γράφει : Άλκης Τσαβδαράς
Ο κόουτς της ΑΕΚ, Ματίας Αλμέιδα είναι υπέρμαχος της πολυετούς παρουσίας σ’ έναν σύλλογο. Η προοπτική συνεργασίας, όμως, ενός ελληνικού κλαμπ για 6 χρόνια με έναν προπονητή, φαντάζει ουτοπία.
Γράφει ο Άλκης Τσαβδαράς
Πλέουν σε πελάγη ευτυχίας από την Τρίτη (10/01) οι φίλοι της ΑΕΚ, έπειτα από την ανακοίνωση της ανανέωσης του συμβολαίου του Ματίας Αλμέιδα έως το 2028. Το αρχικό συμβόλαιο του Αργεντινού προπονητή είχε ισχύ έως το 2024. Με δικαίωμα ανανέωσης από πλευράς «κιτρινόμαυρων» για έναν ακόμα χρόνο. Η άφιξη του Πελάδο, συν του αξιόλογου staff του, αντιμετωπίστηκε με τη δέουσα αμφιβολία από τους οπαδούς της Ένωσης. Άλλο ο ποδοσφαιριστής Αλμέιδα, άλλο ο προπονητής. Άλλο οι επιτυχίες του με τις Γουαδαλαχάρα και Σαν Χοσέ Έρθκουεϊς, άλλο η Ευρώπη και δη η Ελλάδα.
Οι πρώτοι μήνες της νέας (λάτιν) εποχής στον «Δικέφαλο» κρίνονται εξαιρετικοί. Το ποδόσφαιρο, οι ιδέες του, η εικόνα της ΑΕΚ, τα αποτελέσματα, η... καταιγίδα στην OPAP Arena, η αναγέννηση ορισμένων ποδοσφαιριστών. Όλα ταίριαξαν από νωρίς. Ο ίδιος προφανώς και αρέσκεται στα όσα βλέπει στο χορτάρι, αν και ως γνήσιος απαιτητικός Αργεντινός, επιθυμεί πάντα το κάτι παραπάνω. Αν η αρχή, ωστόσο, είναι το ήμυσι του παντός, αμφότερες οι πλευρές θεωρούν ότι το μέλλον προδιαγράφεται ευοίωνο. Εξ’ ου και η (αρκετά γρήγορη) νέα συμφωνία για τα επόμενα χρόνια.
Ο 49χρονος Πελάδο (το παρατσούκλι του) άρχισε εντός συνόρων την καριέρα του. Ελάχιστα σε Ρίβερ Πλέιτ (1μιση χρόνο, άνοδος στη μεγάλη κατηγορία), κάπως πιο... ζωηρά στην Μπάνφιλντ (2013-15, άνοδος στη μεγάλη κατηγορία). Μεταπήδησε στο Μεξικό και τη Σίβας Γουαδαλαχάρα. Της χάρισε μία Κλαουσούρα, δύο Κύπελλα, το Τσάμπιονς Λιγκ της ΚΟΝΚΑΚΑΦ. Ήθελε να αφυπνίσει τον «κοιμώμενο γίγαντα». Τα κατάφερε με 5 τίτλους σε τρεις σεζόν. Η συνεργασία με τους Μεξικανούς ολοκληρώθηκε μετά από τρία χρόνια. Μπορούσε να μείνει και παραπάνω. Ή να το πούμε και αλλιώς, είχε τη δυνατότητα να επιστρέψει στη Σίβας πριν από το καλοκαίρι του 2022, δηλαδή λίγους μήνες πριν αναλάβει την ΑΕΚ και αφότου γνώριζε ότι θα τελειώσει τη θητεία του στην MLS. Τότε έφυγε λόγω διαφωνιών με τη διοίκηση και τον Χόρχε Βεργκάρα, ο οποίος απεβίωσε το 2019. Η μεγάλη επιστροφή του απέτυχε διότι ο πρόεδρος Αμάουρι Βεργκάρα (υιός του Χόρχε) δεν θέλησε να ενδώσει στο αίτημα του Αργεντινού, να φέρει όπως είναι το staff του από το Σαν Χοσέ στη Σίβας. Προς μεγάλη χαρά του «Δικεφάλου».
Από το Μεξικό στις ΗΠΑ. Από τη Γουαδαλαχάρα στο Σαν Χοσέ. Στους Έρθκουεϊκς. Σχεδόν τετραετής η συνεργασία τους. Έφυγε με αρνητικό απολογισμό αποτελεσμάτων και μόλις μία πρόκριση στα Play-Offs. Επιτυχία, αν δει κανείς την προηγούμενη πορεία του κλαμπ, όπως και γενικότερος ενθουσιασμός για το στιλ ποδοσφαίρου που εφάρμωσε, αλλά έως εκεί. Δεν πέρασαν απαρατήρητα μερικά «κολλήματα» του Αλμέιδα, όπως το γεγονός ότι θέλει να μιλάει απευθείας με το αφεντικό της ομάδας, να συμβουλεύεται ακόμα και σε ιατρικά θέματα τους δικούς του συνεργάτες, να δίνει συνεντεύξεις σε μέσα της χώρας του και όχι σ’ αυτά που βρίσκεται η ομάδα του κ.α.
Και τώρα η ΑΕΚ. Μία πρώτη υπογραφή έως το 2024. Δεύτερη υπογραφή, έπειτα από 7 μήνες δουλειάς, έως το 2028. Ομολογώ πώς τα μάτια μου έμειναν κάμποσα δευτερόλεπτα ορθάνοιχτα στη συγκεκριμένη είδηση. Ξέρετε τι μου θύμισε; Σχέση επτά μηνών που καταλήγει σε γάμο. Και το ερώτημά μου είναι: προς τι τόση βιασύνη; Βρισκόμαστε μόλις στις αρχές του 2023. Οι... στραβές δεν έχουν έρθει ακόμα. Και γνωρίζουμε πολύ καλά τι συμβαίνει στην Ελλάδα όταν εμφανίζονται οι πρώτες αποτυχίες. Τώρα άπαντες στην Αγία Σοφιά και στα Σπάτα πετούν στον 7ο ουρανό. Η ομάδα έχει πλησιάσει την κορυφή, το νέο γήπεδο «σφίζει» από ζωή, ο Αλμέιδα κάνει καλή δουλειά, ο Δημήτρης Μελισσανίδης επενδύει χρήμα στο ρόστερ.
Νομοτελειακά, έτσι μας έχει μάθει το ποδόσφαιρο, η ζωή κάνει κύκλους και το φορμάρισμα δεν είναι μόνιμο σε κανένα κλαμπ. Η ΑΕΚ πρέπει να είναι προετοιμασμένη για τις... μαύρες στιγμές που θα έρθουν. Όχι αναγκαστικά φέτος. Έτσι όπως τη βλέπουμε, πάει φουλ για τίτλο. Κάτι που ο Αλμέιδα το πιστεύει, το πρεσβεύει και κυρίως, ξέρει πως να το μεταφέρει σ’ όλο τον οργανισμό της Ένωσης. Το έπραξε και στη Γουαδαλαχάρα. Αλλά η νέα σεζόν ίσως να είναι ήδη διαφορετική. Συμμετοχή στην Ευρώπη, διάκριση ενδεχομένως στην Ευρώπη, νέες και πιο δαπανηρές μεταγραφές. Ήταν ένα σημείο τριβής με τους διοικούντες της Σαν Χοσέ το οποίο είχε ο Αλμέιδα. Μπορεί να είναι και ένα μεταξύ Αλμέιδα και Μελισσανίδη, αν θυμηθούμε τις φειδωλές κινήσεις του δεύτερου (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων).
Η ρήτρα των 10 εκατομμυρίων μπήκε για να μπει. Καμία Εθνική ομάδα, κανένας σύλλογος από Μεξικό, MLS ή αλλού θα την πληρώσει. Διότι ο Αλμέιδα ανέκαθεν έχει προτάσεις. Δεν είναι άγνωστο όνομα στην πιάτσα των Λατίνων προπονητών. Η ΑΕΚ με το νέο deal εξασφαλίζει έναν προπονητή που ούτως ή άλλως επιθυμεί να μένει αρκετά χρόνια στο τιμόνι μίας ομάδας. Αλλά, επί το πλείστον, με τους δικούς του όρους. Ερώτημα βασικό λοιπόν σ’ αυτό το σημείο: κατά πόσο η ΑΕΚ είναι διατεθειμένη τα επόμενα χρόνια να δεχτεί όλα τα «θέλω» του... καραφλού (Πελάδο ντε);
Αυτό που μας έχει δείξει το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ότι ακόμα και επιτυχίες να υπάρχουν, τίποτα δεν είναι δεδομένο στη σχέση ενός προπονητή και μίας ομάδας. Ειδικά όταν στις αρχές του 2023 διαβάζουμε για ένα συμβόλαιο μέχρι το 2028. Συγχωρέστε τη δυσπιστία μου, αλλά ο Αλμέιδα δεν υπάρχει περίπτωση να μείνει για άλλα 5μιση χρόνια στην Αθήνα και στην ΑΕΚ...
