γράφει : Φανης Τσοκανάς
Ο προπονητής ξέρει, οι παίκτες τον εμπιστεύονται και ως σύνολο προχωρούν. Και αν στο αγωνιστικό σκέλος, η Εθνική πήρε άριστα απέναντι στο Καζακστάν, τι να πει κανείς για όσα ακολούθησαν στη μικτή ζώνη.
Γράφει ο Φάνης Τσοκανάς
Πριν τη σέντρα του πρώτου τελικού της Ελλάδας, στον «δρόμο» προς το EURO της Γερμανίας, οι οκτώ από τις έντεκα θέσεις στην αρχική ενδεκάδα, έμοιαζαν δεδομένες.
Απέναντι στο Καζακστάν, «παιζόταν» το ποιος θα αγωνιστεί ως αμυντικός χάφ, με τον Σιώπη να μοιάζει φαβορί. Τελικά, ξεκίνησε ο Κουρμπέλης.
Αριστερά στην επίθεση, ο Γκουστάβο Πογέτ φαινόταν να είχε επιλέξει ανάμεσα σε Κωνσταντέλια και Πέλκα, τον δεύτερο, ενώ έπρεπε να δοθεί απάντηση, και στο αν ο πρώτος σκόρερ της Eredivisie, Βαγγέλης Παυλίδης, θα μείνει στον πάγκο. Εν τέλει έτσι έγινε, και ξεκίνησε ο Φώτης Ιωαννίδης.
Οι τρεις από τις τέσσερις τελικές επιλογές του Πογέτ, δηλαδή, είχαν άμεση συμμετοχή στα τέσσερα πρώτα γκολ! Ο Πέλκας κέρδισε το πέναλτι για το 1-0, έκανε το 2-0, ο Ιωαννίδης το 3-0 και ο Κουρμπέλης το 4-0!
Θα ήταν τουλάχιστον άδικο, να μην πιστωθεί στον Ουρουγουανό, αυτό το 3/3! Και θα ήταν τουλάχιστον άδικο να προσπαθήσει κανείς να μειώσει την αξία αυτής της επιβλητικής νίκης, λόγω Καζακστάν.
Το παιχνίδι ήταν must win και για τους δύο, με ό,τι συνεπάγεται. Ο βαθμός συγκέντρωσης της Εθνικής, το πάθος και η θέληση των διεθνών, ήταν που σκόρπισαν το Καζακστάν σε αυτό το μονό παιχνίδι. Όπως κανείς δεν είχε τίποτα δεδομένο, πριν τη «σέντρα», παρότι το όνομα του αντιπάλου δεν φόβιζε, έτσι δεν πρέπει να μειώνεται οτιδήποτε, μετά την επιβλητική εμφάνιση της Ελλάδας.
Και πέραν του αγωνιστικού, ξέρετε ποια ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία της βραδιάς;
Πως ο Σιώπης που δεν έπαιξε δευτερόλεπτο, ήταν σε άλλη διάσταση από τη χαρά του περνώντας από τη μικτή ζώνη. Πως οι Κωνσταντέλιας και Πέλκας, που «μονομαχούσαν» για μια θέση στην αρχική ενδεκάδα, έμειναν για αρκετή ώρα και μιλούσαν χαμογελαστοί με τον μικρό Γιαννάκη. Το ίδιο και ο Τζόλης, και ο Παυλίδης, και ο Χατζηγιοβάνης, και πολλά παιδιά ακόμη.
Η Εθνική Ομάδα αποπνέει ξανά υγεία. Ο προπονητής της ξέρει τους παίκτες του και αποδεδειγμένα, πλέον, παίρνει αυτό που θέλει από τον καθένα, όταν το χρειάζεται. Ο καθένας, έχει αποδεχθεί τον ρόλο του και ως σύνολο, προχωρούν.
Και έμεινε ένα βήμα ακόμα, για να κάνουν το γνωστό μότο πως «οι παρέες γράφουν ιστορία», πράξη!
www.bnsports.gr
Πριν τη σέντρα του πρώτου τελικού της Ελλάδας, στον «δρόμο» προς το EURO της Γερμανίας, οι οκτώ από τις έντεκα θέσεις στην αρχική ενδεκάδα, έμοιαζαν δεδομένες.
Απέναντι στο Καζακστάν, «παιζόταν» το ποιος θα αγωνιστεί ως αμυντικός χάφ, με τον Σιώπη να μοιάζει φαβορί. Τελικά, ξεκίνησε ο Κουρμπέλης.
Αριστερά στην επίθεση, ο Γκουστάβο Πογέτ φαινόταν να είχε επιλέξει ανάμεσα σε Κωνσταντέλια και Πέλκα, τον δεύτερο, ενώ έπρεπε να δοθεί απάντηση, και στο αν ο πρώτος σκόρερ της Eredivisie, Βαγγέλης Παυλίδης, θα μείνει στον πάγκο. Εν τέλει έτσι έγινε, και ξεκίνησε ο Φώτης Ιωαννίδης.
Οι τρεις από τις τέσσερις τελικές επιλογές του Πογέτ, δηλαδή, είχαν άμεση συμμετοχή στα τέσσερα πρώτα γκολ! Ο Πέλκας κέρδισε το πέναλτι για το 1-0, έκανε το 2-0, ο Ιωαννίδης το 3-0 και ο Κουρμπέλης το 4-0!
Θα ήταν τουλάχιστον άδικο, να μην πιστωθεί στον Ουρουγουανό, αυτό το 3/3! Και θα ήταν τουλάχιστον άδικο να προσπαθήσει κανείς να μειώσει την αξία αυτής της επιβλητικής νίκης, λόγω Καζακστάν.
Το παιχνίδι ήταν must win και για τους δύο, με ό,τι συνεπάγεται. Ο βαθμός συγκέντρωσης της Εθνικής, το πάθος και η θέληση των διεθνών, ήταν που σκόρπισαν το Καζακστάν σε αυτό το μονό παιχνίδι. Όπως κανείς δεν είχε τίποτα δεδομένο, πριν τη «σέντρα», παρότι το όνομα του αντιπάλου δεν φόβιζε, έτσι δεν πρέπει να μειώνεται οτιδήποτε, μετά την επιβλητική εμφάνιση της Ελλάδας.
Και πέραν του αγωνιστικού, ξέρετε ποια ήταν η μεγαλύτερη επιτυχία της βραδιάς;
Πως ο Σιώπης που δεν έπαιξε δευτερόλεπτο, ήταν σε άλλη διάσταση από τη χαρά του περνώντας από τη μικτή ζώνη. Πως οι Κωνσταντέλιας και Πέλκας, που «μονομαχούσαν» για μια θέση στην αρχική ενδεκάδα, έμειναν για αρκετή ώρα και μιλούσαν χαμογελαστοί με τον μικρό Γιαννάκη. Το ίδιο και ο Τζόλης, και ο Παυλίδης, και ο Χατζηγιοβάνης, και πολλά παιδιά ακόμη.
Η Εθνική Ομάδα αποπνέει ξανά υγεία. Ο προπονητής της ξέρει τους παίκτες του και αποδεδειγμένα, πλέον, παίρνει αυτό που θέλει από τον καθένα, όταν το χρειάζεται. Ο καθένας, έχει αποδεχθεί τον ρόλο του και ως σύνολο, προχωρούν.
Και έμεινε ένα βήμα ακόμα, για να κάνουν το γνωστό μότο πως «οι παρέες γράφουν ιστορία», πράξη!
www.bnsports.gr
