γράφει : Maverick
Από τη στιγμή που οι Αμερικανοί ιδιοκτήτες του συλλόγου της Λίβερπουλ αποφάσισαν πως δεν άξιζε να επενδύσουν στην Μπορντό, το τέλος του ιστορικού κλαμπ είχε δρομολογηθεί. Ένας αμφιλεγόμενος ιδιοκτήτης, ο Ζεράρ Λόπεζ, με πολλά δάνεια από επενδυτικά funds που δεν αξιοποιήθηκαν και η κάκιστη επιλογή να αφήσει η ομάδα το γήπεδο στο κέντρο της πόλης, για ένα άλλο, πιο σύγχρονο μεν, αλλά πλήρως ακατάλληλο, έφεραν την καταστροφή!
Γράφει ο Maverick
Κάποτε η Μπορντό, ήταν μία από τις πιο τακτοποιημένες ομάδες στο γαλλικό ποδόσφαιρο. Ο Κλοντ Μπεζ, στη δεκαετία του '80 ως πρόεδρος, έκανε μεγάλες προσπάθειες να την έχει πάντα ψηλά. Τρία πρωταθλήματα και διακρίσεις, καθώς και πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1985, όπου αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες για ένα γκολ από τη Γιουβέντους, μετέτρεψαν την Μπορντό σε μία από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.
Η άφιξη του Ταπί, όμως, και η γιγάντωση της Μαρσέιγ, έκαναν τους οπαδούς να ζητάνε μεταγραφές και μεγαλεία, και για να το κάνει ο Μπεζ, μπήκε στα τριπάκια της εποχής με τα «μαύρα ταμεία», με χρήματα κάτω από το τραπέζι και ένα σκάνδαλο, που οδήγησε τον ίδιο στη φυλακή και την ομάδα στον υποβιβασμό!
Το πάθημα, όμως, δεν έγινε μάθημα και όταν η ομάδα ξαναπατήσε στα πόδια της, άρχισαν πάλι οι απαιτήσεις των οπαδών και οι σπατάλες.
Το 2009, μία καταπληκτική ομάδα που είχε δημιουργήσει ο Λοράν Μπλαν, πήρε το πρωτάθλημα. Παίζοντας ωραία μπάλα με τον Γκουρκίφ να κάνει θαύματα και τον Μαρουάν Σαμάκ να σκοράρει κατά ριπάς, πριν πάει στην Άρσεναλ όπου απέτυχε, η Μπορντό φαινομενικά είχε ξαναγίνει μια ομάδα που κατάφερνε να σταθεί στα πόδια της! Εκείνη τη χρονιά το 2009/10, τερμάτισε πρώτη και στον όμιλό της, παίζοντας καταπληκτικό ποδόσφαιρο στο Champions League, αφήνοντας από πίσω της την Μπάγερν και τη Γιουβέντους. Έπειτα, είχε αποκλείσει τον Ολυμπιακό και έπεσε πάνω στην Λυών στα προημιτελικά.
Δυστυχώς, είχε τη μεγάλη ευκαιρία να φτάσει στους «4», γιατί εκείνη την εποχή ήταν καλύτερη ομάδα από την Ολιμπίκ, αλλά αποκλείστηκε από λάθη του γκολκίπερ της.
Η ομάδα, όμως, τα επόμενα χρόνια πάλι άρχισε να έχει οικονομικά προβλήματα. Οι οπαδοί ήθελαν μεταγραφές και τα άσχημα οικονομικά ανάγκασαν τελικά, να ψάξουν οι μέτοχοι να βρουν επενδυτές. Για μια δεκαετία βολοδέρναν και τελικά, η General America Capital Partners (GACP), ξόδεψε 82 εκατομμύρια δολάρια για να αποκτήσει τον σύλλογο πριν δύο χρόνια! Οι οπαδοί γκρίνιαζαν, καθώς πίστευαν ότι το αμερικανικό hedge fund ήταν εκεί, μόνο για να βγάλει «γρήγορα χρήματα», χωρίς καμία γνώση (ή φροντίδα) για το ποδόσφαιρο, και η κακή αίσθηση γύρω από τον σύλλογο αυξήθηκε όσο περνούσε ο καιρός. Υπήρχε μία διχόνοια ανάμεσα στους οπαδούς και όλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, έφερνε διαρκώς σύννεφα!
Οι οπαδοί γνώριζαν ότι η GACP είχε ελάχιστο ενδιαφέρον για τον σύλλογο ή για τη γνώση του αθλήματος. Ήθελαν έργα, αλλά η αμερικανική ιδιοκτησία ήθελε να βγάλει παραπάνω χρήματα με την μετακίνηση από το Stade Chaban-Delmas (το γοητευτικό σπίτι του συλλόγου για σχεδόν 80 χρόνια) στο Nouveau Stade de Bordeaux, που έγινε το 2015 και επηρέαζε επιζήμια τον σύλλογο. Τι επιχείρησαν να κάνουν;
Έριξαν πολλά χρήματα στο να το κάνουν πιο λειτουργικό, ενώ το πρόβλημα ήταν πως αν και υπερσύγχρονο, είχαν εγκαταλείψει την καρδιά της πόλης για να μετακινηθούν βόρεια στην άκρη της, στεγάζοντας ένα γήπεδο που δεν μπορούσαν να γεμίσουν, σε μια τοποθεσία που οι οπαδοί δεν θα μπορούσαν να φτάσουν εύκολα και έγκαιρα. Στα έξι χρόνια που είχαν μεσολαβήσει, πριν την εξαγορά από τους Αμερικανούς, η ομάδα έχει αναγκαστεί να πουλήσει πάρα πολλούς παίκτες, για να φέρει σε ισορροπία τα οικονομικά. Ο Μάλκολμ, ο Γουαμπί, ο Καζρί, ο Ουνάς, πουλήθηκαν και μετά ήρθε η ώρα του Κουντέ, με αρκετά χρήματα μεν, για τη Σεβίλλη, αλλά που δεν επενδύθηκαν σωστά.
Όπως αποδείχθηκε τελικά, η GACP χρηματοδοτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από την επενδυτική εταιρεία King Street Capital (KCP) και την Fortress Investment Group (FIG), και έτσι διατήρησε μόνο το 14% των μετοχών του κλαμπ, αλλά όλα τα «δικαιώματα βέτο» σε σημαντικές αποφάσεις. Οι συνέταιροι τσακώθηκαν σχετικά με τη λειτουργία του κλαμπ και έτσι, το KCP εξαγόρασε το GACP. Όταν τον Ιανουάριο του 2020, η Μπορντό αποχαιρέτησε και τον Τσουαμενί που αναχώρησε για την ομάδα της Μονακό για μόλις 20 εκατομμύρια, οι χειρότεροι φόβοι των οπαδών του συλλόγου έγιναν αντιληπτοί μπροστά στα μάτια τους.
Οι ξένοι επενδυτικοί όμιλοι και τα hedge funds που εμπλέκονται σε ποδοσφαιρικούς συλλόγους, φέρνουν άφθονο σκεπτικισμό, αλλά ειδικά στη Γαλλία, εκείνη την εποχή, επειδή προσδοκούσαν οι ομάδες σε μια προσοδοφόρα συμφωνία για τα τηλεοπτικά δικαιώματα μεταξύ της Media Pro και της Ligue de Football Professional (LFP), που σημαίνει ότι οι σύλλογοι είχαν την οικονομική δυνατότητα να δανειστούν χρήματα (όπως έκανε η GACP από την KCP και την FIG), με ασφάλεια, γνωρίζοντας ότι υπήρχαν 780 εκατ. ευρώ που κατευθύνονταν κάθε σεζόν προς τα κλαμπ. Προσέξτε τώρα, πού ήταν το πρόβλημα: Η λίγκα έμπαινε εγγυήτρια στα δάνεια, αν η ομάδα, όμως, ήταν στη μεγάλη κατηγορία! Αλλιώς, αυτή η εγγύηση δεν ισχύει!
Τα πράγματα τα χειροτέρεψε πάρα πολύ το 2020. Όχι μόνο για την Μπορντό, αλλά για ολόκληρη τη Λίγκα εκτός της Παρί Σεν Ζερμέν, που έχει πίσω της το Κατάρ. Η πανδημία του Covid-19 γονάτισε σχεδόν όλες τις άλλες ομάδες και περιόρισε την συμφωνία. Με τον σύλλογο στη 12η θέση, πριν τερματιστεί η συμφωνία με τη Media Pro, καθώς δεν κατάφεραν να μαζέψουν τα απαραίτητα χρήματα μέχρι το τέλος του έτους, το fund KCP τράβηξε όλη τη χρηματοδότηση για να προετοιμαστεί γι' αυτό που ερχόταν! Η απόφαση του τμήματος μάρκετινγκ να αλλάξει το ιστορικό σήμα «Girondins de Bordeaux», σε ένα που έγραφε απλώς «Bordeaux Girondins», εξόργισε περαιτέρω την απογοητευμένη οπαδική βάση.
Έλαβαν 20 εκατομμύρια από τις πωλήσεις παικτών, αλλά δεν έφεραν κανέναν έναντι αμοιβής, καθώς τα κάποτε βιώσιμα και κερδοφόρα καλοκαίρια που έβλεπαν τη Μπορντό να ανταγωνίζεται και να επανεπενδύει, είχαν μετατραπεί σε μια απελπισμένη προσπάθεια επιβίωσης. Συνολικά από το 2009 και το τελευταίο πρωτάθλημα, η ομάδα έχει αλλάξει πάνω από 20 προπονητές, ένας από αυτούς κάποια στιγμή ήταν και ο Πογέτ.
Κάθε χρόνο στη διοίκηση, ο σύλλογος έπρεπε να μην κινδυνεύει και η προσπάθεια από το 2021 ήταν να βρει άμεσα αγοραστή ή θα κινδύνευε με άμεσο υποβιβασμό, μια κίνηση που είχε ήδη αναβληθεί λόγω των επιπτώσεων στους συλλόγους από το Media Pro και τον Covid-19, και η μόνη λύση που βρέθηκε ήταν το σχήμα του Ζεράρ Λόπεζ.
Ο Λόπεζ είχε πρόσφατα προεδρεύσει σε μια επιτυχημένη περίοδο στη Λιλ, όπου πέτυχε την άνοδο του συλλόγου από απειλή για υποβιβασμό, σε διεκδίκηση τίτλου, και πολλοί οπαδοί της Μπορντό ήλπιζαν για κάτι, έστω και κατά το ήμισυ! Πόσο μακριά ήταν, όμως, δεν μπορούσαν να το φανταστούν.
Ο Βλαντιμίρ Πέτκοβιτς προσλήφθηκε από την εθνική ομάδα της Ελβετίας και του δόθηκαν 8 εκατομμύρια ευρώ, καθώς ο σύλλογος ψώνιζε στην αγορά των ελεύθερων παικτών, δανεικών και μέτριων συμβολαίων. Όλα αυτά, ενώ ο Λόπεζ δούλευε στο παρασκήνιο για να τακτοποιήσει την ομάδα.
Αλλά δεν λειτούργησε τόσο επιτυχημένα όσο στη Λιλ, με πολλά ανώτερα μέλη της ομάδας να αποχωρούν! Ενώ ο σύλλογος προσπαθούσε να επιβάλει κυρώσεις. Το ηθικό της ομάδας έπεσε κατακόρυφα και ο Πέτκοβιτς έφυγε με τον σύλλογο προτελευταίο. Ο Πλάσιλ ανέλαβε προσωρινά την ευθύνη, ένας θρυλικός μέσος της Μπορντό που έπαιξε πάνω από 300 φορές για τον σύλλογο μετά την υπογραφή του το 2009, το τέλος της χρυσής εποχής του συλλόγου, και τώρα έβλεπε ο ίδιος το τέλος μιας πολύ διαφορετικής Μπορντό, μπροστά στα μάτια του.
Έχασε τον μοναδικό του αγώνα με 3-2 από τη Λανς, προτού ο Ντέιβιντ Γκιγιόν αναλάβει. Ακολούθησαν μόλις δύο νίκες σε 14 αγώνες, με τον υποβιβασμό να επιβεβαιώνεται την τελευταία αγωνιστική.
Η Μπορντό ήταν πεσμένη, και ήταν σαν βόμβα στην καρδιά αυτού του άλλοτε σπουδαίου ποδοσφαιρικού συλλόγου. Ο υποβιβασμός στην τρίτη κατηγορία ήταν μεγάλος, καθώς τα χρέη έφτασαν τα 40 εκατ. ευρώ.
Η Direction Nationale du Contrôle de Gestion (DNCG) ορίστηκε ως οικονομικός επόπτης και αρχικά, είχε αποφασίσει να υποβιβάσει ακόμη περισσότερο τον σύλλογο, αλλά του έδωσε ένα περιθώριο να βρει επενδυτές. Η προσπάθεια να προσελκύσει την FSG, την εταιρεία δηλαδή, που έχει την Λίβερπουλ, απέτυχε και έτσι, η ανακοίνωση ήρθε πως η Μπορντό έπαψε να είναι επαγγελματικός σύλλογος και αναγκαστικά, θα κατρακυλήσει στις χαμηλότερες κατηγορίες.
Για μία ομάδα, που στη δεκαετία του '80, βρέθηκε μία ανάσα από τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, με την μεγάλη ομάδα του Ζιρές και του Τιγκανά το 1985, και αργότερα, με μπροστάρη τον Ζινεντίν Ζιντάν και τον Ντουγκαρί, έφτασε από το Κύπελλο Ιντερτότο, έως τον τελικό του Κυπέλλου UEFA τη σεζόν 1995/96, μέχρι να χάσει από την Μπάγερν, αυτό που συνέβη είναι δραματικό!
Και είναι και πολύ διδακτικό για όλους! Κυρίως για τους οπαδούς, που διαρκώς όταν υπάρχει ένας ιδιοκτήτης μίας ομάδας, συνήθως ντόπιος, που προσπαθεί πάρα πολύ να βρει άκρες για την ομάδα του, ο φανατισμός και η μεγαλομανία όσων θέλουν μεγαλοεπενδυτές, οδηγούν πολλές φορές σε τέτοια φαινόμενα και είναι ο σίγουρος δρόμος για την καταστροφή!
www.bnsports.gr
Κάποτε η Μπορντό, ήταν μία από τις πιο τακτοποιημένες ομάδες στο γαλλικό ποδόσφαιρο. Ο Κλοντ Μπεζ, στη δεκαετία του '80 ως πρόεδρος, έκανε μεγάλες προσπάθειες να την έχει πάντα ψηλά. Τρία πρωταθλήματα και διακρίσεις, καθώς και πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1985, όπου αποκλείστηκε στις λεπτομέρειες για ένα γκολ από τη Γιουβέντους, μετέτρεψαν την Μπορντό σε μία από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.
Η άφιξη του Ταπί, όμως, και η γιγάντωση της Μαρσέιγ, έκαναν τους οπαδούς να ζητάνε μεταγραφές και μεγαλεία, και για να το κάνει ο Μπεζ, μπήκε στα τριπάκια της εποχής με τα «μαύρα ταμεία», με χρήματα κάτω από το τραπέζι και ένα σκάνδαλο, που οδήγησε τον ίδιο στη φυλακή και την ομάδα στον υποβιβασμό!
Το πάθημα, όμως, δεν έγινε μάθημα και όταν η ομάδα ξαναπατήσε στα πόδια της, άρχισαν πάλι οι απαιτήσεις των οπαδών και οι σπατάλες.
Το 2009, μία καταπληκτική ομάδα που είχε δημιουργήσει ο Λοράν Μπλαν, πήρε το πρωτάθλημα. Παίζοντας ωραία μπάλα με τον Γκουρκίφ να κάνει θαύματα και τον Μαρουάν Σαμάκ να σκοράρει κατά ριπάς, πριν πάει στην Άρσεναλ όπου απέτυχε, η Μπορντό φαινομενικά είχε ξαναγίνει μια ομάδα που κατάφερνε να σταθεί στα πόδια της! Εκείνη τη χρονιά το 2009/10, τερμάτισε πρώτη και στον όμιλό της, παίζοντας καταπληκτικό ποδόσφαιρο στο Champions League, αφήνοντας από πίσω της την Μπάγερν και τη Γιουβέντους. Έπειτα, είχε αποκλείσει τον Ολυμπιακό και έπεσε πάνω στην Λυών στα προημιτελικά.
Δυστυχώς, είχε τη μεγάλη ευκαιρία να φτάσει στους «4», γιατί εκείνη την εποχή ήταν καλύτερη ομάδα από την Ολιμπίκ, αλλά αποκλείστηκε από λάθη του γκολκίπερ της.
Η ομάδα, όμως, τα επόμενα χρόνια πάλι άρχισε να έχει οικονομικά προβλήματα. Οι οπαδοί ήθελαν μεταγραφές και τα άσχημα οικονομικά ανάγκασαν τελικά, να ψάξουν οι μέτοχοι να βρουν επενδυτές. Για μια δεκαετία βολοδέρναν και τελικά, η General America Capital Partners (GACP), ξόδεψε 82 εκατομμύρια δολάρια για να αποκτήσει τον σύλλογο πριν δύο χρόνια! Οι οπαδοί γκρίνιαζαν, καθώς πίστευαν ότι το αμερικανικό hedge fund ήταν εκεί, μόνο για να βγάλει «γρήγορα χρήματα», χωρίς καμία γνώση (ή φροντίδα) για το ποδόσφαιρο, και η κακή αίσθηση γύρω από τον σύλλογο αυξήθηκε όσο περνούσε ο καιρός. Υπήρχε μία διχόνοια ανάμεσα στους οπαδούς και όλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, έφερνε διαρκώς σύννεφα!
Οι οπαδοί γνώριζαν ότι η GACP είχε ελάχιστο ενδιαφέρον για τον σύλλογο ή για τη γνώση του αθλήματος. Ήθελαν έργα, αλλά η αμερικανική ιδιοκτησία ήθελε να βγάλει παραπάνω χρήματα με την μετακίνηση από το Stade Chaban-Delmas (το γοητευτικό σπίτι του συλλόγου για σχεδόν 80 χρόνια) στο Nouveau Stade de Bordeaux, που έγινε το 2015 και επηρέαζε επιζήμια τον σύλλογο. Τι επιχείρησαν να κάνουν;
Έριξαν πολλά χρήματα στο να το κάνουν πιο λειτουργικό, ενώ το πρόβλημα ήταν πως αν και υπερσύγχρονο, είχαν εγκαταλείψει την καρδιά της πόλης για να μετακινηθούν βόρεια στην άκρη της, στεγάζοντας ένα γήπεδο που δεν μπορούσαν να γεμίσουν, σε μια τοποθεσία που οι οπαδοί δεν θα μπορούσαν να φτάσουν εύκολα και έγκαιρα. Στα έξι χρόνια που είχαν μεσολαβήσει, πριν την εξαγορά από τους Αμερικανούς, η ομάδα έχει αναγκαστεί να πουλήσει πάρα πολλούς παίκτες, για να φέρει σε ισορροπία τα οικονομικά. Ο Μάλκολμ, ο Γουαμπί, ο Καζρί, ο Ουνάς, πουλήθηκαν και μετά ήρθε η ώρα του Κουντέ, με αρκετά χρήματα μεν, για τη Σεβίλλη, αλλά που δεν επενδύθηκαν σωστά.
Όπως αποδείχθηκε τελικά, η GACP χρηματοδοτήθηκε σε μεγάλο βαθμό από την επενδυτική εταιρεία King Street Capital (KCP) και την Fortress Investment Group (FIG), και έτσι διατήρησε μόνο το 14% των μετοχών του κλαμπ, αλλά όλα τα «δικαιώματα βέτο» σε σημαντικές αποφάσεις. Οι συνέταιροι τσακώθηκαν σχετικά με τη λειτουργία του κλαμπ και έτσι, το KCP εξαγόρασε το GACP. Όταν τον Ιανουάριο του 2020, η Μπορντό αποχαιρέτησε και τον Τσουαμενί που αναχώρησε για την ομάδα της Μονακό για μόλις 20 εκατομμύρια, οι χειρότεροι φόβοι των οπαδών του συλλόγου έγιναν αντιληπτοί μπροστά στα μάτια τους.
Οι ξένοι επενδυτικοί όμιλοι και τα hedge funds που εμπλέκονται σε ποδοσφαιρικούς συλλόγους, φέρνουν άφθονο σκεπτικισμό, αλλά ειδικά στη Γαλλία, εκείνη την εποχή, επειδή προσδοκούσαν οι ομάδες σε μια προσοδοφόρα συμφωνία για τα τηλεοπτικά δικαιώματα μεταξύ της Media Pro και της Ligue de Football Professional (LFP), που σημαίνει ότι οι σύλλογοι είχαν την οικονομική δυνατότητα να δανειστούν χρήματα (όπως έκανε η GACP από την KCP και την FIG), με ασφάλεια, γνωρίζοντας ότι υπήρχαν 780 εκατ. ευρώ που κατευθύνονταν κάθε σεζόν προς τα κλαμπ. Προσέξτε τώρα, πού ήταν το πρόβλημα: Η λίγκα έμπαινε εγγυήτρια στα δάνεια, αν η ομάδα, όμως, ήταν στη μεγάλη κατηγορία! Αλλιώς, αυτή η εγγύηση δεν ισχύει!
Τα πράγματα τα χειροτέρεψε πάρα πολύ το 2020. Όχι μόνο για την Μπορντό, αλλά για ολόκληρη τη Λίγκα εκτός της Παρί Σεν Ζερμέν, που έχει πίσω της το Κατάρ. Η πανδημία του Covid-19 γονάτισε σχεδόν όλες τις άλλες ομάδες και περιόρισε την συμφωνία. Με τον σύλλογο στη 12η θέση, πριν τερματιστεί η συμφωνία με τη Media Pro, καθώς δεν κατάφεραν να μαζέψουν τα απαραίτητα χρήματα μέχρι το τέλος του έτους, το fund KCP τράβηξε όλη τη χρηματοδότηση για να προετοιμαστεί γι' αυτό που ερχόταν! Η απόφαση του τμήματος μάρκετινγκ να αλλάξει το ιστορικό σήμα «Girondins de Bordeaux», σε ένα που έγραφε απλώς «Bordeaux Girondins», εξόργισε περαιτέρω την απογοητευμένη οπαδική βάση.
Έλαβαν 20 εκατομμύρια από τις πωλήσεις παικτών, αλλά δεν έφεραν κανέναν έναντι αμοιβής, καθώς τα κάποτε βιώσιμα και κερδοφόρα καλοκαίρια που έβλεπαν τη Μπορντό να ανταγωνίζεται και να επανεπενδύει, είχαν μετατραπεί σε μια απελπισμένη προσπάθεια επιβίωσης. Συνολικά από το 2009 και το τελευταίο πρωτάθλημα, η ομάδα έχει αλλάξει πάνω από 20 προπονητές, ένας από αυτούς κάποια στιγμή ήταν και ο Πογέτ.
Κάθε χρόνο στη διοίκηση, ο σύλλογος έπρεπε να μην κινδυνεύει και η προσπάθεια από το 2021 ήταν να βρει άμεσα αγοραστή ή θα κινδύνευε με άμεσο υποβιβασμό, μια κίνηση που είχε ήδη αναβληθεί λόγω των επιπτώσεων στους συλλόγους από το Media Pro και τον Covid-19, και η μόνη λύση που βρέθηκε ήταν το σχήμα του Ζεράρ Λόπεζ.
Ο Λόπεζ είχε πρόσφατα προεδρεύσει σε μια επιτυχημένη περίοδο στη Λιλ, όπου πέτυχε την άνοδο του συλλόγου από απειλή για υποβιβασμό, σε διεκδίκηση τίτλου, και πολλοί οπαδοί της Μπορντό ήλπιζαν για κάτι, έστω και κατά το ήμισυ! Πόσο μακριά ήταν, όμως, δεν μπορούσαν να το φανταστούν.
Ο Βλαντιμίρ Πέτκοβιτς προσλήφθηκε από την εθνική ομάδα της Ελβετίας και του δόθηκαν 8 εκατομμύρια ευρώ, καθώς ο σύλλογος ψώνιζε στην αγορά των ελεύθερων παικτών, δανεικών και μέτριων συμβολαίων. Όλα αυτά, ενώ ο Λόπεζ δούλευε στο παρασκήνιο για να τακτοποιήσει την ομάδα.
Αλλά δεν λειτούργησε τόσο επιτυχημένα όσο στη Λιλ, με πολλά ανώτερα μέλη της ομάδας να αποχωρούν! Ενώ ο σύλλογος προσπαθούσε να επιβάλει κυρώσεις. Το ηθικό της ομάδας έπεσε κατακόρυφα και ο Πέτκοβιτς έφυγε με τον σύλλογο προτελευταίο. Ο Πλάσιλ ανέλαβε προσωρινά την ευθύνη, ένας θρυλικός μέσος της Μπορντό που έπαιξε πάνω από 300 φορές για τον σύλλογο μετά την υπογραφή του το 2009, το τέλος της χρυσής εποχής του συλλόγου, και τώρα έβλεπε ο ίδιος το τέλος μιας πολύ διαφορετικής Μπορντό, μπροστά στα μάτια του.
Έχασε τον μοναδικό του αγώνα με 3-2 από τη Λανς, προτού ο Ντέιβιντ Γκιγιόν αναλάβει. Ακολούθησαν μόλις δύο νίκες σε 14 αγώνες, με τον υποβιβασμό να επιβεβαιώνεται την τελευταία αγωνιστική.
Η Μπορντό ήταν πεσμένη, και ήταν σαν βόμβα στην καρδιά αυτού του άλλοτε σπουδαίου ποδοσφαιρικού συλλόγου. Ο υποβιβασμός στην τρίτη κατηγορία ήταν μεγάλος, καθώς τα χρέη έφτασαν τα 40 εκατ. ευρώ.
Η Direction Nationale du Contrôle de Gestion (DNCG) ορίστηκε ως οικονομικός επόπτης και αρχικά, είχε αποφασίσει να υποβιβάσει ακόμη περισσότερο τον σύλλογο, αλλά του έδωσε ένα περιθώριο να βρει επενδυτές. Η προσπάθεια να προσελκύσει την FSG, την εταιρεία δηλαδή, που έχει την Λίβερπουλ, απέτυχε και έτσι, η ανακοίνωση ήρθε πως η Μπορντό έπαψε να είναι επαγγελματικός σύλλογος και αναγκαστικά, θα κατρακυλήσει στις χαμηλότερες κατηγορίες.
Για μία ομάδα, που στη δεκαετία του '80, βρέθηκε μία ανάσα από τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, με την μεγάλη ομάδα του Ζιρές και του Τιγκανά το 1985, και αργότερα, με μπροστάρη τον Ζινεντίν Ζιντάν και τον Ντουγκαρί, έφτασε από το Κύπελλο Ιντερτότο, έως τον τελικό του Κυπέλλου UEFA τη σεζόν 1995/96, μέχρι να χάσει από την Μπάγερν, αυτό που συνέβη είναι δραματικό!
Και είναι και πολύ διδακτικό για όλους! Κυρίως για τους οπαδούς, που διαρκώς όταν υπάρχει ένας ιδιοκτήτης μίας ομάδας, συνήθως ντόπιος, που προσπαθεί πάρα πολύ να βρει άκρες για την ομάδα του, ο φανατισμός και η μεγαλομανία όσων θέλουν μεγαλοεπενδυτές, οδηγούν πολλές φορές σε τέτοια φαινόμενα και είναι ο σίγουρος δρόμος για την καταστροφή!
www.bnsports.gr
