γράφει : Θοδωρής Βασίλης
Η μεγάλη ώρα ήρθε. Το Champions League επιστρέφει με τη νέα του μορφή, η οποία σύμφωνα με την UEFA, θα προσφέρει ακόμα περισσότερες συγκινήσεις.
Γράφει ο Θοδωρής Βασίλης
Η αλήθεια είναι πως ποιος ποδοσφαιρόφιλος δεν θα ήθελε να βλέπει κάθε εβδομάδα Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα ή Λίβερπουλ - Μάντσεστερ Σίτι και να απολαμβάνει «ματσάρες» όλη την εβδομάδα; Το πρόβλημα όμως είναι άλλο.
Το ποδόσφαιρο είναι το πρώτο θέμα συζήτησης στον κόσμο. Κι έχει μια ιδιαιτερότητα. Δεν κερδίζει πάντα το φαβορί. Γι' αυτό και τα πιο λαϊκά κοινωνικά στρώματα αναπτύσσουν τόσο δυνατή σχέση με την μπάλα. Η νίκη ή η ήττα αφήνουν… σημάδια. Εδώ όμως η UEFA, στον βωμό του κέρδους, τι καταφέρνει; Να δημιουργήσει μια κλειστή Λίγκα, στην οποία ο «μικρός» δεν θα έχει την παραμικρή ελπίδα. Και αυτό σε ένα πρωτάθλημα, όπως θα είναι η νέα διοργάνωση, ομάδες όπως η Αταλάντα, η Μπενφίκα, η Νάπολι (ακόμα και με τον Μαραντόνα στην σύνθεση της), δεν θα έχουν την παραμικρή ελπίδα να προχωρήσουν και να φτάσουν μέχρι το τέλος, αφού η UEFA θέλει να εκμηδενίσει το όποιο στοιχείο της έκπληξης.
Για την ευρωπαϊκή Ομοσπονδία, η νέα διοργάνωση αποτελεί το αποκορύφωμα των επενδύσεών της, που θα υπακούει στις απαιτήσεις των χορηγών της. Κανείς δεν παραγνωρίζει πως το ποδόσφαιρο δεν θυμίζει σε τίποτα τις αγνές εποχές, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα πρέπει στον βωμό του χρήματος να αλλοιώνεται ακόμα και το πιο απλό, το αίσθημα της έκπληξης η δυνατότητα και ο πιο μικρός οπαδός να αισθανθεί… γίγαντας έστω και για μία ημέρα.
Δεν λέω, καλό το ΤΣΣΚΑ Μόσχας - Μακάμπι κάθε τρεις εβδομάδες, αλλά πόσο πραγματικό ενδιαφέρον έχει για τον φίλαθλο όταν θα αναμετρηθούν άλλες δύο και τρεις φορές.
Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα στη ζωή είναι η καθαρή και χωρίς ανταλλάγματα αγάπη. Κάπως έτσι είναι και ο οπαδός. Αγαπάει την ομάδα του χωρίς κανένα απολύτως αντάλλαγμα, ακόμα και αν αυτή είναι η νίκη. Κι εκεί χτυπάει η UEFA, στο θυμικό και στο συναίσθημα. Γιατί ο οπαδός θα συνεχίζει να αγαπάει την ομάδα του ανεξαρτήτου αποτελέσματος, γιατί η άρνηση της ανταμοιβής δημιουργεί ακόμα πιο ισχυρό δέσιμο μεταξύ ομάδας και οπαδού.
Γι αυτό και πλέον κόβεται από την ρίζα το δικαίωμα στο όνειρο, να σηκώσουν οι μικροί τον πήχη των απαιτήσεων προς το μέλλον. Και αυτό το κατάφερε μια χαρά η UEFA με το νέο format. Γι αυτό από μένα είναι ένα μεγάλο ΟΧΙ.
