γράφει : Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Στα 20 χρόνια από τον θάνατο του Γιάννη Κυράστα, ο Παναθηναϊκός μοιάζει να έχει ανάγκη ένα πρότζεκτ σαν το δικό του, περισσότερο από ποτέ. Αυτά τα 2,5 χρόνια με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, υπήρξαν ό,τι πλησιέστερο, πριν ακολουθήσει η αψυχολόγητη αλλαγή, με την έλευση του Φατίχ Τερίμ. Απόδειξη πως τα «ονόματα» στον πάγκο, δεν είναι πάντοτε η λύση. Θυμηθείτε απλώς, πως στο ξεκίνημα της πρώτης θητείας του «αρχιτέκτονα» της ομάδας που έκανε εννέα νίκες στο Champions League, κατηγορούσαν τη διοίκηση πως πέταξε «λευκή πετσέτα»!
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Συμπληρώθηκαν 20 χρόνια, από εκείνη την Πρωταπριλιά του 2004, όταν ο Γιάννης Κυράστας άφησε την τελευταία του πνοή, σκορπώντας θλίψη στον ελληνικό αθλητισμό, και στο ποδόσφαιρο γενικότερα.
Η προσφορά του ακόμη μνημονεύεται. Ήταν αυτός που έφτιαξε την τελευταία τόσο μεγάλη ομάδα του Παναθηναϊκού, με τεράστιες πορείες στην Ευρώπη, βάζοντας παράλληλα το δικό του λιθαράκι, για τις μετέπειτα επιτυχίες του συλλόγου, αλλά και της Εθνικής Ελλάδας.
Και κακά τα ψέματα, κάθε επέτειος του θανάτου του, εδώ και 20 χρόνια, είναι αφορμή, για να ειπωθεί ξανά και ξανά, πόσο ανάγκη έχει ο Παναθηναϊκός ένα πρότζεκτ όπως αυτό, του Γιάννη Κυράστα!
Όχι πως ξεκίνησαν όλα ρόδινα. Ο Τύπος «κατακεραύνωνε» εκείνη την εποχή την επιλογή του Βαρδινογιάννη! «Λευκή πετσέτα» έγραφε ο «Φίλαθλος», επειδή δεν είχε δοκιμαστεί σε υψηλό επίπεδο, αλλά μόνο σε ομάδες όπως ο Εθνικός, ο Πανηλειακός και ο Πανιώνιος. Θεώρησαν πως οπισθοχωρούσε!
Προφανώς και η αποστολή του ήταν δύσκολη. Ανέλαβε μία ομάδα, που τρία χρόνια πριν, είχε φτάσει έως τα ημιτελικά του Champions League, μία «ανάσα» από τον τελικό.
Από πλευράς μου, πάντως, γνωρίζοντας την προϊστορία του, ως σπουδαίος ποδοσφαιριστής, αλλά και τις ιδέες που είχε, είχα γράψει στη στήλη μου στο Sportime, πως είναι ένα από τα πιο γερά στοιχήματα της διοίκησης του Παναθηναϊκού και πρέπει να το στηρίξει ως ένα καινούργιο πρότζεκτ!
Η ιστορία απέδειξε πως πράγματι έτσι ήταν. Το γεγονός πως δεν πήρε πρωτάθλημα, σε εκείνες τις ιδιαίτερες συνθήκες του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν λέει κάτι. Αυτός έφτιαξε την ομάδα που έκανε τεράστια πορεία στην Ευρώπη, καταγράφοντας εννέα νίκες στο Champions League! Αριθμός αδιανόητος, που σήμερα σε φτάνει ημιτελικά, ίσως και στον τελικό! Όχι απλώς στα προημιτελικά.
Δίπλα του, πήραν πολλές ευκαιρίες αρκετά παιδιά, να αγωνιστούν με ένταση στο υψηλότερο επίπεδο, αποκτώντας τεράστιες παραστάσεις. Παίκτες όπως ο Καραγκούνης, ο Μπασινάς, ο Φύσσας, ο Νικοπολίδης, ο Σεϊταρίδης, ο Γκούμας, που στη συνέχεια έγιναν Πρωταθλητές Ευρώπης το 2004, στα γήπεδα της Πορτογαλίας! Κι εκεί θα μπορούσε να βρίσκεται ένας ακόμα: ο Σωτήρης Κυργιάκος, που στάθηκε άτυχος με τον τραυματισμό που είχε και δεν έδωσε το «παρών».
Μάλιστα, ο Κυράστας έμοιαζε ως ο σίγουρος διάδοχος του Ρεχάγκελ στην Εθνική Ελλάδας, σε περίπτωση που τα πράγματα δεν κυλούσαν καλά. Ευτυχώς, όμως, όλα πήγαν όχι απλώς καλά, αλλά ιδανικά στην Εθνική, αντίθετα με την ζωή, αφου ήρθε ο αδόκητος χαμός του 52χρονου κόουτς.
Επιστρέφοντας στο σήμερα, λοιπόν, είναι ξεκάθαρο πόσο μεγάλη ανάγκη έχει ο Παναθηναϊκός, ένα πρότζεκτ όπως εκείνο που ο Γιώργος Βαρδινογιάννης εμπιστεύτηκε στον φιλόδοξο Γιάννη Κυράστα. Αυτά τα 2,5 χρόνια με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, υπήρξαν ό,τι πλησιέστερο, πριν ακολουθήσει η αψυχολόγητη αλλαγή, με την έλευση του Φατίχ Τερίμ.
Δεν κρύφτηκα πίσω από το δάχτυλο μου σε αυτή τη στήλη και σας έγραψα από τότε, πως είναι επιλογή υψηλού ρίσκου, όπως και άκομψο το «αντίο» στον Γιοβάνοβιτς! Και οι κινήσεις του Τούρκου προπονητή, απλώς καθημερινά με επιβεβαιώνουν.
Δεν τίθεται θέμα συζήτησης, για το βιογραφικό και το όνομα που έχει. Έφερε μεγάλες νίκες, όπως αυτή στο Γεώργιος Καραϊσκάκης, στην πρεμιέρα των Play Offs, και μεγάλες προκρίσεις στο Κύπελλο, επί του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ στη συνέχεια.
Υπάρχουν παιχνίδια, όμως, που μοιάζουν σαν να τα αντιμετωπίζει ως φιλικά προετοιμασίας, με τις συνεχείς αλλαγές προσώπων και συστημάτων!
Προφανώς, οι τόνοι καλό θα είναι να πέσουν στον Παναθηναϊκό, γιατί υπάρχει μπροστά, τόσο ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας, όσο και αρκετός δρόμος στο πρωτάθλημα.
Η ανάγκη να έρθει ένα πρότζεκτ σαν εκείνο του Γιάννη Κυράστα, παρότι έχουν περάσει 25 χρόνια από την πρώτη θητεία του, παραμένει έως σήμερα, εν έτει 2024, όσο επίκαιρη ήταν και τότε!
www.bnsports.gr
Συμπληρώθηκαν 20 χρόνια, από εκείνη την Πρωταπριλιά του 2004, όταν ο Γιάννης Κυράστας άφησε την τελευταία του πνοή, σκορπώντας θλίψη στον ελληνικό αθλητισμό, και στο ποδόσφαιρο γενικότερα.
Η προσφορά του ακόμη μνημονεύεται. Ήταν αυτός που έφτιαξε την τελευταία τόσο μεγάλη ομάδα του Παναθηναϊκού, με τεράστιες πορείες στην Ευρώπη, βάζοντας παράλληλα το δικό του λιθαράκι, για τις μετέπειτα επιτυχίες του συλλόγου, αλλά και της Εθνικής Ελλάδας.
Και κακά τα ψέματα, κάθε επέτειος του θανάτου του, εδώ και 20 χρόνια, είναι αφορμή, για να ειπωθεί ξανά και ξανά, πόσο ανάγκη έχει ο Παναθηναϊκός ένα πρότζεκτ όπως αυτό, του Γιάννη Κυράστα!
Όχι πως ξεκίνησαν όλα ρόδινα. Ο Τύπος «κατακεραύνωνε» εκείνη την εποχή την επιλογή του Βαρδινογιάννη! «Λευκή πετσέτα» έγραφε ο «Φίλαθλος», επειδή δεν είχε δοκιμαστεί σε υψηλό επίπεδο, αλλά μόνο σε ομάδες όπως ο Εθνικός, ο Πανηλειακός και ο Πανιώνιος. Θεώρησαν πως οπισθοχωρούσε!
Προφανώς και η αποστολή του ήταν δύσκολη. Ανέλαβε μία ομάδα, που τρία χρόνια πριν, είχε φτάσει έως τα ημιτελικά του Champions League, μία «ανάσα» από τον τελικό.
Από πλευράς μου, πάντως, γνωρίζοντας την προϊστορία του, ως σπουδαίος ποδοσφαιριστής, αλλά και τις ιδέες που είχε, είχα γράψει στη στήλη μου στο Sportime, πως είναι ένα από τα πιο γερά στοιχήματα της διοίκησης του Παναθηναϊκού και πρέπει να το στηρίξει ως ένα καινούργιο πρότζεκτ!
Η ιστορία απέδειξε πως πράγματι έτσι ήταν. Το γεγονός πως δεν πήρε πρωτάθλημα, σε εκείνες τις ιδιαίτερες συνθήκες του ελληνικού ποδοσφαίρου, δεν λέει κάτι. Αυτός έφτιαξε την ομάδα που έκανε τεράστια πορεία στην Ευρώπη, καταγράφοντας εννέα νίκες στο Champions League! Αριθμός αδιανόητος, που σήμερα σε φτάνει ημιτελικά, ίσως και στον τελικό! Όχι απλώς στα προημιτελικά.
Δίπλα του, πήραν πολλές ευκαιρίες αρκετά παιδιά, να αγωνιστούν με ένταση στο υψηλότερο επίπεδο, αποκτώντας τεράστιες παραστάσεις. Παίκτες όπως ο Καραγκούνης, ο Μπασινάς, ο Φύσσας, ο Νικοπολίδης, ο Σεϊταρίδης, ο Γκούμας, που στη συνέχεια έγιναν Πρωταθλητές Ευρώπης το 2004, στα γήπεδα της Πορτογαλίας! Κι εκεί θα μπορούσε να βρίσκεται ένας ακόμα: ο Σωτήρης Κυργιάκος, που στάθηκε άτυχος με τον τραυματισμό που είχε και δεν έδωσε το «παρών».
Μάλιστα, ο Κυράστας έμοιαζε ως ο σίγουρος διάδοχος του Ρεχάγκελ στην Εθνική Ελλάδας, σε περίπτωση που τα πράγματα δεν κυλούσαν καλά. Ευτυχώς, όμως, όλα πήγαν όχι απλώς καλά, αλλά ιδανικά στην Εθνική, αντίθετα με την ζωή, αφου ήρθε ο αδόκητος χαμός του 52χρονου κόουτς.
Επιστρέφοντας στο σήμερα, λοιπόν, είναι ξεκάθαρο πόσο μεγάλη ανάγκη έχει ο Παναθηναϊκός, ένα πρότζεκτ όπως εκείνο που ο Γιώργος Βαρδινογιάννης εμπιστεύτηκε στον φιλόδοξο Γιάννη Κυράστα. Αυτά τα 2,5 χρόνια με τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς, υπήρξαν ό,τι πλησιέστερο, πριν ακολουθήσει η αψυχολόγητη αλλαγή, με την έλευση του Φατίχ Τερίμ.
Δεν κρύφτηκα πίσω από το δάχτυλο μου σε αυτή τη στήλη και σας έγραψα από τότε, πως είναι επιλογή υψηλού ρίσκου, όπως και άκομψο το «αντίο» στον Γιοβάνοβιτς! Και οι κινήσεις του Τούρκου προπονητή, απλώς καθημερινά με επιβεβαιώνουν.
Δεν τίθεται θέμα συζήτησης, για το βιογραφικό και το όνομα που έχει. Έφερε μεγάλες νίκες, όπως αυτή στο Γεώργιος Καραϊσκάκης, στην πρεμιέρα των Play Offs, και μεγάλες προκρίσεις στο Κύπελλο, επί του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ στη συνέχεια.
Υπάρχουν παιχνίδια, όμως, που μοιάζουν σαν να τα αντιμετωπίζει ως φιλικά προετοιμασίας, με τις συνεχείς αλλαγές προσώπων και συστημάτων!
Προφανώς, οι τόνοι καλό θα είναι να πέσουν στον Παναθηναϊκό, γιατί υπάρχει μπροστά, τόσο ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδας, όσο και αρκετός δρόμος στο πρωτάθλημα.
Η ανάγκη να έρθει ένα πρότζεκτ σαν εκείνο του Γιάννη Κυράστα, παρότι έχουν περάσει 25 χρόνια από την πρώτη θητεία του, παραμένει έως σήμερα, εν έτει 2024, όσο επίκαιρη ήταν και τότε!
www.bnsports.gr
