γράφει : Φανης Τσοκανάς
Το γκολ, δεν είναι το ζήτημα. Ίσως το ίδιο σουτ, δεν του βγει την επόμενη φορά. Ίσως μια «κάθετή» του, δεν γίνει ασίστ. Η «μεγάλη εικόνα» για τον Τάισον, όμως, είναι άλλη και εξαιρετικά σπάνια.
Γράφει ο Φάνης Τσοκανάς
Χρειαζόταν να φτάσουμε στο 34ο ματς του ΠΑΟΚ στο φετινό πρωτάθλημα, για να βγει ασφαλές συμπέρασμα; Σαφώς και όχι.
Θα αρκούσε μόνο το κλάμα, λες και ήταν 18, χωρίς 17 τρόπαια, μετά τον αποκλεισμό από την Κλαμπ Μπριζ; Σαφώς και ναι.
Η εικόνα του Τάισον στο «do-or-die» ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ήταν τέτοια, που έφερε στο μυαλό μου την κλασική ατάκα, σε κάθε άφιξη ενός μεγάλου ονόματος στην Ελλάδα, σε προχωρημένη ηλικία. «Ήρθε για τα... ένσημα».
Όσο κι αν τα βιαστικά συμπεράσματα είναι εκτός της λογικής μου, οφείλω να παραδεχτώ πως στις οκτώ από τις δέκα τελευταίες τέτοιες περιπτώσεις, επιβεβαιώθηκαν όσοι το είπαν. Αλλού περισσότερο, Αλλού λιγότερο. Είτε γιατί έφταιγαν οι ποδοσφαιριστές, είτε γιατί ήταν συνδυασμός πραγμάτων.
Ο Μαρσέλο; Ο Μπερμπάτοφ; Ο Εσιέν; Και και και…
Η λίστα ατελείωτη. Στην αντίπερα όχθη, όμως, μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, όσοι κατάφεραν να μην χαλάσουν την εικόνα τους, ερχόμενοι στην Ελλάδα.
Αν στην κορυφή της λίστας πρέπει να μπει ένα όνομα, είναι του Ριβάλντο. Βάσει προσφοράς και προσδοκιών, τις οποίες και εκπλήρωσε, για τρία χρόνια στον Ολυμπιακό κι άλλον έναν στην ΑΕΚ.
Ποιος; Ο μόνος που έπαιξε στο ελληνικό πρωτάθλημα, έχοντας κατακτήσει «Χρυσή Μπάλα» και κατά συνέπεια, δεν είχε να αποδείξει απολύτως τίποτα. Δεν χωρά αμφιβολία, όμως, πως καθαρά ποδοσφαιρικά, τίμησε και τα χρήματα που έλαβε, αλλά και τη λαχτάρα του κόσμου.
Στην ίδια λίστα και πιο πρόσφατο παράδειγμα, ο Ματιέ Βαλμπουενά. Ήρθε στον Ολυμπιακό το 2019, στα 35 του. Τι κι αν έφυγε στα 38; Μέχρι και την τελευταία ημέρα, έδωσε ό,τι είχε. Η περίπτωση του Τάισον, όμως, είναι ακόμα πιο ιδιαίτερη.
Λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία, πριν ακόμη ξεσπάσει ο πόλεμος για τα καλά, από τα 33 έως τα 35, βρέθηκε στην ομάδα που ξεκίνησε την καριέρα του: την Ιντερνασιονάλ.
Δύο ολόκληρα χρόνια. Αλήθεια, πόσοι Βραζιλιάνοι, έχοντας διαγράψει καριέρα, παραμέρισαν τον πειρασμό να... αφεθούν, σωματικά και πνευματικά, και επέστρεψαν στην Ευρώπη; Μάλλον είναι case study.
Και ο Ριβάλντο, ήρθε στον Ολυμπιακό, μετά από ένα εξάμηνο στην Κρουζέιρο. Όπως φαίνεται και από τη σημερινή του εικόνα, στα 52 (!), μιλάμε για την εξαίρεση της εξαίρεσης.
Αυτός ο απίθανος 36χρονος, λοιπόν, στο ματς με τον Ολυμπιακό έδειχνε... 18άρης. Ξεκίνησε βασικός, αλλά στο 85'+, έκανε κούρσες, περνώντας και δύο και τρεις αντιπάλους, ενώ το σκορ ήταν στο 2-0 υπέρ του ΠΑΟΚ!
Το γκολ, δεν το βάζω στην εξίσωση, γιατί δεν είναι εκεί το ζήτημα. Ίσως το ίδιο σουτ, δεν του βγει την επόμενη φορά. Ίσως μια «κάθετή» του, δεν γίνει ασίστ. Η «μεγάλη εικόνα» για τον Τάισον, όμως, είναι άλλη και εξαιρετικά σπάνια.
Πως τέτοιας ηλικίας ποδοσφαιριστή, βάσει... πρότερου μεταγραφικού βίου, θα ξαναδούμε σύντομα. Τέτοιας νοοτροπίας, όμως; Οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ μας.
www.bnsports.gr
Χρειαζόταν να φτάσουμε στο 34ο ματς του ΠΑΟΚ στο φετινό πρωτάθλημα, για να βγει ασφαλές συμπέρασμα; Σαφώς και όχι.
Θα αρκούσε μόνο το κλάμα, λες και ήταν 18, χωρίς 17 τρόπαια, μετά τον αποκλεισμό από την Κλαμπ Μπριζ; Σαφώς και ναι.
Η εικόνα του Τάισον στο «do-or-die» ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, ήταν τέτοια, που έφερε στο μυαλό μου την κλασική ατάκα, σε κάθε άφιξη ενός μεγάλου ονόματος στην Ελλάδα, σε προχωρημένη ηλικία. «Ήρθε για τα... ένσημα».
Όσο κι αν τα βιαστικά συμπεράσματα είναι εκτός της λογικής μου, οφείλω να παραδεχτώ πως στις οκτώ από τις δέκα τελευταίες τέτοιες περιπτώσεις, επιβεβαιώθηκαν όσοι το είπαν. Αλλού περισσότερο, Αλλού λιγότερο. Είτε γιατί έφταιγαν οι ποδοσφαιριστές, είτε γιατί ήταν συνδυασμός πραγμάτων.
Ο Μαρσέλο; Ο Μπερμπάτοφ; Ο Εσιέν; Και και και…
Η λίστα ατελείωτη. Στην αντίπερα όχθη, όμως, μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού, όσοι κατάφεραν να μην χαλάσουν την εικόνα τους, ερχόμενοι στην Ελλάδα.
Αν στην κορυφή της λίστας πρέπει να μπει ένα όνομα, είναι του Ριβάλντο. Βάσει προσφοράς και προσδοκιών, τις οποίες και εκπλήρωσε, για τρία χρόνια στον Ολυμπιακό κι άλλον έναν στην ΑΕΚ.
Ποιος; Ο μόνος που έπαιξε στο ελληνικό πρωτάθλημα, έχοντας κατακτήσει «Χρυσή Μπάλα» και κατά συνέπεια, δεν είχε να αποδείξει απολύτως τίποτα. Δεν χωρά αμφιβολία, όμως, πως καθαρά ποδοσφαιρικά, τίμησε και τα χρήματα που έλαβε, αλλά και τη λαχτάρα του κόσμου.
Στην ίδια λίστα και πιο πρόσφατο παράδειγμα, ο Ματιέ Βαλμπουενά. Ήρθε στον Ολυμπιακό το 2019, στα 35 του. Τι κι αν έφυγε στα 38; Μέχρι και την τελευταία ημέρα, έδωσε ό,τι είχε. Η περίπτωση του Τάισον, όμως, είναι ακόμα πιο ιδιαίτερη.
Λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία, πριν ακόμη ξεσπάσει ο πόλεμος για τα καλά, από τα 33 έως τα 35, βρέθηκε στην ομάδα που ξεκίνησε την καριέρα του: την Ιντερνασιονάλ.
Δύο ολόκληρα χρόνια. Αλήθεια, πόσοι Βραζιλιάνοι, έχοντας διαγράψει καριέρα, παραμέρισαν τον πειρασμό να... αφεθούν, σωματικά και πνευματικά, και επέστρεψαν στην Ευρώπη; Μάλλον είναι case study.
Και ο Ριβάλντο, ήρθε στον Ολυμπιακό, μετά από ένα εξάμηνο στην Κρουζέιρο. Όπως φαίνεται και από τη σημερινή του εικόνα, στα 52 (!), μιλάμε για την εξαίρεση της εξαίρεσης.
Αυτός ο απίθανος 36χρονος, λοιπόν, στο ματς με τον Ολυμπιακό έδειχνε... 18άρης. Ξεκίνησε βασικός, αλλά στο 85'+, έκανε κούρσες, περνώντας και δύο και τρεις αντιπάλους, ενώ το σκορ ήταν στο 2-0 υπέρ του ΠΑΟΚ!
Το γκολ, δεν το βάζω στην εξίσωση, γιατί δεν είναι εκεί το ζήτημα. Ίσως το ίδιο σουτ, δεν του βγει την επόμενη φορά. Ίσως μια «κάθετή» του, δεν γίνει ασίστ. Η «μεγάλη εικόνα» για τον Τάισον, όμως, είναι άλλη και εξαιρετικά σπάνια.
Πως τέτοιας ηλικίας ποδοσφαιριστή, βάσει... πρότερου μεταγραφικού βίου, θα ξαναδούμε σύντομα. Τέτοιας νοοτροπίας, όμως; Οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ μας.
www.bnsports.gr
