιγμές του αθλητισμού. Κρατάω, τέλος, τους ανθρώπους που ήρθαν και έμειναν δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια και με βοήθησαν να ωριμάσω» λέει βάζοντας τον επίλογο ο Γιώργος Πρίντεζης.
Γιώργο το να τα… χιλιάσεις δεν στέκει πλέον ως ευχή γιατί το έπραξες ήδη. Οπότε, στα… επόμενα χίλια «παιχνίδια» που σε περιμένουν εντός ή εκτός παρκέ. Με υγεία...
www.bnsports.gr
