γράφει : Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Σε εκείνο το κομμάτι, κλείνοντας την αναφορά μου στην ομάδα που έχει ξαφνιάσει το σύμπαν όχι μόνο στην Ισπανία αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη, επί λέξη έγραφα κάτι το οποίο τώρα οφείλω στο πρώτο σκέλος να το πάρω πίσω: «Θα επαναλάβω πως μοιάζει αδύνατο να κάνει πρωταθλητισμό μέχρι το τέλος. Κανείς δεν μπορεί, όμως, να της απαγορεύσει να ονειρεύεται, και είναι κάτι πολύ ευχάριστο, για τη φετινή χρονιά, να την βλέπεις να είναι ψηλά και να πρωταγωνιστεί. Και επειδή τα μηδενιστικά σχόλια, ότι πίσω της είναι οι Άραβες, αδικούν την δουλειά που γίνεται, καλό είναι πρώτα να βλέπουμε και μετά να κρίνουμε.»
Λοιπόν, να πω πως κάνει πλέον πρωταθλητισμό! Το δείγμα είναι μεγάλο και εικόνα αυτής της ομάδας κυρίως την ώρα που βγαίνει στην επίθεση, σε κάνει να πιστεύεις ότι μπορεί να κοντράρει την Ρεάλ, αλλά και την Μπαρτσελόνα και την Ατλέτικο Μαδρίτης μέχρι το τέλος.
Είναι αρκετά μοντέρνα σε τακτικές και ταλαντούχα ομάδα η Τζιρόνα, που εδρεύει στην Βόρεια Καταλωνία, με μόνο 156 χιλιάδες κατοίκους, μαζί με τα περίχωρα.
Εξηγούσα σε εκείνο το κομμάτι, πως η Τζιρόνα έχει άγνοια κινδύνου, και όπως γράφουν οι σημαντικότεροι σχολιαστές στην Ισπανία, αν είχε προσέξει πιο πολύ τις προσθήκες στην άμυνά της το καλοκαίρι, τώρα θα συζητούσαμε διαφορετικά! Κακά τα ψέματα, ο στόχος είναι η πρώτη εξάδα, αλλά για τον τίτλο δεν μπορεί εύκολα και το μεγαλύτερο και πιο κομβικό ματς, εκείνο κόντρα στη Ρεάλ, το έχασε πολύ εύκολα, κυρίως από λάθη των αμυντικών της. Το αμέσως επόμενο πιο δύσκολο ήταν αυτό το βράδυ Κυριακής (10/12) στην έδρα της Μπαρτσελόνα την οποία πραγματικά την έκανε… φύλλο και φτερό.
Οι πιο πολλοί παίκτες είναι άγνωστοι, και όμως, δεν θεωρείται φθηνό ρόστερ, κάτι που πιστεύουν οι οπαδοί ακόμα και μέσα στη Ισπανία. Για εκτός Ισπανίας, δεν το συζητάω, διότι είναι μία ομάδα που δεν την ξέρει ο κόσμος. Λοιπόν, στην πραγματικότητα είναι φθηνό, αλλά δεν… είναι κιόλας, αν με αντιλαμβάνεστε, αφού αποτελείται κυρίως από δανεισμούς ή αγορές ελεύθερων. Οξύμωρο. Μάλιστα, οι 25 παίκτες έχουν κοστίσει συνολικά 43,5 εκατομμύρια ευρώ, ένα μικρό νούμερο, αν συγκριθεί με τις ομάδες της Premier League, τις μεγάλες στη La Liga, στην Bundesliga, ακόμα και στη Serie A.
Αυτή είναι, ωστόσο, η ομάδα με τα περισσότερα τέρματα υπέρ από τις μεγάλες λίγκες της Ευρώπης. Κάτι πραγματικά εκπληκτικό, ενώ παίζει ένα ποδόσφαιρο που προσωπικά, εύκολα το παρομοιάζω με αυτό της Μπράιτον του ΝτεΤζέρμπι. Γρήγορο, μοντέρνο και αποτελεσματικό. Φυσικά, η Μπράιτον έχει ρόστερ πάνω από 470 εκατομμύρια και δεν τίθεται θέμα σύγκρισης, αφού η αγγλική ομάδα, κάλλιστα θα μπορούσε να τερματίσει φέτος, στην πρώτη εξάδα, αν δεν συμμετείχε στο Europa League, και φυσικά, πρέπει να συνυπολογιστεί, πως θα έχει και τραυματισμούς, μαζί με τη φυσιολογική κόπωση. Η Τζιρόνα, όμως, πώς προέκυψε; Και κυρίως, κάνοντας πρωταθλητισμό;
Αρκετά ενοχλημένος με το φαινόμενό της και με το πόσο χαλαρά αφήνουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις τους Άραβες να εμπλέκονται με ποσοστά στις ομάδες, εμφανίζεται ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, Φλορεντίνο Πέρεθ, ο οποίος στο ματς με την Τζιρόνα (0-3), έδειξε ότι δεν θα ήθελε να συνεχιστεί αυτό με ομάδες της La Liga. Και φαινόταν ενοχλημένος στην εικόνα του και στη συμπεριφορά του, δίπλα στους παράγοντες των Καταλανών εκείνη τη μέρα.
Η Τζιρόνα είναι αλήθεια πως έχει πάρει μια βοήθεια από διαιτητές σε κάποια ματς, όπως με την Θέλτα του Ράφα Μπενίτεθ και του Δουβίκα. Στα social media. γίνεται ξεκάθαρα νύξη, πως όπου επενδύει το City Group υπάρχει ξεκάθαρη βοήθεια από τους διαιτητές! Στη Γαλλία, επίσης, όπου έχουν την Τρουά, ένα πράγμα που παρατηρήθηκε είναι πως ανεβαίνουν οι μισθοί των παικτών και τα συμβόλαια είναι πιο μεγάλα. Αυτό συμβαίνει και στη Τζιρόνα, και για τους παίκτες, σε τέτοιες μικρές επαρχιακές ομάδες, δεν είναι μικρό πράγμα.
Από την άλλη, ο κόσμος στην Ιβηρική κάνει κουβέντα για το αν η Τζιρόνα, μπορεί να εξελιχθεί σε μια μικρή Βιγιαρεάλ. Προσωπικά όσο περισσότερο την βλέπω, επειδή με εξιτάρει ο τρόπος παιχνιδιού της, καταλήγω στο συμπέρασμα πως θα εξελιχθεί σε κάτι καλύτερο από τη Βιγιαρεάλ.
Ένας λόγος είναι πως από το 2017, όταν το City Group απέκτησε το 44,3% του καταλανικού συλλόγου υπάρχει μια διαρκής βελτίωση με πρόγραμμα! Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη αίσθηση, που πιστεύει ότι η ραχοκοκαλιά της ομάδας είναι ποδοσφαιριστές που δανείζονται ή έχουν μεταγραφεί από έναν από τους συλλόγους που ανήκουν στο City Group. Ναι, η Μάντσεστερ Σίτι ενεργεί ως μητρική εταιρεία του ομίλου, ωστόσο, αν ρίξουμε μια ματιά στην προέλευση καθενός από τους παίκτες που, σήμερα, αποτελούν την ομάδα, θα διαπιστώσουμε, ότι μόνο τρεις από αυτούς σχετίζονται άμεσα με το City Group: ο Κόουτο, ο Ερέρα και ο Σάβιο.
Οι υπόλοιποι είναι καλές αγορές, φθηνές ή ελεύθεροι, που βρήκαν την υγεία τους και το κέφι τους για μπάλα, στο Μοντιλίβι των 14.000 θεατών. Και προϊόντα εξαιρετικού σκάουτινγκ!
Ο Μίγκελ Άνχελ Σάντσεθ Μουνιόθ, ο οποίος είναι πιο γνωστός ως Μίτσελ, και στα 48 του χρόνια ήταν πρώην ποδοσφαιριστής με εξαιρετικό αριστερό πόδι στη Ράγιο Βαγιεκάνο, τον Ιούλιο του 2012, αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, έπειτα από 20 χρόνια, όπου τα 15 ήταν με τη φανέλα της Βαγιεκάνο. Έγινε προπονητής και ύστερα από δέκα χρόνια και κάτι, έχει αναγκάσει την Ισπανία να μιλάει για αυτόν. Βίωσε τον υποβιβασμό, τόσο με την μεγάλη του αγάπη, την Ράγιο, όσο και με την Ουέσκα, ωστόσο, ο ίδιος θεωρεί ότι και στις δύο περιπτώσεις έμαθε.
Την Τζιρόνα την οδήγησε στην άνοδο στην πρώτη του σεζόν στην τεχνική ηγεσία, καταλαμβάνοντας την 6η θέση στην κανονική περίοδο, και μπήκε στα μπαράζ ανόδου. Αυτή η ομάδα, που είναι δημιούργημα του προπονητή, βρίσκεται στην κορυφή της La Liga με 41 βαθμούς, δύο πιο πολλούς από τη Ρεάλ Μαδρίτης και επτά περισσότερους από Μπαρτσελόνα και Ατλέτικο Μαδρίτης έχοντας σκοράρει 38 φορές, αλλά επιμένει ο Μίτσελ, πως ο στόχος της είναι η παραμονή!
Φυσικά ήδη το είχε εξασφαλίσει, αλλά πολύ λογικά, κρατάνε μικρό καλάθι σε μία ομάδα που δεν έχει παίξει ποτέ τρεις σεζόν, τη μία μετά την άλλη, στην μεγάλη κατηγορία!
Το εντυπωσιακό ξεκίνημα της ομάδας στη σεζόν οφείλεται πάντως, στα γκολ στην επίθεση παρά στην άμυνά της. Άλλωστε, ο Μίτσελ ήταν και ο ίδιος ένας παραγωγικός σκόρερ κατά τη διάρκεια της καριέρας του, όπου έγινε ο πρώτος όλων των εποχών στην ιστορία της Ράγιο Βαγιεκάνο. Βέβαια, έχω δει ποδοσφαιριστές να παίζουν εξαιρετικά επιθετικά στην καριέρα τους και μετά ως προπονητές, να γίνονται πολύ πιο συντηρητικοί και ανασταλτικοί, αλλά στην περίπτωση του Μίτσελ, δεν αποτελεί έκπληξη να βλέπεις τις ομάδες του να παίζουν με μια τόσο ωραία νοοτροπία.
Αν το καλοκαίρι είχε ψωνίσει καλύτερα αμυντικά, επιμένω, θα μπορούσε να παραμείνει ψηλά στην πρώτη τριάδα της βαθμολογίας, κάτι το οποίο, τώρα ακόμα, μοιάζει πάρα πολύ δύσκολο να συμβεί! Ναι παίρνει 2,56 πόντους ανά ματς κάτι εκπληκτικό και έχει πολλούς διαφορετικούς σκόρερ, έντεκα στον αριθμό και είναι ένα δείγμα του πόσο καλοδουλεμένη ομάδα είναι και αν μπορέσει να κρατηθεί τόσο ψηλά, μέχρι τον Μάρτιο, μετά μπορεί να ονειρεύεται ακόμα και τίτλο! Ακούω να γίνονται συγκρίσεις με την Λέστερ ή παλιότερα με την Βερόνα στην Ιταλία το 1985. Έχω να πω πως, εάν η Τζιρόνα καταφέρει να πάρει το πρωτάθλημα έχοντας απέναντί της την Ρεάλ Μαδρίτης του Αντσελότι και του Μπέλινγχαμ, καθώς και την Μπαρτσελόνα του Τσάβι, που πέρσι πήρε τον τίτλο, τότε δεν θα υπάρχει σύγκριση με οτιδήποτε άλλο έχουμε δει!
