γράφει : Δημήτρης Μανάκος
Ένα ολόκληρο γήπεδο τραγουδάει τον ύμνο του Ολυμπιακού. Κάποιος, ζητά ησυχία, μεταξύ σοβαρού και αστείου. Ευθύς αμέσως, ο Γιώργος Αγγελόπουλος μιλά και «τελειώνει» τη συζήτηση. Έναν χρόνο μετά, ο κόσμος του Παναθηναϊκού «φωνάζει» τι θέλει, τι του λείπει, το πόσο μεγάλο λάθος έγινε τα Χριστούγεννα. Τον ακούει άραγε κάποιος; Ή μήπως, ένα γεμάτο ΟΑΚΑ παύει να λειτουργεί «θετικά» για τους «πράσινους»;
Γράφει ο Δημήτρης Μανάκος
Γυρνάμε τον χρόνο στις 17 Σεπτεμβρίου του 2023. Τότε που ο μπασκετικός Ολυμπιακός τίμησε τον Βασίλη Σπανούλη για την προσφορά του στην ομάδα.
Την παρουσίαση είχε αναλάβει ο Σπύρος Παπαδόπουλος σε ένα κατάμεστο ΣΕΦ. Ένα ΣΕΦ γεμάτο προς τιμήν ενός παίκτη που άλλαξε τη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου. Δεν θα κάνω… μπασκετικό το κείμενο. Θέλω απλώς να σας βάλω στο κλίμα εκείνης της ημέρας.
Το ΣΕΦ λοιπόν, περίμενε τον «Kill Bill» να πατήσει γήπεδο. Και όταν αυτό συνέβη, πήγε να «πέσει». Η παρουσίαση έπρεπε να ξεκινήσει, αλλά κάθε φορά που κάποιος πήγαινε να μιλήσει, ο κόσμος δεν του το επέτρεπε.
Γυρνά λοιπόν κάποια στιγμή, ο παρουσιαστής της εκπομπής, και ζητά από το κοινό να σταματήσει. Το παίρνουν άπαντες στην πλάκα, διότι τέτοιο ήταν και το ύφος του. Μερικά δευτερόλεπτα μετά, το κάνει ξανά. Στην πρώτη φωτογραφία, πάνω αριστερά, θα δείτε πως ο πρόεδρος του Ολυμπιακού, κ. Γιώργος Αγγελόπουλος, απορεί.
Εν συνεχεία, έρχεται η σειρά του να πάρει τον λόγο. Πρώτη του ατάκα; «Όταν μιλάει ο κόσμος, εμείς πρέπει να σωπαίνουμε και να τον ακούμε». Η αποθέωση γίνεται ακόμη μεγαλύτερη!
Μία ατάκα που συνοψίζει τη δυναμική που μπορεί να έχει ο φίλαθλος λαός σε ένα «λαϊκό» παιχνίδι.
Κόσμο όμως, δεν έχει μόνο ο Ολυμπιακός. Έχει και ο Παναθηναϊκός. Και τρομερά ισχυρό. Και πριν από μερικές ώρες, στο ΟΑΚΑ, δευτερόλεπτα μετά το 4-0 της Τσέλσι, ο κόσμος «μίλησε». Δήλωσε την επιθυμία του. Πέρασε το μήνυμά του.
Σε ένα γήπεδο 60.000 ανθρώπων, προσέλευση – ρεκόρ για τα δεδομένα του Europa Conference League (3η ιστορικά), το ΟΑΚΑ επευφημούσε τον νυν προπονητή της Εθνικής μας ομάδας και πρώην του Παναθηναϊκού, Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Ακούστηκε όμως, άραγε, από κάποιον; Θα έπρεπε. Όχι απαραίτητα για να γυρίσει πίσω ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ούτε καν πιθανώς, για να αποχωρήσει ο Ντιέγκο Αλόνσο, που δεδομένα δεν βελτιώνει τους «πράσινους». Αλλά κυρίως, επειδή πέρυσι τα Χριστούγεννα, πάρθηκε μία απόφαση που δεν εκλογικεύεται και δεν έγινε ποτέ αποδεκτή. Και το χειρότερο; Η «φωνή» του κόσμου δεν ακούστηκε ποτέ! Τελικά, τι είναι χειρότερο; Να σου μιλάνε και να μην τους ακούς ή να μη μιλάει κανένας, επειδή τους έκανες να μην ασχολούνται;
