γράφει : Φανης Τσοκανάς
Αδικήθηκε η Αγγλία ή εμφανίστηκε σαν άλλη ομάδα στο Σίγκναλ Ιντούνα Παρκ; Μάλλον το δεύτερο. Είτε με τον έναν, είτε με τον άλλο τρόπο, πάντως, ο «κανόνας» της Ολλανδίας επιβεβαιώθηκε ξανά, χωρίς να φταίει πραγματικά η ίδια, σε ένα ποδοσφαιρικό «θέατρο», για το οποίο όσα έχουμε ακούσει, ισχύουν!
Γράφει από τη Γερμανία ο Φάνης Τσοκανάς
Από αλλού το περιμέναμε, από αλλού μας «ήρθε». Αν μου ζητούσαν να ποντάρω, πηγαίνοντας προς το Σίγκναλ Ιντούνα Παρκ, για το ποιος θα εντυπωσιάσει στον ημιτελικό της Αγγλίας με την Ολλανδία, σαφώς και θα στήριζα τους «οράνιε». Η απόδοσή τους έως τώρα, θα το δικαιολογούσε. Επιβεβαίωσαν, όμως, εκείνο το «καφενειακό ρητό», που πλέον τείνει να πάρει και επίσημη μορφή: «Ολλανδία σημαίνει όμορφο ποδόσφαιρο στα μεγάλα ραντεβού εθνικών ομάδων, αλλά ξεχάστε την κούπα. Είτε με πιθανό, είτε με απίθανο τρόπο».
Όπως κάθε «φουρνιά» της, έτσι κι αυτή, είχε ταλέντο. Δεν ήταν στα επίπεδα εκείνης του 2010, αλλά και πάλι, λογικά ονειρευόταν τον τελικό του EURO 2024. Ένα ματς μακριά έφτασε και βάσει της απόδοσής της έως τους «4», το άξιζε. Οι Άγγλοι, όμως, για κακή της τύχη, «ξύπνησαν» τότε, που το χρειάζονταν περισσότερο.
Μία ημέρα πριν το ματς, ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ έδειχνε ήρεμος για κάθε πιθανό πρόβλημα που του έφερναν «μπροστά» του οι δημοσιογράφοι στη συνέντευξη Τύπου. Είτε για τη σωματική, είτε για την πνευματική κατάσταση των ποδοσφαιριστών. Και μάλλον κάτι ήξερε.
Η Αγγλία ήταν λες και έκανε πολλές κακές πρόβες στο υπόλοιπο τουρνουά, για να φτάσει στον ημιτελικό του Ντόρτμουντ, και να δώσει αυτήν την παράσταση απέναντι στην Ολλανδία. Δεν ξέρω πώς τους προετοίμασε, δεν γνωρίζω τι μεσολάβησε αυτών των τριών ημέρων από τον προημιτελικό με την Ελβετία, αλλά ακόμα και στο 0-1 του Σίμονς, οι Άγγλοι «έβγαζαν» μια αυτοπεποίθηση, πως «απόψε κανείς δεν γλυτώνει».
Όσο το σκορ έμενε στο 1-1, βέβαια, όλα παρέμεναν ανοιχτά. Αλλά γι' αυτό η Αγγλία δέχεται και την πίεση που δέχεται. Επειδή μπορεί να φέρει από τον πάγκο της παίκτες όπως ο Όλι Γουότκινς και να «καθαρίσουν» μία πρόκριση στο 90', κατ' αυτόν τον τρόπο!
Έξι στις εκατό! Τόσες φορές η μπάλα καταλήγει στα δίχτυα, από εκείνο το σημείο και υπό τις συνθήκες που το έκανε αυτός, για να χαρίσει στην Αγγλία την πρώτη της νίκη στο τουρνουά σε 90λεπτο, μετά την πρεμιέρα της στο EURO 2024, απέναντι στη Σερβία.
Ένα σερί που έμοιαζε παράλογο, μιας και αντιμετώπισε Δανία, Σλοβενία, Σλοβακία και Ελβετία κατά σειρά. Και στο φινάλε, έκανε την καλύτερή της εμφάνιση με διαφορά, απέναντι στον πρώτο αντίπαλο στα «κυβικά» της, που βρήκε στο διάβα της. Ίσως αυτοί, να της ταιριάζουν καλύτερα από τους λεγόμενους «μικρούς».
Και τώρα τελικός, απέναντι στην Ισπανία. Ξανά, βάσει απόδοσης συνολικά στο EURO 2024, φαβορί υπάρχει και δεν είναι η Αγγλία. Το momentum που έχει «χτίσει», όμως, είναι τέτοιο που δεν ξέρεις πώς θα εμφανιστεί στο Βερολίνο στις 14 Ιουλίου. Αυτές οι καταστάσεις από τις οποίες επιβίωσε έως τα ημιτελικά, συν το εξαιρετικό της ματς απέναντι στην Ολλανδία, με πρόκριση χάρις σε γκολ στο 90', είναι «κοκτέιλ εκρηκτικών».
Δεν την πίστευα από την αρχή, πόσω μάλλον μετά το τέλος των ομίλων. Έχουν συμβεί τόσα, όμως, στην πορεία της έως τον τελικό. Ίσως είναι η χρονιά της.
Υ.Γ. Όσα είχα ακούσει για το Σίγκναλ Ιντούνα Παρκ, είναι πέρα για πέρα αληθινά. Εξωτερικά και στους χώρους πριν βγεις στις κερκίδες, δεν εμπνέει. Είναι τόσο κλειστό, όμως, και η ακουστική του είναι τέτοια, που παράγει τόσο θόρυβο και δημιουργείται μια ατμόσφαιρα μαγική. Υπήρχαν στιγμές, που ένιωθες τα αυτιά σου να σφυρίζουν. Και στο Αγγλία - Ολλανδία είχε 60.000 κόσμο, μεταξύ των οποίων και αρκετοί ουδέτεροι. Δεν μπορώ να φανταστώ τι συμβαίνει σε ματς της Μπορούσια Ντόρτμουντ, με 80.000 ανθρώπους.
www.bnsports.gr
Από αλλού το περιμέναμε, από αλλού μας «ήρθε». Αν μου ζητούσαν να ποντάρω, πηγαίνοντας προς το Σίγκναλ Ιντούνα Παρκ, για το ποιος θα εντυπωσιάσει στον ημιτελικό της Αγγλίας με την Ολλανδία, σαφώς και θα στήριζα τους «οράνιε». Η απόδοσή τους έως τώρα, θα το δικαιολογούσε. Επιβεβαίωσαν, όμως, εκείνο το «καφενειακό ρητό», που πλέον τείνει να πάρει και επίσημη μορφή: «Ολλανδία σημαίνει όμορφο ποδόσφαιρο στα μεγάλα ραντεβού εθνικών ομάδων, αλλά ξεχάστε την κούπα. Είτε με πιθανό, είτε με απίθανο τρόπο».
Όπως κάθε «φουρνιά» της, έτσι κι αυτή, είχε ταλέντο. Δεν ήταν στα επίπεδα εκείνης του 2010, αλλά και πάλι, λογικά ονειρευόταν τον τελικό του EURO 2024. Ένα ματς μακριά έφτασε και βάσει της απόδοσής της έως τους «4», το άξιζε. Οι Άγγλοι, όμως, για κακή της τύχη, «ξύπνησαν» τότε, που το χρειάζονταν περισσότερο.
Μία ημέρα πριν το ματς, ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ έδειχνε ήρεμος για κάθε πιθανό πρόβλημα που του έφερναν «μπροστά» του οι δημοσιογράφοι στη συνέντευξη Τύπου. Είτε για τη σωματική, είτε για την πνευματική κατάσταση των ποδοσφαιριστών. Και μάλλον κάτι ήξερε.
Η Αγγλία ήταν λες και έκανε πολλές κακές πρόβες στο υπόλοιπο τουρνουά, για να φτάσει στον ημιτελικό του Ντόρτμουντ, και να δώσει αυτήν την παράσταση απέναντι στην Ολλανδία. Δεν ξέρω πώς τους προετοίμασε, δεν γνωρίζω τι μεσολάβησε αυτών των τριών ημέρων από τον προημιτελικό με την Ελβετία, αλλά ακόμα και στο 0-1 του Σίμονς, οι Άγγλοι «έβγαζαν» μια αυτοπεποίθηση, πως «απόψε κανείς δεν γλυτώνει».
Όσο το σκορ έμενε στο 1-1, βέβαια, όλα παρέμεναν ανοιχτά. Αλλά γι' αυτό η Αγγλία δέχεται και την πίεση που δέχεται. Επειδή μπορεί να φέρει από τον πάγκο της παίκτες όπως ο Όλι Γουότκινς και να «καθαρίσουν» μία πρόκριση στο 90', κατ' αυτόν τον τρόπο!
Έξι στις εκατό! Τόσες φορές η μπάλα καταλήγει στα δίχτυα, από εκείνο το σημείο και υπό τις συνθήκες που το έκανε αυτός, για να χαρίσει στην Αγγλία την πρώτη της νίκη στο τουρνουά σε 90λεπτο, μετά την πρεμιέρα της στο EURO 2024, απέναντι στη Σερβία.
Ένα σερί που έμοιαζε παράλογο, μιας και αντιμετώπισε Δανία, Σλοβενία, Σλοβακία και Ελβετία κατά σειρά. Και στο φινάλε, έκανε την καλύτερή της εμφάνιση με διαφορά, απέναντι στον πρώτο αντίπαλο στα «κυβικά» της, που βρήκε στο διάβα της. Ίσως αυτοί, να της ταιριάζουν καλύτερα από τους λεγόμενους «μικρούς».
Και τώρα τελικός, απέναντι στην Ισπανία. Ξανά, βάσει απόδοσης συνολικά στο EURO 2024, φαβορί υπάρχει και δεν είναι η Αγγλία. Το momentum που έχει «χτίσει», όμως, είναι τέτοιο που δεν ξέρεις πώς θα εμφανιστεί στο Βερολίνο στις 14 Ιουλίου. Αυτές οι καταστάσεις από τις οποίες επιβίωσε έως τα ημιτελικά, συν το εξαιρετικό της ματς απέναντι στην Ολλανδία, με πρόκριση χάρις σε γκολ στο 90', είναι «κοκτέιλ εκρηκτικών».
Δεν την πίστευα από την αρχή, πόσω μάλλον μετά το τέλος των ομίλων. Έχουν συμβεί τόσα, όμως, στην πορεία της έως τον τελικό. Ίσως είναι η χρονιά της.
Υ.Γ. Όσα είχα ακούσει για το Σίγκναλ Ιντούνα Παρκ, είναι πέρα για πέρα αληθινά. Εξωτερικά και στους χώρους πριν βγεις στις κερκίδες, δεν εμπνέει. Είναι τόσο κλειστό, όμως, και η ακουστική του είναι τέτοια, που παράγει τόσο θόρυβο και δημιουργείται μια ατμόσφαιρα μαγική. Υπήρχαν στιγμές, που ένιωθες τα αυτιά σου να σφυρίζουν. Και στο Αγγλία - Ολλανδία είχε 60.000 κόσμο, μεταξύ των οποίων και αρκετοί ουδέτεροι. Δεν μπορώ να φανταστώ τι συμβαίνει σε ματς της Μπορούσια Ντόρτμουντ, με 80.000 ανθρώπους.
www.bnsports.gr
