γράφει : Maverick
Στον τελικό η Αγγλία. Δείχνει κυνική, ώριμη, ρεαλιστική, με μέτριο όμως προπονητή. Όπως ρεαλιστική και κυνική είναι ωστόσο η Ρεάλ του Αντσελότι. Επαγγελματικά κερδίζει τελικούς. Και έχει παίξει ξανά τελικό πριν τρία χρόνια και αυτό πρέπει να το μετρήσουμε σημαντικά, πριν από ένα τέτοιο παιχνίδι, συνήθως γιατί πρώτα φτάνεις σε έναν τελικό, χάνεις και μετά επιστρέφεις και κερδίζεις. Για την Ισπανία τα είχα πει από την αρχή, για εμένα αυτή ήταν η ομάδα που θα πήγαινε μακριά, συνεπώς τώρα περιμένω να δω την εξέλιξη.
Γράφει ο Maverick
Η Ισπανία περιμένει τους Άγγλους. Παίκτες και ομάδες που γνωρίζονται πολύ καλά.
Θα μπορούσε να είναι τελικός Μουντιάλ, αφού καμία άλλη εθνική στην παρούσα φάση, εκτός της Αργεντινής του Μέσι, δεν δείχνει ωριμότητα και ρεαλισμό, όπως οι Ισπανοί και οι Άγγλοι.
Ο Ντε Λα Φουέντε είχε αρκετούς παίκτες από τους τωρινούς στην U19 πριν μερικά χρόνια και αφού τους γνωρίζει, τους εμπιστεύεται. Όπως ο Μερίνο και ο Ουνάι Σιμόν ήταν στην Εθνική ομάδα που κέρδισε το τουρνουά τότε, μαζί με πολλά υποσχόμενους ποδοσφαιριστές, όπως ο Μάρκο Ασένσιο (Μαγιόρκα) και ο Θεμπάγιος της Μπέτις.
Ο Ντε λα Φουέντε έχει ακολουθήσει μια φυσική γραμμή στην επιλογή παικτών. Χωρίς ιστορία ο ίδιος ως προπονητής, οι γνώσεις του για τους παίκτες μικρών ηλικιών είναι σπουδαίες. Μ’ αυτήν την λογική τον επέλεξαν κάποιοι. Και τους δικαιώνει!
Από την εμπειρία του ως προπονητής στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Under-21, πριν χρόνια, την τελευταία διοργάνωση που κέρδισε η Ισπανία, μένει κάτι περισσότερο από το μπλοκ αυτής της γενιάς. Στο ρόστερ , ξεχωρίζει η λιγοστή παρουσία παικτών από τη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Μπάρτσα, τους δύο συλλόγους που συνήθως συνεισφέρουν τα περισσότερα ονόματα στην Εθνική ομάδα, σε οποιαδήποτε κατηγορία.
Είναι περίεργο αυτό, αλλά οι Βάσκοι είναι πλέον πάνω απ’ αυτούς. Κάτι που δεν συνέβαινε, τα ξαναείπαμε αυτά, εδώ και σαράντα χρόνια.
Κατά κάποιο τρόπο, αυτό το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα ακολουθεί ένα παρόμοιο μοτίβο. Πίσω μένει το μοντέλο του 2010, διάσημο γιατί αντιπροσώπευε το θρίαμβο στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νότιας Αφρικής. Σε εκείνη την αποστολή, έξι μέλη (Πουγιόλ, Πικέ, Τσάβι, Μπουσκέτς, Ινιέστα και Πέδρο) προέρχονταν από τη Μπάρτσα και τρία από τη Ρεάλ Μαδρίτης (Κασίγιας, Σέρχιο Ράμος και Τσάμπι Αλόνσο). Ο Βίγια, ο κορυφαίος φορ μακράν, μαζί με τον Τόρες που ήταν στη Λίβερπουλ τότε, που έχει δει η Ισπανία, αλλά και από τους καλύτερους διεθνώς τα τελευταία 20 έτη, ανήκε στη Βαλένθια και ο Καπντεβίλα στη Βιγιαρεάλ.
Σε μια χώρα όπου η δημοσιογραφική εστίαση είναι στη Μαδρίτη και τη Βαρκελώνη και οι Καταλανοί σαμποτάρουν την εθνική όποτε τους δίνεται η ευκαιρία, αφού αισθάνονται θιγμένοι από το μιντιακό σύστημα της Ρεάλ, που πιστεύουν ότι σαρώνει την πιάτσα, οι παίκτες των υπολοίπων περιοχών και ομάδων, σ’ αυτό το EURO, έχουν την τιμητική τους.
Έγινε πολύς λόγος πριν το ξεκίνημα της διοργάνωσης στα στοιχηματικά γραφεία, ότι πρόκειται για μια καλή ομάδα χωρίς πολλούς σταρς, σε αντίθεση με τη Γαλλία, την Αγγλία και την Πορτογαλία, ομάδες γεμάτες με αστέρια. Είχα διαφωνήσει και σας το θυμίζω! Οι εξελίξεις με δικαίωσαν!
Τέσσερις εβδομάδες ήταν αρκετές για να ανεβάσουν την εθνική ψηλά και να καταλάβουν όλοι πλέον, πόσο έξω έπεσαν στην αξιολόγηση των παικτών της Ισπανίας.
Εντελώς μιλάμε. Δεν βλέπουν, δεν πιστεύουν, δεν διαβάζουν και έχουν μια καχυποψία στην Ρεάλ Μαδρίτης και στον Πέρεθ προσωπικά και τον Αντσελότι και αυτό τους κάνει να μην αξιολογούν ορθά τους Ισπανούς, οι αρθρογράφοι διεθνώς!
Πριν από ένα χρόνο, ο Γιαμάλ έπαιξε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U-17 και έβγαλε μάτια! Ο Λαμίν και ο Νίκο Γουίλιαμς πρόσθεσαν στην ομάδα τα προσόντα που έλειπαν από τη γενιά, που προπόνησε λίγα χρόνια πριν ο Ντε λα Φουέντε στην Εθνική ομάδα, που κέρδισε το Ευρωπαϊκό Under-21 το 2019! Ήταν μια μεγάλη ομάδα με καταπληκτικά χαφ, με ριζικά διαφορετική σωματική διάπλαση από την προηγούμενη, αλλά μια γενιά με κορυφαία αντίληψη του αγώνα στον πλανήτη και με παρόμοια ερμηνεία του παιχνιδιού, αλλά χωρίς την ευρηματικότητα και την επιτάχυνση των δύο άκρων, που έχουν θαμπώσει αυτό το καλοκαίρι στη Γερμανία.
Αυτούς καλούνται να αντιμετωπίσουν οι Άγγλοι και ο Σάουθγκεϊτ… Η Ισπανία είναι λογικά το φαβορί, με βάση αυτά που έχουμε δει σε όλο το δρόμο. Αλλά στον τελικό παίζουν ρόλο πολλά στοιχεία και ένα από αυτά είναι πως η Αγγλία έπαιξε ήδη πριν τρία χρόνια έναν τελικό, τον οποίο έχασε, ενώ ήταν πολύ ανώτερη ομάδα από την Ιταλία, ακριβώς γιατί ο Σάουθγκεϊτ φοβήθηκε. Αν τώρα αφήσει την ομάδα του ελεύθερη, πιστεύω ότι θα δούμε έναν πολύ ωραίο τελικό και παρότι πιστεύω ότι η Ισπανία θα κερδίσει, δεν θα πάω κόντρα στο ρεύμα κι άλλωστε το πιστεύω από την αρχή, αλλά αυτή η Αγγλία έχει τους ποδοσφαιριστές να γίνει πρωταθλήτρια Ευρώπης!
