γράφει : Δημήτρης Μανάκος
Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Ο προπονητής της Εθνικής μας ομάδας. Ο άνθρωπος που έκανε τον Παναθηναϊκό ξανά «ένα». Που θύμισε στους «πράσινους» το DNA τους. Που έχασε ένα πρωτάθλημα την τελευταία αγωνιστική στον… βαθμό. Που είπε «μην υποτιμάτε την ομάδα μου». Που απολύθηκε. Που πήρε όλο τον κόσμο μαζί του. Και που θα «γεμίσει» ένα Ολυμπιακό Στάδιο, δύο φορές σε 13 μήνες. Χειροκροτήστε τον. Ούτως ή άλλως, ποιος έχει διαφορετική επιλογή;
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει κριθεί. Έχει κατακριθεί. Έχει απολυθεί. Ναι, ακόμη και σήμερα, ουδείς αντιλήφθηκε πλήρως τι σκεφτόταν ο Παναθηναϊκός, όταν αποφάσιζε να τον απομακρύνει από την τεχνική ηγεσία της ομάδας του.
Αποθεώθηκε από τον κόσμο. Λησμονήθηκε, όταν οι «πράσινοι» έχαναν το πρωτάθλημα με τον Φατίχ Τερίμ στον πάγκο τους.
Και όμως, είναι ξανά εδώ. Και αν θέλετε την άποψή μου, αποτελεί την κορυφαία επιλογή προπονητή της ελληνικής Ομοσπονδίας, τουλάχιστον τις δύο τελευταίες δεκαετίες. Δεν θέλω να μπούμε σε οποιαδήποτε προπονητική συζήτηση. Διότι δεν έχουμε και πλήρη γνώση πάνω σε αυτό. Και καλό θα ήταν, να μη μιλάμε αν δεν γνωρίζουμε.
Συνεπώς, αυτό που μπορώ να κρίνω εγώ, είναι η επίδραση και η επιρροή που έχει στον κόσμο. Είναι καθολικά αποδεκτός. Τον θέλουν όλοι. Πλέον, δεν τον κρίνει κανένας. Δεν τον κατακρίνει. Δεν θα τον απολύσει. Ακόμη και αν αυτό, δεν μπορώ να το «υπογράψω».
Ίσως είναι ο μοναδικός προπονητής που θα μπορούσε να φέρει η Εθνική μας, να ξεκινά με τον Χατζηγιοβάννη βασικό για δύο διαδοχικά παιχνίδια, και να μη μιλάει κανένας. Να αναλύουν πόσο καλός ήταν ο ποδοσφαιριστής, δίχως να μπαίνουν στη διαδικασία να συζητούν για τον σύλλογο που αγωνίζεται. Δεν είναι μόνο ο Χατζηγιοβάννης. Είναι και ο Ανδρέας Μπουχαλάκης. Είναι και ο Πέτρος Μάνταλος. Είναι πολλοί. Παιδιά που έχουν μάθει να… κρίνονται και να μην αποθεώνονται, όταν διαψεύδουν τις κριτικές.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς όμως, επειδή είναι… αυτός, παίρνει τις αποφάσεις. Και πλέον, μετά το 4Χ4, το «διπλό» στην Αγγλία και το ποδόσφαιρο που παίζει η Ελλάδα, η οποία είναι πρώτη σε όμιλο με τα «τρία Λιοντάρια», ΜΗΝ υποτιμάτε την ομάδα του. Τώρα, δεν το κάνετε. Τώρα, οι δημοσιογράφοι αποθεώνουν. Οι ίδιοι που θα μπουν στη διαδικασία να αναλύσουν το τακτικό κομμάτι, αν για παράδειγμα η ομάδα του Λι Κάρσλεϊ έρθει και μας κερδίσει με 1-0, επειδή ποιοτικά είναι ανώτερη.
Αλλά ας μην αναλωθούμε στο κομμάτι των δημοσιογράφων, των οποίων φυσικά και είμαι μέλος. Ας σταθούμε στο τελευταίο που είπα: στο ματς του ΟΑΚΑ με την Αγγλία. Θα γεμίσει το γήπεδο. Είμαι βέβαιος. Θα παίζουμε ξανά, όπως και με την Ιρλανδία, με «13» παίκτες στην ενδεκάδα μας. Με τους «11» βασικούς, τον Τζορτζ Μπάλντοκ, και το κοινό μας.
Θα είναι μοναδικά. Αξίζει όλο αυτό στην Εθνική. Αξίζει στον απόλυτο βαθμό στον Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Στον άνθρωπο που θα γίνει ο… πρώτος, μέσα σε 13 μήνες, που θα γεμίσει δύο φορές το Ολυμπιακό Στάδιο. Τότε, στο 2-0 του Παναθηναϊκού επί της Βιγιαρεάλ, τον Σεπτέμβριο του 2023. Και τώρα, στο παιχνίδι της Εθνικής, στο Nations League. Αλλά ναι, τώρα ποιος να υποτιμήσει και τι να πει;
