γράφει : Φανης Τσοκανάς
Κι αν το συμβόλαιο του Αλμπέρτο Μπρινιόλι έληγε έναν χρόνο αργότερα;
Γράφει ο Φάνης Τσοκανάς
Παναθηναϊκός και ΑΕΚ είχαν δύσκολη εβδομάδα. Αποκλείστηκαν από την Ευρώπη, πέταξαν βαθμούς σε Περιστέρι και Αγρίνιο, ενώ κλήθηκαν να διαχειριστούν και ειδικές καταστάσεις. Από τη μία πλευρά, τα δύο λάθη του Γιώργου Αθανασιάδη απέναντι στον Άγιαξ, και από την άλλη, τα ισάριθμα του Αλμπέρτο Μπρινιόλι, απέναντι στον Ατρόμητο.
Στην πρώτη περίπτωση, σαφώς και υπήρξε απογοήτευση. Από τον ίδιο τον παίκτη πρώτα απ' όλα. Όλοι αναγνώρισαν πως ήταν μία κακή στιγμή, την άφησαν πίσω και προχώρησαν. Μαζί και ο Αθανασιάδης, που αν δεν είχε «ξαναμπεί» στο ματς, δεν θα δεχόταν μόνο τρία γκολ. Ο Ματίας Αλμέιδα ύψωσε τείχος προστασίας στις δηλώσεις του, τονίζοντας πως τα λάθη είναι ομαδικά, και το θέμα έληξε εκεί.
Στη δεύτερη περίπτωση, κάπου έχει χαθεί η μπάλα. Από την αποθέωση του Μπρινιόλι στη Χάιφα, έχουμε περάσει στην πλήρη απαξίωσή του, λόγω Άρη, Ρεν, Ατρομήτου και πάει λέγοντας. Λες και σβήστηκαν μονομιάς, όσες φορές κράτησε όρθιο τον Παναθηναϊκό και έμειναν μόνο όσες τον «κρέμασε». Λες και η άμυνα, το κέντρο και οι υπόλοιπες γραμμές, έκαναν τέλεια τη δουλειά τους στο Περιστέρι, για παράδειγμα.
Είναι η φύση της θέσης. Οι στιγμές αδυναμίας δεν «μακιγιάρονται». Είναι τόσες οι φορές, όμως, και φέτος και πέρυσι και πρόπερσι, που ο Μπρινιόλι έδειχνε ανίκητος, ώστε τέτοια αντιμετώπιση, να μην δικαιολογείται.
Μία ατμόσφαιρα «έκρυθμη», αρνητικά σχόλια -τουλάχιστον περίεργα- σε social media και μη, το όνομά του να «παίζει» παντού, και στις περισσότερες περιπτώσεις να μην εξετάζεται καν η πιθανότητα να βρίσκεται σε κακό αγωνιστικό φεγγάρι: «για όλα φταίει το συμβόλαιο!»
Αν δηλαδή, το συμβόλαιό του ολοκληρωνόταν όχι το 2024, αλλά το 2025, όπως του Αθανασιάδη, θα άξιζε τη στήριξη, ενώ τώρα, αξίζει να τρώει όλο το ανάθεμα; Το ερώτημα είναι ρητορικό, προφανώς.
Ακόμα και τον παράγοντα «συμβόλαιο» να βάλουμε στο τραπέζι, ο πρώτος που... καίγεται για καλές εμφανίσεις όταν αυτό πλησιάζει προς την ολοκλήρωσή του, είναι ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής.
Γιατί πολύ απλά, σε άλλη περίπτωση, ακόμα και οι «μνηστήρες», θα κάνουν πίσω.
www.bnsports.gr
Παναθηναϊκός και ΑΕΚ είχαν δύσκολη εβδομάδα. Αποκλείστηκαν από την Ευρώπη, πέταξαν βαθμούς σε Περιστέρι και Αγρίνιο, ενώ κλήθηκαν να διαχειριστούν και ειδικές καταστάσεις. Από τη μία πλευρά, τα δύο λάθη του Γιώργου Αθανασιάδη απέναντι στον Άγιαξ, και από την άλλη, τα ισάριθμα του Αλμπέρτο Μπρινιόλι, απέναντι στον Ατρόμητο.
Στην πρώτη περίπτωση, σαφώς και υπήρξε απογοήτευση. Από τον ίδιο τον παίκτη πρώτα απ' όλα. Όλοι αναγνώρισαν πως ήταν μία κακή στιγμή, την άφησαν πίσω και προχώρησαν. Μαζί και ο Αθανασιάδης, που αν δεν είχε «ξαναμπεί» στο ματς, δεν θα δεχόταν μόνο τρία γκολ. Ο Ματίας Αλμέιδα ύψωσε τείχος προστασίας στις δηλώσεις του, τονίζοντας πως τα λάθη είναι ομαδικά, και το θέμα έληξε εκεί.
Στη δεύτερη περίπτωση, κάπου έχει χαθεί η μπάλα. Από την αποθέωση του Μπρινιόλι στη Χάιφα, έχουμε περάσει στην πλήρη απαξίωσή του, λόγω Άρη, Ρεν, Ατρομήτου και πάει λέγοντας. Λες και σβήστηκαν μονομιάς, όσες φορές κράτησε όρθιο τον Παναθηναϊκό και έμειναν μόνο όσες τον «κρέμασε». Λες και η άμυνα, το κέντρο και οι υπόλοιπες γραμμές, έκαναν τέλεια τη δουλειά τους στο Περιστέρι, για παράδειγμα.
Είναι η φύση της θέσης. Οι στιγμές αδυναμίας δεν «μακιγιάρονται». Είναι τόσες οι φορές, όμως, και φέτος και πέρυσι και πρόπερσι, που ο Μπρινιόλι έδειχνε ανίκητος, ώστε τέτοια αντιμετώπιση, να μην δικαιολογείται.
Μία ατμόσφαιρα «έκρυθμη», αρνητικά σχόλια -τουλάχιστον περίεργα- σε social media και μη, το όνομά του να «παίζει» παντού, και στις περισσότερες περιπτώσεις να μην εξετάζεται καν η πιθανότητα να βρίσκεται σε κακό αγωνιστικό φεγγάρι: «για όλα φταίει το συμβόλαιο!»
Αν δηλαδή, το συμβόλαιό του ολοκληρωνόταν όχι το 2024, αλλά το 2025, όπως του Αθανασιάδη, θα άξιζε τη στήριξη, ενώ τώρα, αξίζει να τρώει όλο το ανάθεμα; Το ερώτημα είναι ρητορικό, προφανώς.
Ακόμα και τον παράγοντα «συμβόλαιο» να βάλουμε στο τραπέζι, ο πρώτος που... καίγεται για καλές εμφανίσεις όταν αυτό πλησιάζει προς την ολοκλήρωσή του, είναι ο ίδιος ο ποδοσφαιριστής.
Γιατί πολύ απλά, σε άλλη περίπτωση, ακόμα και οι «μνηστήρες», θα κάνουν πίσω.
www.bnsports.gr
