γράφει : Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Σε ένα πρωτάθλημα που είχε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον εδώ και δυο δεκαετίες τουλάχιστον, η εξέλιξη του φέρνει φυσιολογικά την ομάδα που έπαιξε καλύτερο ποδόσφαιρο, μια ανάσα από τον τίτλο. Ωστόσο αυτό που περισσότερο βγάζει κερδισμένο ένα ελληνικό πρωτάθλημα ήταν η ήττα των ψιθύρων και η συντριπτική πλειονότητα του κόσμου ευχαριστήθηκε κάτι πρωτόγνωρο και πολύ αναζωογονητικό!
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Η ΑΕΚ είναι μία ανάσα πλέον μακριά από το να πάρει πίσω τα σκήπτρα έπειτα από το 2018. Η εξέλιξη των αγώνων της προτελευταίας αγωνιστικής, ήταν ακόμα ένα πολύ ωραίο επεισόδιο στην φετινή φοβερή μάχη για τον τίτλο με την «Ένωση» να κερδίζει στην Θεσσαλονίκη τον Άρη και την ίδια ώρα ο Παναθηναϊκός να ηττάται στο στάδιο Καραϊσκάκη από τον Ολυμπιακό και να πέφτει από την κορυφή! Αυτό έφερε την ομάδα του Αλμέιδα πλέον έναν βαθμό μακριά από την μαθηματική κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Την προηγούμενη αγωνιστική όλοι περίμεναν τον Παναθηναϊκό να κερδίσει εύκολα τον ΠΑΟΚ όποιος νωρίτερα είχε ηττηθεί κατά κράτος από την ΑΕΚ η οποία δεν μπορούσε να λυγίσει τον Ολυμπιακό μένοντας στο 0-0.
Στο ξεκίνημα των play off είχαμε την μεγαλύτερη έκπληξη με τον Βόλο να κρατάει τον Παναθηναϊκό στην ισοπαλία μέσα στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.
Και στο παιχνίδι που όλοι οι μυαλοπώλες επέμεναν πως χωρίς κόσμο ο Ολυμπιακός δεν θα είχε πρόβλημα να χάσει από τον Παναθηναϊκό γιατί οι σχέσεις Μαρινάκη και Μελισσανίδη είναι στο κόκκινο, ήρθαν τα πράγματα έτσι που τα σαλιγκάρια μπήκαν πάλι στο χώμα! Γιατί φυσικά στην χώρα που ζούμε, κανείς δεν πρόκειται να βγει και να παραδεχτεί πως έκανε λάθος! Ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε το παιχνίδι ως όφειλε, ο Παναθηναϊκός πιθανώς ήταν πολύ επηρεασμένος από το πρόβλημα των ιώσεων ήταν πολύ κατώτερος των περιστάσεων και έτσι έχασε και μαζί απώλεσε την ευκαιρία να πάρει τον πρώτο πρωτάθλημα του από το 2010.
Το πρωτάθλημα φυσικά είχε πολύ ενδιαφέρον διότι μπαίνοντας στα play off, τέσσερις ομάδες διεκδικούσαν τον τίτλο. Είναι πολύ ωραίο το γεγονός πως σε ένα ελληνικό πρωτάθλημα που πολλές φορές μία ομάδα έκανε κούρσα μόνη της και στις περισσότερες φορές που λέγαμε «μάχη τίτλου» εννοούσαμε με δύο ομάδες να έχουμε πραγματικά τέσσερις διεκδικητές! Αυτό τελευταία φορά είχε συμβεί μόνο την σεζόν 1979-80 δηλαδή την πρώτη σεζόν του επαγγελματικού πρωταθλήματος! Τότε που Ολυμπιακός και ο Άρης πήγαν στο μπαράζ για την κατάκτηση του τίτλου στον Βόλο, αλλά και ο Παναθηναϊκός με την ΑΕΚ που είχαν τερματίσει μόλις δύο βαθμούς πίσω από την κορυφή πήγαν σε άλλο μπαράζ για την τρίτη θέση που έγινε στο Νέο Φάληρο. Μην ξεχνάμε πως στην 5η θέση τερμάτισε αλλά όχι τόσο μακριά από την κορυφή, μόλις τέσσερις βαθμούς ο ΠΑΟΚ. Ακόμη και ο Εθνικός που τερμάτισε τελικά έβδομος μέχρι τον Μάρτιο ήταν στην κορυφή της βαθμολογίας! Συνολικά μέσα στη χρονιά τότε, είχαν περάσει οκτώ διαφορετικές ομάδες από την κορυφή κάποια στιγμή κάτι πραγματικά αδιανόητο αφού και τα Γιάννενα και η Δόξα Δράμας σε κάποιο χρονικό σημείο είχαν βρεθεί στην πρώτη θέση μαζί με τις έξι ομάδες που τερμάτισαν ψηλά και αναφέρονται παραπάνω!
Τέτοιο πρωτάθλημα δεν είδαμε ξανά στην Ελλάδα και η αλήθεια είναι πως πολύ δύσκολα θα ξανασυμβεί αλλά το πλησιέστερο ήταν αυτό που διαδραματίστηκε τη φετινή σεζόν!
Υπήρξαν ανατροπές, υπήρξαν νίκες στην έδρα του αντιπάλου, υπήρξε ένταση και διαφωνίες αλλά ούτε η διαιτησία καθόρισε την τελική έκβαση ούτε είχαμε πράγματα και θάματα!
Επίσης αλήθεια είναι πως οι ιδιοκτήτες των ομάδων έκαναν ότι μπορούσαν για να το διαλύσουν αυτό το ωραίο πρωτάθλημα με πολύ ένταση μεταξύ τους αλλά και αυτό η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα το έχουμε συνηθίσει! Μέσα σε όλα και τις παθογένειες μίας χώρας που δεν μπορεί να χωρίσει μερικές φορές δύο γαϊδουριών άχυρο, αυτή η παρωδία με τον τελικό του κυπέλλου που όσο περνάει ο καιρός και δεν βρίσκει η ελληνική ποδοσφαιρική ομοσπονδία που θα γίνει, καταντάει περισσότερο ανέκδοτο και λιγότερο διοργάνωση!
Κόντρα σε όλα αυτά ωστόσο αυτό που είδαμε ήταν ένα κανονικό πρωτάθλημα. Και καταλήγει στα χέρια μιας ομάδας που έκανε πάρα πολλά πράγματα σωστά, με κορυφαία την επιλογή του προπονητή, με τον Αλμέιδα να είναι κατά την προσωπική μου άποψη το Α και το Ω αυτής της επιτυχίας. Η ΑΕΚ έκανε τα πάντα σε μια λογική βάση και καρπώνεται το ότι ακολούθησε την φυσιολογικό οδό και δικαιώθηκε ποδοσφαιρικά! Έχει την καλύτερη εντεκάδα άλλο και το πιο πλούσιο ρόστερ. Σαφέστατα την βοήθησε πολύ και η χρονική στιγμή που μπήκε στο καινούργιο της γήπεδο το οποίο αποτελεί το μεγάλο της όπλο!
Ο Παναθηναϊκός ξεπέρασε τον εαυτό του μέσα στη σεζόν! Η καλή του αρχή για την ακρίβεια η ξέφρενη αρχή που έκανε τον κρατήσει ψηλά και τον έβαλε με πολλές πιθανότητες μέσα στο play off. Μην ξεχάσουμε πως όταν είχε ξεκινήσει η χρονιά ακόμα και ακόμα και ένα πλασάρισμα στην πρώτη τριάδα θα ήταν επιτυχία πολύ δε περισσότερο τώρα που θα πάρει την δεύτερη θέση που οδηγεί στα προκριματικά του Champions League κάτι που για τον Παναθηναϊκό δεν έχει συμβεί από το 2015.
Θα είναι το μεγαλύτερο λάθος για τον σύλλογο, γιατί καλοθελητές υπάρχουν πάντα δίπλα της διοίκησης, να πείσει κάποιος τον Γιάννη Αλαφούζο πως έφταιγε ο Γιοβάνοβιτς που χάθηκε ο τίτλος ενώ ουσιαστικά χάρη σε αυτόν Παναθηναϊκός ξαναγύρισε στο να είναι πρωταγωνιστής αυτή την διετία!
Ο Ολυμπιακός πλήρωσε όλα τα λάθη του περασμένου καλοκαιριού! Πιθανώς αν είχε αλλάξει τον Μάρτινς από το τέλος της περασμένης σεζόν, η χρονιά του φέτος να είχε κυλήσει καλύτερα! Τέσσερις προπονητές μέσα στην ίδια χρονιά είναι συνταγή αποτυχίας όπως κι αν το δει κανείς! Και μόνο το γεγονός πως μπόρεσε μπαίνοντας στα play off να είναι ακόμα διεκδικητής, το χρωστάει φυσικά στη φανέλα του, αλλά δεν αρκούσε!
Ο ΠΑΟΚ έχει τα περισσότερα νέα παιδιά με ταλέντο! Έχει επίσης και έναν προπονητή που ξέρει την ομάδα του καλύτερα πιθανώς από οποιονδήποτε άλλο στην Ελλάδα. Σε μία μεταβατική χρόνια κατάφερε να διεκδικήσει το πρωτάθλημα και πάλι και να είναι στον τελικό του κυπέλλου, όποτε κι αν γίνει αυτός, με αποτέλεσμα αν κατακτήσει το τρόπαιο να μπορεί να θεωρηθεί πολύ πετυχημένη η σεζόν! Θέλει όμως πράγματα για να παραμείνει ανταγωνιστικός, και αυτό θα εξαρτηθεί πολύ από το ποιες είναι οι προθέσεις του Ιβάν Σαββίδη!
Γενικά ήταν μία χρονιά που ξέφευγε από τα συνήθη στην Ελλάδα όπου τελικά επικράτησε η λογική αλλά πολλές φορές είχαμε και πάλι θέατρο του παραλόγου που θα ζήλευε και ο Ιονέσκο! Ας κοιτάξουμε να κρατήσουμε τα θετικά από αυτή τη χρονιά, ας φροντίσουν οι παράγοντες να μην τορπιλίσουν το ίδιο το προϊόν το οποίο υποτίθεται πως θέλουν να προφυλάξουν και ας ευχηθούμε και η επόμενη χρονιά να είναι το ίδιο ανταγωνιστική και απρόβλεπτη!