γράφει : Maverick
Γράφει ο Maverick
Την εθνική ομάδα, θα έπρεπε το ελληνικό ποδόσφαιρο, να την έχει πάνω από οτιδήποτε άλλο. Αυτή μας χάρισε τη μεγαλύτερη επιτυχία όλων των εποχών, με την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος το 2004. Αλλά δεν φαίνεται να αποτελεί προτεραιότητα ούτε της νέας διοίκησης, η επόμενη μέρα της ομάδας. Ο νέος προπονητής, που θα έπρεπε να γινόταν η αναζήτησή του ήδη, από την επόμενη μέρα του αποκλεισμού στην Τιφλίδα, δεν έχει βρεθεί και αρχίζουμε τα παιχνίδια τον Σεπτέμβριο, στο επόμενο Nations League.
Στην ήττα από τη Γερμανία, η ομάδα έπαιξε καλά. Χάσαμε όμως την ευκαιρία, να έχουμε το νέο προπονητή στον πάγκο, για να βγάλει συμπεράσματα. Όλα αυτά, γιατί η ΕΠΟ έχει διοίκηση που θα αλλάξει σε λίγες εβδομάδες με νέο πρόεδρο τον υιό Γκαγκάτση, με συμμαχία ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού, αφού η ΑΕΚ έχασε την πλειοψηφία των Ενώσεων. Και φυσικά, πάντα το ενδιαφέρον της διοίκησης και όποιου έχει τον έλεγχο του μαγαζιού που λέγεται Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, είναι το να ελέγχει και την διαιτησία.
Είναι αστείο, που καταντάει ενοχλητικό. Η FIFA και η UEFA μας έχουν εδώ και καιρό αφήσει στην τύχη μας και αν υπήρχε τσίπα, κάποιος θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί, όταν ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας είπε πρόσφατα που βρέθηκε στην Αθήνα για τον τελικό του Conference League, πως «η Ελλάδα είναι ένα υπέροχο μέρος φτάνει να μην είσαι διαιτητής»!
Οι τραγικές εικόνες από τον τελικό του Βόλου και το μπούλινγκ στην Γαλλίδα, Φραπάρ, έκαναν αλγεινή εντύπωση σε κάθε γωνία της Ευρώπης. Εμάς, εκείνο που μας ενδιαφέρει, είναι ποιος την επόμενη χρονιά θα ελέγχει αυτόν που θα σφυρίξει στα ντέρμπι.
Τελικά πόσο δίκιο είχε ο Ντέμης Νικολαΐδης πριν από σχεδόν 18 χρόνια, όταν έλεγε πως δεν γίνεται να ανοίγεις μαγαζί και τα γκαρσόνια να τα προσλαμβάνει ο άλλος, από απέναντι, που έχει διαφορετική επιχείρηση! Η Super League έγινε το 2006, αλλά πήρε μαζί της όλα τα κατάλοιπα και τα προβλήματα της ΕΠΑΕ, που προϋπήρχε!
Εδώ και χρόνια, έπρεπε το ποδόσφαιρο να έχει επαγγελματική διαιτησία, να έχει βγάλει καινούργιους διαιτητές, να μην χρειάζεται να καλεί τον κάθε μέτριο Μαυροβούνιο, Σλοβένο, Ισραηλινό, Λιθουανό, Λευκορώσο, Σλοβάκο και Πολωνό, για να πιστεύουμε πως έχουμε αντικειμενικές διαιτησίες. Για χρόνια, σε αυτό το πράγμα είχε τεράστια ευθύνη και η UEFA, που δεχόταν να μας κάνει τις πλάτες και να μας στέλνει κάποιους καλούς διαιτητές. Ωστόσο, να πούμε και του στραβού το δίκιο, το πρωτάθλημα έγινε ανταγωνιστικό και αυτό μας έδωσε δύο σεζόν πολύ καλές, και ταυτόχρονα, βελτίωσε και τις ομάδες μας. Δεν παύει, όμως, γυρίζοντας τον χρόνο πίσω, να είναι ένα πολύ μεγάλο λάθος πως δεν απογαλακτίστηκε ποτέ η διαιτησία, από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, περνώντας στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο η ευθύνη.
Η επόμενη μέρα στην ΕΠΟ φέρνει μια διοίκηση που και πάλι, θα ασχοληθεί με τη διαιτησία. Γιατί είναι σαν τον σκορπιό και τη φύση του η κατάσταση! Θέλει να μη δαγκώσει, αλλά δεν μπορεί. Ο Ολυμπιακός έχει συνηθίσει αυτήν την κατάσταση και ο ΠΑΟΚ νιώθει επίσης, πως θα ελέγχει τα πράγματα. Αν και αυτές οι συμμαχίες κρατάνε όπως έλεγε και μια ψυχή, «μέχρι το πρώτο πέναλτι». Η ΑΕΚ νόμιζε πως έλεγχε την ΕΠΟ και για ένα διάστημα, η αλήθεια είναι πως το κατάφερε. Όχι όμως για πολύ. Είχε μια λυκοσυμμαχία με τον ΠΑΟΚ που κράτησε ένα διάστημα, αλλά παρά τις πολλές κουβέντες περί παρασκηνίου, δεν κέρδισε μεταξύ μας και πολλά! Πέρσι πήρε ένα πρωτάθλημα επειδή ήταν καλύτερη και φέτος, έκανε πάρα πολλά λάθη και στο τέλος ο ΠΑΟΚ της το άρπαξε μέσα από τα χέρια.
Κάποια στιγμή όμως, η νέα διοίκηση υπό τον Μάκη Γκαγκάτση, ας ασχοληθεί σοβαρά με την Εθνική Ομάδα που άλλωστε, αυτή άφησε την καλύτερη παρακαταθήκη για το όνομα του πατέρα του. Γιατί σε εσωτερικό επίπεδο, εκείνη η εποχή είναι μία από τις χειρότερες του ελληνικού ποδοσφαίρου, με τον πατέρα Γκαγκάτση να είναι από τους βασικούς υπαίτιους της διεφθαρμένης περιόδου της «παράγκας». Και μόνο όποιος είναι κάτω από 29 ετών, μπορεί να μην έχει ιδέα για το τι συνέβαινε στο ελληνικό πρωτάθλημα για χρόνια. Οποιοσδήποτε πάνω από τα 30, έχει πλήρως την εικόνα μπροστά του!
Όμως στο κομμάτι Εθνική Ομάδα, ο Βασίλης Γκαγκάτσης παίρνει άριστα. Αυτός στήριξε τον Ρεχάγκελ, αυτός έβαλε ασπίδα στο κομμάτι των «θέλω» του Γερμανού, σχετικά με το τι χρειαζόταν για να πετύχει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, και πέραν της κατάκτησης του EURO, μπήκαν οι βάσεις για να πρωταγωνιστεί επί σειρά ετών η ομάδα.
Από την εποχή του Σαρρή και μετά, γκρεμίστηκαν πολύ γρήγορα τα πάντα. Και η τελευταία διοίκηση είχε ξεκάθαρη ευθύνη για την αποτυχία να προκριθούμε στο EURO.
Εν κατακλείδι, όλος ο καυγάς για το «πάπλωμα», γίνεται για την διαιτησία, όταν πλησιάζουν εκλογές στην ΕΠΟ. Θα έπρεπε αυτό το ζήτημα να έχει λυθεί και να έχει περάσει η διαιτησία σε επαγγελματικό επίπεδο, και την ευθύνη να την έχει η Super League. Πώς, όμως, θα γίνει αυτό το πράγμα, όταν έχουμε αφήσει εδώ και χρόνια, όλη την διαιτησία στα χέρια ξένων και μετρίων ρέφερι;
Η νέα διοίκηση οφείλει να δει σοβαρά το κομμάτι Εθνική Ομάδα. Να φέρει έναν προπονητή, να τον στηρίξει, να ξαναγίνει άβατο το θέμα γενικότερα των εθνικών ομάδων, και να μην είναι «αλεξιπτωτιστές» αυτοί που έχουν στα χέρια τους, την οργάνωσή τους.
Μοιάζει δύσκολο, ωστόσο είναι πάρα πολύ απλό και το μόνο που έχει να κάνει ο Μάκης Γκαγκάτσης, είναι σε αυτήν την περίπτωση, να συμβουλευτεί τον πατέρα του.
