γράφει : Άλκης Τσαβδαράς
Γράφει ο Άλκης Τσαβδαράς
Να μπαίνεις στο γήπεδο, να βλέπεις την εικόνα του δολοφονημένου Μιχάλη, να είναι η μητέρα του στο γήπεδο, να υπάρχει αισιοδοξία και ενθουσιασμός για την πρόκριση, να έρχεται η ψυχρολουσία των γκολ της Ντινάμο Ζάγκρεμπ. Και μετά αυτό το φινάλε. Τι σενάριο γράφτηκε πάλι;
Η ΑΕΚ είναι ομάδα που συγκινεί. Όχι μόνο με το ποδόσφαιρο που παίζει. Γενικότερα με ότι την περιβάλλει, την αφορά, της τυχαίνει, το... παθαίνει, με ότι αφορά τον «κιτρινόμαυρο» οργανισμό. Είναι και η προέλευση και καταγωγή της, είναι όλα μαζί.
Αγωνιστικά, αν δει κανείς την περσινή σεζόν, επίσης έχει ένα κάρο λόγους για να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο κλαμπ. Νταμπλούχος γαρ. Και η ευρωπαϊκή μοίρα της, της επεφύλαξε να φορέσει ένα κοστούμι που αν μη τι άλλο περιλαμβάνει αρκετές ακροβασίες. Όπως και πάμπολλούς πρωταγωνιστές. Μιχάλης, Αραούχο, Βίντα, Αλμέιδα. Και λίγους λέμε... Στο πρώτο ματς ήταν ο Κώστας Γαλανόπουλος. Στο δεύτερο, ακόμα περισσότεροι. Το παρ’ ολίγον νοκ-άουτ με το 2-0 από τους Κροάτες αποφεύχθηκε. Χρειάζεται ο Αλμέιδα να αναλύσει ΚΑΙ αυτά τα κενά στο παιχνίδι της Ένωσης, να καλύψει τα κενά στα μετόπισθεν και στο... δρόμο προς τα εκεί, ώστε να παρουσιαστεί ακόμα πιο έτοιμη με την Αντβέρπ.
Η αύρα από τον Μιχάλη. Η παρουσία της μάνας του. Το όλο εχθρικό κλίμα προς τους Κροάτες. Η... περίεργη ημέρα (Σάββατο) για ευρωπαϊκό παιχνίδι προκριματικών. Μπορούμε να συνεχίσουμε σε όλο το κείμενο με τα αξιοπρόσεκτα αυτού του ματς. Τι κρατάμε στην ουσία; Το μέταλλο της ΑΕΚ. Το έχει... ποτίσει στους παίκτες του ο Αργεντινός κόουτς. Και το κυριότερο, διαθέτει ένα βάθος στο ρόστερ που του επιτρέπει να αλλάξει το ρου της ιστορίας. Μία ιστορία, μία ταινία, βγαλμένη από τρελό σενάριο, που γράφτηκε με τον μοναδικό της τρόπο στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Ο Αραούχο και στην Κροατία και στην Αθήνα μπήκε ως αλλαγή και έλαμψε. Είναι συγκλονιστικό να βλέπεις το βλέμμα του την ώρα του γκολ και του πανηγυρισμού, δεν ξεχνά τη χειρονομία για τον Άλκη (αν μπορούσε θα έκανε και για τον Μιχάλη), η ψυχραιμία του, η ποιότητά του, ένας πραγματικός αρχηγός. Γκατσίνοβιτς και Μάνταλος, όπως και ο Γαλανόπουλος. Όλοι πρόσφεραν κάτι. Ο Βίντα δέχτηκε τα στοπ από τον Λιβάκοβιτς στο πρώτο ματς. Ε, το Σάββατο ήταν η σειρά του για το γκολ το... καλό. Ο Στάνκοβιτς, ο Γιόνσον, πολλοί. Το γκολ θα ερχόταν, δεν γινόταν αλλιώς. Το πιστεύουν και αυτό είναι μεγάλη υπόθεση.
Δεν... πεθαίνει η ΑΕΚ. Ούτε όταν υποβιβάζεται στη Γ’ κατηγορία, ούτε όταν είναι με την πλάτη στον τοίχο, ούτε όταν δεν έχει γήπεδο. Το DNA αυτής της ομάδας φάνηκε περίτρανα και στο δεύτερο ματς κόντρα στην Ντινάμο Ζάγκρεμπ. Η πρόκριση είναι σημαντική για το κλαμπ, για την Ελλάδα και τη βαθμολογία της, όπως και για την περαιτέρω συνέχεια της Ένωσης. Η ευθύνη μοιράζεται, οι πρωταγωνιστές είναι αρκετοί, ο Αλμέιδα πρωτομάστορας. Συνέχεια στο... σίριαλ, την Τρίτη με την Αντβέρπ.
www.bnsports.gr
