γράφει : Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Αν ο (κατά τεκμήριο) καλύτερος ρέφερι του κόσμου, με τελικό Champions League και Μουντιάλ στο παλμαρέ του, δεν πηγαίνει με την αρχική του γνώμη, αλλά αλλάζει, επειδή ο VAR του λέει να πάει να δει μια φάση, τότε το χάσαμε το έργο! Ο Μαρτσίνιακ πήγε και είδε τη φάση, του έδωσαν τρία ριπλέι, όπου σε όλα φαίνεται πως η μπάλα πρώτα βρίσκει το σώμα του Λιβραμέντο και μετά χτυπά στο χέρι, και δίνει πέναλτι! Και σήμερα ο VAR πάει σπίτι του και δεν θα σφυρίξει στο Σοσιεδάδ - Σάλτσμπουργκ! Άρα έκανε λάθος!
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Δεν θέλω να ξανακούσω για πρόβλημα του VAR. Βαρέθηκα τις ατέλειωτες σαχλαμάρες αυτών, που αναπολούν την εποχή που δεν υπήρχε η τεχνολογία στο ποδόσφαιρο! Είναι οι άνθρωποι που κρίνουν! Αυτοί είναι το πρόβλημα! Και αυτή η φάση στις καθυστερήσεις στην αναμέτρηση της Παρί Σεν Ζερμέν με τη Νιούκαστλ επανέφερε το ίδιο πρόβλημα που έχουμε συζητήσει και μια και δυο και τρεις, και πενήντα φορές! Θα το επαναλάβω, για πολλοστή φορά, πως εάν ένας τόσο καλός διαιτητής παρασύρεται, επειδή του είπαν πήγαινε και κοίταξε το, και δεν επιμένει στην αρχική του απόφαση μετά από τρία replay, αλλά αλλάζει γνώμη, πρέπει να πάει κι αυτός σπίτι του, και ας είναι ένας από τους καλύτερους! Η τεχνολογία μπήκε, θα μείνει, και θα την έχουμε εδώ οπότε ας μάθουμε να τη χρησιμοποιούμε σωστά!
Το VAR δεν πρόκειται να κάνει την χάρη σε κανέναν από όλους αυτούς τους νοσταλγούς της εποχής, που ένας αποφάσιζε και ακόμα και αν έκανε λάθος δεν υπήρχε περίπτωση να διορθωθεί! Το VAR ήρθε και θα μείνει, οπότε πάρτε το απόφαση δεν πρόκειται να βγει από τη ζωή μας! Έχω ξαναπεί το παράδειγμα: οι άνθρωποι κάποτε περπατούσαν πάνω στις γραμμές των τρένων για να βρουν την επόμενή πόλη, σαν ένα άτυπο GPS, στον 19ο αιώνα! Περνούσε, λοιπόν, το τρένο και τους πατούσε! Εννοείται, πως δεν σταματήσαμε την τεχνολογία και τα τρένα και είπαμε πάμε μωρέ πίσω στα άλογα, για να μην πατάνε τα τρένα τον κόσμο! Τι κάναμε; Εκπαιδεύσαμε τους ανθρώπους να μην περπατάνε πάνω στις γραμμές! Αυτό οφείλουμε να κάνουμε και τώρα με τους διαιτητές, και κυρίως αυτούς που κάθονται στη θέση του VAR.
Κάποια στιγμή πρέπει, ο μόνος υπεύθυνος που υπάρχει σχετικά με τους κανονισμούς και αυτός είναι το IFAB, που άλλωστε έχει την δικαιοδοσία για οποιαδήποτε αλλαγή κανονισμών να προχωρήσει σε ένα γενναίο ξεκαθάρισμα και απλοποίηση του τι είναι χέρι και τι όχι, όσον αφορά τα πέναλτι!
Και το ακόμα σημαντικότερο κάποια στιγμή, να μην επιτρέπεται σε κάθε συνομοσπονδία να μεταφράζει τους κανονισμούς, όπως θέλει και ακόμα πιο ιδιαίτερα σε κάθε επιμέρους ομοσπονδία!
Ας καταλάβουν οι φίλαθλοι πως ΔΕΝ είναι θέμα FIFA ή UEFA οι κανονισμοί, αλλά του συμβουλίου κανονισμών (IFAB) που παραδοσιακά οι Βρετανοί έχουν την πρωτοκαθεδρία ιστορικά! Το Διεθνές Ποδοσφαιρικό Συμβούλιο αποτελείται από τις τέσσερις ομοσπονδίες του Ηνωμένου Βασιλείου — Αγγλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (The FA), Σκωτική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (SFA), Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία Ουαλίας (FAW) και Ιρλανδική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (IFA), οι οποίες ήταν οι τέσσερις πρώτες ομοσπονδίες που δημιουργήθηκαν — και τη FIFA. Από μία ψήφο έχουν οι τέσσερις ομοσπονδίες του Ηνωμένου Βασιλείου, ενώ η FIFA έχει συνολικά τέσσερις ψήφους. Οι αποφάσεις του IFAB πρέπει να εγκρίνονται από τα 3/4 των ψήφων, το οποίο μεταφράζεται σε έξι ψήφους. Έτσι, η έγκριση της FIFA είναι απαραίτητη για να γίνει οποιαδήποτε αλλαγή, αλλά από μόνη της δεν μπορεί να μεταβάλλει κάτι, αφού πρέπει να συμφωνήσουν τουλάχιστον δύο από τις τέσσερις ομοσπονδίες των Βρετανών!
Αφού ξεκαθαρίσαμε, λοιπόν, αυτό πάμε στο επόμενο κεφάλαιο το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό, γιατί έχω την αίσθηση πως τηρείται μία σιγή ενοχής, αφήνοντας η κάθε συνομοσπονδία τις επιμέρους ομοσπονδίες να εφαρμόζουν όπως θέλουν τον κανονισμό! Αυτό πρέπει κάποια στιγμή, να τελειώσει.
Δεν μπορεί οι Άγγλοι διαιτητές να σφυρίζουν, όπως θέλουν στο Νησί, γιατί μετά βγαίνουν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και δεν ξέρουν τι πρέπει να σφυρίξουν! Το ίδιο, παραδείγματος χάρη, ισχύει για τους Ιταλούς ή τους Γερμανούς. Στην Αργεντινή, οι διαιτητές έχουν πιο «ευρωπαϊκή» προσέγγιση, αλλά οι Βραζιλιάνοι πιο λατινοαμερικανική!
Ο Dale Johnson από το ESPN έκανε φοβερή δουλειά και έψαξε τα στατιστικά από την αρχή της σεζόν 2022-23 και τα αποτελέσματα στο πόσα χέρια δόθηκαν ως πέναλτι! Και τα ευρήματα ξαφνιάζουν ανά διοργάνωση!
Στο Champions League δίνεται διπλός αριθμός πέναλτι από χέρια, σε σύγκριση με τη La Liga και τέσσερις φορές παραπάνω, αν συγκριθεί ο αριθμός με την Premier League.
Κοιτάξτε τον πίνακα:
Champions League : 0.234 (46 πέναλτι σε 197 ματς)
La Liga : 0.110 (57 σε 518 ματς )
Bundesliga: 0.099 (41 iσε 414)
Serie A: 0.090 (46 σε 510)
Ligue 1: 0.086 (34 σε 494)
Premier League: 0.062 (31 σε 500)
Εδώ, λοιπόν, εγείρεται ένα τεράστιο ερώτημα: Υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση, ως ποδόσφαιρο σχετικά με το τι είναι χέρι και τι δεν είναι χέρι; Η προφανής απάντηση είναι όχι! Και το πρόβλημα θα μεγαλώνει, όσο δεν έχουμε ξεκάθαρες κατευθυντήριες γραμμές από το όργανο, που ορίζει τους κανονισμούς. Βάλαμε την τεχνολογία για να περιορίσουμε τον ανθρώπινο παράγοντα, από το να κρίνει με υποκειμενικά κριτήρια σε κάποια πράγματα! Το πιο πετυχημένο απ’ όλα είναι η τεχνολογία γραμμής, όπου πλέον δεν έχει να κάνει με το εάν θεωρεί ή όχι ο διαιτητής ότι η μπάλα μπήκε γκολ , αλλά απλούστατα με το εάν έχει ή όχι, περάσει τη γραμμή!
Στα χέρια, όμως, οφείλουν όλοι να βρεθεί κάτι απλό και κατανοητό, ώστε να μην μπαίνουμε στη διαδικασία να βλέπουμε ασυνέπεια. Ένα χέρι πρέπει να είναι πέναλτι, για τον ίδιο ακριβώς λόγο, είτε είναι η Αγγλία, είτε είναι η Ισπανία, είτε είναι οι Γάλλοι, είτε είναι το γερμανικό πρωτάθλημα, είτε είναι το ελληνικό, είτε είναι το ολλανδικό. Αυτή η μεσοβέζικη κατάσταση, αναλόγως οι διαιτητές, με το σε ποια χώρα σφυρίζουν, να αλλάζουν και… εργοστασιακές ρυθμίσεις, πρέπει οριστικά και αμετάκλητα να τελειώσει!
