γράφει : Άλκης Τσαβδαράς
Κατά πάσα πιθανότητα ο Ρούντι Φέλερ θα είναι ο νέος τεχνικός διευθυντής της Εθνικής Γερμανίας. Μαζί με την Task Force οφείλουν να φέρουν τη «μάνσαφτ» στο σωστό δρόμο. Και οι πρώτες ατάκες είναι «γερμανικές» και ενθαρρυντικές.
Γράφει ο Άλκης Τσαβδαράς
Η αποτυχημένη εικόνα της Εθνικής Γερμανίας στο παγκόσμιο κύπελλο του Κατάρ, ανάγκασε τους ιθύνοντες της χώρας να αλλάξουν ρότα. Ένας αποκλεισμός στο Μουντιάλ του 2018 επιτρέπεται (που δε νοείται για Γερμανία, αλλά οκ), δεύτερος στο Euro 2020 απαγορεύεται και ένας τρίτος στο μουντιάλ αποτελεί ύψιστη ντροπή. Η πρώτη άμεση συνέπεια δεν εφαρμόστηκε. Ο Χάνσι Φλικ παραμένει στο πόστο του και θα προσπαθήσει να φέρει εις πέρας την αποστολή στο δικό της Euro, το 2024. Η «μάνσαφτ» χρειάζεται έναν σωστό τιμονιέρη και η ομοσπονδία θεώρησε ότι η εθνική μπορεί να προχωρήσει με τον Φλικ.
Αν το αγωνιστικό κομμάτι παρέμεινε ανέγγιχτο, ο διοικητικός τομέας ήταν αυτός που δεν πέρασε αλώβητος από την δοκιμασία του Κατάρ. Ο Ολιβερ Μπίρχοφ, επί χρόνια τεχνικός διευθυντής της Εθνικής ομάδας, την «πλήρωσε». Να πούμε τώρα ότι «καιρός ήταν», θα γίνουμε κακοί. Αλλά έχουμε άδικο; Εμπιστεύτηκαν πολλά χρόνια τον πάλαι ποτέ διεθνή στράικερ και οι επιτυχίες απείχαν. Μία καλή παρένθεση το 2014 στα γήπεδα της Βραζιλίας είναι το λιγότερο το οποίο έπρεπε να πετύχει. Εν συνεχεία τα τρόπαια πήγαν σε άλλα χέρια. Και όχι μόνο αυτό. Οικτρή εικόνα σε πολλές και μεγάλες διοργανώσεις. Το τέλος ήταν αναπόφευκτο.
Την Τρίτη (17/01) το νέο εγχείρημα των Γερμανών πήρε σάρκα και οστά. Συνάμα παρουσιάστηκε στο κοινό με τον πλέον εμβληματικό τρόπο. Η Task Force που καλείται να «σώσει» την παρτίδα και να θυμίσει τις παλιές καλές συνήθειες στους ποδοσφαιριστές της Εθνικής ομάδας, αποτελούμενη από πρόσωπα γνώριμο στο ποδόσφαιρο της χώρας. Παράγοντες με ηχηρά ονόματα. Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, Μπερντ Νόιεντορφ, ο Καρλ Χάιντς Ρούμενιγκε, ο Ολιβερ Καν, ο Ματίας Ζάμερ και ο πρώην CEO, Ολιβερ Μίντσλαφ παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Και τοποθετούν ως επικεφαλή του κορυφαίου αγωνιστικού προϊόντος της Γερμανίας έναν ειδικό. Τον Ρούντι Φέλερ. Η πρώτη κουβέντα του είναι μία υπενθύμιση τι εστί «μάνσαφτ»: «Δεν πρέπει να… μικρύνουμε τον εαυτό μας περισσότερο απ’ όσο πρέπει. Εχουμε υψηλούς στόχους το 2024. Λίγες αλλαγές χρειάζονται. Η σημαντικότερη: να παρουσιάσουμε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση».
Ο επί χρόνια μάνατζερ της Μπάγερ Λεβερκούζεν, Φέλερ ήταν ομοσπονδιακός προπονητής τις χρονιές 2000-04. Μεσολάβησε ένα αναπάντεχα καλό Μουντιάλ 2002 και μία τραγική εικόνα το 2004. Γνωρίζει πως είναι να πιάνει… πάτο η Εθνική ομάδα. Στη Λεβερκούζεν κατάφερε να την κρατήσει για πολλές σεζόν στις κορυφαίες θέσεις της Bundesliga και να την καταξιώσει στην Ευρώπη. Όπως τόνισε ο εκτελεστικός διευθυντής, Χανς Γιοάχιμ Βάτσκε: «αφενός είναι ένα πρόσωπο κοινά αποδεκτό απ’ όλους και αφετέρου μπορεί και να… τρελαθεί κάποια στιγμή, κάτι που επίσης μας κάνει, τη δεδομένη χρονική στιγμή».
H μεγάλη διαφορά του πριν και του τώρα στην Εθνική Γερμανίας. H ευθύνη μοιράζεται σε πολλά άτομα. Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι άπαντες ανήκουν στον τομέα των «ειδικών». Μπορούν να απορροφήσουν τυχόν κραδασμούς, μπορούν να φτάσουν το επικοινωνιακό κομμάτι στο επιθυμητό πεδίο, έχουν τη γνώση της διαχείρισης σε περίπτωση αποτυχίας. Αν και η συγκεκριμένη λέξη, οφείλει πλέον η Εθνική Γερμανίας, να την ξεχάσει, διότι μαζεύτηκαν αρκετές.
