γράφει : Maverick
Για τον Παναθηναϊκό ήταν μια ήττα μέσα στο πρόγραμμα, αυτή που έγινε στην Βρετάνη, από μία ανώτερή του ομάδα, που είναι η Ρεν, με μια ταχύτητα παραπάνω στο παιχνίδι της. Πονάει όχι η ήττα, λοιπόν, αλλά ο τρόπος. Όχι, όμως, και να γίνεται λαϊκό δικαστήριο στα social media για τον Γιοβάνοβιτς. Δεν αντιλαμβάνομαι πώς μπορεί να φταίει ο προπονητής, όταν ο τερματοφύλακας δέχεται αστείο γκολ (το πρώτο) και η άμυνα λειτουργεί όπως τα παιδιά του δημοτικού, σε αυλή σχολείου (στο 2-1).
Γράφει ο Maverick
Δύο ματς με Ρεν, δύο ήττες για τον Παναθηναϊκό. Φυσικά φταίει ο προπονητής, αλλά η λογική του βρήκαμε «παπά να θάψουνε πεντέξι», πρέπει κάποια στιγμή για τις ελληνικές ομάδες να τελειώνει! Μπορεί να ακούω διαρκώς, ότι βελτιώθηκε το επίπεδο και το ελληνικό πρωτάθλημα είναι καλό, και πέρσι είχαμε μια πολύ δυνατή κούρσα για τον τίτλο, αλλά ας σοβαρευτούμε. Μία μέτρια Μαρσέιγ ήρθε και νίκησε την ΑΕΚ περπατώντας. Ένα πολύ αργό πρέσινγκ, δεύτεροι σε όλα τα σπριντ οι παίκτες του Αλμέιδα. Τα ίδια και με Παναθηναϊκό. Έχασε στην Αθήνα από την Ρεν και στο εκτός έδρας παιχνίδι ισοφάρισε και ο αντίπαλος έμεινε με 10. Και, όμως, ούτε σε μια στιγμή ένοιωθες πως θα έπαιρνε αποτέλεσμα! Αν αυτό, λοιπόν, δεν είναι πρόβλημα και για την μία ομάδα, και για την άλλη, δηλαδή τις δύο που τερμάτισαν στο υψηλότερο σημείο του περσινού πρωταθλήματος, τότε απλά παρακολουθούμε άλλο άθλημα. Μια ταχύτητα κάτω η πρωταθλήτρια και κυπελλούχος Ελλάδας, από μια μετριότατη φέτος, Μαρσέιγ. Και η ομάδα που ήταν πρώτη στο μεγαλύτερο διάστημα του πρωταθλήματος πέρσι, να χάνει με κάτω τα χέρια, έχοντας αριθμητικό πλεονέκτημα στην έδρα της Ρεν, επειδή και στα δύο ματς, φάνηκε η διαφορά στην ένταση.
Στέκομαι προς το παρόν μόνο στον Παναθηναϊκό, επειδή βλέπω μια τάση να φορτωθούν όλα στον Γιοβάνοβιτς. Ένας άνθρωπος που με πολύ δυσκολία έχει φέρει τον Παναθηναϊκό και πάλι στην πρώτη γραμμή. Τον έκανε πρωταγωνιστή ξανά. Σαφέστατα και φταίει σε αρκετά πράγματα, όπως κάθε άνθρωπος που δουλεύει. Όπως πάντα κατά καιρούς, προπονητές έχουν χάσει παιχνίδια ακόμα κι εκείνοι που ήταν εμβληματικοί για τις ομάδες τους.
Στην Ελλάδα μόνο θα αναφερθώ, γιατί δεν έχει νόημα να σας πω για το εξωτερικό. Ο Ντούσαν Μπάγεβιτς στις μεγάλες μέρες του στην ΑΕΚ, είχε αργές αντιδράσεις από τον πάγκο. Αργούσε να κάνει αλλαγές. Μην κοιτάτε που εκείνη την εποχή, όλοι αυτοί που τον βρίζανε αργότερα, όταν πήγε στον Ολυμπιακό, λοιδορούσαν όποιον τολμούσε να πει κάτι διαφορετικό, από το «Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός, Άγιος ο Ντούσαν, ελέησον ημάς». Τον είχαν θεοποιήσει όταν βρισκόταν στην Ένωση, και δεν τολμούσε να πει κανείς αυτό που φαινόταν με γυμνό μάτι.
Μετά φυσικά για όλα έφταιγε από το αν ανέβαινε η τιμή του πετρελαίου, έως το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου! Γιατί έτσι έχει μάθει να λειτουργεί ο οπαδός. Ο Γιοβάνοβιτς δεν έχει μπορέσει να φτιάξει τεράστιο έρεισμα μέσα στο οπαδικό κίνημα και προσωπικά, θα σας πω ότι εγώ το προτιμώ, γιατί αυτό που βλέπω και στην ΑΕΚ, με την θεοποίηση τώρα του Αλμέιδα, ενοχλεί. Εμένα δε μου αρέσει γενικώς, η οποιαδήποτε θεοποίηση των προπονητών. Ακόμα κι αν αυτός λέγεται Γκουαρδιόλα, παλιότερα Μουρίνιο, παλιότερα Κρόιφ, Χάπελ και Μίχελς. Δεν υπάρχει άνθρωπος που δουλεύει και δεν κάνει λάθη. Συνεπώς, δεν μπορεί να υπάρχει προπονητής που ψάχνεται και δουλεύει, προσπαθώντας να βρει τις καλύτερες φόρμουλες για να λειτουργεί πιο σωστά η ομάδα του, και να μην σφάλλει κατά καιρούς. Είναι αφύσικο.
Ο Παναθηναϊκός με βάση την εικόνα του σε αυτό το ματς, πήρε το απόλυτο τίποτα και αυτό δικαιούτο. Τίποτα περισσότερο! Θα μάθουμε, άραγε, σε αυτή την έρμη τη χώρα, να κρίνουμε με τα πραγματικά δεδομένα και όχι με το τι θα επιθυμούσαμε; Φταίει ο Ιβάν; Φυσικά. Αλλά φταίει και ο Μπρινιόλι. Που επίσης, όμως, πόσες άλλες φορές έχει σώσει τον συλλογο ; Φταίει η άμυνα στο δεύτερο γκολ, αλλά άλλες φορές η άμυνα είναι που έχει δώσει πόντους. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο και ας το καταλάβουν και αυτό το λαϊκό δικαστήριο, με τα αδηφάγα social media, πρέπει να συγκρατηθεί.
Δεν είναι καταστροφή να χάνεις ένα ποδοσφαιρικό ματς. Είναι μέσα στις προδιαγραφές, όταν παίζεις ένα παιχνίδι. Εκείνο που είναι καταστροφή, είναι να πεταχτούν στα σκουπίδια με μηδενισμούς και αφορισμούς, τα χρόνια δουλειάς που κάνει εξαιρετικά ο Ιβάν. Αυτή είναι η γνώμη μου και αδιαφορώ για το πόσοι συμφωνούν ή όχι! Η αλήθεια δεν ωραιοποιείται, ούτε όμως μουντζουρώνεται…
www.bnsports.gr
