γράφει : Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Η τραγωδία της Θύρας 7 συγκλόνισε την Ελλάδα 42 χρόνια πριν και την βίωσα ως νεαρός ρεπόρτερ της εφημερίδας ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ εκείνη τη μοιραία Κυριακή. Ωστόσο αυτό που θέλω να επισημάνω εδώ, είναι πως εάν οκτώ χρόνια νωρίτερα, όταν είχε γίνει κάτι παρόμοιο πάλι στην Θύρα 7, στις 16 Φεβρουαρίου του 1973, κάποιοι πλήρωναν για την εγκληματική αμέλεια τους, ίσως να μην συνέβαινε αυτό που μας «πάγωσε» όλους το 1981. Στην Ελλάδα όμως μόλις κάτσει η σκόνη ξεχνάμε εύκολα!
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Το Φεβρουάριο του 1973, η πανίσχυρη ομάδα της εποχής ο Άγιαξ πείστηκε να έρθει στην Ελλάδα για δυο φιλικά παιχνίδια. Η ολλανδική ομάδα, κάτοχος του κυπέλλου πρωταθλητριών Ευρώπης τις δύο προηγούμενες χρονιές, το 1971 και το 1972 ήταν σε τροχιά για να κατακτήσει και το τρίτο συνεχόμενο κύπελλο πράγμα που πέτυχε τον Μάιο του 1973. Στον πρώτο από τους τρεις τελικούς είχε αντιμετωπίσει τον Παναθηναϊκό, στο Γουέμπλεΐ το 1971 και το σύνθημα της εποχής στην εξέδρα για τους οπαδούς οποιασδήποτε ελληνικής ομάδας όταν έπαιζε καλά, ήταν το «Φέρτε μας τον Άγιαξ».
Αυτό έγινε πραγματικότητα κυρίως στην επιμονή του αείμνηστου προέδρου του Ολυμπιακού, Νίκου Γουλανδρή. Έπεισε τον ιδιοκτήτη και προέδρου του Άγιαξ, τον Φαν Πράαγκ με ένα πολύ σημαντικό ποσό σε δολάρια να έρθει ο Άγιαξ για φιλικό παιχνίδι. Έγιναν μάλιστα και συζητήσεις να συμβεί και δεύτερο παιχνίδι που ανέβασε μεν αλλά ουσιαστικά επιμέρισε το κόστος. Έτσι προκειμένου να επιμεριστεί η επιβάρυνση, ο τότε πανίσχυρος γενικός γραμματέας Αθλητισμού επί δικτατορίας, ο Κωνσταντίνος Ασλανίδης συμφώνησε να δοθεί από την πολιτεία ένα μέρος του ποσού φτάνει ο Άγιαξ να αγωνιζόταν και στην Θεσσαλονίκη με τον ΠΑΟΚ.
Τα δύο ματς, κλείστηκε να γίνουν 14 Φεβρουαρίου 1973 στην Τούμπα και δύο μέρες αργότερα στις 16 Φεβρουαρίου, στο στάδιο Καραϊσκάκη. Ο περίφημος Γιόχαν Κρόιφ, που αποτελούσε φυσικά την μεγαλύτερη ατραξιόν για το κοινό αγωνίστηκε και στα δυο παιχνίδια, τυπικά, από 25 λεπτά αφού είχε ξεχωριστό συμβόλαιο με τον Άγιαξ για να πληρώνεται επιπλέον στα φιλικά ματς!
Το παιχνίδι στην Τούμπα τελείωσε ισόπαλο 1-1 και στον Πειραιά ο Άγιαξ επικράτησε με 2-1.
Το αγωνιστικό κομμάτι όμως δεν είχε καμία σημασία, όσο αυτό που συνέβη λίγο μετά την λήξη του αγώνα 16ης Φεβρουαρίου 1973. Όπως περιγράφει το ρεπορτάζ της επόμενης μέρας, στην εφημερίδα ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΗΧΩ εκτυλίχθηκαν σκηνές «Δαντικής Κολάσεως»…
Τα ρεπορτάζ ήταν αντικρουόμενα αφού άλλοι έλεγαν πως ένας ηλικιωμένος έπεσε κοντά στην έξοδο της Θύρας 7 και αυτό έγινε η αιτία να βρεθούν 34 άνθρωποι στο νοσοκομείο άλλοι ανέφεραν πως δεν είχαν βγει τα τουρνικέ! 
Η ουσία είναι πως οι φίλαθλοι που προσπαθούσαν να αποχωρήσουν από το γήπεδο, βρέθηκαν στο έδαφος και ποδοπατήθηκαν.
Κινδύνεψαν περισσότεροι από 50 οπαδοί εκ των οποίων ένας σοβαρά. Οι 32 βρέθηκαν στο Τζάνειο Νοσοκομείο και τέσσερις στη Μεγαλόχαρη. Κατά την αστυνομία όλα έγιναν διότι ένας ηλικιωμένος πάτησε ένα μπουκάλι και γλίστρησε, οπότε έπεσε κάτω και επάνω του σκόνταψαν οι υπόλοιποι.
Για αρκετές μέρες υπήρξαν δημοσιεύματα σε εφημερίδες που άλλαξαν τα δεδομένα και τελικά κάποιοι παραπέμφθηκαν για το τουρνικέ που δεν είχε ανοίξει ποτέ, ωστόσο όλοι οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν τρία χρόνια αργότερα!
Εάν τα πράγματα είχαν γίνει καλύτερα και πιο σωστά μετά από την παρολίγον τραγωδία πιθανότατα δεν θα θρηνούσαμε ποτέ το 1981. Όπως σε όλα τα πράγματα στην Ελλάδα όμως ο θόρυβος κρατά λίγες μέρες άντε μερικές εβδομάδες.
Όταν έγινε η απαλλαγή τρία χρόνια αργότερα των κατηγορουμένων η είδηση «έπαιξε» κάπου χαμένη στα ψιλά! Και έτσι, άνοιξε ο δρόμος αφού δεν έμαθε κανείς από εκείνη την θλιβερή μέρα το 1973, για να πάρει σχήμα η πραγματική τραγωδία το απόγευμα της 8ης Φεβρουαρίου του 1981! 
www.bnsports.gr
