γράφει : Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Ήταν μία πολύ κακή μέρα στο γραφείο. Συμβαίνει. Ακόμα και σε πολύ καλύτερες ομάδες από τη δική μας εθνική. Ειδικά όταν παίζεις απέναντι σε έναν αντίπαλο που έχει μέσα μερικούς ποδοσφαιριστές πολύ μεγάλης κλάσης. Όμως υπήρξε και μία σειρά από συγκυρίες που οδήγησαν σε αυτό το τελικό αποτέλεσμα. Δε λύνονται όλα όμως τα προβλήματα σε μία βραδιά επειδή κάποιος παίζει και κάποιος άλλος όχι.
Ούτε γιατί κάποιος έχει κληθεί και κάποιος άλλος όχι. Ο Σιώπης που όποτε έχει παίξει είναι πολύ καλός πήρε κάρτα νωρίς. Αυτόματα αυτό επηρέασε όλη την ανασταλτική μας λειτουργία. Δεν μπορούσε πλέον να μαρκάρει οπως θα ήθελε γιατί υπήρχε ο κίνδυνος να αποβληθεί. Έχασε μαρκαρίσματα, του ξέφυγαν παίκτες αλλά ακροβατώντας στο να μην μας αφήσει με παίκτη λιγότερο, διαχειρίστηκε το παιχνίδι και έμεινε μέχρι το τέλος μέσα.
Στην άμυνα ο Ρέτσος πήγε για τις ανάγκες του παιχνιδιού καλά. Όπως και ο καλύτερος μας στη βραδιά που ήταν ο Χατζηδιάκος. Αρκούσε; Όχι αλλά πρέπει να δούμε ολόκληρη την εικόνα. Και δεχτήκαμε πίεση από μια ομάδα που ναι μεν είναι αδιανόητο πως παίζει με μια όρθια κολώνα σέντερ φορ, τον Βέγκχορστ αλλά ελλείψει Μαυροπάνου δεν υπήρχε άλλο κορμί για να μπορέσει να τον αντιμετωπίσει.
Οι Ολλανδοί μπορεί να έχουν ένδεια πάγκου στο ρόστερ αλλά η ενδεκάδα διαθέτει Σίμονς και Ντε Γιονγκ και ποντάραμε να μην είναι έστω ένας σε καλή μέρα. Δυστυχώς ήταν και οι δυο. Ο Ντούμφρις δεξιά είναι παίκτης υψηλής ποιότητας και μας δημιούργησε πολλά προβλήματα σε αντίθεση με τον Μπλιντ που αριστερά δεν μπορεί να προσφέρει, ωστόσο η αριθμητική ανισορροπία που έδινε ο Χάκπο με το πανέξυπνο παιχνίδι τραβούσε τον Ρότα πιο μέσα με αποτέλεσμα να μένει κενό δεξιά.
Μερικές φορές είναι πολύ εύκολο να βρίσκουμε αποδιοπομπαίους τράγους από την άλλη πλευρά πιο φρόνιμο είναι να κοιτάμε καθαρά σε τακτικό και τεχνικό επίπεδο κατά πόσον ο αντίπαλος μπορεί να είναι πολύ ανώτερος από εμάς. Και χτες ήταν και φάνηκε αυτό στο γήπεδο.
Σε ένα τέτοιο ματς πρέπει να κρατήσουμε μπάλα. Δεν ήταν καλή βραδιά για τον Μπακασέτα που πάντα είναι βαρόμετρο αυτής της ομάδας, ούτε του Μάνταλου που σε αντίθεση με την εξαιρετική παρουσία στο Παρίσι εδώ έπεσε και αυτός όπως και ο Κουρμπέλης στη δίνη της μετριότητας. Ο Παυλίδης πάλεψε όπως και ο Μασούρας αλλά δύσκολα μπορούσαν να κρατήσουν μπάλα και ο άχαρος ρόλος κουράζει το μυαλό και όχι μόνο τα πόδια!
Οι Ολλανδοί εκμεταλλεύτηκαν τα λάθη μας και έφτασαν στο 3-0. Κακό αποτέλεσμα; Σίγουρα. Καταστροφή; Ας είμαστε προσγειωμένοι. Όχι όσο ακόμα υπάρχουν ματς και επίσης σε τέτοια παιχνίδια αν δεις πως πάει να σε πάρει πλήρως ο χείμαρρος μαζί του βρίσκεις κάπου και κρατιέσαι. Κάναμε διαχείριση στο δεύτερο μέρος και έκαναν και οι Ολλανδοί. Λογικό ήταν. Στα θετικά η είσοδος Κουλιεράκη που δεν έκανε το παραμικρό λάθος όσο έπαιξε αλλά και του Γιαννούλη που γέμισε την πλευρά μαζί με τον Τσιμίκα και περιορίστηκε ο Ντούμφρις.
Στα λίγα θετικά η μεγάλη απόκρουση του Βλαχοδήμου στο σουτ του Σίμονς που η μπάλα άλλαξε πορεία και εκεί ο Έλληνας γκολκίπερ λειτούργησε απίστευτα!
Προχωράμε λοιπόν. Νίκη τώρα εκ των ουκ άνευ με Γιβραλτάρ την Κυριακή και μετά δυο τελικοί τον Οκτώβριο: πρώτα στο Δουβλίνο με Ιρλανδία και μετά με Ολλανδία στην Αθήνα. Ήταν μια βραδιά γεμάτη μαθήματα αυτή στο Αϊντχόβεν φτάνει να πάθαμε αλλά να μάθαμε. Θα φανεί. Αλλά προσοχή στην ανθρωποφαγία. Η ομάδα έχει κάνει βήματα προόδου και δικαιούται υπομονής και στήριξης τώρα στα δύσκολα!
www.bnsports.gr
