Box to Box

Η Τζιρόνα συνεχίζει να εκπλήσσει και είναι άδικο για τη δουλειά του Μίτσελ, να γίνεται διαρκώς αναφορά στους Άραβες!

Η Τζιρόνα συνεχίζει να εκπλήσσει και είναι άδικο για τη δουλειά του Μίτσελ, να γίνεται διαρκώς αναφορά στους Άραβες!
Η Τζιρόνα συνεχίζει να ξαφνιάζει στην Ισπανία, νικώντας με ανατροπή ξανά το Σάββατο (11/11), και είναι μια ομάδα αξίας περίπου 180 εκατομμυρίων, που μόνο λίγα δεν θεωρούνται για την νέα εποχή στη La Liga, έχοντας πιθανώς πάρει την θέση της Βιγιαρεάλ, η οποία αλλάζει συχνά προπονητή, ξεπούλησε παίκτες και είναι σε μια μεταβατική περίοδο. Ποια, όμως, είναι αυτή η ομάδα έκπληξη και μέχρι πού μπορεί να φτάσει; Και πόσο άδικο είναι για τη δουλειά που γίνεται να βάζουμε παντού την ταμπέλα, πως την αγόρασαν οι Άραβες;
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος

Είναι αρκετά μοντέρνα σε τακτικές και ταλαντούχα ομάδα η Τζιρόνα, που εδρεύει στην Βόρεια Καταλωνία, με μόνο 156 χιλιάδες κατοίκους, μαζί με τα περίχωρα. Η ομάδα ανήκει στους φιλάθλους της, επίσημα, έχει άγνοια κινδύνου, και όπως γράφουν οι σημαντικότεροι σχολιαστές στην Ισπανία, αν είχε προσέξει πιο πολύ τις προσθήκες στην άμυνά της το καλοκαίρι, τώρα θα συζητούσαμε για το αν μπορεί να τερματίσει μέσα στην πρώτη πεντάδα. Κακά τα ψέματα, αυτό δεν μπορεί εύκολα να γίνει και το μεγαλύτερο και πιο κομβικό ματς, εκείνο κόντρα στη Ρεάλ, το έχασε πολυ εύκολα, κυρίως από λάθη των αμυντικών της.

Οι πιο πολλοί παίκτες είναι άγνωστοι, και όμως, δεν θεωρείται φθηνό ρόστερ, κάτι που πιστεύουν οι οπαδοί ακόμα και μέσα στη Ισπανία. Για εκτός Ισπανίας, δεν το συζητάω, διότι είναι μία ομάδα που δεν την ξέρει ο κόσμος. Λοιπόν, στην πραγματικότητα είναι φθηνό, αλλά δεν… είναι κιόλας, αν με αντιλαμβάνεστε, αφού αποτελείται κυρίως από δανεισμούς ή αγορές ελεύθερων. Οξύμωρο. Μάλιστα, οι 25 παίκτες έχουν κοστίσει συνολικά 43,5 εκατομμύρια ευρώ, ένα μικρό νούμερο, αν συγκριθεί με τις ομάδες της Premier League, τις μεγάλες στη La Liga, στην Bundesliga, ακόμα και στη Serie A.

Αυτή είναι, ωστόσο, η ομάδα με τα περισσότερα τέρματα υπέρ από τις μεγαλες λίγκες της Ευρώπης. Κάτι πραγματικά εκπληκτικό, ενώ παίζει ένα ποδόσφαιρο που προσωπικά, εύκολα το παρομοιάζω με αυτό της Μπράιτον του Ντε Τζέρμπι. Γρήγορο, μοντέρνο και αποτελεσματικό. Φυσικά, η Μπράιτον έχει ρόστερ πάνω από 470 εκατομμύρια και δεν τίθεται θέμα σύγκρισης, αφού η αγγλική ομάδα, κάλλιστα θα μπορούσε να τερματίσει φέτος, στην πρώτη εξάδα, αν δεν συμμετείχε στο Europa League, και φυσικά, πρέπει να συνυπολογιστεί πως θα έχει και τραυματισμούς, μαζί με τη φυσιολογική κόπωση. Η Τζιρόνα, όμως, πώς προέκυψε;

Αρκετά ενοχλημένος με το φαινόμενό της και με το πόσο χαλαρά αφήνουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις τους Άραβες να εμπλέκονται με ποσοστά στις ομάδες, εμφανίζεται ο πρόεδρος της Ρεάλ Μαδρίτης, Φλορεντίνο Πέρεθ, ο οποίος στο πρόσφατο ματς με την Τζιρόνα (0-3), έδειξε ότι δεν θα ήθελε να συνεχιστεί αυτό με ομάδες της La Liga. Και φαινόταν ενοχλημένος στην εικόνα του και στη συμπεριφορά του, δίπλα στους παράγοντες των Καταλανών εκείνη τη μέρα.

Η Τζιρόνα είναι αλήθεια πως έχει πάρει μια βοήθεια από διαιτητές σε κάποια ματς, όπως με την Θέλτα του Ράφα Μπενίτεθ και του Δουβίκα.

Στα social media. γίνεται ξεκάθαρα νύξη. πως όπου επενδύει το City Group. υπάρχει ξεκάθαρη βοήθεια από τους διαιτητές! Στη Γαλλία, επίσης, όπου έχουν την Τρουά, ένα πράγμα που παρατηρήθηκε είναι πως ανεβαίνουν οι μισθοί των παικτών και τα συμβόλαια είναι πιο μεγάλα. Αυτό συμβαίνει και στη Τζιρόνα, και για τους παίκτες, σε τέτοιες μικρές επαρχιακές ομάδες, δεν είναι μικρό πράγμα.

Από την άλλη, ο κόσμος στην Ιβηρική κάνει κουβέντα για το αν η Τζιρόνα, μπορεί να εξελιχθεί σε μια μικρή Βιγιαρεάλ.

Από την πρώτη συμμετοχή της στη μεγάλη κατηγορία, την περίοδο 1998-99, η Βιγιαρεάλ κάθε χρόνο γινόταν πιο καλή, πιο ελκυστική, πιο έξυπνη και ταυτόχρονα, πιο ακριβή. Χρειάστηκε μια πενταετία για να μεγαλώσει, και την περίοδο 2004-05, είχε τον Φορλάν και τον Χουάν Ρομάν Ρικέλμε, ως μεγάλα αστέρια, με ρόστερ που υπερέβαινε τα 180 εκατομμύρια, πολύ μεγάλο νούμερο για εκείνη την εποχή. Κατάφερε να βγει στο Champions League, και την επόμενη χρονιά, έφτασε μέχρι τα ημιτελικά, όπου αποκλείστηκε από την Άρσεναλ, επειδή ο Ρικέλμε αστόχησε στο πέναλτι, στο τελευταίο λεπτό, που το έπιασε ο Λέμαν.

Αυτή την επιτυχία, την επανέλαβε με τον Έμερι, κατακτώντας το Europa League, και έπειτα, πάλι στον ημιτελικό, όπου η Λίβερπουλ τη νίκησε εύκολα σχετικά, αν και στη ρεβάνς προηγήθηκε 2-0, πριν ηττηθεί και πάλι. Κάθε άλλο παρά αμελητέες επιτυχίες και στο ενδιάμεσο, παρέμεινε ανταγωνιστική για σχεδόν μία εικοσαετία. Αυτό το κενό θέλει να καλύψει μελλοντικά η Τζιρόνα. Μπορεί;

Από το 2017 το City Group απέκτησε το 44,3% του καταλανικού συλλόγου. Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη αίσθηση, που πιστεύει ότι η ραχοκοκαλιά της ομάδας είναι ποδοσφαιριστές που δανείζονται ή έχουν μεταγραφεί από έναν από τους συλλόγους που ανήκουν στο City Group. Ναι, η Μάντσεστερ Σίτι ενεργεί ως μητρική εταιρεία του ομίλου, ωστόσο, αν ρίξουμε μια ματιά στην προέλευση καθενός από τους παίκτες που, σήμερα, αποτελούν την ομάδα, θα διαπιστώσουμε ότι μόνο τρεις από αυτούς σχετίζονται άμεσα με το City Group: ο Κόουτο, ο Ερέρα και ο Σάβιο.

Οι υπόλοιποι ειναι καλές αγορές, φθηνές ή ελεύθεροι, που βρήκαν την υγεία τους και το κέφι τους για μπάλα, στο Μοντιλίβι των 14.000 θεατών.

Ο Μίγκελ Άνχελ Σάντσεθ Μουνιόθ, ο οποίος είναι πιο γνωστός ως Μίτσελ, και στα 48 του χρόνια ήταν πρώην ποδοσφαιριστής με εξαιρετικό αριστερό πόδι στη Ράγιο Βαγιεκάνο, τον Ιούλιο του 2012, αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, έπειτα από 20 χρόνια, όπου τα 15 ήταν με τη φανέλα Βαγιεκάνο. Έγινε προπονητής και ύστερα από δέκα χρόνια και κάτι, έχει αναγκάσει την Ισπανία να μιλάει για αυτόν. Βίωσε τον υποβιβασμό, τόσο με την μεγάλη του αγάπη, την Ράγιο, όσο και με την Ουέσκα, ωστόσο, ο ίδιος θεωρεί ότι και στις δύο περιπτώσεις έμαθε.

Την Τζιρόνα την οδήγησε στην άνοδο στην πρώτη του σεζόν στην τεχνική ηγεσία, καταλαμβάνοντας την 6η θέση στην κανονική περίοδο, και μπήκε στα μπαράζ ανόδου. Αυτή η ομάδα, που ειναι δημιούργημα του προπονητή, βρίσκεται στην κορυφή της La Liga, με 34 βαθμούς, δύο πιο πολλούς από τη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά επιμένει ο Μίτσελ, πως ο στόχος της είναι η παραμονή. Φυσικά, το πιο πιθανό, είναι ότι ήδη το είχε εξασφαλίσει, αλλά πολύ λογικά, κρατάνε μικρό καλάθι, σε μία ομάδα που δεν έχει παίξει ποτέ τρεις σεζόν, τη μία μετά την άλλη, στην μεγάλη κατηγορία!

Το εντυπωσιακό ξεκίνημα της ομάδας στη σεζόν οφείλεται πάντως, στα 31 γκολ στην επίθεση, παρά στην άμυνά της. Άλλωστε, ο Μίτσελ ήταν και ο ίδιος ένας παραγωγικός σκόρερ, κατά τη διάρκεια της καριέρας του, όπου έγινε ο πρώτος όλων των εποχών στην ιστορία της Ράγιο Βαγιεκάνο. Βέβαια, έχω δει ποδοσφαιριστές να παίζουν εξαιρετικά επιθετικά στην καριέρα τους, και μετά ως προπονητές, να γίνονται πολύ πιο συντηρητικοί και ανασταλτικοί, αλλά στην περίπτωση του Μίτσελ, δεν αποτελεί έκπληξη να βλέπεις τις ομάδες του να παίζουν με μια τόσο ωραία νοοτροπία.

Αν το καλοκαίρι είχε ψωνίσει καλύτερα αμυντικά, επιμένω, θα μπορούσε να παραμείνει και στην πρώτη πεντάδα της βαθμολογίας στο τέλος, κάτι το οποίο, τώρα ακόμα, μοιάζει πάρα πολύ δύσκολο να συμβεί! Οι πολλοί διαφορετικοί σκόρερ, έντεκα στον αριθμό, είναι ένα δείγμα του πόσο καλοδουλεμένη ομάδα είναι, και αν μπορέσει να κρατηθεί στον πρώτο γύρο τόσο ψηλά, μετά μπορεί να ονειρεύεται.

Θα επαναλάβω πως μοιάζει αδύνατο να κάνει πρωταθλητισμό μέχρι το τέλος. Κανείς δεν μπορεί, όμως, να της απαγορεύσει να ονειρεύεται, και είναι κάτι πολύ ευχάριστο, για τη φετινή χρονιά, να την βλέπεις να είναι ψηλά και να πρωταγωνιστεί. Και επειδή τα μηδενιστικά σχόλια, ότι πίσω της είναι οι Άραβες, αδικούν την δουλειά που γίνεται, καλό είναι πρώτα να βλέπουμε και μετά να κρίνουμε.

www.bnsports.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης



0