γράφει : Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Αν για κάτι είναι πραγματικά αξεπέραστο το αγγλικό ποδόσφαιρο, είναι αυτή η μοναδική του γιορτινή ατμόσφαιρα με τα συνεχόμενα ματς μέσα στις γιορτές! Φέτος, είχαμε ματς για πρώτη φορά στον 21ο αιώνα παραμονή Χριστουγέννων, με την αναμέτρηση της Γουλβς με την Τσέλσι, κάτι που είχε να συμβεί από τις 24 Δεκεμβρίου του 1995 και τη νίκη της Λιντς επί της Μάντσεστερ Γιουναιτεντ με 3-1. Όμως, η ξεχωριστή μέρα είναι η Boxing Day και επειδή έχω βιώσει αυτή την εμπειρία περισσότερες από 25 φορές στο «Νησί», μπορώ άφοβα να πω ότι αν ποτέ, κάποιος, σταματούσε τα ματς αυτή τη μέρα, θα ήταν σαν να έβγαζε τη ψυχή από το σώμα!
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Θα διαλέξω μερικά από τα ματς που μου έχουν μείνει στο μυαλό από τα παιχνίδια που είδα ΜΕΣΑ στο γήπεδο στις 26 Δεκεμβρίου, και αρχίζω από το πιο πρόσφατο.
Ήταν το 2019 και είχε μεγάλη σημασία για τη Λίβερπουλ, το 4-0 στην έδρα της Λέστερ, αφού η ομάδα του Κλοπ μόλις είχε επιστρέψει από το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων στο Κατάρ, όπου είχε κατακτήσει το τροπαίου και αντιμετώπιζε την δεύτερη ομάδα της βαθμολογία, ανοίγοντας τη διαφορά στους 13 βαθμούς μετά από εκείνο το παιχνίδι. Ήταν μια ποδοσφαιρική παράσταση υψηλού επιπέδου που ουσιαστικά έβαζε οριστικά τη Λίβερπουλ στις ράγες για τον τίτλο!
Σε ένα άλλο ματς μεταξύ των δυο ομάδων στο ίδιο γήπεδο στις 26 Δεκέμβρη του 1996, η Λίβερπουλ με τον Ρόι Εβανς στον πάγκο πετούσε φωτιές, και ήταν πρώτη στη βαθμολογία με τέσσερις πόντους διαφορά από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, και υποδεχόταν την Λέστερ του Μάρτιν Ο'Νιλ. Οι «αλεπούδες» ήταν έβδομοι και έκαναν μια πολύ καλή πορεία. Το τελικό 1-1 παρά τις δεκάδες ευκαιρίες που σπατάλησε η Λίβερπουλ, την έβγαλε από τους στόχους της και δυο εβδομάδες μετά θα είχε χάσει πια τη κορυφή!
Πηγαίνοντας το χρόνο πίσω, η πρώτη μου εμπειρία από αγώνες της Boxing Day και γενικώς των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς που βίωσα στο γήπεδο ήταν το μακρινό 1979 όταν είδα στο «Άνφιλντ» τη Λίβερπουλ να κερδίζει με 2-0 τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Μια υπέροχη ατμόσφαιρα χωρίς προβλήματα, σε μια σπάνια σεζόν όπου οι δυο απόλυτοι αντίπαλοι στο αγγλικό ποδόσφαιρο, διεκδικούσαν μαζί τον τίτλο.
Από τότε μέχρι φέτος σε αυτά τα 44χρόνια δεν έχει αλλάξει οτιδήποτε μετατρέπει το ποδόσφαιρο στην Αγγλία σε… θρησκεία! Αυτή η διαφορετική προσέγγιση με το ποδόσφαιρο να βάζει τα καλά του, ο κόσμος να το διασκεδάζει, ο καιρός να δίνει τον τόνο, πότε με κρύο , πότε με χιόνι αλλά και (σπάνια) με έναν ήλιο που κάνει δειλά-δειλά την εμφάνιση του πριν χαθεί πολύ σύντομα, σε κάνει να αντιλαμβάνεσαι τι είναι για αυτούς αυτή η ιεροτελεστία!
Με νέους, και παιδιά, με γυναίκες και ζευγάρια, με ανθρώπους μεγάλης ηλικίας που πηγαίνουν στο γήπεδο γιατί έτσι μεγάλωσαν, με τέτοιες εικόνες και παραστάσεις. Και στην Βρετανία οι παραδόσεις είναι πάνω από όλα! Όποιος θέλει να καταλάβει τι σημαίνει πραγματικά αγγλικό ποδόσφαιρο, ας προσπαθήσει να δει ένα ματς μέσα στις γιορτές σε οποιαδήποτε κατηγορία!
Θα προσπαθήσω να διαλέξω μερικά ακόμα από τα ματς που είδα μέσα στο γήπεδο, όλα αυτά τα χρόνια στην Αγγλία ειδικά την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων.
Ξεκινάω με πρώτο και καλύτερο αυτό που είδα στις 26 Δεκεμβρίου του 1979, όταν τελείωνε η δεκαετία των 70's. Η Λίβερπουλ έβαλε τις βάσεις σε εκείνο το ματς για ένα ακόμη πρωτάθλημα, κερδίζοντας με γκολ του Άλαν Χάνσεν (με τρομερό σουτ) και του Τζόνσον, μία εξαιρετική Γιουνάιτεντ, που πάλευε υπό τις οδηγίες του Ντέιβιντ Σέξτον και αυτή για τον τίτλο. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν εικόνες που να σώζονται σε βίντεο από εκείνη την αναμέτρηση.
Το 1985 είχα βρεθεί στο «Γκούντισον Παρκ» για να δω την (τότε) πρωταθλήτρια Έβερτον να αντιμετωπίζει την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και να κερδίζει με 3-1 αν και είχε βρεθεί πίσω στο σκορ πολύ νωρίς. Ήταν μία χρονιά που γινόταν μεγάλη μάχη για τον τίτλο, με την Έβερτον και την Γιουνάιτεντ να κατέχουν τις δύο πρώτες θέσεις στην βαθμολογία, τη Γουέστ Χαμ τρίτη με διαφορά τερμάτων από την τέταρτη Λίβερπουλ, που ωστόσο στο τέλος πήρε το πρωτάθλημα.
Την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων του 1993 βρέθηκα στο «Ολντ Τράφορντ» για να δω την κόντρα της ομάδας του Φέργκιουσον που προηγείτο με αρκετούς πόντους στην βαθμολογία με την (ανερχόμενη δύναμη) Μπλάκμπερν του Κένι Νταλγκλίς.
Οι Ρόβερς προηγήθηκαν με 1-0 πριν ισοφαρίσει στο τελευταίο λεπτό η Γιουνάιτεντ, όμως ήταν φανερό πως η ομάδα του Λάνκασάιρ δεν ήταν τυχαία, και την επόμενη χρονιά κατέκτησε τον τίτλο, τον πρώτο της από το 1917!
Το 1997 στο «Ανφιλντ», είδα ένα από τα καλύτερα ματς με την Λίβερπουλ να κερδίζει με 3-1 με φοβερή εμφάνιση του πιτσιρικά Μάικλ Όουεν και του Ρόμπι Φάουλερ τη (ανερχόμενη τότε) Λιντς Γιουνάιτεντ. Πήρα έτσι και μία πρώτη γεύση από τη φουρνιά των νέων φυντανιών της Λιντς που τα επόμενα χρόνια θα διεκδικούσαν τον τίτλο, φτάνοντας ακόμη και στα ημιτελικά του Champions League.
Το 2003 τη χρονιά του αήττητου πρωταθλήματος της Άρσεναλ, πήγα στο «Χάιμπουρι» (που πάντα λάτρευα ως γήπεδο) να δω την ομάδα του Βενγκέρ να κερδίζει τη Γουλβς με τον Ανρί σε μεγάλα κέφια!
Άφησα για το τέλος μια αναμέτρηση ανάμεσα στις δυο μεγάλες αντιπάλους των τελευταίων ετών, τη Λίβερπουλ και τη Μάντσεστερ Σίτι. Φυσικά, εκείνη η Σίτι δεν είχε καμία σχέση με σήμερα και μάλιστα εκείνη τη σεζόν το 1982-83 θα υποβιβαζόταν μάλιστα στο τέλος, αφού έκανε ένα τραγικό δεύτερο γύρο στο πρωτάθλημα. Η Λίβερπουλ αντίθετα, θα έκανε περίπατο, παίρνοντας τον τίτλο τον δεύτερο σερί τότε και συνολικά από το 1976 τον έκτο σε οκτώ σεζόν. Ήταν η τελευταία σεζόν του Μπομπ Πέισλι στον πάγκο των «κόκκινων» και εκείνο το ματς της 26ης Δεκεμβρίου 1982 τελείωσε 5-2 υπέρ τους, με τον Κενι Νταλγκλίς μεγάλο πρωταγωνιστή!
Όπως και να 'χει, γιορτές και μπάλα στην Αγγλία πάνε πακέτο και αυτό θα συνεχίσει να ισχύει... παντοτινά! Ευχές για καλά Χριστούγεννα με υγεία!
