γράφει : Maverick
Και κάπως έτσι μπαίνουμε λοιπόν στην τελική ευθεία. Από τώρα και μετά κάθε λάθος πληρώνεται. Ποιοι θα συνεχίσουν; Ποιοι θα πάνε σπίτι τους; Ο ένας δρόμος για τον τελικό είναι πολύ δύσβατος, ο άλλος μοιάζει πιο εύκολος, ωστόσο εκεί θα ήταν λάθος να μην διαπιστώσει κάποιος πως υπάρχουν οι δύο ομάδες του προηγούμενου τελικού. Μπορεί αυτός που θα βγει από το δύσκολο μονοπάτι να έχει δυνάμεις και για τον τελικό; Από την άλλη, αυτός που θα φτάσει πιο εύκολα σχετικά, θα είναι έτοιμος νοητικά για τον μεγάλο τελικό στο Βερολίνο; Σε όλα αυτά θα έχουμε απαντήσεις πλέον καθημερινά.
Γράφει ο Maverick
Εκεί που η μία πλευρά είχε την Γερμανία, την Ισπανία, και την Πορτογαλία, ήρθε να προστεθεί και η Γαλλία, για να γίνει πραγματικά πολύ δύσκολο αυτό το μονοπάτι για να φτάσει κάποιος στον μεγάλο τελικό. Η άλλη πλευρά έχει την Αγγλία και την Ιταλία. Μαζί τους όμως υπάρχει και η Ολλανδία, ενώ θα ήταν πάρα πολύ μεγάλο λάθος, εάν δεν υπολογίζαμε σοβαρά πλέον την Αυστρία και την Ελβετία.
Είναι ένα ανοιχτό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Μπορεί 20 χρόνια μετά την Ελλάδα να έχουμε έναν φιναλίστ που δεν τον υπολογίζουμε καθόλου στην αρχή; Μοιάζει πολύ δύσκολο, αλλά όχι ακατόρθωτο.
Προσωπικά εξακολουθώ να παίρνω την Ισπανία ως την ομάδα που υποστηρίζω ότι θα πάει μέχρι τον τελικό. Ρίσκαρα πριν αρχίσει το τουρνουά και μίλησα για αυτήν, το έκανα και μετά το δεύτερο παιχνίδι και δεν θα το αλλάξω τώρα, ειδικά από τη στιγμή που έκανε τρία στα τρία, χωρίς να δεχθεί γκολ και κάνοντας εκτεταμένο ροτέισον στο τρίτο παιχνίδι, κάτι που είδαμε και με την Πορτογαλία, πόσο εύκολα μπορείς να το χάσεις, όταν αλλάζεις παίκτες.
Από την άλλη πλευρά, δεν αποκλείω την Ιταλία. Ξέρει να χειρίζεται αγώνες χωρίς αύριο. Είναι η πρωταθλήτρια Ευρώπης και αυτό πρέπει να το θυμόμαστε. Σαφέστατα δεν ήταν καλή στον όμιλο, αλλά ψάχνω να δω πόσες ομάδες μας ξετρέλαναν, ωστόσο η μνήμη μου δεν με βοηθάει. Όχι γιατί δεν θυμάμαι καλά, αλλά απλούστατα γιατί δεν είδαμε εθνικές ομάδες από τα παραδοσιακά ονόματα που να παίζουν καλά.
Η Αυστρία είναι μία ομάδα αληθινή μηχανή. Έχει ο Ράνγκνικ καταφέρει να φτιάξει μία δυνατή ενδεκάδα και παίρνει σωστές βοήθειες και από τον πάγκο του, που έχει ποδοσφαιριστές με συσσωρευμένη ποιότητα και εμπειρία! Έναν πολύ καλό προπονητή και σύνολο έχει και η Ελβετία. Η Ολλανδία δεν πείθει. Στους ανθρώπους της γενιάς μου, επειδή έχουμε τις εικόνες από την εθνική Ολλανδίας του 1988, με το απίθανο γκολ του Φαν Μπάστεν στο Μόναχο κατά της Σοβιετικής Ένωσης, που είχε κάτω από τα δοκάρια τον Ντασάεφ, μοιάζει κομματάκι δύσκολο να διαπιστώσεις μεγάλο ταλέντο στην τωρινή ομάδα. Κάπου θα φτάσει και κάπου θα σκοντάψει.
Η Αγγλία είναι ένα ερωτηματικό. Δεν πιστεύω ότι θα πάει μακριά, ειδικά μετά τα ημιτελικά. Είναι μία καλή αποστολή από εξαιρετικούς ποδοσφαιριστές, που όμως δεν μπορούν να παίξουν ως ομάδα. Και με τον Σαουθγκέιτ στον πάγκο έχουν πραγματικά έλλειμμα ποιότητας, όταν κάποιες από τις μεγάλες αντιπάλους έχουν καλύτερους προπονητές! Ο Σπαλέτι για παράδειγμα είναι έτοιμος εδώ και καιρό να παλέψει. Για τους Άγγλους αυτό το τουρνουά θα ήταν μια πολύ μεγάλη ευκαιρία, αλλά όποιος ασχολείται μαζί τους, κακά τα ψέματα, ξέρει πως δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τη διαδρομή. Κάπου θα κολλήσουν, κάπου θα… καταφέρουν να αποκλειστούν.
Θα έλεγα ότι είναι πιθανό, αν δεν είναι η Ισπανία, να είναι η Γερμανία αυτή που θα φτάσει από την δύσκολη πλευρά μακριά. Την Γαλλία που ανέφεραν πολύ πριν αρχίσει το τουρνουά, αυτή τη στιγμή δεν την υπολογίζω. Δεν είδα κάτι που να με κάνει να πιστεύω ότι μπορούν οι Γάλλοι να φτάσουν έως το τέλος και να πάρουν τον τρόπαιο.
Είναι ένα τουρνουά στο οποίο έως τώρα ξεχωρίζουν οι στιγμές και όχι η διάρκεια. Αυτό ας το έχουμε υπόψη μας, τώρα που θα αρχίσουν κάποιοι να φεύγουν και στα προημιτελικά πια θα έχουμε μία πιο ξεκάθαρη εικόνα.
